[RPG • 0] Experium || 01 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 25 feb 2020 - 23:47 ]

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone

"Graag gedaan, zus. En kom op, nu snel naar de ontbijtzaal. Ik wil voor geen goud mijn geroosterd brood missen." Fersephone trok haar zuster aan de arm mee, in de richting van de ontbijtzaal. Ze waren wat aan de late kant, de hele ontbijtzaal zat al vol met studenten. Gauw liep Phone in de richting van de balie, waar ze haar nummer doorgaf. Zoals verwacht had Phone een aantal broodjes met jam, met daarnaast een glas met jus d'orange. Hoewel Ferse zich nog altijd voelde tot het slopen van iets, gaf haar maag aan dat de honger eerst gestild moest worden. Haar blik ging over de menigte in de zaal heen en spotte in de verte Vienna en Jester zitten. Vien, die kon ze nog wel hebben. Jester daarentegen was nu niet echt de favoriet om naast te zitten. "Heb je je ontbijt, zus? Dan zoeken we een plekje in de zaal."

[ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 22:56 ]

It's never gonna happen, Guys.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Vienna

Jester verdween ineens gehaast uit het zicht. Nog ietwat ongemakkelijk riep ze 'doei' achter hem aan en tegelijkertijd baalde ze van het feit dat hij zo snel weer was verdwenen. Zijn zetje naar beneden had Vienna wel weer iets geholpen en aangezien het zweven nog steeds niet gestopt was, vreesde het meisje dat het wel eens lang kon duren voor ze weer vast op de grond stond. Ietwat ongemakkelijk greep Vienna de tafel weer vast en zwaaide zo goed als ze kon naar de tweelingzussen. "Fayr, Phone! Hier!" Als ze nu maar opschoten....

[ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 23:07 ]

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Michiels voorstel deed hem wel wat. Het voelde als een geheime afspraak, als een geheim tussen twee vrienden en hij werd er meteen enthousiast van. Hij zou graag Michiels vriend worden, hij vond hem heel aardig. 'Ik zal er op letten,' beloofde hij, waarna hij met kleine hapjes van zijn ontbijt begon te eten. Ondertussen keek hij een beetje om zich heen. 'Wie zijn nog meer je vrienden?' vroeg hij nieuwsgierig.

Every villain is a hero in his own mind.

Studieobject 7223

"Vrienden?" 7223 verslikte zich zowat in zijn yoghurt bij het horen van de vraag. Zijn haarkleur schoot meteen door naar knalroze, terwijl hij de schaamte naar zijn wangen voelde stijgen. "I- ik heb niet zoveel vrienden." Hij keek even op naar Adam om zijn reactie te peilen, voor hij snel verder sprak. Hopelijk had Adam er niet zoveel tijd voor om stil te staan bij het feit dat 7223 een enorme kneus was. Lekkere vriend die Michiel, zou hij wel niet denken... "Wel, uhm. Vienna is best wel aardig en Fayr. Zij zitten daar verderop. En uh, voor de rest ben ik niet zo bekend met mensen." Ietwat nerveus schuifelde Michiel met zijn voet, waardoor de nervositeit de gele strengen tussen het roze ontsprongen. Hij voelde hoe zijn voeten begonnen te groeien in zijn schoenen en Michiel probeerde snel zijn gevoel uit te schakelen, in de hoop dat hij niet weer uit zijn schoenen zou groeien deze week.

[ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 23:14 ]

It's never gonna happen, Guys.

Fayr Fixfault

      ''Daar is Vienna met- oh zie je wel, ik zei het nog vanochtend. Dat het al een tijdje niet meer gebeurd is, betekent dat de kans júist groter is dat het binnenkort weer opspeelt. En zie je wel.'' Hoofdschuddend trok Fayr haar zus aan haar mouw mee naar het zwevende meisje, die na een laatste duwtje van Jester weer volledig aan haar lot werd overgelaten.
''Vienna, gaat het?'' vroeg ze, toen ze binnen gehoorafstand kwamen. Vlug greep ze de arm van haar vriendin weer vast en trok haar weer terug naar beneden. Fersephone zei niets en ging kalmpjes aan de andere kant van de tafel zitten. Een paar broodjes met jam grijnsden haar toe vanaf het dienblad. De geluksvogel. Zelf had ze een schaaltje fruit en een cracker, niet echt heel stralend. Fayr haakte haar arm door die van Vienna en ging naast haar zitten om ervoor te zorgen dat ze niet zomaar tegen het plafond aan zou hangen. ''Wat heb jij vandaag gekregen? En wat deed Jester hier?''

[ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 23:16 ]

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

'Echt niet?' vroeg Adam verbaasd. Hij vond het moeilijk te geloven, hij vond Michiel er heel leuk uitzien en hij was ook aardig. Hij begreep dan ook niet waarom anderen dat niet konden zien. Hij keek even in de richting die hij uitwees, het waren twee meisjes die hij hem liet zien. 'Wel jammer,' zei hij zacht. 'Volgens mij missen ze heel wat.' Hij voelde de blos weer naar zijn wangen kruipen. 'Ik ehm... ik wil wel je vriend zijn. Als je - als je dat leuk lijkt?'
Hij beet verlegen op zijn lip.

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

"Uh, ja het gaat wel," zei ze lichtelijk beschaamd. "En ja, als je het zo graag wil horen. Je had gelijk. Ik hoop echt dat dit keer het zweven niet zo lang duurt als twee weken terug, toen zat ik de halve dag tegen het plafond aan." Vienna schoof haar dienblad van zich af, zodat er meer ruimte op tafel kwam voor de dames. Fersephone leek niet zo in haar hum vandaag, vandaar dat Vienna even een korte goedemorgen mompelde, voor ze verder ging met de vraag die Fayr haar stelde. "Wel, uhm. Jester heeft ervoor gezorgd dat ik nu niet tegen het plafond hang." Ietwat beschaamd haalde Vienna een hand door haar haren heen. Het meisje ging maar niet vertellen dat ze Jester bijna op een date had gevraagd, dat had haar beste vriendin haar waarschijnlijk niet in dank afgenomen. Om snel het onderwerp van Jester af te leiden, gaf Vienna antwoord op de andere vraag. "Oh, ik had twee simpele broodjes kaas vanmorgen trouwens."

[ bericht aangepast op 23 feb 2020 - 23:27 ]

It's never gonna happen, Guys.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Studieobject 7223

Bij het horen van de stem schoten de kriebels over zijn rug heen. Hij voelde bijna hoe zijn voeten weer netjes in zijn schoenen schoten en hoe zijn haar met een ruk overeind stond. Van de knalroze plukken was niets meer overgebleven. De schrik had er namelijk voor gezorgd dat zijn haar grasgroen de lucht in schoot. "Jester, wat leuk dat je ook even bij ons voegt," zei Michiel met een piepklein stemmetje. Door de schrik vergat 7223 totaal de vraag van Adam te beantwoorden. Hij keek de jongen achter hem echter niet aan, wetende dat die bruine ogen hem al vaker hadden bedrogen door erin te kijken. In plaats daarvan probeerde hij de donkergroene ogen van zijn nieuwe vriend te vangen, met de hoop dat zijn nieuwe vriend hem ietwat kon helpen.

It's never gonna happen, Guys.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

Zo aardig als hij Michiel bij de eerste aanblik had gevonden, zo onaardig vond hij de jongen die nu voor hem stond en bij wie zijn nieuwe vriend hem duidelijk niet op zijn gemak voelde. Hij raakte een beetje in de stress omdat het woord opeens tot hem werd gericht, maar hij overtuigde zichzelf ervan dat dat alleen maar beter was omdat hij dan in elk geval niet Michiel kon kwetsen.
'Dat klopt inderdaad,' antwoordde Adam.

Every villain is a hero in his own mind.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam

'Twee jaar ouder bedoel je. Blijkbaar kun je nog niet zo goed rekenen.' De woorden waren eruit voor hij er erg in had, hij schrok er zelf van. Maar de houding van de jongen vertelde hem dat deze Jester zijn vriend wel vaker kleineerde en het zorgde voor een opstandig vlammetje in zijn borst waarvan hij niet had geweten dat het er was. 'Mijn nummer is 8175.' Hij keek even Michiel aan, hij zag een grijns rond zijn lippen schemeren. 'Misschien moeten we dat dan maar voor je opschrijven.'

Every villain is a hero in his own mind.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.