• Animal hotel      [16+]
    Rollen            Praat            Speel
    @Liesje



    De grootstad Nixton wordt geteisterd door geweld en criminaliteit. Onder de grote, felle neonlichten en tussen al de toeristische trekpleisters in loert het gevaar. Niet enkel in de donkerste steegjes, maar ook in de luxe en het rijke nachtleven.
          Animal Parade is de invloedrijkste bende van het moment: in enkele jaren uitgegroeid van een groepje pooiers tot een heel imperium in de drugs- , wapen- en mensenhandel. Zowat overal hebben ze wel iets te zeggen, er is geen tak in de criminaliteit die ze onberoerd hebben gelaten, en toch blijft de top totaal onaanraakbaar. Of toch tot nu.

    Nothing could kill me like you do
    Herwerking van Animals & Hotel Aphrodite

    Op de ochtend van zondag 15 maart, net voor de lente begint, wordt het lijk gevonden van Mason Kingsley (26), doodgeschoten en achtergelaten in een van de kamers van Hotel Aphrodite: luxebordeel, nachtclub en dé uitvalbasis van Animal Parade. De jongeman stond zelf hoog aangeschreven in de bende en zijn dood, in het midden van hun thuis, is een zware klap voor de bende. Is dit het begin van hun einde?

    ⋅⋅⋅⋅⋅      DISCLAIMER
    Deze RPG is [16+]: seks, geweld, drugs, donkere gedachten etc. zijn zeker toegelaten en zullen waarschijnlijk ook aan bod komen. Mocht je zelf te maken hebben gehad met iets wat hier aan bod komt, dan wil ik je als eerste al mijn steun aanbieden. Het raakt me oprecht dat je dat hebt moeten meemaken en ik hoop en geloof in jou dat je het leven krijgt dat je verdient. Ten tweede is het misschien een beter idee om hier dan niet veel verder te lezen.
    Het is allerminst mijn bedoeling om welk van deze onderwerpen dan ook te romantiseren. Criminaliteit in deze vorm en mate is afschuwelijk en onmenselijk, en er bestaat geen enkel excuus voor. De vrouwen in dit topic worden verschrikkelijk behandeld en verdienen stuk voor stuk een beter leven. In geen enkel opzicht wil ik misbruik en mishandeling romantiseren of goed praten, en ik keur dit in elke vorm af. Hell, ik sta op de eerste rij om er recht tegenin te gaan.
    Daar komt dan ook bij dat dit fictie is. Dat het niet verboden is om over deze onderwerpen te schrijven en re RPG'en, en het lijkt me dan ook enorm interessant om verschillende aspecten ervan te zien verschijnen. Ik zie het graag wat realistisch, en niet in de stijl van fifty shades of cringe (geen aanval op de boeken en de fans van de boeken, gewoon een woordgrapje!), maar het is en blijft fictie. De deelnemers schrijven vooral wat zij willen en hoe zij het zien, en dit is allemaal bedoeld om plezier te vinden in het schrijven en lezen van de posts.
    teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst

    ⋅⋅⋅⋅⋅      BENDE
    De bende is begonnen als een naamloze pooierbende die jonge meisjes in hun macht kreeg, om ze vervolgens uit te buiten en te verkopen. Er was toen niet zo heel veel structuur en zowel de jongens, als de meisjes kwamen en gingen. Pas de laatste 5 jaar is er structuur en hiërarchie ontstaan, en sindsdien is de bende enorm gegroeid. Ze houden zich met van alles bezig, maar in het hotel is (luxe)prostitutie en drugs nog altijd de hoofdbezigheid.

    DE MASKERS
    Je herkent de leden van de bende aan hun dierenmaskers (vandaar ook de naam). Deze zijn erg hightech, zodat ze niet zomaar afvallen, niet de zwaar zijn, de stem eventueel wordt vervormd, etc. Alle maskers van hetzelfde dier zien er hetzelfde uit en zijn een grijzig wit, maar de eigenaars zijn vrij om deze aan te passen. Het is ook volledig vrij te kiezen in hoeverre je je eigen identiteit beschermt, maar als je van uit de bende spreekt, moet je het masker dragen. Daartegenover staat dan ook dat als je iets doet wat de bende niet goedkeurt met het masker aan... Wel, dat mag je zelf invullen.
    The lion, the wolf and the pig
    De drie (mannelijke) leiders van de bende zijn degenen die vijf jaar geleden begonnen zijn met het uitbreiden van hun macht en de hiërarchie in de bende brachten. Ze zijn de eigenaars van het hotel en er dan ook nog altijd goed mee bezig. Ze hebben elk hun eigen taken, maar werken goed samen om alles in goede banen te leiden. Natuurlijk hebben ze ook heel wat mensen onder hen die ook heel wat te zeggen hebben en vaak ook in associatie werken, en niet perse in opdracht van.
          Naar de buitenwereld toe lijken ze ook elk hun eigen karakter en taak te hebben: de ene de grote leider (ik heb hier zelf een idee voor, dus ik ga even zien) (pig), de andere de onderhandelaar (lion), de derde de vuisten (wolf). Ook zonder masker houden ze zichzelf echter bezig met hun meisjes en andere handeltjes in het hotel.
          De rest van de bende is opgedeeld in twee grote groepen: the rabbits (konijnenmasker) en the cats (kattenmasker).

    The rabbits
    De konijnen of the rabbits zijn de brute kracht van de bende. De straatschoffies die de stad echt terroriseren. In heel de stad zijn ze ondertussen met duizenden, waar ze overvallen plegen, het vuile werk doen bij de deals en een acute dreiging zijn.
          In het hotel zijn ze ook eerder de jongens die zich bezighouden met het grove geweld. Ze zijn de dreigende spierbundels die op de eerste rij staan om te zien of alles wel netjes verloopt. Ze houden zich vooral bezig met de meisjes, drugs, wapens etc.
          Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het allemaal domme krachten zijn. De meesten in de hogere rangen hebben wel een goed brein in hun hoofd zitten en weten dat te gebruiken ook. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

    The cats
    De katten of the cats zijn de maatpakken en stropdassen van de bende. Ze zijn meer bezig achter de schermen en gebruiken minder makkelijk en minder vaak grof geweld. Ook van hen zijn er zeker wat honderden verspreid over de stad, waar ze zich bezighouden met afpersen, fraude en het witwassen van de buit.
          In het hotel zelf zitten zij ook gemakkelijk meer achter de schermen. Ze zorgen voor de IT en onderhouden de contacten met hoogstaande en vooral superrijke klanten. De hoogste top is echter nog steeds afkomstig uit de pooierbende en het is dan ook niet vreemd dat deze cats zich ook nog bezighouden met hun meisjes.
          Dit wil natuurlijk niet zeggen dat de cats allemaal omhooggevallen ijdeltuiten zijn. Ze zijn niet vies van geweld en kunnen prima hun eigen zaakjes regelen. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

    Het belangrijkste onderscheid is vooral naar de buitenwereld toe: staat er een cat voor je deur, dan is onderhandeling nog mogelijk of ben je al je geld kwijt. Staat er een rabbit voor je deur, bereid je dan voor op een bezoekje aan het ziekenhuis. In de hoogste rangen van de bende is dit onderscheid er wat minder, of toch onder elkaar.

    ⋅⋅⋅⋅⋅      HOTEL
    Hotel Aphrodite is geen echt hotel, maar bestaat uit twee componenten:
    Een luxueus bordeel, bedoeld voor de hoogste klasses in de maatschappij, en een nachtclub voor rijke jongeren die zich een avondje van niets willen aantrekken, en los gaan met drank, drugs en meisjes.
    tekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteks
    Kelder
    De kelder is verdeeld in twee delen, die elk te bereiken zijn met aan aparte trap. Er is geen doorgang tussen de twee delen.
          In het eerste deel is er een luxueus zwembad, met enkele jacuzzi's en een sauna te vinden. De ruimte kan afgehuurd worden voor privéfeestjes en op vrije dagen amuseren de jongens hier zich ook wel eens. Met toestemming mogen de meisjes hier ook gebruik van maken.
          In het tweede deel, aan de straatkant van het hotel, is de nachtclub. Er zijn twee dansvloeren, elk met hun eigen bar. De ene vloer is het werkterrein van de meisjes en daar staan ook meer zetels en andere zitmogelijkheden, als wel een klein podium en enkele metalen palen. De andere dansvloer is echt het feestterrein voor de klanten die zich een avondje komen uitleven op drank en drugs.

    Gelijkvloers
    De belangrijkste ruimte op het gelijkvloers is de 'lobby'. Het hotel is geen echt hotel waar je dagen kan verblijven met eten en entertainment, maar het is wel mogelijk om kamers te huren voor één of enkele nachten. Deze worden exclusief gebruikt voor de elite die hun avontuurtjes met de meisjes in stijl, luxe en discretie willen beleven. De lobby is dan ook niet gewoon een aanmeldpunt, maar bestaat eerder uit een rustigere en chique zitruimte, met een kleine, aantrekkelijke bar en de dames die op dat moment beschikbaar zijn voor de elite.
          Naast de lobby zijn er ook nog enkele zalen beschikbaar voor privéfeestjes en andere gelegenheden. Er is ook een keuken, die niet voorzien is op grote feestmalen, maar wel het ontbijt en de 'hapjes' verzorgt voor de klanten. Al het eten is roomservice.

    1ste verdieping
    Op de eerste verdieping bevinden zich de werkruimtes van de meisjes. Dit zijn kleine, maar stijlvolle en comfortabele kamers met elk hun eigen douche. Er zijn er een 15-tal. Deze zijn niet beschikbaar voor overnachtingen, maar staan in functie van de klanten uit de nachtclub die voor wat extra geld meer services van de meisjes vragen. Tijdens de nachtdiensten staan er altijd mannen discreet en professioneel in de gang om de betalingen te ontvangen. Meestal zijn dit bendeleden in een wat lagere rang.

    2de & 3de verdieping
    Op de 2de en 3de verdieping zijn de grotere en luxueuzere kamers van de gasten die deze op voorhand een nacht of enkele nachten boeken. Er zijn er een twintigtal en ze verschillen een beetje qua grootte en luxe, naargelang de prijs. Bij elke kamer komt standaard 1 meisje voor de nacht ter beschikking. Meer vrouwelijk 'genot' is zeker ook een optie, opnieuw voor een bepaalde prijs.

    4de verdieping
    Op de vierde verdieping is de werkruimte van de bende. Deze verdieping is afgesloten en alleen bereikbaar met speciale sleutels en wachtwoorden. Hier maakt de top hun plannen, regelen ze hun IT en andere zaakjes, en komen ze samen om alles te bespreken. Het is niet bereikbaar voor de meisjes, enkel de top heeft toegang tot.

    5de - 7de verdieping
    Dit zijn de slaap- en leefruimtes van de inwoners van het hotel: de jongens en de meisjes. De jongens hebben een 10-tal kamers op de 5de en een deel van de 6de verdieping. Zij liggen alleen, of wanneer ze dit willen, met twee op een kamer. De kamers zijn ruim en luxueus, met elk hun eigen badkamer en eigen indeling. Zij elk op een eigen verdieping: 5, 6 of 7.
          De kamers van de drie topleden zijn nog een tikkeltje groter en hebben ook elk een kleine leefruimte.
          De 15-tal kamers van de meisjes verschillen niet heel veel van die van de jongens, maar zij liggen met 3 of 4 op een kamer, en hebben minder spullen en luxe. Ook zij hebben per kamer een eigen badkamer. Zij liggen vooral op de 7de en ook een deel op de 6de verdieping.
          Op het einde van elk verdiep is een kleine leefruimte: de 5de is vooral voor de jongens, de 6de is meer gezamenlijk, en op de 7de is het iets kleiner, en meer voor de meisjes. Om enig comfort in hun leventje te geven, mogen ze met die ruimte doen wat ze willen, zo lang het schoon blijft. De meeste jongens laten zich er niet snel zien, tenzij ze iemand of iets nodig hebben.

    Onderhoud & personeel
    De meisjes zorgen overdag voor de schoonmaak van het hotel, maar verder is er ook wat personeel van buitenaf: mensen die het geld nodig hebben en zich bewezen hebben discreet te zijn. Vaak zijn dit bendeleden of mensen met associaties, maar er zijn ook heel wat onschuldige personeelsleden. Zij komen echter enkel overdag in het hotel werken.
    ⋅⋅⋅⋅⋅      NIXTON
    De stad Nixton is een fictieve stad in de Verenigde staten, ergens in Maine. Het is vergelijkbaar met New York en Chicago, en is niet enkel gekend voor haar toeristische trekpleisters en luxe nachtleven, maar ook voor de corruptie en natuurlijk de bende.


    ⋅⋅⋅⋅⋅      MASON
    Mason Kingsley was 26 jaar op het moment dat hij stierf. Hij behoorde tot één van de eerste rabbits en had dan ook een hoge rang binnen de bende. Hij had 1 meisje in het hotel zitten op het moment van de moord, en hield zich verder graag bezig met drugszaken.
          Qua karakter was hij niet altijd de gemakkelijkste. Hij was niet dom, helemaal niet, maar dacht niet altijd even goed na voor hij iets deed. Hij was opvliegend, sadistisch en een tikkeltje narcistisch. Hij was echter ook loyaal en trouw, en beschermde zijn meisje tegenover anderen - al had ze vooral bescherming tegenover hem nodig. Hij stond klaar voor zijn vrienden en voor de bende, en was altijd wel in voor een vrolijke avond. Hij had een aanstekelijke lach.

    Just survive somehow
    ⋅⋅⋅⋅⋅      ROLLEN
    MEISJES - 9
    Vrouwelijke bendeleden bestaan, maar komen eigenlijk niet erg hoog. Het kan wel zijn dat een meisje dat al lang meedraait meer privileges heeft gekregen en uiteindelijk een soort van plekje in de bende heeft gekregen, maar ze zal altijd moeten knokken voor dat plekje. En dit zijn er niet veel.
    • Naam
    • Leeftijd (16 - 25)
    • Innerlijk
    • Uiterlijk
    • Geschiedenis (hoe in het hotel: verliefd geworden, chantage, geweld, ontvoering...)
    • Extra
    • Relaties (welke pooier)

          Rionach ⋅ Dani Reina Verdad ⋅ 25 ⋅ Ajax ⋅ 2
          Reeses ⋅ Luna Margaret Hale ⋅ 19 ⋅ Ace ⋅ 4
          Frisk ⋅ Mila Addison ⋅ 24 ⋅ Ravi ⋅ 3
          Suriel ⋅ Inez Elizabeth Castillo ⋅ 22 ⋅ Roman ⋅ 3
          Klaus ⋅ Evelyn "Evie" Kay ⋅ 23 ⋅ Pooier ⋅ 4
          Chidi ⋅ Montana "Bambi" Byrd ⋅ 21 ⋅ Ty ⋅ 4
          Exalted ⋅ Malikah El Masry ⋅ 22 ⋅ Roman ⋅ 4
          Rionach ⋅ Kesari Zahira Dahab ⋅ 24 ⋅ Tyrone ⋅ 4
          Suriel ⋅ Honey Billings ⋅ 21 ⋅ Vez ⋅ 5
          WrittenWords ⋅ Audrey Bria Thibaut ⋅ 23 ⋅ Ajax ⋅ 5
          Frisk ⋅ Mila "Millie" Addison ⋅ 24 ⋅ Roman ⋅ 5
          Velns ⋅ Nora Ximena Taylor ⋅ 25 ⋅ Roman ⋅ 6
    JONGENS - 8
    Alle mogelijke ideeën die je maar kan bedenken: bring 'em on. De meesten zullen gewelddadig en agressief zijn, maar probeer er wat afwisseling in te maken. Soms maken de kleine dingetjes een personage al uniek. Ook andere ideeën qua rollen, zoals infiltranten of zo, zijn welkom om te bespreken!
    • Naam
    • Leeftijd (20 - 30)
    • Masker (cat, rabbit, 1 van de 3)
    • Innerlijk
    • Uiterlijk
    • Geschiedenis
    • Extra
    • Relaties (welke meisjes)

          Frisk ⋅ Juvenalis Pipindorio ⋅ 27 ⋅ Pig ⋅ 4
          Altschmerz ⋅ Ravi Rios ⋅ 29 ⋅ Lion ⋅ 3
          Exalted ⋅ Tyron Price ⋅ 28 ⋅ Wolf ⋅ 5
          Mandolorian ⋅ Roman Damario Sanchez ⋅ 27 ⋅ Rabbit ⋅ 2
          Ambitions ⋅ Ace Brennan ⋅ 27 ⋅ Special kitty ⋅ 4
          Exalted ⋅ Ajax Masters ⋅ 29 ⋅ Cat ⋅ 4
          Reeses ⋅ Abe Gagnon ⋅ 36 ⋅ Scorpion ⋅ 4
          Tad ⋅ Noah Wilkins ⋅ 24 ⋅ Rabbit ⋅ 5
          Tittynope ⋅ Ezra Brody Sallow ⋅ 33 ⋅ Cat ⋅ 6
          Velns ⋅ Thomas Charles Sinclair ⋅ 28 ⋅ Rabbit / Cat ⋅ 6

    teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst
    BEGIN
    Het is zondag 15 maart. Het hotel is vandaag erg rustig. Er waren maar enkele klanten die waren blijven overnachten, en die zijn allemaal vertrokken. Het is 11u. 's ochtends, de club is nu zo'n 6 uur dicht en de meesten worden stilletjes aan wakker. Kies maar wie Mason vindt (: Die avond is de club normaal dicht (elke zondagavond), maar het 'hotel' wel nog open. Dit is een beetje een rustdag voor iedereen, tenzij die nog taken buiten het hotel en de club heeft. Er worden ook klusjes en dergelijke gedaan, maar op zich valt dat mee omdat er ook extern personeel is.

    ⋅⋅⋅⋅⋅      REGELS
    • Quizlets huisregels
    • 16+ is toegestaan, in welke vorm dan ook. Geef het misschien wel eventjes aan met een trigger-waarschuwing.
    • OOC & relaties & onzin in praattopics
    • Bij ruzie: wees rustig, denk na over wat je typt en probeer het niet over de topics te smeren. Als het niet met jou te maken heeft, probeer je dan niet te moeien. Vraag eventueel vriendelijk om dit niet in de RPG op te lossen. Heb respect voor elkaar en dan komt het vast wel goed!
    • HAVE FUN!! YOU MUST!! RAUWTCH!!



    • Verhaallijn bedacht en layout gemaakt door : Frisk

    [ bericht aangepast op 23 sep 2020 - 14:25 ]

    Nora Ximena Taylor
    25 years | Roman's girl | outfit | her room | with Roman

    ''Ik hou ook van jou, darling.'' De geamuseerde toon en de tevreden grijns stonden haar niet aan maar ze hield nog altijd haar mond. Ergens genoot ze echt nog wel van zijn aanrakingen. Ze wilde het niet toegeven maar ze kon hem onmogelijk helemaal loslaten.
          ''Hmh, we zullen zien hoe de avond verloopt.'' Zijn woorden lieten haar enkel bedenkelijk zijn gezicht bestuderen nadat hij zich had laten vallen op het bed. ''Ik hoop in ieder geval dat het niet hoeft. Ik vind het hier ook wel prima.'' Nora rolde met haar ogen en wilde net weer een poging doen tot ontspannen, toen Roman alweer overeind kwam.
          ''Ik heb een beter idee, kom op.'' Nog voor ze kon protesteren, werd ze omhoog getrokken door hem. Haar nieuwsgierigheid won het en ze was die 4 muren hier nu al beu, waardoor ze zich dan toch mee liet voeren. In deze kleding ging ze toch niet naar beneden, dat had hij zelf gezegd. Onderweg keek ze wat rond maar al snel kwamen ze aan bij een andere deur, waar Roman haar naar binnen trok. Met opgetrokken wenkbrauwen keek ze rond in het vertrek, wat veel groter en luxer was dan het hare. Nog wat beduusd liet ze zich naar de bank loodsen en liet ze zich er langzaam op zakken.
          ''Maak je geen zorgen, oké? Ik heb alles onder controle, er zal niks gebeuren. Wie weet, misschien kunnen we snel terug naar het oude, of zelfs naar iets beters... Dat hangt van jou af.'' Opnieuw schoten haar wenkbrauwen omhoog terwijl ze haar blik op het glas richtte en het drankje wat rond liet gaan in het glas.
          ''Het is bijna alsof je je woorden zelf niet gelooft, omdat je ze maar blijft herhalen.'' mompelde ze, om vervolgens een grote slok te nemen van haar drankje.
          ''Iets beters? Roman, what the fuck? Hoe kan dít voor iets beters zorgen?'' Ze gebaarde met haar vrije hand om zich heen, waarna ze zich iets meer zijn kant op draaide zodat ze naar hem kon kijken. ''Denk je dat dit gezond is?''

    LUNA MARGARET HALE
    ▢ Outfit ; Joggingpak ▢ 19 years old ▢ Ace's girl ▢ Malikahs room --> Malikah / Ezra / Thomas

                Luna’s maag knijpt zich samen wanneer ook Malikah de kamer verlaat en Thomas lijkt te volgen naar de gang. Haar schouders gespannen tegen de muur gedrukt, vrezend voor haar eigen welzijn en dat van Malikah. Hoewel ze misschien nog wel meer voor dat van de Libanese vreest. Toch durft Luna zich niet naast Malikah op de gang te zetten, zowel angstig voor Thomas’ reactie als voor de reactie van de man tegenover haar. De blik van de blondine blijft dan ook op hem gericht, hoewel ze ook het gesprek op de gang probeert op te vangen.
          “Hoorde ik jou overigens laatst de piano bespelen?” Een beetje verward kijkt Luna op, haar concentratie richting de gang daardoor verliezend. Haar schouders zakken ietwat omlaag, hoewel vooral behoedzaamheid een vooraanstaande emotie is. Een langzaam knikje verschijnt vanuit de blondine. “Ja,” reageert Luna timide, nog steeds op haar hoede voor een berisping. “Was dat niet Für Elise?,” vervolgt Ezra vragend en ditmaal volgt Luna’s antwoord wat sneller. Ze schudt haar hoofd. “Nee,” antwoord Luna. “Al was het wel van Beethoven. Moonlight Sonata.” Luna aarzelt even, maar vraagt dan: “Ken je het?”
          Het is vreemd om daar zo te staan en met Ezra over pianomuziek te praten, hoewel Luna de man diep van binnen als een vijand beschouwt – ook al hebben ze elkaar nog nauwelijks gesproken. “Ooit lessen gehad, of heb je het jezelf geleerd?,” is Ezra’s volgende vraag.
          “Lessen,” antwoord Luna. “Eigenlijk heeft mijn broer het me eerst geleerd. Gewoon – wat makkelijke liedjes. Daarna hebben mijn ouders mij op les gedaan.” Opnieuw sterft Luna’s stem weg, terwijl de achterdocht zich weer op de voorgrond werpt. Luna’s blik flitst naar de deur en vervolgens weer naar Ezra. “Waarom wil je dit weten?” Hoewel ze het probeert in te dammen, druipt haar stem van de achterdocht en voelt ze ook een vleugje angst opkomen. Geen van de mannen heeft in haar éénjarige verblijf binnen het Hotel enige interesse in haar getoond. In ieder geval niet in haar eigen hobby’s.

    Roman Damario Sanchez
    27 • Rabbit • With Nora

    Mijn blik valt even op haar glas dat ze ronddraait, stilletjes na mijn laatste woorden. ''Het is bijna alsof je je woorden zelf niet gelooft, omdat je ze maar blijft herhalen.'' mompelde ze en kort bijt ik op mijn lip. Wellicht had ze ergens een punt, al zou ik dat nooit toegeven. In een wereld als dit kan je nooit 100% controle hebben of verwachten dat alles gaat zoals het moet gaan. Maar door het te blijven zeggen kon ik wellicht manifesteren dat het uiteindelijk allemaal goed terecht komt. ''Iets beters? Roman, what the fuck? Hoe kan dít voor iets beters zorgen?'' Een glimlach ontstaat op mijn lippen wanneer ik voor een kort moment haar hand volg.
    ''Oh Nora, je lijkt het nog niet te begrijpen.'' prevel ik zachtjes en begin met mijn vrije hand langzaam door haar haar te strelen. ''Uiteindelijk gaat dit goed zijn voor ons en onze relatie. Hier gaat je niks gebeuren, daar zorg ik voor, en ondertussen kunnen wij dit samen verder opbouwen.'' na deze woorden gebaar ik even naar ons, duidelijk dat ik naar onze band verwijs. ''En wanneer wij sterker zijn dan ooit samen, wie weet waar het ons kan brengen.'' glimlach ik. Ik had wel enkele ideeën, al jaren was ik bezig met mijn toekomst. Als jij het aan mij vraagt past zij daar absoluut perfect bij.
    ''Denk je dat dit gezond is?'' Kort sla ik mijn ogen neer en slaak een zucht, waarna ik het glas naar mijn lippen breng en een grote slok neem. ''Wellicht niet het beste woord om het te omschrijven.'' mompel ik, waarna ik mijn schouders wat ophaal. ''Maar dit is mijn beste optie als ik mijn werk ook nog moet doen.'' zeg ik vervolgens. ''Zie je het niet? Dit, wij, dat is hoe het moet zijn. En jij,'' stilletjes breng ik mijn hand naar haar wang. ''Stond op het punt om een grote fout te maken, ik laat je dat nu alleen maar inzien zodat we daar overheen komen en weer verder kunnen.'' Mijn hoofd houd ik wat schuin en ik zucht zacht. ''En zolang we beiden hier zijn kunnen we niet afgeleid raken van dat doel.'' sluit ik af.
    Gezond was het wellicht niet, dat heb ik ook nooit gezegd, maar effectief moet bijna wel. Langzaam leun ik haar kant op, tot mijn lippen bijna die van haar kunnen raken. ''Kom op Nora, wat zou ik moeten als ik jou niet aan mijn zij heb?'' prevel ik zachtjes en druk een kus op haar mondhoek. ''Je moet ondertussen weten wat je voor me betekent.''


    El Diablo.

    Thomas Charles Sinclair
    28 years old | outfit | hallway | with Malikah, Luna & Ezra

    Hij hoorde heus wel dat Malikah net een zin wilde starten maar dat kon hem vrij weinig schelen. Hij had geen zin om zijn uitleg te doen voor de neus van Luna en Ezra. Ergens is hij wel opgelucht dat ze gewoon volgt, om eerlijk te zijn voelde hij er weinig voor om nu al te moeten optreden. Alhoewel.. dat kon nog wel eens leuk worden.
          Eenmaal in de hal leunde hij met zijn rug tegen de muur, wachtend tot Malikah ook gevolgd was. Schijnbaar moest ze eerst een blik met Luna uitwisselen voor ze hem volgde - alsof hij dat niet door had.
          ''Wat is het nieuws?'' Geamuseerd trok hij een mondhoek op in een grimas terwijl hij zonder schaamte zijn ogen over haar lichaam liet glijden - al verpestte de handdoek zijn uitzicht. Het amusement was niet te zien door de bandana, het schemerde wel door in zijn ogen maar dan moest je er de aandacht voor hebben. Zijn blik brandde nog altijd op haar terwijl ze zelf afgeleid leek door zijn getatoeëerde armen en vervolgens bleek de grond een stuk interessanter te zijn - waarna ze dan toch weer hem aankeek. Die verwardheid en onzekerheid in haar ogen.. hij genoot er van. Te veel.
          ''Ik kom zo naar beneden, als dat het is.'' Hij schudde langzaam zijn hoofd en schraapte zijn keel, waarna hij zich wat van de muur afzette en langs haar heen reikte naar de deurklink. De deur van haar kamer trok hij dicht, op de één of andere manier vertrouwde hij Ezra niet maar dat was voor hem niks bijzonders. De mensen die hij wél vertrouwde waren op één hand te tellen.
          ''Dat is het niet,'' begon hij, zijn blik nog altijd op haar gevestigd. ''Schijnbaar heeft Roman een nieuwe aanwinst waarmee hij het te druk gaat krijgen.'' Wat nonchalant haalde hij zijn schouders op, waarna hij zijn rug rechtte. Gewoon zodat hij net wat meer lengte had en daarmee benadrukte dat hij groter was dan haar - en dan niet enkel met zijn lengte.
          ''Dus dat betekent voor jou, dat je vanaf nu van mij bent.'' Zijn hand tilde hij op tot zijn vingers haar wang raakten. ''En ik dacht dat het wel leuk was om onze eerste avond samen in te wijden, of niet dan?''

    Nora Ximena Taylor
    25 years | Roman's girl | outfit | her room | with Roman

    ''Oh Nora, je lijkt het nog niet te begrijpen.'' Fronsend keek ze hem aan terwijl hij zich weer bezig hield met het strelen van haar haren. Was hij wel helemaal lekker in zijn bovenkamer? Natuurlijk begreep ze dit niet. Ze snapte niet hoe dit logisch kon zijn voor hem, hoe hij kon denken dat hun relatie hier sterker van zou worden.
          ''Uiteindelijk gaat dit goed zijn voor ons en onze relatie. Hier gaat je niks gebeuren, daar zorg ik voor, en ondertussen kunnen wij dit samen verder opbouwen. En wanneer wij sterker zijn dan ooit samen, wie weet waar het ons kan brengen.'' Een sarcastisch geluidje rolde over haar lippen, waarna ze hem hard op vroeg of hij dacht dat dit gezond was.
          ''Wellicht niet het beste woord om het te omschrijven.'' Oh, dat zag meneer dan nog wel in. ''Maar dit is mijn beste optie als ik mijn werk ook nog moet doen. Zie je het niet? Dit, wij, dat is hoe het moet zijn. En jij, stond op het punt om een grote fout te maken, ik laat je dat nu alleen maar inzien zodat we daar overheen komen en weer verder kunnen.'' Ze beet zacht op haar lip en zuchtte zacht. Ze voelde zelf al hoe ze weer iets kalmeerde door zijn aanraking op haar wang. ''En zolang we beiden hier zijn kunnen we niet afgeleid raken van dat doel.'' Zwijgend keek ze vervolgens toe hoe hij dichterbij kwam.
          ''Kom op Nora, wat zou ik moeten als ik jou niet aan mijn zij heb?'' Ook de kus liet ze toe - kalmeerde haar weer iets, al wilde ze dat liever niet toegeven. ''Je moet ondertussen weten wat je voor me betekent.'' Zijn ademhaling kon ze voelen tegen haar lippen en zorgde ervoor dat ze automatisch haar ademhaling iets in hield, haar ogen voor een aantal seconden sloot. Fuck, ze was zó ontzettend zwak.. uiteindelijk schraapte ze haar keel iets, waarna ze iets meer in de rugleuning van de bank leunde - een mislukte poging om meer afstand te creëren.
          ''Roman..'' klaagde ze zacht terwijl ze haar vrije hand tegen zijn borstkas/schouder plaatste, opnieuw een slechte poging om afstand te creëren. ''Wat moet ik hier doen? Mijn tijd uitzitten terwijl jij aan het werk bent?'' Ze bestudeerde zijn gezicht van zo dichtbij maar schudde vervolgens al snel haar hoofd. ''Ik word hier gek.''

    Malikah El Masry
    "There is nothing worse than becoming a watered down version of someone else."
    Thomas' Girl      ♕      Believer      ♕      Fighter      ♕      Lingerie Towel       ♕      Outside her room w / Thomas


    De wijze waarop zijn ogen over haar heen glijden bezorgen haar een onprettige rilling die langs haar ruggengraat loopt. Het gehele idee achter de bandana iets dat haar zorgen baart, voornamelijk door de onrust dat in haar op begint te bouwen hierdoor. Het is duidelijk dat de Libanese haarzelf geen houding weet te geven onder zijn priemende ogen, waardoor ze haarzelf maar af poogt te leiden door kleine details op te vangen.
          Het langzame schudden van zijn hoofd nadat ze hem de vraag stelt iets dat haar zorgen op doet wekken, nog meer dan ze op het moment al voelt. Het schrapen van zijn keel een handeling waardoor Malikah haar tanden in haar onderlip drukt — gezien deze door alle ervaringen van de laatste weken zichzelf het liefst overal buiten wil houden en geen problemen wil starten.
          Pas wanneer Thomas haar begint te naderen voelt ze de kippenvel op haar lijf ontwaken, de angst voor hem opborrelen en haarzelf verliezen aan haar wat fellere zijde — gereed om toe te slaan mocht hij te ver gaan. Er is nog ruimte tussen hen te vinden wanneer hij langs haar af reikt naar de deur en al gauw is daar de welbekende klik. Met haar ene hand houdt ze nog altijd de handdoek vast, ondanks dat deze stevig genoeg zit.
          'Dat is het niet. Schijnbaar heeft Roman een nieuwe aanwinst waarmee hij het te druk gaat krijgen.'
          Nee, nee, nee. Vuile klootzak. Het is voor haar helemaal niet zo erg niet meer onder Roman te werken, maar Thomas kent ze nog niet voldoende om hem in te kunnen schatten. En ze weet nu al waar dit heen gaat, waardoor ze haarzelf erop betrapt haar hoofd miniem te schudden, terwijl ze één stap naar achteren zet — weg van hem en dichter bij de deur, welke ze net niet treft.
          Het nonchalante schouderschokje, evenals het groter maken van zichzelf iets dat Malikah niet mist, vooral niet gezien haar waakzame zijde opgetreden heeft. Elk deel van haar lichaam is zich bewust van Thomas en zijn handelingen, waardoor ze opmerkt hoe haar ademhaling al wat sneller wordt door de vele kopzorgen.
          'Dus dat betekent voor jou, dat je vanaf nu van mij bent.'
          De woorden malen door haar hoofd, laten haar haar ogen wegslaan van zijn lichtblauwe poelen. De onrust achter haar chocoladebruine kijkers iets dat ze niet kan verhelpen, vooral niet gezien dat haar voor nu beter lijkt dan de woede die plaats begint te maken door deze wisseling. Respect betekend echt niets, en ze had Roman eerder deze avond nog gezien. Was hij niet man genoeg om haar even in te komen lichten? Wat een —
          De hand op haar wang laat haar haar hoofd helemaal weg keren van Thomas, verbreekt haar gedachtegang in het proces. 'Prima, maar je hoeft me niet aan te raken.' De woorden bijt ze hem zacht toe, het gif er haast hoorbaar in. Malikah kan er niets aan doen dat haar temperament op begint te spelen na alles dat haar overkomen is recentelijk. Dit is de druppel.
          'En ik dacht dat het wel leuk was om onze eerste avond samen in te wijden, of niet dan?'
          Chocoladebruine kijkers zoeken zijn lichtblauwe variant weer op, terwijl haar wenkbrauwen in een frons gevouwen zijn. Vol haat weet ze hem aan te kijken, ergens afwachtend tot hij aangeeft dat het een grap is of dat hij haar gewoon aan het irriteren is. 'Helaas moet ik vanavond gewoon aan het werk. Wat jammer nou. . .' Malikah kan er niets aan doen dat het sarcasme uit haar woorden weet te druipen.
          'Maar ik zal zo terug moeten keren,' begint Malikah dan, haar kin wat hoger ditmaal om sterker over te komen dan ze zich voelt, 'Dus mocht je enige behoeftes hebben dan wijs ik je graag op je rechterhand.' Na die woorden maakt de Libanese aanstalten de deur achter haar te openen, treft hierbij de deurklink met haar zoekende hand en doet al een poging haarzelf om te draaien.


    I'm your little ray of pitch black.


    Roman Damario Sanchez
    27 • Rabbit • With Nora

    Haar ogen sloot ze voor een paar seconden, waardoor een lichte grijns op mijn gezicht terecht kwam. Ik wist hoe ik op de dame voor me moest inspelen, het was oneerlijk, maar momenteel heel erg nodig. Het was duidelijk dat ze niet goed kon nadenken momenteel, dus wie ben ik om haar geen handje te helpen? Des te sneller kunnen we terug naar het gewone leven. Ik kijk op als ik haar haar keel hoor schrapen en kijk toe hoe ze een zwakke poging doet om afstand te creëren. ''Roman..'' klaagde ze zachtjes en ik hou mijn hoofd wat schuin bij het horen van mijn naam, al verplaatst mijn blik zich voor een kort moment naar haar hand als ze die op mijn borstkas legt.
    ''Wat moet ik hier doen? Mijn tijd uitzitten terwijl jij aan het werk bent? Ik word hier gek.'' Ik glimlach lichtjes en streel zachtjes met mijn duim over haar wang. ''Hmh, we zouden ons doel niet kunnen behalen als ik de hele dag weg ben, toch?'' prevel ik zachtjes. ''Ik zal beneden zijn als het moet, en wanneer er sprake is van een noodgeval, maar voor de rest...'' na deze woorden leun ik weer meer haar kant op. ''I'm all yours, always am.'' fluister ik zachtjes en druk een zachte kus op haar kaak. Mijn arm krult zich ondertussen om haar middel, waardoor ik haar langzaam mee weet te trekken wanneer ik weer terug leun.
    ''Als we het daar toch over hebben... Ga niet verder dan de keuken zonder mij, oké? Dat is niet jouw terrein, dus daar hoef je je ook geen zorgen over te maken.'' zeg ik en ik neem weer een grote slok, terwijl ik mijn blik niet van haar af houd. Ik zou wel gek lijken als ik haar ook dat wereldje in gooi, dan kom ik helemaal nergens meer. Nee nee, dat moet ik niet hebben. Er zijn genoeg mannen in de bende die hun eigen ''persoonlijke'' dame hebben, dus dat moet geen probleem vormen. Nora was natuurlijk veel veel meer dan slechts een persoonlijk speeltje, maar de anderen hoeven dat niet direct te weten. Dat is het eerste wat tegen je wordt gebruikt.
    ''Anyway, you're my girl remember?'' zeg ik en zet mijn glas ondertussen weg, zodat ik met mijn nu vrije hand langzaam over haar rug kan strelen. ''Als je iets wilt hebben, vraag het me gewoon en ik regel het. Boeken, muziek, tv, wat je maar wilt.'' vervolg ik. Ik denk dat ze zelf wel zo slim was om te bedenken dat dingen zoals een telefoon of laptop met internetbereik van de kaart waren. In ieder geval zonder mijn toezicht. Even ben ik stil terwijl ik mijn eigen kamer bekeek, hier was ik al van een paar dingen voorzien. Daarnaast is het misschien ook beter als ze hier blijft. ''Nu ik erover nadenk.. Misschien is het beter als je hier blijft, je eigen kamer is toch niks.'' mompel ik dan ook.


    El Diablo.

    Thomas Charles Sinclair
    28 years old | outfit | hallway | with Malikah, Luna & Ezra

    De onrustig die de jongedame op het moment uitstraalde zorgde er juist voor dat hij rustiger werd. In zijn ogen was het een goed teken om een dergelijk effect te hebben — het verkleinde de kans dat ze iets uit zou vreten waardoor hij moest ingrijpen. Zodra ze echter haar hoofd begint te schudden als antwoord op zijn woorden, spannen zijn spieren automatisch aan. Misschien valt het mee en blijft het bij het hoofdschudden maar Thomas heeft zo'n vermoeden dat het daar niet bij gaat blijven. Misschien ook daarom dat hij haar uit wilde testen en haar wang aanraakte.
          ''Prima, maar je hoeft me niet aan te raken.'' Door de manier waarop ze tegen hem spreekt vertrekt zijn gezicht wat, de woede al oplaaiend. Toch kan hij het niet laten om een voorstel te doen: de avond samen inwijden. Hij heeft er zelf al minder zin in, zijn handen jeuken al om haar terug op haar plek te zetten maar hij besluit haar nog een kans te geven om zich te redden. Dat doet ze niet. Die blik alleen al.. het zorgt ervoor dat hij zijn vrije hand achter zijn rug tot een vuist balt.
          ''Helaas moet ik vanavond gewoon aan het werk. Wat jammer nou... Maar ik zal zo terug moeten keren. Dus mocht je enige behoeftes hebben dan wijs ik je graag op je rechterhand.'' Hard bijt hij op zijn onderlip en staart hij voor een seconde enkel naar de Libanese. Nog voor ze de deurklink vast heeft kunnen pakken, grijpt hij haar ruw bij haar nek en drukt hij haar ruw tegen de muur naast de deur, met haar gezicht tegen de muur.
          ''Ben je altijd zo brutaal?'' gromde hij terwijl hij zijn lijf tegen haar aan drukte — niet uit opwinding maar om haar duidelijk te maken dat ze geen kant op kon. Zijn grip in haar nek verzachtte nog altijd niet en het kon hem ook echt geen fuck schelen mocht het haar pijn doen: dan had ze haar smoel maar moeten houden.
          ''Want dan kan ik je nu alvast vertellen dat ik niet zo soft ben als Roman. Geen respect van jouw kant is ook geen respect van mijn kant,'' gromde hij naast haar oor. ''ík bepaal of je aan het werk moet of niet, ík bepaal of je terug gaat, ík bepaal verdomme wat je wel of niet doet en wanneer je het doet.'' Zijn hand verplaatst vanuit haar nek naar haar haren en trekt haar hoofd zo achterover, zijn mond nog altijd naast haar oor.
          ''Is dat duidelijk of heb je nog wat opheldering nodig?''

    Nora Ximena Taylor
    25 years | Roman's girl | outfit | her room | with Roman

    ''Hmh, we zouden ons doel niet kunnen behalen als ik de hele dag weg ben, toch?'' Zacht duwde ze haar tanden in haar onderlip door de streling over haar wang, terwijl ze hem aan keek. ''Ik zal beneden zijn als het moet, en wanneer er sprake is van een noodgeval, maar voor de rest... I'm all yours, always am.'' De kus zorgde onbedoeld voor een warm gevoel dat zich verspreidde vanuit haar buik en opnieuw sloot ze voor een aantal seconden haar ogen, waarna ze zich simpelweg mee liep trekken door hem.
          ''Als we het daar toch over hebben... Ga niet verder dan de keuken zonder mij, oké? Dat is niet jouw terrein, dus daar hoef je je ook geen zorgen over te maken.'' Zijn worden zorgden voor een frons op haar gezicht. Hij bepaalde nu ook nog waar ze wel en niet in het gebouw mocht komen? Ze trok haar mond dan ook net open om te protesteren toen hij alweer verder ging.
          ''Anyway, you're my girl remember? Als je iets wilt hebben, vraag het me gewoon en ik regel het. Boeken, muziek, tv, wat je maar wilt.'' Opnieuw fronste ze, wel doorhebbende dat internet of een telefoon niet benoemd werd. ''Nu ik erover nadenk.. Misschien is het beter als je hier blijft, je eigen kamer is toch niks.'' Ze schokschouderde en leunde iets van hem af in hoeverre dat ging met zijn arm nog altijd rond haar middel.
          ''En als ik mijn ouders wil bellen? Of wat moet ik überhaupt tegen ze zeggen? Dat ik met jou mee ben maar er geen mogelijkheid is om ze te zien?'' Een sarcastisch lachje rolde over haar lippen. ''Of dacht je dat ik ze niet meer wilde zien nu ik jou heb?'' Nora schudde langzaam haar hoofd terwijl haar blik op hem gericht bleef.
          ''Nu ik erover nadenk.. Misschien is het beter als je hier blijft, je eigen kamer is toch niks.'' Een verontwaardigd lachje was al uit haar keel gerold voor ze überhaupt kon overwegen om het in te houden.
          ''Dus je gaat nu ook al voor me bepalen of ik bij jou op de kamer slaap of niet? Jezus, Roman, is het nog niet genoeg dat je me meeneemt tegen mijn wil in? Ga je hier dan ook nog alles voor me bepalen?'' Deze keer greep ze wel echt zijn hand en deed ze een poging deze van zich af te duwen zodat ze overeind kon komen - al moest hij daarvoor wel meewerken.
          ''Misschien is het beter als ik nu naar mijn kamer ga.'' gromde ze, enigszins geïrriteerd. Niet eens enkel omdat hij alles voor haar wilde bepalen maar ook grotendeels om dat klote effect dat hij op haar bleef hebben - iets waardoor ze vooral kwaad op zichzelf was.

    A C E - B R E N N A N
    I must also have a dark side if I am to be whole






    Get your


    Priorities


    straight

    Kitchen — Honey&Abe — 27 Years Old — Police Detective & Leader — Black Cat — Outfit

          'Daar maak ik me geen zorgen om, al zou ik het wel waarderen als je je — net als iedereen — aan de gemaakte afspraken houdt.' Ace laat de koeltjes gesproken woorden over zich heen komen onderwijl hij vanuit zijn ooghoeken enkel is gefocust op de manier waarop Honey zich tegen Abe vleit, gezicht onbewogen op de andere leider gericht om dit te verbergen voor hen beiden. 'Maar aangezien de plicht roept zal ik je niet langer ophouden. We hebben het er een andere keer wel over.'
          'Lijkt me goed,' schampert hij in niets dan automatische reactie, 'dan heb je nog even de tijd om mijn taakomschrijving door te lezen en de prioriteiten op rij te zetten, nu, als jullie me willen excuseren.' En met een bijna neerbuigend te noemen knikje draait hij zich van hen weg, geen idee hebbend of Abe nog iets toe te voegen heeft, maar uiteraard weer ingehaald door een veel aangenamer stemgeluid dan die van de Scorpion.
          ‘Ik kan je beloven dat ik meer dan genoeg oplever, sugar. Ze noemen me niets voor niets liquid gold.’ Waarvan de agent weet dat het niet tot hem is gericht, maar desalniettemin de suggestieve blik in haar ogen voor de geest kan halen, haar lippen om kan zien krullen in dat zelfbewuste lachje wat hem eerder het bloed onder de nagels weg haalde.
          'Kijk, zoiets hoor ik nou graag. Al mag je die koosnaampjes voor Vez gebruiken,' luidt Abe zijn antwoord, wat Ace zou doen lachen al zou hij daar snel toe geneigd zijn — het beeld van Honey die Rollins sugar noemt er geen een die hij al te reëel vindt en tevens de reden dat hij nog eenmaal halt houdt in de deuropening van de keuken, haar reactie bij haar pooiers naam van eerder nog scherp op zijn netvlies en nieuwsgierig of hij diezelfde uitdrukking weer zal vinden. Ditmaal is het dan ook overduidelijk wie aan het ontvangende einde van zijn blik komt te staan wanneer hij over zijn schouder kijkt, al treft hij haar gezicht al tot hem gericht en op het oog onaangedaan. De blondine maakt zonder meer gebruik van zijn herwonnen aandacht — claimt zijn grijze ogen met het aanduiden van hetgeen hij zal aanschouwen al zou hij blijven.
          'Weet je zeker dat je niet blijft voor de show?' En hij voelt zijn lichamelijke verlangen naar haar nog levendig, weet dat het voor de grote gros makkelijk zou zijn om hiervan te verliezen en toe te geven. Hij heeft zich nooit bijzonder aangesproken gevoeld om tot de grote gros te behoren.
          'Volgens mij heeft onze kat net al van een privé-show kunnen genieten, is het niet?' brengt Abe in voor hij zelf goed en wel een afwijzing over zijn lippen kan krijgen. 'Gebruik je talenten nu maar voor onze klanten. Al zal ik Black Cat zeker niet tegen houden te komen kijken.'
          'Privé heeft de voorkeur,' bevestigd hij toegeeflijk en zonder een seconde te missen, zichzelf voorhoudend dat hij Abe gewoonweg tegen de haren wil strijken wanneer zijn ingeving zich al kenbaar maakt nog voor hij deze goed en wel heeft overwogen — zijn lippen verlaat zonder verdere beredenering, 'wat de reden is dat miss Billings zich deze week nog heeft te melden op mijn kamer.' Na een laatste, ditmaal weinig subtiele blik over haar lichaam wendt hij zich weer tot de uitgang van de keuken, laat het aan henzelf over de intenties in te vullen zoals ze dat zelf willen.
          'Abe,' luidt zijn groet, alvorens hij de gang verkiest en koers zet richting zijn kamer voor de benodigde dossiers, zijn badge en autosleutels, 'Honey.'
          En weg is hij.


    Marrow deep, soul deep, essence deep


    Roman Damario Sanchez
    27 • Rabbit • With Nora

    Ze leunde weer wat weg van me waardoor ik kort frons. ''En als ik mijn ouders wil bellen? Of wat moet ik überhaupt tegen ze zeggen? Dat ik met jou mee ben maar er geen mogelijkheid is om ze te zien? Of dacht je dat ik ze niet meer wilde zien nu ik jou heb?'' Kort rol ik met mijn ogen en schud mijn hoofd. Natuurlijk had ik daar al aan gedacht, ik had nog geen concreet plan maar ik kon waarschijnlijk met veel wegkomen. Haar ouders, met name haar moeder, hadden mij wel goed zitten. ''Dan bel je je ouders.'' zeg ik simpel en leun voor het moment weer kort naar haar toe. ''Onder mijn toezicht natuurlijk, en denk er niet eens aan om iets erover te zeggen.'' vervolg ik koeltjes. Dan haal ik mijn schouders op. ''Zeg gewoon dat ik je als verassing mee heb genomen op een trip naar Colombia ofzo, verklaart gelijk waarom je niet iedere dag belt, het bereik is vreselijk.'' sluit ik simpel af en dan leun ik weer naar achter, om vervolgens mijn glas weer te pakken en een slok te nemen. Ik wist nu al dat ze niet klaar zou zijn met haar tirade, als ze eenmaal is begonnen...
    ''Dus je gaat nu ook al voor me bepalen of ik bij jou op de kamer slaap of niet? Jezus, Roman, is het nog niet genoeg dat je me meeneemt tegen mijn wil in? Ga je hier dan ook nog alles voor me bepalen?'' Nu greep ze wel mijn hand en duwde me weg, waarna ze opstond. ''Misschien is het beter als ik nu naar mijn kamer ga.'' gromde ze, enigszins geïrriteerd. Even ben ik stil, afwachtend of ze klaar is. Met dezelfde stilte kom ik overeind, zet ik mijn glas weg en begin ik langzaam naar haar toe te lopen tot ze tegen de muur staat. ''Als het gaat om jouw veiligheid ga ik inderdaad dingen bepalen.'' grom ik en leun naar haar toe, mijn armen plaats ik ondertussen naast haar lichaam.
    ''Jij hebt niks te zoeken tussen die hoeren en andere klootzakken beneden, dus je gaat daar ook niet komen, zeker niet zonder mij, begrepen?'' sis ik. ''En of we samen slapen of niet boeit mij momenteel heel weinig. Waar het om gaat is dat je hier ten eerste meer te doen gaat hebben, en ten tweede komen anderen je hier minder snel lastig vallen.'' Kort hou ik mijn hoofd wat schuin. ''Wat ik nu doe, is vooral voor jou, ook al ben je momenteel te blind om het te zien.'' mompel ik en duw mezelf weg van de muur, waarna ik terug loop naar het tafeltje om mijn glas te pakken. Deze sla ik in een keer achterover waarna ik diep zucht. ''Ook te blind om te zien dat mijn toekomst alleen met jou is, I guess.'' een kort lachje rolt over mijn lippen en ik schenk mijn glas weer vol, waarna ik weer naar haar omdraai. Even ben ik stil terwijl ik haar bekijk. ''Wat wil je eten, je hebt nog niks op vandaag.'' vraag ik haar terwijl ik ondertussen naar het raam loop en hier naar buiten keek.


    El Diablo.

    Nora Ximena Taylor
    25 years | Roman's girl | outfit | her room | with Roman

    ''Dan bel je je ouders.'' Hij deed alsof het niets was, alsof ze zonder problemen zou kunnen liegen tegen haar ouders. Goed, misschien had ze dat wel eens gedaan in haar jongere jaren maar dat was heel andere koek dan dit. ''Onder mijn toezicht natuurlijk, en denk er niet eens aan om iets erover te zeggen. Zeg gewoon dat ik je als verassing mee heb genomen op een trip naar Colombia ofzo, verklaart gelijk waarom je niet iedere dag belt, het bereik is vreselijk.''
          ''Want anders?'' Nora vernauwde haar blik en ging dan ook verder met haar tirade, eindigend dat ze beter naar haar kamer kon gaan.
          Ze kon het niet laten haar blik om hem gericht te houden. Misschien wílde ze ergens ook wel reactie uitlokken, al vreesde ze tegelijkertijd wat hij zou doen als ze echt de grens overschreed. De stilte was om te snijden en ongewild liet ze zich achteruit dwingen tot haar rug de muur raakte en ze geen kant op kon.
          ''Als het gaat om jouw veiligheid ga ik inderdaad dingen bepalen. Jij hebt niks te zoeken tussen die hoeren en andere klootzakken beneden, dus je gaat daar ook niet komen, zeker niet zonder mij, begrepen?'' Moeizaam slikte ze door de manier waarop hij sprak tegen haar - die kant was ze niet bepaald gewend van hem.
          ''En of we samen slapen of niet boeit mij momenteel heel weinig. Waar het om gaat is dat je hier ten eerste meer te doen gaat hebben, en ten tweede komen anderen je hier minder snel lastig vallen. Wat ik nu doe, is vooral voor jou, ook al ben je momenteel te blind om het te zien. Ook te blind om te zien dat mijn toekomst alleen met jou is, I guess.'' Hoewel hij alweer weggelopen was, bleef ze daar staan, haar rug tegen de muur en haar blik op hem gericht.
          ''Wat wil je eten, je hebt nog niks op vandaag.'' Nora rolde met haar ogen en wendde haar blik nu af, zichzelf nu pas de tijd gevend om de ruimte te bekijken.
          ''Mag ik dan wel naar beneden?'' snauwde ze. ''Of betekent dat dat je eten gaat halen en ik het alsnog hier op mag eten?'' Ze sloeg haar armen over elkaar en richtte haar blik weer op hem. ''What the fuck, als het je niks kan schelen of ik bij je slaap of niet, wat doe ik hier dan? En zeg niet voor mijn eigen bestwil.''

    Kesari Zahira Dahab

    "Let it hurt. Let it bleed. Let it heal. And let it go."

    • Twenty-four • Tyrone's Girl • Dungeon w/ Tyrone • Outfit

          "Oh, is dat zo?"
          Het vermaak is wellicht niet volledig zichtbaar vanwege het masker dat Tyrone draagt, maar Kesari weet de toon feilloos uit zijn stem te ontwaren. Subtiel krullen haar mondhoeken iets op, terwijl de Wolf haar kin iets omhoog dwingt door zijn wijsvinger eronder te plaatsen. De brunette voelt hoe hij haar uitdrukking poogt te lezen op een bestuderende wijze. Ze zou het niet moeten doen, niet met het doel wat ze in eerste instantie voor ogen had, maar het lukt Kesari niet om te blijven vechten tegen de allesoverheersende en diepgewortelde gevoelens in haar binnenste.
          "En wat zou je tweede poging zijn, in dat geval? Je klinkt zo zeker van jezelf."
          Kesari glimlacht zo onschuldig mogelijk, poogt onaangedaan over te komen, terwijl de werkelijkheid een geheel ander geval is. Wanneer Tyrone dichterbij komt — een hand op haar taille en zijn gezicht vlak bij het hare — versnelt het ritme van haar hartslag zich bijna resoluut. De grom, welke Tyrone laat horen eens hij de donkere tint in Kesari's kijkers heeft ongemerkt, hetgeen de donkere schone een huivering weet te geven.
          "Je kiest wel een goede timing uit, Kes. . ."
          "Is die er ooit?" werpt Kesari resoluut terug — een speelse glimlach rondom haar mondhoeken, vanwege de hoorbare frustratie in Tyrone's stem. Als hij nu zou vertrekken was er niemand die er vanop stond te kijken. Geen enkele andere leider was aanwezig, althans niet degene die normaliter ten alle tijden in het zicht waren. Als de Wolf er voor zou kiezen zijn eigen plan te trekken, was deze keuze geheel aan hem en niemand anders.
          "Je bent klaar voor haar," klinkt het dan.
          Zonder schroom noch pardon neemt Tyrone de brunette met zich, nadat hij haar hand zacht heeft beetgepakt. Kortstondig laat Kesari haar blik rond gaan, zoekend naar een glimp van Malikah of Luna — enkel om zich er van te verzekeren dat het met beide dames goed gaat. Wanneer ze beide niet aantreft glijdt haar focus terug naar de man voor haar, welke haar hand de hele weg niet los laat.
          Een tevreden uitdrukking verschijnt op haar gezicht wanneer de Wolf eenmaal in de hallen zijn masker van zijn gezicht afhaalt. Hetgeen Kesari vele male liever ziet dan de donkere masker. Het was een belemmering op vele fronten, maar voornamelijk op het gegeven dat het gezicht van de meeste daardoor volledig onpeilbaar is. Kesari vond het al moeilijk om sommige mannen te lezen, maar dit werd al helemaal niet makkelijk wanneer hun gezichten bedekt waren.
          "Dus. . ." begint Tyrone, ergens halverwege op de gang — waar zijn armen rondom Kesari's middel heen glijden; haar zo nog dichter naar zich toetrekkend. "Wat is je tweede poging? Of is het een verrassing?"
          Een hummend geluid is het eerste wat Kesari laat klinken, terwijl ze haar lichaam geheel als vanzelf nog dichter tegen dat van Tyrone aan weet te vleien. Haar handen dwalen over zijn borstkas heen, in de richting van zijn nek en waar ze uiteindelijk voor het moment te rusten komen.
          "Ik geef je wel een voorproefje," fluistert de brunette dan, alvorens haar lippen dan toch op die van Tyrone te drukken. En, daar waar het haar bedoeling is geweest om enkel een plagend kusje van hem te stelen, is het opnieuw iets waar Kesari niet geheel in lijkt te slagen. In plaats daarvan verdiept ze haar kus, laat haar lippen vaneen wijken en bijt tussendoor zacht op zijn onderlip. Daar waar haar handen eens zo rustig in zijn nek lagen, klampen deze zich nu aan hem vast — gretig, hongerig. Al is het maar voor even, een kort moment met de man achter het masker samen, is het enige dat de donkere schone nu nodig lijkt te hebben.








    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Roman Damario Sanchez
    27 • Rabbit • With Nora

    ''Want anders?'' had ze nog gezegd en ik schudde mijn hoofd kort. ''Wil je er echt achterkomen wat er gebeurt als ik geen keus heb?'' vraag ik koeltjes, duidelijk dat ik geen tegenspraak wou op dit onderwerp. ''Mag ik dan wel naar beneden?'' snauwde ze waardoor er meteen een steek van irritatie door me heen ging. ''Of betekent dat dat je eten gaat halen en ik het alsnog hier op mag eten?'' Ook ik sla mijn armen over elkaar heen en kijk haar strak aan. ''Dat boeit mij niet. Als je maar niet alleen beneden bent.'' snauw ik haar nu ook toe. ''What the fuck, als het je niks kan schelen of ik bij je slaap of niet, wat doe ik hier dan? En zeg niet voor mijn eigen bestwil.'' Ik rol met mijn ogen en schud mijn hoofd, al was het voor mij niet meteen duidelijk hoe ze het precies bedoelde. Hier in het hotel, hier op de kamer. Oh well.
    ''Natuurlijk boeit dat me, het boeit me momenteel alleen niet zoveel als die andere punten.'' grom ik. Ik loop weer naar haar toe tot ik voor haar sta, waardoor ik op haar neer kijk. ''In ieder geval, het is duidelijk dat ik je met deze attitude niet mee kan nemen naar beneden, wie weet wat er zou gebeuren.'' spreek ik koeltjes, ondertussen plaats ik mijn handen weer naast haar, net leek ik toch even meer indruk te maken. ''Dus,'' begin ik en leun naar haar toe. ''Ik stel voor dat je dat gedrag voor je houd en meewerkt, zodat we allemaal weer verder kunnen.'' zachtjes plaats ik mijn lippen in haar nek. ''Goed idee, niet?'' prevel ik ondertussen terwijl ik langzaam verder ga. Mijn ene hand plaats ik ondertussen op haar middel, maar al snel gaat die in een streling langs haar lichaam.
    ''Kom op darling, wil je niet terug naar hoe het was?'' vraag ik haar zachtjes waarna ik me eindelijk wat terug trek. ''We zijn geweldig samen en je weet het.'' Ik glimlach lichtjes en druk vervolgens een zachte kus op haar lippen. ''We kunnen het redden, jij en ik.''


    El Diablo.

    Nora Ximena Taylor
    25 years | Roman's girl | outfit | her room | with Roman

    ''Wil je er echt achterkomen wat er gebeurt als ik geen keus heb?'' Of het nu de woorden waren of de manier waarop hij ze uit sprak wist ze niet zeker maar iets zorgde ervoor dat ze toch wat inbond.
          ''Dat boeit mij niet. Als je maar niet alleen beneden bent.'' Het begon haar meer en meer te irriteren dat Roman maar bepaalde voor haar wat ze wel en niet mocht en dat hij ook nog eens dacht haar daarmee veilig te houden. Hij had haar verdomme meegenomen zonder enige toestemming en dan begon hij te zeveren over haar veilig houden? Thuis, daar was ze veilig.
          ''Natuurlijk boeit dat me, het boeit me momenteel alleen niet zoveel als die andere punten.'' Nora wilde haar mond alweer open trekken maar Roman stond alweer voor haar neus, waardoor ze haar mond hield. ''In ieder geval, het is duidelijk dat ik je met deze attitude niet mee kan nemen naar beneden, wie weet wat er zou gebeuren.'' Fronsend draaide ze haar hoofd weg, zich weer geïntimeerd voelend.
          ''Dus, ik stel voor dat je dat gedrag voor je houd en meewerkt, zodat we allemaal weer verder kunnen.'' Zacht beet ze op haar lip en automatisch sloot ze haar ogen bij het voelen van zijn lippen in haar nek. ''Goed idee, niet?'' Het protest zakte weg met de aanraking van zijn lippen in haar nek.
          ''Kom op darling, wil je niet terug naar hoe het was? We zijn geweldig samen en je weet het. We kunnen het redden, jij en ik.'' Een diepe zucht rolde over haar lippen alvorens ze haar ogen weer opende en hem uiteindelijk alsnog aan keek.
          ''Nogmaals, ik haat je,'' mompelde ze zacht terwijl ze zijn gezicht van dichtbij bestudeerde. Als ze eerlijk moest zijn dan had het snauwen van zijn kant ook wel enige invloed gehad maar dat zou ze niet hard op toe willen geven.
          ''Ik..'' nog een diepe zucht volgde en voor een aantal seconden sloeg ze haar blik neer. ''ugh,'' mompelde ze in plaats van de rest van haar zin. Haar blik richtte ze weer op zijn gezicht en haar hand legde ze zacht op zijn wang. Ze kon het niet, ze was te zwak om hem hier en nu te vertellen dat dit niet werkte en ze vertrouwde de manier waarop hij tegen haar snauwde niet, de manier waarop hij überhaupt sprak.
          ''Hoe zit het met dat eten?'' vroeg ze uiteindelijk zacht, een voorzichtige glimlach forcerend.