[RPG - [16+] - 100] Animal Hotel [Speeltopic 2] - Speeltopics

26 mei 2020 - 20:15 Reeses is offline

Reeses 1272

Animal hotel [16+]
Rollen Praat Speel

@Liesje

De grootstad Nixton wordt geteisterd door geweld en criminaliteit. Onder de grote, felle neonlichten en tussen al de toeristische trekpleisters in loert het gevaar. Niet enkel in de donkerste steegjes, maar ook in de luxe en het rijke nachtleven.
Animal Parade is de invloedrijkste bende van het moment: in enkele jaren uitgegroeid van een groepje pooiers tot een heel imperium in de drugs- , wapen- en mensenhandel. Zowat overal hebben ze wel iets te zeggen, er is geen tak in de criminaliteit die ze onberoerd hebben gelaten, en toch blijft de top totaal onaanraakbaar. Of toch tot nu.

Nothing could kill me like you do
Herwerking van Animals & Hotel Aphrodite

Op de ochtend van zondag 15 maart, net voor de lente begint, wordt het lijk gevonden van Mason Kingsley (26), doodgeschoten en achtergelaten in een van de kamers van Hotel Aphrodite: luxebordeel, nachtclub en dé uitvalbasis van Animal Parade. De jongeman stond zelf hoog aangeschreven in de bende en zijn dood, in het midden van hun thuis, is een zware klap voor de bende. Is dit het begin van hun einde?

⋅⋅⋅⋅⋅ DISCLAIMER

Deze RPG is [16+]: seks, geweld, drugs, donkere gedachten etc. zijn zeker toegelaten en zullen waarschijnlijk ook aan bod komen. Mocht je zelf te maken hebben gehad met iets wat hier aan bod komt, dan wil ik je als eerste al mijn steun aanbieden. Het raakt me oprecht dat je dat hebt moeten meemaken en ik hoop en geloof in jou dat je het leven krijgt dat je verdient. Ten tweede is het misschien een beter idee om hier dan niet veel verder te lezen.

Het is allerminst mijn bedoeling om welk van deze onderwerpen dan ook te romantiseren. Criminaliteit in deze vorm en mate is afschuwelijk en onmenselijk, en er bestaat geen enkel excuus voor. De vrouwen in dit topic worden verschrikkelijk behandeld en verdienen stuk voor stuk een beter leven. In geen enkel opzicht wil ik misbruik en mishandeling romantiseren of goed praten, en ik keur dit in elke vorm af. Hell, ik sta op de eerste rij om er recht tegenin te gaan.

Daar komt dan ook bij dat dit fictie is. Dat het niet verboden is om over deze onderwerpen te schrijven en re RPG'en, en het lijkt me dan ook enorm interessant om verschillende aspecten ervan te zien verschijnen. Ik zie het graag wat realistisch, en niet in de stijl van fifty shades of cringe (geen aanval op de boeken en de fans van de boeken, gewoon een woordgrapje!), maar het is en blijft fictie. De deelnemers schrijven vooral wat zij willen en hoe zij het zien, en dit is allemaal bedoeld om plezier te vinden in het schrijven en lezen van de posts.
teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst

⋅⋅⋅⋅⋅ BENDE

De bende is begonnen als een naamloze pooierbende die jonge meisjes in hun macht kreeg, om ze vervolgens uit te buiten en te verkopen. Er was toen niet zo heel veel structuur en zowel de jongens, als de meisjes kwamen en gingen. Pas de laatste 5 jaar is er structuur en hiërarchie ontstaan, en sindsdien is de bende enorm gegroeid. Ze houden zich met van alles bezig, maar in het hotel is (luxe)prostitutie en drugs nog altijd de hoofdbezigheid.

DE MASKERS
Je herkent de leden van de bende aan hun dierenmaskers (vandaar ook de naam). Deze zijn erg hightech, zodat ze niet zomaar afvallen, niet de zwaar zijn, de stem eventueel wordt vervormd, etc. Alle maskers van hetzelfde dier zien er hetzelfde uit en zijn een grijzig wit, maar de eigenaars zijn vrij om deze aan te passen. Het is ook volledig vrij te kiezen in hoeverre je je eigen identiteit beschermt, maar als je van uit de bende spreekt, moet je het masker dragen. Daartegenover staat dan ook dat als je iets doet wat de bende niet goedkeurt met het masker aan... Wel, dat mag je zelf invullen.

The lion, the wolf and the pig
De drie (mannelijke) leiders van de bende zijn degenen die vijf jaar geleden begonnen zijn met het uitbreiden van hun macht en de hiërarchie in de bende brachten. Ze zijn de eigenaars van het hotel en er dan ook nog altijd goed mee bezig. Ze hebben elk hun eigen taken, maar werken goed samen om alles in goede banen te leiden. Natuurlijk hebben ze ook heel wat mensen onder hen die ook heel wat te zeggen hebben en vaak ook in associatie werken, en niet perse in opdracht van.
Naar de buitenwereld toe lijken ze ook elk hun eigen karakter en taak te hebben: ~~de ene de grote leider~~ (ik heb hier zelf een idee voor, dus ik ga even zien) (pig), de andere de onderhandelaar (lion), de derde de vuisten (wolf). Ook zonder masker houden ze zichzelf echter bezig met hun meisjes en andere handeltjes in het hotel.
De rest van de bende is opgedeeld in twee grote groepen: the rabbits (konijnenmasker) en the cats (kattenmasker).

The rabbits
De konijnen of the rabbits zijn de brute kracht van de bende. De straatschoffies die de stad echt terroriseren. In heel de stad zijn ze ondertussen met duizenden, waar ze overvallen plegen, het vuile werk doen bij de deals en een acute dreiging zijn.
In het hotel zijn ze ook eerder de jongens die zich bezighouden met het grove geweld. Ze zijn de dreigende spierbundels die op de eerste rij staan om te zien of alles wel netjes verloopt. Ze houden zich vooral bezig met de meisjes, drugs, wapens etc.
Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het allemaal domme krachten zijn. De meesten in de hogere rangen hebben wel een goed brein in hun hoofd zitten en weten dat te gebruiken ook. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

The cats
De katten of the cats zijn de maatpakken en stropdassen van de bende. Ze zijn meer bezig achter de schermen en gebruiken minder makkelijk en minder vaak grof geweld. Ook van hen zijn er zeker wat honderden verspreid over de stad, waar ze zich bezighouden met afpersen, fraude en het witwassen van de buit.
In het hotel zelf zitten zij ook gemakkelijk meer achter de schermen. Ze zorgen voor de IT en onderhouden de contacten met hoogstaande en vooral superrijke klanten. De hoogste top is echter nog steeds afkomstig uit de pooierbende en het is dan ook niet vreemd dat deze cats zich ook nog bezighouden met hun meisjes.
Dit wil natuurlijk niet zeggen dat de cats allemaal omhooggevallen ijdeltuiten zijn. Ze zijn niet vies van geweld en kunnen prima hun eigen zaakjes regelen. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

Het belangrijkste onderscheid is vooral naar de buitenwereld toe: staat er een cat voor je deur, dan is onderhandeling nog mogelijk of ben je al je geld kwijt. Staat er een rabbit voor je deur, bereid je dan voor op een bezoekje aan het ziekenhuis. In de hoogste rangen van de bende is dit onderscheid er wat minder, of toch onder elkaar.

⋅⋅⋅⋅⋅ HOTEL

Hotel Aphrodite is geen echt hotel, maar bestaat uit twee componenten:
Een luxueus bordeel, bedoeld voor de hoogste klasses in de maatschappij, en een nachtclub voor rijke jongeren die zich een avondje van niets willen aantrekken, en los gaan met drank, drugs en meisjes.
tekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteks

⋅⋅⋅⋅⋅ NIXTON

De stad Nixton is een fictieve stad in de Verenigde staten, ergens in Maine. Het is vergelijkbaar met New York en Chicago, en is niet enkel gekend voor haar toeristische trekpleisters en luxe nachtleven, maar ook voor de corruptie en natuurlijk de bende.

⋅⋅⋅⋅⋅ MASON

Mason Kingsley was 26 jaar op het moment dat hij stierf. Hij behoorde tot één van de eerste rabbits en had dan ook een hoge rang binnen de bende. Hij had 1 meisje in het hotel zitten op het moment van de moord, en hield zich verder graag bezig met drugszaken.
Qua karakter was hij niet altijd de gemakkelijkste. Hij was niet dom, helemaal niet, maar dacht niet altijd even goed na voor hij iets deed. Hij was opvliegend, sadistisch en een tikkeltje narcistisch. Hij was echter ook loyaal en trouw, en beschermde zijn meisje tegenover anderen - al had ze vooral bescherming tegenover hem nodig. Hij stond klaar voor zijn vrienden en voor de bende, en was altijd wel in voor een vrolijke avond. Hij had een aanstekelijke lach.

Just survive somehow

⋅⋅⋅⋅⋅ ROLLEN

MEISJES - 9
Vrouwelijke bendeleden bestaan, maar komen eigenlijk niet erg hoog. Het kan wel zijn dat een meisje dat al lang meedraait meer privileges heeft gekregen en uiteindelijk een soort van plekje in de bende heeft gekregen, maar ze zal altijd moeten knokken voor dat plekje. En dit zijn er niet veel.

♀ Rionach ⋅ Dani Reina Verdad ⋅ 25 ⋅ Ajax ⋅ 2
♀ Reeses ⋅ Luna Margaret Hale ⋅ 19 ⋅ Ace ⋅ 4
~~♀ Frisk ⋅ Mila Addison ⋅ 24 ⋅ Ravi ⋅ 3~~
♀ Suriel ⋅ Inez Elizabeth Castillo ⋅ 22 ⋅ Roman ⋅ 3
~~♀ Klaus ⋅ Evelyn "Evie" Kay ⋅ 23 ⋅ Pooier ⋅ 4~~
♀ Chidi ⋅ Montana "Bambi" Byrd ⋅ 21 ⋅ Ty ⋅ 4
♀ Exalted ⋅ Malikah El Masry ⋅ 22 ⋅ Roman ⋅ 4
♀ Rionach ⋅ Kesari Zahira Dahab ⋅ 24 ⋅ Tyrone ⋅ 4
♀ Suriel ⋅ Honey Billings ⋅ 21 ⋅ Vez ⋅ 5
~~♀ WrittenWords ⋅ Audrey Bria Thibaut ⋅ 23 ⋅ Ajax ⋅ 5~~
♀ Frisk ⋅ Mila "Millie" Addison ⋅ 24 ⋅ Roman ⋅ 5
♀ Velns ⋅ Nora Ximena Taylor ⋅ 25 ⋅ Roman ⋅ 6

JONGENS - 8
Alle mogelijke ideeën die je maar kan bedenken: bring 'em on. De meesten zullen gewelddadig en agressief zijn, maar probeer er wat afwisseling in te maken. Soms maken de kleine dingetjes een personage al uniek. Ook andere ideeën qua rollen, zoals infiltranten of zo, zijn welkom om te bespreken!

~~♂ Frisk ⋅ Juvenalis Pipindorio ⋅ 27 ⋅ Pig ⋅ 4~~
~~♂ Altschmerz ⋅ Ravi Rios ⋅ 29 ⋅ Lion ⋅ 3~~
♂ Exalted ⋅ Tyron Price ⋅ 28 ⋅ Wolf ⋅ 5
♂ Mandolorian ⋅ Roman Damario Sanchez ⋅ 27 ⋅ Rabbit ⋅ 2
♂ Ambitions ⋅ Ace Brennan ⋅ 27 ⋅ Special kitty ⋅ 4
♂ Exalted ⋅ Ajax Masters ⋅ 29 ⋅ Cat ⋅ 4
♂ Reeses ⋅ Abe Gagnon ⋅ 36 ⋅ Scorpion ⋅ 4
♂ Tad ⋅ Noah Wilkins ⋅ 24 ⋅ Rabbit ⋅ 5
♂ Tittynope ⋅ Ezra Brody Sallow ⋅ 33 ⋅ Cat ⋅ 6
♂ Velns ⋅ Thomas Charles Sinclair ⋅ 28 ⋅ Rabbit / Cat ⋅ 6

teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst

BEGIN
Het is zondag 15 maart. Het hotel is vandaag erg rustig. Er waren maar enkele klanten die waren blijven overnachten, en die zijn allemaal vertrokken. Het is 11u. 's ochtends, de club is nu zo'n 6 uur dicht en de meesten worden stilletjes aan wakker. Kies maar wie Mason vindt (: Die avond is de club normaal dicht (elke zondagavond), maar het 'hotel' wel nog open. Dit is een beetje een rustdag voor iedereen, tenzij die nog taken buiten het hotel en de club heeft. Er worden ook klusjes en dergelijke gedaan, maar op zich valt dat mee omdat er ook extern personeel is.

⋅⋅⋅⋅⋅ REGELS

• Verhaallijn bedacht en layout gemaakt door : Frisk

[ bericht aangepast op 23 sep 2020 - 14:25 ]

27 juli 2020 - 19:47 Perseid is offline

Perseid 8184

Honey
Vez' slavetoy ✬ Good girl ✬ Naked ✬ Kitchen with Ace
16+ explicit sexual description

✬ ✬ ✬

Het is alsof haar naam nog op zijn lippen ligt, het puntje van zijn tong amper heeft verlaten, en ze deze kan proeven wanneer hij de baldadige en hoogstens spontane kus in vogelvlucht overmeestert.
Honey neemt de moeite niet de strijd om de controle aan te gaan, spint onvervalst heimelijk op de overgevoelige stimulans die hij uitoefent op het zachte vlees tussen zijn vingers en de assertieve manier waarop hij haar mond zich toe-eigent. Lang geeft de zwarte—kat haar niet om te wennen—want wanneer zijn inmiddels haast bekende vingers zich bezitterig rond haar hals krullen, is het zijn mond welke haar daadwerkelijk de adem beneemt.
Hij maakt er geen enkel geheim van dat hij dit niet geheel onbekende terrein keurt, en het zijn haar vaardige handen welke hem doen terugtrekken, zij het met een beloftevolle hap in haar onderlip. De blondine onderneemt een tevergeefse poging vast te houden wanneer hij haar van zich af duwt—het onpeilbare aanzicht van zijn half ontloken gezicht niet genoeg om haar te vertellen wat hij van plan is.
Het ongewisse laat haar onderbuik haast spastisch samentrekken—en het moment dat haar naakte rug de ijzige koelte van de bar raakt zou genoeg zijn geweest om haar overeind te laten springen, zij het niet dat haar martyr een strategische palm tegen haar borstbeen heeft geplaatst en daarmee juist dat weet te voorkomen.
‘Fuck!’ ontglipt in plaats daarvan haar opeengeklemde kaken, de siddering die door haar heen trekt zowel toe te wijzen aan het kortstondige temperatuurverschil als de aansporende aanraking die haar gedwee verder doet spreiden.
De zuidelijke kan haar hartslag overal voelen—de kortstondige hapering daardoor des te duidelijker als het masker als gegoten wederom over zijn lippen en kin glipt. Teleurstelling en anticipatie vechten in een vreemde cocktail om voorrang terwijl ze zich gewaar wordt van de manier waarop haar lokken aan haar huid plakken, de bijna koortsachtige hitte die haar lichaam bedwelmd en een vlammend spoor trekt waar ze zijn blik kan voelen haperen.
Het is echter de slikbeweging die ze hem kan zien maken vanaf haar positie, de onmiskenbare uitwerking die ze op hem heeft die haar ogen glaziger laten worden. Haar benen weigeren volledige dienst wanneer hij zich bijna gemeen langzaam over haar heen buigt, elk gefrustreerd geluidje dat over haar tong rolt incasserend.
‘Eens kijken wat voor geluiden je nog meer kan produceren.’ Het is geen trucje voor een prettige bonus dat ze zich heeft aangeleerd—maar een volledig instinctieve reactie op die rauwe aankondiging. Honey kromt haar rug en voelt haar kijkers omhoogrollen bij de uiterst beheerste lijn die hij trekt, het eerste contact doeltreffend genoeg om haar nagels over de bar te laten klauwen op zoek naar houvast, en hierbij niets anders vindend dan het vlees van haar eigen palmen.
Zonder meer zou ze zich in één soepele beweging laten begraven—
Wanneer het gezoem van een mobiele telefoon haar ogen doet openschieten alsof ze zojuist in haar maag is geschopt. De verwarring overmeestert haar expressie—de realisatie dat maar weinig bendeleden met een mobiel rondlopen iets dat bloedstollend snel komt, maar weinig bijdraagt aan de beslissing die de zwarte—kat maakt.
Secondelang gebeurt er niets, maar dan valt de hamer en rest Honey niets anders dan toe te kijken hoe hij zich onuitstaanbaar behendig meester maakt van de situatie en de intense haat die ze voelt tegenoverstaande van de vreemde die hen heeft onderbroken is zo misplaatst dat ze haar blik voor het eerst afwendt wanneer hij opneemt.
‘Met—’ oh ‘—mij.’ De blondine maalt over haar onderlip, zich meer dan bewust van haar gedrapeerde gestalte en de presentatie die ze op dit moment is. De spanning verlaat haar lijf in de vorm van een diepe, niet subtiele zucht als ze zich wederom achterover laat glijden, haar gezicht enkel opzij hoeft te kantelen om het nog altijd volledig tot haar gewende masker te vangen. Hij weet dat ze luistert en ze doet niet alsof ze hem de privacy gunt door haar boeltje bij elkaar te rapen als één of andere goedkope hoer. Nee, goedkoop is ze niet.
Haar ene hand besluit met haar lokken te spelen, de nog niet gestilde honger in haar onderbuik het onmogelijk makend om stil te liggen, waardoor ze besluit het spel zelf maar uit te spelen.
‘Hm—hm,’ hoort ze hem hummen, iets te scherp om casual te klinken. Honey focust zich op haar vingers welke zich zonder enige hinder laten verwelkomen door de nog altijd even uitnodigende warmte tussen haar dijen. De goedkeurende kreun die haar keel verlaat op hetzelfde moment als ze hem iets in de hoorn hoort sissen enkel bijdragend aan de ondeugende gedachten die haar overstelpen.
‘Als ik m'n ogen dicht doe zijn het jouw vingers,’ fluistert ze niet geheel op dezelfde toonhoogte, lichaam ongegeneerd over de bar kronkelend en de achterkant van haar vrije hand tegen haar tanden drukkend om te voorkomen dat de onfrotuinlijke beller aan de andere kant van de lijn kan meegenieten want, nee—hoezeer ze hem ook zou laten meegenieten, Honey heeft geen doodswens.
Maar dat betekend niet dat ze niet bereid is om zijn grenzen te testen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

29 juli 2020 - 14:38 Reeses is offline

Reeses 1272

A B E G A G N O N
╳ Outfit ; Suit ╳ 36 years old ╳ Scorpion ╳ Kitchen w/ Ace and Honey ╳

In de tijd dat Abe zich bezig heeft gehouden met Malikah, zich zelfs heeft gedoucht, een schoon pak heeft aangetrokken en zich weer terug richting de dungeon heeft begeven, heeft hij Ace nog altijd niet gezien – evenals de jongste telg binnen het Hotel, Luna.
Wanneer Abe een tweede dubbele wodka heeft bestelt en ook deze achterover heeft geslagen, besluit hij het tweetal toch maar eens te gaan zoeken en waardoor hij gelijk de overige dames naar beneden kan sturen aangezien ze nog steeds niet compleet zijn. Zijn glas zet hij op de bar en, terwijl hij de dungeon verlaat, vist hij het pakje sigaretten uit zijn borstzak en steekt er eentje al lopend op.
Op de eerste verdieping treft hij enkele bendeleden aan, die de veiligheid van de meisjes garanderen en bovendien de betalingen in ontvangst nemen. Zowel Ace als Luna zijn hier niet te bekennen en hij maakt zijn weg verder naar boven.
Een duivelse grijns verschijnt op zijn gezicht wanneer hij een naakte blondine aantreft in de keuken, samen met… O, o, o, die stoute politieagent toch ook. Hoewel Abe de andere bendeleider de afgelopen week nauwelijks heeft gezien, is zijn vertrouwen in hem ver te zoeken. Ondanks de verhalen die Abe heeft gehoord, gelooft Abe domweg niet dat het zwarte kattenmasker aan hun kant staat. Daar wil hij echter eerst wat meer overtuiging voor zien.
Abe stapt de keuken binnen, nog altijd met een grijns op zijn gezicht. “Het feestje is beneden hoor,” zegt hij, quasi-opgewekt. Met een klap slaat hij Ace op zijn schouders en gebaar dat voor joviaal door moet gaan. Het feit dat Ace aan de telefoon is deert hem weinig, toch richt hij zich meer tot Honey. “Ik zou het waarderen als je dit soort fratsen meer tot onze klanten bewaart,” spreekt hij koel, bijna kil uit. “Dat levert ons meer op. En zelfs als je na werktijd nog je behoeftes heb, graag wat minder in het openbaar. Reken maar dat ik dit met Vez opneem.” Hij gebaart Honey echter te blijven staan terwijl hij zich tot Ace rekent. “Klaar met die duistere telefoontjes van je?,” vraagt hij enkele ogenblikken later. “Ik heb jou namelijk de hele avond nog niet gezien. Evenals die blonde dame van je – en dan heb ik het niet over deze hier.”

31 juli 2020 - 3:26 Novilunium is offline

Novilunium 1529

A C E - B R E N N A N
I must also have a dark side if I am to be whole

Keeps

Getting

Better

And

Better

Kitchen — Honey&Abe — 27 Years Old — Police Detective & Leader — Black Cat — Outfit — 16+ Sexual Content

"—dossiers zijn degene die jij hebt liggen. Denvers neemt niet op en om eerlijk te zijn heb ik ook liever dat jij er naar kijkt, voor we weer een spoor bijster raken." De woorden komen van ver — wat niets te maken heeft met de verbinding of het spraakvermogen van zijn forensisch onderzoeker. Werkelijk, Handerson is een van de weinige mannen die hij oprecht mag, maar Ace gelooft niet dat hij iemand ooit liever wat aan heeft willen doen. Zijn ogen smeulen vanachter het masker, hebben de blondine op de bar nog voor geen moment verlaten en slaan haar agitatie momenteel scherp gade — de zucht welke ze slaakt weinig subtiel. Het staat in niets bij aan zijn concentratievermogen tegenover iets wat wel degelijk een belangrijk aanknopingspunt is binnen een Animal Parade gerelateerde zaak.
De man aan het andere einde van de lijn raast door onder aansporing van weinig toereikende geluiden van zijn kant, zijn reactievermogen normaliter al niet erg uitgebreid maar nu nog verder beperkt door de verleiding op de bar. Honey ligt vooralsnog uitgestald als een maaltijd en slaat hem gade met haar brandende ogen, de lust welke zojuist vroegtijdig is geblust nog terug te vinden in de grootte van haar pupillen.
"—kan zijn dat het bloedspat-patroon afwijkt," haar hand dwaalt af naar de plek waarin hij momenteel begraven zou willen zijn, roodgelakte nagels bijstaand aan het voor hem makkelijk volgen van iedere beweging waarmee ze zichzelf bekoort. De grip rond zijn telefoon verstrakt tot iets krampachtigs, "maar Denvers—"
"—neemt niet op," gromt hij, laag genoeg om Handerson niet te overvallen met de mechanische stem van zijn masker en de man hiermee onderbrekend. Het geluid wat echter zijn volledige aandacht opeist is hetgeen de zuidelijke ontglipt — naar zijn idee niet luid genoeg om gehoord te worden aan de andere zijde van de lijn, maar voor hemzelf afleidender dan goed is. Hij steekt een waarschuwende vinger op ter aanduiding dat ze stil moet zijn, ogen terugkruipend naar haar gezicht en weg van de aanblik die zijn opwinding enkel in leven houdt.
"Als ik m'n ogen dicht doe zijn het jouw vingers," spint ze hem echter alweer tegemoet, alvorens dan toch haar geluiden op te vangen met haar vrij hand — ook dat beeld te sensueel om hem te laten kalmeren. Ace overbrugt de laatste afstand, haakt zijn vingers wederom door het ringetje van haar halsband en hevelt haar met een korte krachtinspanning in een zithouding, gebied haar weinig zachtzinnig overeind te gaan staan in een poging zijn balans terug te vinden en de complete schakeling naar werkmodus te vinden.
"—dachten dat hij vanaf de voorkant is afgevuurd, maar kan tevens—" En als Anderson gewoon stopt met praten dan heeft Ace genoeg speling om—
"Het feestje is beneden hoor," klinkt een bekende stem van achter hem, Ace zijn afleiding evident daar hij zich normaliter nooit laat besluipen. De luid gesproken woorden, ondanks dat duidelijk blijkt dat hij aan het bellen is, zijn tot daar aan toe, maar de hand welke op zijn schouder land trekt Ace zijn blik gecontroleerd richting de plek van het contact — blijft hier een moment hangen als om te constateren dat; ja, iemand heeft hem zojuist daadwerkelijk een schouderklopje gegeven. Tergend langzaam wend hij zijn blik tot de nieuwste toevoeging van het team.
"Ik zou het waarderen als je dit soort fratsen meer tot onze klanten bewaart."
"Maar misschien kijk jij daar anders tegenaan?"
"Dat levert ons meer op. En zelfs als je na werktijd nog je behoeftes heb, graag wat minder in het openbaar."
"Ace?"
Reken maar dat ik dit met Vez opneem."
"Brennan?"
"Ik kom er ze snel mogelijk aan." En hij hangt op, knipt in zijn vingers om Honey haar aandacht op te eisen en verwijst haar met een kort knikje naar haar rondzwervende kledingstukken — zijn frustratie omvormend naar een geheel andere emotie binnen luttele seconden. Woede, zeldzaam maar niet onbekend.
"Klaar met die duistere telefoontjes van je? Ik heb jou namelijk de hele avond nog niet gezien. Evenals die blonde dame van je – en dan heb ik het niet over deze hier," vervolgt de in een ruitjes-pak gehulde scorpion, diens vermogen zich zodanig te vergissen in de manier waarop hij tegen Ace kan praten bijna bewonderenswaardig. Bijna.
De agent spiegelt de eerdere beweging van de getatoeëerde man, maar daar waar Abe zijn hand terug trok, klemt die van hem zich om diens schouder en knijpt hier waarschuwend in. Voor een buitenstaander zou het gebaar vriendschappelijk ogen, maar de zwartharige man tegenover hem ondervind dit hoogstwaarschijnlijk anders.
"Als je me nog een keer onderbreekt wanneer ik aan het bellen ben, dan laat ik jou eigenhandig de rotzooi opruimen die daar uit voort kan komen," speelt hij zijn mede-leider toe, hopend dat hij niet in geuren en kleuren toe hoeft te lichten welke consequenties onvoorzichtigheid kan hebben in zijn omgeving. De opmerking over Luna steekt hij weg voor latere aanhaling, daar Honey al veel te scherpzinnig is omtrent die relatie. Abe die denkt zich te kunnen mengen in zijn zaakjes is echter wel het laatste waar hij zich druk over gaat maken en die realisatie kan de nieuweling maar beter snel bevatten.

Marrow deep, soul deep, essence deep

3 aug 2020 - 9:38 Kefe is offline

Kefe 5051

Malikah El Masry
"There is nothing worse than becoming a watered down version of someone else."
Roman’s Girl ♕ Believer ♕ Fighter ♕ Lingerie ♕ Her room w / Luna

'Sorry.'
Ondanks de mompel, en Malikah's eigen zorgen hoort ze het woord duidelijk. De blik van de Libanese intussen ook naar beneden, gefocust op het natter wordende tapijt onder haar voeten en de vervelende schoenen die blaren veroorzaken nu ze nat zijn. Toch tracht ze haarzelf wat te kalmeren voor Luna, wetende dat ze haar eigen zorgen graag aan de kant wil werpen om er voor de jongere blondine te zijn.
'Ik kan gewoon niet… Ik heb gewoon geen honger.'
Malikah kan niet anders dan begripvol knikken wanneer haar blik omhoog glijdt — de blondine bestuderend. Ondanks dat het joggingpak dat ze draagt waarschijnlijk moet verbergen hoe dun ze is, weet Malikah precies wat eronder schuilt — deelt de mening van de Black Cat dan ook hiermee. Ze vraagt zich af of het daarbuiten ook het geval zal zijn, maar betwijfeld het direct. 'Dat begrijp ik wel, maar je moet wel aan jezelf denken. Inez kan heerlijk koken, en ik geloof wel dat die je daarbij wil helpen.'
'Dat kan ik niet, Malikah. Het spijt me. Ik kan het je niet beloven.'
Malikah inhaleert een teug adem, voor ze deze op wanhopige wijze uitblaast. De branding dat het chloor achter heeft gelaten in haar longen pijnlijk, maar poogt opnieuw haar eigen pijntjes aan de kant te gooien. 'Vanaf nu kom je niet meer van me af. Bereid je er maar op voor dat je 's nachts voortaan niet meer alleen slaapt, want ik slaap bij je tot ik het tegenovergestelde ervan hoor, de waarheid erachter.' De heesheid in haar stem lijkt wat meer naar voren te komen, maar dat kucht ze moeizaam weg — haar hoofd daarbij weg gekeerd van Luna. Hierdoor zijn haar vochtige ogen ook weggewerkt voor even.
'Weet ik. Ik kan het gewoon niet meer, Malikah. Black Cat is boos, want hij krijgt alleen maar klachten. En ik moet van hem eten, maar ik spuug het toch steeds weer uit. En M.Mason… Hij… Hij is er steeds, Malikah. Ik zie hem steeds. Ik ben gewoon zo b.bang.'
Malikah kijkt tijdens de mompelende, angstige woorden naar de knappe blondine, welke op haar bed is gaan zitten. Een knikje her en der, een aanmoedigende glimlach wanneer ze denkt dat Luna niet verder spreekt, en vervolgens stilte — Malikah heeft even geen advies. Ze heeft immers geen idee hoe het voelt, hoe graag ze het ook zou willen ontnemen van Luna. 'Luna, je hebt geluk gehad met Juve, ik kan niet spreken voor Black Cat, maar je hebt geluk gehad want hij is nooit echt zo streng geweest.' Herinneringen van de straffen die Roman met haar uitgespookt heeft rollen als ontstaande hoofdpijn door haar hoofd. 'We hebben het allemaal, niemand wil hier zijn — we hebben onze eigen manieren om ermee om te gaan. Je moet jouw manier snel uitvinden, dat is al één probleem minder.'
'En met betrekking tot Mason. . . probeer alsjeblieft in te zien dat wat je hebt gedaan jou heeft gered,' begint Malikah bezorgd, 'laat datzelfde probleem jou niet slopen.' Eindelijk gooit Malikah haar natte schoenen richting de badkamer, wat een kletterend geluid veroorzaakt, voor ze naar haar lingerie kijkt. Na enkele tellen zoeken haar ogen de lichte variant van Luna pas op. 'De manier waarop je je nu opstelt, staat gelijk aan ontdekt worden. Ik geloof dat je beter kunt, dat je op zijn minst voor anderen kunt doen alsof er niets speelt. Wees sterk, we hebben alleen elkaar.' De Libanese laat even haar handen over haar gezicht glijden, haar makeup vergetend, voor ze deze er weer vanaf haalt. De zwarte vegen duidelijk zichtbaar op haar handen, waardoor ze vermoeid onder haar ogen wrijft als poging de restjes van haar wangen af te halen.
'We hebben alleen elkaar. Als er iets met jou gebeurt, moeten we daar ook mee omgaan,' probeert Malikah. Het is dan wel de waarheid, en misschien ook wel onwijs hard op sommige manieren, maar het mag uitgesproken worden. 'Ik zou willen dat ik je zorgen kon ontnemen, Luna. Ik snap waarom je het hebt gedaan, ik begrijp het zelfs, maar zie alsjeblieft in dat je hiermee niet alleen jezelf hebt gered aan Mason. Je hebt alle meiden hier gered. Draai het negatieve om. Hij is dood, hij kan je niets meer dan. Hij kan niemand meer wat doen.' Een ietwat oprechte glimlach ontstaat er rond de mondhoeken van de Libanese, terwijl ze richting de blondine loopt en haar handen in de hare pakt. 'Luna, ik kan niet begrijpen hoe je je voelt, maar je bent moedig omdat je het gedaan hebt. Ga dit niet hetgeen laten zijn dat je breekt.'

I'm your little ray of pitch black.

4 aug 2020 - 15:13 Perseid is offline

Perseid 8184

Honey
Vez' slavetoy ✬ Good girl ✬ Naked > Outfit ✬ Kitchen with Ace & Abe

✬ ✬ ✬

Het negeren van de gebiedende vinger die hij eerder naar haar opstak in de ijdele hoop dat de blondine het zou winnen van wie zich dan ook aan de andere kant van de lijn bevindt—transformeert al snel in een meer een rigoureuze ingreep.
Zonder de telefoon ook maar een centimeter van zijn oor te laten wijken, rijgt de zwarte kat haar aan de halsband overeind—de directe tegendruk aan haar gevoelige keel voldoende om haar met harde hand naar het hier en nu te helpen. Eenmaal op haar benen, is het de wankeling in haar knieën die zijn uitwerking op haar gestel verraad.
Verhit en mondiger dan ze zou moeten zijn in deze whirlpool van emoties blikt ze op in het emotieloze oppervlak van zijn verborgen identiteit, ‘Ik was n—’ nog niet klaar.
‘Het feestje is beneden, hoor.’ Abe.
Honey verstijfd op exact hetzelfde moment als haar metgezel dat doet—maar waar zijn aandacht naar de ongenodigde aanraking op diens schouder gaat, haken haar kijkers zich instinctief vast op het nieuwe gezicht.
De schorpioen.
En tot haar grote ongenoegen, heeft ze zijn onverdeelde aandacht. Haar naaktheid lijkt hierbij slechts bijzaak, iets waar ze zich vooralsnog minder om bekommerd dan de nieuwe mede—leider in hun midden.
De lichte ogen van de oudere man stralen een kilte uit die niet strookt met de gelukzalige grijns op zijn lippen wanneer hij ongestoord verdergaat, ‘Ik zou het waarderen als je dit soort fratsen meer tot onze klanten bewaart.’
‘Ik—’
‘Dat levert ons meer op.’ Haar tanden bijten venijnig in de tere huid van haar tong. ‘En zelfs als je na werktijd nog je behoeftes hebt, graag wat minder in het openbaar.’ De verkapte terechtwijzing maakt dat ze onwillekeurig naar voren helt, slechts tegengehouden door het solide gestalte van de zwarte kat dat nog niet is geweken. De hitte in haar gezicht is niet langer enkel van opwinding, en het misnoegen is al in haar hazelkleurige kijkers gekropen wanneer hij onvoorzien de gevoelige snaar weet te raken.
‘Reken maar dat ik dit met Vez opneem,’ hoort ze hem echoën.
Een flits van Vesper's woedende expressie in het duister maakt dat ze bijna spontaan achterover leunt, voeting zoekend tegen de bar terwijl de kleur uit haar gelaat wegkruipt om daar een frons voor in de plaats te laten komen. In de verte, is het de mechanische stemvervormer die de stilte verbreekt, en vanuit haar ooghoeken kan ze zien hoe de telefoon uit beeld verdwijnt.
Wees goed. Als ik iets anders verneem. . . IJswater trekt in schokken langs haar ruggengraat omlaag en niet eerder heeft ze het idee gehad dat het zo koud was in de keuken.
Reken maar dat ik dit met Vez opneem. Reken maar— Een vingerknip. Dan een tweede. Knipperend volgt Honey het woordeloze gebaar naar de weinig verhullende lingerie waar ze zich eerder niet snel genoeg van kon ontdoen.
Meer aanmoediging heeft de goudblondine niet nodig om naar het ondergoed te grijpen dat zich niet ver bij de bar vandaan bevindt. De bijna laconieke toon welke Abe aanwendt tegenover de zwarte kat ontgaat haar niet, zijn interesse tegenover haar tijdelijk verdwenen, maar niet voorkomend dat ze aan ieder woord hangt terwijl ze haar borsten terug in de zwarte stof van de show—BH duwt en de lederen uitlopers achter haar rug zonder moeite bevestigd.
Het is de benoeming van Luna die haar teruglokt naar de twee hooggeplaatste mannen, de ingeving van het gevatte antwoord dat ze de schorpioen zou hebben gegeven inslikkend zodra ze de verschuiving in het voorkomen van de gemaskerde man ontdekt.
‘Als je me nog een keer onderbreekt wanneer ik aan het bellen ben, dan laat ik jou eigenhandig de rotzooi opruimen die daar uit voort kan komen,’ antwoord hij beheerst. Kippenvel spreid zich uit over haar armen in response en een zijdelingse blik op de hand welke hij rondom de geruite schouder van hun onderbreker heeft gekruld maakt dat ze haar handen op volledig authentieke wijze in haar zijdes plaatst.
‘Boys, boys, boys,’ glimlacht ze op zoetgevooisde toon waarin geen enkel spoor meer te bekennen is van haar zuidelijke accent. ‘Je bent eigenlijk net op tijd. Ik zocht nog iemand om me aan het kruis te bevestigen, en. . .’ Honey schaart zich tegen beter in naar Abe's zijde, haar heup weinig zachtzinnig tegen die van de zwarte kat wiegend, om vervolgens subtiel omlaag te blikken naar zijn getatoeëerde armen, ‘jij ziet eruit alsof je in staat bent om stevige knopen te leggen.’ Ze kantelt haar hoofd iets, haar lippen in hun kenmerkende pruil werkend.
Ze weet beter dan hem te vragen om zijn besluit te overwegen en is niet van plan haar angst tegenover wat Vesper zal doen als hij hiervan hoort tentoon te stellen. Maar misschien kan ze de schade nog inperken. . .
‘Zoals je al zei, het feestje is beneden.’ En met onzichtbare tegenzin steekt ze een roodgelakte hand naar hem uit.

Feel the fire, but do not succumb to it.

5 aug 2020 - 17:52 Elentiya is offline

Elentiya 12352

Dani Reina Verdad

"Sin with me."

• Twenty-five • Ajax' Girl • Dani's room w/ Ajax • Naked •

16+

Haar woorden ontlokken een grom bij Ajax — wie van eisen niet gediend is, al helemaal niet wanneer het een intiem vlak betreft. Dani huivert in zijn armen.
“Ik verwacht geen eisen van jouw, Dani.”
Hoewel zijn stem hees klinkt, valt de intonatie van zijn woorden niet te ontgaan. Een zweem van een glimlach weet rondom de lippen van de Latina de verschijnen, terwijl ze haar heupen meebeweegt op het ritme dat Ajax nog altijd lijkt aan te houden. Haar handen dwalen van haar lichaam af, terug naar het zijne voor nog meer lichamelijk contact.
“Als het geen eisen zijn, wat dan wel?”
Op een fluisterende toon gesproken werpt Dani Ajax de woorden zoetjes toe. De waarschuwing in zijn met list doorweekte poelen haast een weerspiegeling van het hare. Haar uitdagingen bezaten al weinig grenzen, maar op en moment als nu — wanneer ze alles tracht te vergeten — waren ze haast ongeremd.
Wanneer Ajax plots stopt met bewegen ontlokt dit een verontwaardigd kreetje bij de brunette. De eerste protesten bereiken haar lippen, maar worden door de veelzeggende blik in Ajax’s kijkers tot een halt geroepen. Dani slikt de scherpe woorden in die ze hem wil toespelen, smekend eveneens weliswaar.
Zonder verder ook maar iets te zeggen, wandelt Ajax met Dani in zijn armen onder de douche vandaan. De kou die hen beide daardoor tegemoet slaat, laat de brunette licht huiveren. Wanneer ze echter op de rand van de wasbak wordt geplaatst ontsnapt haar adem met een his tussen haar tanden door — de koelte een waar ze niet op gerekend had tegen haar bijna oververhitte huid aan, gelijktijdig met dat Ajax zich opnieuw diep in haar begraaft.
Een diepe kreun van genot galmt door de badkamer heen, maar daar waar de brunette poogt mee te gaan op het tempo dat Ajax inzet, wordt haar dit niet gegund door lange man. Zijn vingers grijpen in een soepele beweging haar haren bijeen, dwingen haar vervolgens naar hem op te kijken. Dani voelt hoe haar wanden zich wanhopig om zijn lid samentrekken, waar de spieren in haar onderbuik tintelen en trillen van extase.
“Daag me niet uit, Dani,” fluistert Ajax op een lage toon in haar oor, eens hij zijn lippen daar vlak naast heeft weten te brengen. Zijn hand speelt met de borst die eerder aan haar aandacht ontsnapt is, plagen de tepel met ruwe handelingen. Ongestoord beweegt Ajax ondertussen verder, het ongecontroleerde ritme een waar de Latina geen grip op lijkt te krijgen en welke een jammerende kreet weten te ontlokken. Deels frustratie, deels een stille smeekbede.
“Wie weet tref je —” Met een harde, ruwe stoot beweegt Ajax zich dieper in Dani, terwijl zijn vingers het spel met haar tepel nog lang niet lijkt op te geven. “Diepere verlangens.”
Onverstaanbare woorden verlaten Dani’s lippen, waar haar heupen wanhopig pogen mee te gaan op het veel te snelle tempo. De ruwheid welke Ajax op lijkt te schroeven, hetgeen woeste dingen met haar al zo hunkerende gedachten lijkt te doen.
“Ik zal je blijven uitdagen, telkens weer,” hijgt Dani zacht, smoort een kreun als zijn handelingen haar teveel dreigen te worden — vooral wanneer Ajax haar haren loslaat om zijn hand te verplaatsen naar haar been. Door het subtiele oplichten daarvan verandert de hoek waarop hij in haar beweegt, dieper. De brunette laat haar hoofd in haar nek vallen, negeert de steek van pijn die door haar hals heen schiet en dwingt deze om te zetten naar het overheersende gevoel van genot. Diep binnen haar voelt Dani hoe ze week lijkt te worden voor hem, terwijl alles daarom heen smeekt naar verlossing. Een verlossing waarvan ze weet dat Ajax haar deze nooit zomaar gaat geven.
“Ajax, alsjeblieft,” smeekt de brunette zacht, haar rug hollend — welvend naar hem toe. Nu een orgasme binnen handbereik lag en de explosie daarvan haast te proeven was, wilde Dani meer. Haar honger ongetemd, maar de ontlading noodzakelijk. En dus boog ze naar Ajax toe, prevelde liefkozingen zijn kant in — allen met de stille smeekbede er in verweven

[ bericht aangepast op 5 aug 2020 - 17:53 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

5 aug 2020 - 21:51 Kefe is offline

Kefe 5051

Ajax Masters
"Sometimes you need the happiness fucked back into your soul."
Owner of Dani ♕ High function Cat ♕ Brawler ♕ Naked ♕ Dani's room w/ Dani ♕ 16 +

'Als het geen eisen zijn, wat dan wel?'
'[comeback]' antwoord Ajax zonder oprecht stil te staan bij zijn woorden. Het verbaasd hem haast hoe alert zijn hersenen daarbij nog ogen, maar dat gevoel wordt weggedrukt wanneer hij zichzelf weer diep in Dani weet te begraven. Het kantelen van zijn heupen geen vreemde handeling voor de blonde man, waardoor deze soepel voort weten te zetten. Multitasking een normaal concept voor de dom, waardoor er geen hapering zit in zijn bewegingen.
Het abrupte stoppen lijkt de bloedmooie brunette in zijn armen ontevreden te maken — voldoende om niet alleen een uitdrukking op haar gezicht toonbaar te maken, maar ook door een ontsnapt geluidje. Wanneer hun blikken elkaar te vinden durft hij haast te zweren dat hij haar lippen al van elkaar zag wijken, gereed om een of andere opmerking te maken, al bedaard ze haarzelf net op tijd.
De huivering, waarvan Ajax verdenkt dat het de kou is, komt hem ook tegemoet, maar deert hem nog niet voldoende om erover te spreken. Wanneer de kou van de wasbak haar billen raakt, glipt de blonde man opnieuw naar binnen. Een andere handeling zou hij niet kunnen verrichten nu ze zo uitnodigend voor hem zit. Beide slaken een kreun, waar die van Dani luider is door een combinatie van het koude porselein onder haar derriere, evenals de spontane entree die hijzelf weet te maken.
Zijn volgende handelingen deels om haar te testen, maar vooral om te laten zien dat het gaat gebeuren zoals hij het wil — gezien hij bijgedraaid is van zijn eerdere gedachten. Nu haar keel niet uitnodigend meer zal zijn, zal hij andere creatieve methodes moeten vinden. De geluiden die de Latina blijft produceren zorgen ervoor dat Ajax zelf ook niet meer even stil is als hij zichzelf vaker lijkt te dwingen — al komen zijn eigen geluiden van genot niet boven de kreunen en kreten van Dani uit.
Een vermakelijke grijns groeit over de lippen van Ajax wanneer het hem niet ontgaat hoe haar heupen toch telkens weer pogen zijn eigen bewegingen tegemoet te komen — al oogt het eerder alsof ze achter hem aan loopt ermee. Een tevreden geluidje verlaat dan ook zijn mond, welke normaliter gebruikt wordt voor zijn baby girl.
'Ik zal je blijven uitdagen, telkens weer.'
Brat. Ajax' lippen drukken kort op elkaar, voor zijn tanden in zijn onderlip weten te drukken. In plaats van direct te antwoorden laat hij eerst zijn daden spreken — waar de beeldschone Dani uiteraard op reageert. Zijn eigen gehijg, geen realistische indicatie van zijn conditie, deelt hem evenals mede dat als hij zo doorgaat hij het ook niet lang meer vol zal houden. Het frustreert hem echter om te denken dat het hiermee eindigt, waardoor hij al aan het plannen is in zijn hoofd — hierbij voor even vergeet te antwoorden.
'Ajax, alsjeblieft.'
De woorden, tezamen het het hollen van haar rug zijn de handelingen die hem terug halen naar het hier en nu, waar hij voor enkele tellen op automatische piloot ongestoord door was gegaan. Een ietwat sadistische grijns glijdt over zijn gezicht, ergens tevreden met het feit dat hij Dani heeft — smekend en haast kruipend. Ajax likt rustig zijn lippen, terwijl hij het tempo wat verlaagt — haar niet gunnende om nu al tot een eind te komen. De liefkozingen niets anders dan gesmeek dat direct naar zijn lid weet door te stralen, waardoor zijn eigen hoogtepunt zelf lijkt te naderen. Zijn ene hand glijdt daarom van haar sleutelbeen naar beneden, traag en overduidelijk plagend, waarbij hij deze net boven haar venusheuvel tot een stilstand brengt. De spelende bewegingen daargelaten.
'Ik dacht dat je bleef uitdagen, maar hoor ik dat goed? Smeek je nu?' speelt hij haar vervolgens toe, zijn woorden deels waarheid, maar vooral uitdagend vanuit zijn kant ditmaal. Ergens vertrouwd hij het niet dat Dani zomaar smeekt, maar wat het met zijn lichaam doet is zichtbaar — de duisternis die zijn ogen intussen bieden toont het wel degelijk. Soepel draait hij zijn hand zo, zodat zijn duim net boven haar clitoris rust, waarna hij deze ietwat tegen aan houdt, terwijl hij zijn lid uit haar laat glijden. Zijn bewegingen allemaal in een span van luttele seconden, overduidelijk plagend.
Moeiteloos helpt Ajax Dani van de wastafel af, gezien hij de douche toch iets te teveel vindt stomen — waardoor waakzaamheid rondom haar verwonding toe begint te slaan. Voordat hij ook maar iets zegt of doet, zet hij deze eerst uit — waarbij zijn vrije hand stevig rondom Dani's pols te vinden is. Zacht trekt hij haar dan naar zich toe, tilt haar kin weer omhoog door middel van zijn hand eronder, en staart haar kort aan. 'Ga op je handen en knieën op de rand van je bed zitten, ik kom eraan.' Zijn stem duidelijk, opnieuw dezelfde toon die gereserveerd is voor dit soort zaakjes — degene die duidelijk maakt dat tegenspraak of niet meewerken grootse consequenties zal bezorgen. Eens zien wat voor brat Dani precies is. 'Ik maak het het wachten waard, ik beloof het.'
Geduldig wacht Ajax tot Dani de badkamer heeft verlaten, voor hij haar rustig volgt — hierbij zijn blik door de ruimte laat glijden, voordat hij een lint vindt van een badjas. Zorgeloos en zonder enige schaamte, maakt hij zijn weg erheen, om dit vervolgens op te pakken en richting het bed te werpen. Verdere woorden daargelaten, maakt hij zijn weg naar Dani toe.

I'm your little ray of pitch black.

6 aug 2020 - 11:47 Reeses is offline

Reeses 1272

LUNA MARGARET HALE
▢ Outfit ; Joggingpak ▢ 19 years old ▢ Ace's girl ▢ Malikahs room --> Malikah ▢

Bij de gesproken woorden van haar Libanese vriendin kijkt Luna opnieuw op. Dat is al de tweede keer dat iemand Inez en haar kookkunsten aanraadt. Eerder op de avond sprak Black Cat diezelfde woorden uit, zij het op een meer dwingender manier – eentje die geen tegenspraak duld. Luna slaakt een zucht, staart langs Malikah heen de verder lege gang in.
De blondine twijfelt er niet aan dat de kookkunsten van Inez goed te noemen zijn, al betwijfeld Luna het ten zeerste dat diezelfde kookkunsten wél in haar maag blijven zitten. Ze heeft al moeite met de kleine beetjes kwark of halve crackertjes, laat staan een complete maaltijd naar binnen te krijgen. Luna besluit er echter geen antwoord op te geven, wetende dat ze er bij Malikah onderuit kan komen. Iets dat niet het geval is bij haar pooier.
“Vanaf nu kom je niet meer van me af,” vervolgt Malikah en, hoewel haar stem enigszins schor klinkt, klinkt ook de bezorgdheid duidelijk door in diezelfde stem. “Bereid je er maar op voor dat je ’s nachts voortaan niet meer alleen slaapt, want ik slaap bij je tot ik het tegenovergestelde ervan hoor, de waarheid erachter.” Terwijl Malikah haar gezicht wegdraait, kijkt Luna de donkerharige juist nu aan. Hoe gretig en haast wanhopig Luna deze optie ook wil aanpakken, schudt de blondine toch haar hoofd. “Nee, Malikah. Dat hoeft echt niet. Dat is heel lief, maar…” Haar tegengesputter is zwak en opnieuw schudt Luna haar hoofd, daar iets meer kracht ingooiend. “Dan heb jij ook nauwelijks rust en… En slaap je ook niet…” Luna’s stem sterft weg, geen tegenargumenten hebbend terwijl het gevoel een beetje genegenheid te krijgen met de seconde zich verdubbeld. “Dank je,” mompelt ze uiteindelijk.
Eenmaal in Malikahs kamer laat Luna zich op haar bed zakken, wat meer weggekropen in haar trui om een koude rilling te onderdrukken. Voor het eerst sinds een week lucht ze haar gevoelens, poogt haar problemen enigszins te verwoorden. Malikah onderbreekt haar geen enkele keer, geeft zo af en toe een knikje maar laat Luna uitspreken. Ook daarna is het even stil, tot Malikah zelf spreekt.
“Luna, je hebt geluk gehad met Juve, ik kan niet spreken voor Black Cat, maar je hebt geluk gehad want hij is nooit echt zo streng geweest.” Een langzaam, instemmend knikje vanuit Luna volgt, wetende dat Malikah gelijk heeft. Hoewel ze Juve hartgrondig haat om alles wat hij haar heeft aangedaan, heeft de ex-bendeleider haar nooit met een vinger aangeraakt. Het waren altijd de losse handjes van de rabbits en de cats – en dan vooral Mason – die haar dwongen dit weerzinwekkende werk te doen.
“We hebben het allemaal, niemand wil hier zijn – we hebben onze eigen manieren om ermee om te gaan. Je moet jouw manier snel vinden, dat is al één probleem minder. En met betrekking tot Mason… Probeer alsjeblieft in te zien dat wat je hebt gedaan jou heeft gered. Laat datzelfde probleem jou niet slopen.” De schoenen, die Malikah al die tijd in haar handen heeft gehad, eindigen in de badkamer, waarna de Libanese zich weer tot haar richt. “De manier waarop je je nu opstelt, staat gelijk aan ontdekt worden. Ik geloof dat je beter kunt, dat je op zijn minst voor anderen kunt doen alsof er niets speelt. Wees sterk, we hebben alleen elkaar. Als er iets met jou gebeurt, moeten we daar ook mee omgaan. Ik zou willen dat ik je zorgen kon ontnemen, Luna. Ik snap waarom je het hebt gedaan, ik begrijp het zelfs, maar zie alsjeblieft in dat je hiermee niet alleen jezelf hebt gered aan Mason. Je hebt alle meiden hier gered. Draai het negatieve om. Hij is dood, hij kan je niets meer dan. Hij kan niemand meer wat doen. Luna, ik kan niet begrijpen hoe je je voelt, maar je bent moedig omdat je het gedaan hebt. Ga dit niet hetgeen laten zijn dat je breekt.”
Wanneer Luna Malikahs handen in de hare voelt biedt dat iets troostends, iets geruststellends. Alsof de last op haar schouders iets is afgenomen. Ze weet dat Malikah gelijk heeft en dat haar gedrag van de afgelopen week de jongens enkel achterdochtiger kan maken. “Ik zal het proberen.” Haar stem is niet meer dan een gefluister, klinkt bijna net zo hees als de stem van de Libanese tegenover haar. Hoe rottig ze de afgelopen week ook tegen Malikah heeft gedaan, de donkerharige staat wel voor haar klaar. Ze valt even stil, terwijl ze de zojuist gehoorde woorden probeert te verwerken. “Het… Het is gewoon zo moeilijk,” fluistert Luna uiteindelijk. Luna weet niet zo goed hoe ze haar gevoelens onder woorden moet brengen. “Ik vind het niet erg dat hij dood is… Maar ik heb het wel gedaan. Daarom achtervolgt hij me steeds. En zie ik hem steeds. Dat… Dat is mijn straf…” Opnieuw sterft Luna’s stem weg en staart langs Malikah heen.
Het is daardoor alsof ze Malikah dan pas echt voor het eerst ziet, en vraagt ze: “Mal, wat is er met jou gebeurt? Waarom ben je zo… Zo nat?” Zachtjes maakt Luna haar hand los uit die van de Libanese, veegt met haar duim nog een zwarte streep onder de donkere ogen vandaan en schuift een stukje achteruit op bed zodat ze Malikah beter kan bekijken. “Wie heeft dit gedaan? Een klant?” Ditmaal komt Luna overeind, pakt een badjas van het andere bed en legt de stof over Malikahs schouders. Hoewel haar stem nog verdikt is door de emotie, ligt er toch ook enige bezorgdheid. “Kom, je moet onder de douche. Straks vat je nog kou.”

[ bericht aangepast op 6 aug 2020 - 11:48 ]

7 aug 2020 - 10:02 Elentiya is offline

Elentiya 12352

Dani Reina Verdad

"Sin with me."

• Twenty-five • Ajax' Girl • Dani's room w/ Ajax • Naked •

16+

”Ik dacht dat je bleef uitdagen, maar hoor ik dat goed? Smeek je nu?”
Dani’s donkere kijkers vernauwen licht. De waarheid overduidelijk aanwezig in zijn stem, evenals de uitdaging. Hetgeen doorschemert in de donkere tint van zijn blauwe kijkers, tezamen met een opvlamming van lust. Ajax genoot van haar zachte smeekbede en Dani besluit hem er om te vervloeken dat hij het zover heeft laten komen. Dat hij het überhaupt in haar naar boven heeft kunnen halen. Het was een uitwerking waar ze al een vermoeden van had, maar welke ze niet zo snel al verwacht had.
Het zijn de handelingen die hij uitvoert welke haar echter op het moment weten af te leiden — waar Dani zich bewust wordt van de vertraging in haar en de hand die via haar sleutelbeen naar beneden glijdt; tergend langzaam, plagend. Een ietwat sadistische grijns op Ajax zijn lippen laat een gefrustreerde grom vanuit de de brunette weerklinken.
"Haal je niks in je hoofd,” moppert Dan licht tussen een zacht geluid van genot door. “Ik heb tien vingers waar ik heel goed mee kan werken — als jij het me niet geeft. . ."
Een tikkeltje standvastig heft Dani haar kin naar Ajax op, verliest echter haar eens zo sterke houding nu ze volledig door hem in bezit is genomen. Het zou niet genoeg zijn als ze het zelf moest doen — het resultaat valt in het niet bij hoe het is wanneer Ajax haar over het randje heen duwt. Een ervaring die ze nu moest hebben.
Dani snakt naar adem. De druk die Ajax op zachte wijze tegen haar klit geeft, gevolgd door zijn lid dat uit haar glijdt stellen haar niet tevreden. De leegte die hij achter lijkt te laten nu Ajax niet meer in haar begraven zit, een gedachten waar ze niet al te lang bij stil wil staan, maar waar de Latina desondanks gefrustreerder door raakt.
"Martelaar," fluistert Dani Ajax dan ook op een gemengde toon toe — waar de ontevredenheid aanwezig is, maar overstemd lijkt te raken door het verlangen. Desondanks laat de burnette zich moeiteloos door hem van de wastafel aftillen, voelt hoe haar benen trillen wanneer ze op haar voeten geplaatst wordt en daardoor enige steun moet zoeken bij de lange man voor haar. Ajax weet ondertussen in een snelle beweging de kraan van de douche uit te draaien — voorkomt daarbij dat Dani een andere kant op kan lopen door haar pols te omvatten.
”Ga op je handen en knieën op de rand van je bed zitten, ik kom eraan.”
Op een toon die Dani niet vaak van Ajax gehoord heeft, daar deze enkel binnen het intieme vlak gereserveerd is — en waar de Latina lang haar best voor heeft gedaan om er vandaan te blijven — spreekt hij haar de woorden toe. De dominantie in zijn uitstraling, in alles, weten iets los te maken in een donkere deel — ver verstopt in het diepste van haar wezen. Dani voelt hoe haar lichaam reageert; het intense verlangen van onder en haar hart die roffelt met overslagen.
”Ik maak het wachten waard, ik beloof het.”
Met een lichte frons tussen haar wenkbrauwen verlaat Dani de badkamer en loopt naar het bed toe, de zinderende spanning al gierend door haar lichaam heen — haar onderbuik tintelend doch pijnlijke krampachtig vanwege een ingehouden explosie. Dani gromt zacht wanneer ze het bed bereikt, blikt kort over haar schouders heen om te zien waar Ajax blijft en snuift enigszins gepikeerd als hij de tijd lijkt te nemen. Hierop besluit de Latina haar eigen touwtjes weer in handen terug te nemen, al is het maar voor even, terwijl ze zoals gezegd het bed op kruipt — op handen en knieën, schuivend over het koele laken heen tot ze goed gepositioneerd zit.
Echter, in plaats van in alle onderdanigheid op Ajax te wachten besluit de brunette haar eigen zijde terug te tonen. Dani werpt een blik in de richting vanwaar Ajax vandaan zal komen, brengt schaamteloos twee vingers in haar mond — welke ze met haar tong bevochtigd.
"Ik hou niet van wachten," murmelt de donkere schone hees — eens ze de natte vingers weer uit haar mond heeft gehaald en af laat dwalen tussen haar benen in. Een kreun verlaat haar lippen wanneer ze zichzelf aanraakt. puur om Ajax te laten zien dat ze nooit volledig onderdanig zal zijn.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

10 aug 2020 - 13:58 Reeses is offline

Reeses 1272

A B E G A G N O N
╳ Outfit ; Suit ╳ 36 years old ╳ Scorpion ╳ Kitchen w/ Ace and Honey ╳

Dat Honey en Ace verder gaan tijdens Ace’ duistere telefoontje, is Abe niet ontgaan. Híj is echter de stoorzender en niet het telefoontje, een rol waar de Scorpion absoluut geen moeite mee heeft. Het brengt zijn gemoedstoestand zelfs in een buitengewoon goede stemming. Enerzijds het een simpele prostituee treft, anderzijds het één van de bendeleiders treft. Zijn respect voor de zwarte kat is nog ver te zoeken, iets dat deze avond nog niet geslonken is. En, als het aan hem ligt, een respect dat de zwarte kant nog lang niet verdiend – zeker na vanavond.
Abe besluit zich daardoor eerst tot de naakte blondine te richten en hoewel het zeker geen straf is om naar haar te kijken, laat het hem op dat moment volkomen koud. Een enkele keer merkt Abe op dat Honey iets wil zeggen, maar waar Abe simpelweg overheen walst. Hij hoeft geen uitleg te horen en al helemaal geen excuses. Abe’s laatste opmerking lijkt een schot in de roos te zijn, hoewel dat bij de meeste meisjes het geval is. Enkel de dreiging hun pooier in te lichten is al voldoende om de meisjes in doodsangsten achter te laten – een angst waar Abe met volle teugen van kan genieten.
Wanneer Ace zijn telefoongesprek heeft beeindigd, maakt hij met een simpel gebaar duidelijk dat Honey zich terug aan te kleden heeft, voor zover er te spreken is over kleding bij het schaarse leren setje. Ace lijkt not amused te zijn met Abe’s onderbreking, iets dat duidelijk naar voren komt in zijn woorden. “Als je me nog een keer onderbreekt wanneer ik aan het bellen ben, dan laat ik jou eigenhandig de rotzooi opruimen die daar uit voort kan komen,” klinkt de mechanische stem vanachter het zwarte masker op. Een wenkbrauw bij Abe schiet omhoog, hoewel die uitdrukking teniet wordt gedaan door zijn eigen schorpioenenmasker. De waarschuwende kneep in Abe’s schouder zegt genoeg, al doet het enkel Abe’s woede oprichten.
“O ja?,” vraagt hij sarcastisch en op ijzige toon. “Misschien moet je er zelf in het vervolg op letten dat je dat soort telefoontjes niet in het openbaar moet doen. Dan hoef ik ook jouw rotzooi niet op te ruimen.” Abe staart Ace strak aan. “Hoewel ik daar klaarblijkelijk nu toch al mee bezig ben.”
Het is echter Honey die zich tussen hen inwerpt, zij het meer met woorden dan letterlijk. “Boys, boys, boys,” klinkt haar stem, waarop Abe zich half tot Honey keert. “Je bent eigenlijk net op tijd. Ik zocht nog iemand om me aan het kruis te bevestigen, en…” De blondine weet zich naast hem te wurmen, waardoor zijn aandacht op Ace even verslapt. “Jij ziet eruit alsof je in staat bent om stevige knopen te leggen. Zoals je al zei, het feestje is beneden.”
Een soort grom rolt over Abe’s lippen, haar poging wel kunnen waarderend. Met een schuin oog kijkt Abe even naar het zwarte kattenmasker, alvorens hij zich weer tot Honey richt. “Dat lijkt me een goed plan. Misschien dat je vanavond toch nog iets oplevert. Al lijkt het me wel verstandig als…” Terwijl Abe’s hand zich om die van Honey sluit, ligt het op het puntje van zijn tong om Ace bij zijn echte naam te noemen. “… Black Cat zich ook naar het feest begeeft. Het staat een beetje vreemd als één van de bendeleiders ontbreekt, niet waar?” Zijn ogen twinkelen boosaardig achter het schorpioenenmasker terwijl hij een tweede blik op Ace werpt. “En wie weet komen we jouw blondine nog wel tegen. Kan die ook meteen mooi mee en zijn we weer compleet.”

11 aug 2020 - 23:00 Novilunium is offline

Novilunium 1529

A C E - B R E N N A N
I must also have a dark side if I am to be whole

Anger is

just one

letter

short

from

Danger

Kitchen — Honey&Abe — 27 Years Old — Police Detective & Leader — Black Cat — Outfit

Het is verbijsterend hoe snel de restanten lust uit haar ogen verdampen bij het horen van één simpele naam — de benoeming van de getatoeëerde Rabbit iets wat meer reactie lijkt te ontlokken dan alle eerdere dreigementen samengevoegd. Ace vraagt zich af of ze eerder bij zijn woorden ook zodanig reageerde en hij gewoonweg te vertoornd was het te zien, of dat ze van Abe wel gelooft dat hij het zal doen, waar dat bij hem niet het geval was. Zijn woede zwelt aan en zijn vingerknip in haar richting is zowel bedoeld om haar uit haar overpeinzingen wakker te schudden, als een aansporing zichzelf aan te kleden, aangezien die afleiding niet langer iets is wat hij er bij kan hebben.
'O ja?' klinkt het belerend vanaf de andere man, terwijl de blondine voor de verandering eens doet wat haar wordt opgedragen zonder enige tegenspraak, 'misschien moet je er zelf in het vervolg op letten dat je dat soort telefoontjes niet in het openbaar moet doen. Dan hoef ik ook jouw rotzooi niet op te ruimen. Hoewel ik daar klaarblijkelijk nu toch al mee bezig ben.'
Fout. Hij is degene die eeuwig andermans rotzooi opruimt, daar dat zijn taak is binnen de organisatie — zijn eigen zaakjes eeuwig op orde al lijkt de blaaskaak voor zijn neus daar het besef nog niet van te hebben. Het zal hem echter bijster weinig interesseren of de andere man wel of geen goed beeld heeft van hem, zolang Ace zijn taken maar niet worden bemoeilijkt door het idiote haantjesgedrag van anderen. Werkelijk, hij heeft nooit begrepen waarom het wegen van elkanders testikels nu zo aanlokkelijk is en had van een man die bijna tien jaar ouder is misschien wel anders verwacht. Het bijna onmogelijk nog verder rechten van zijn rug en opzwellen van zijn borst is de enige indicatie dat Abe een grens aan het opzoeken is welke hij niet wil overschrijden.
'Boys, boys, boys,' klinkt het perfect gearticuleerd, de steek irritatie over dit feit kort maar hevig, '—je bent eigenlijk net op tijd. Ik zocht nog iemand om me aan het kruis te bevestigen, en jij ziet eruit alsof je in staat bent om stevige knopen te leggen.' En de zuidelijke werkt zich tussen hen in, haar heup welke de zijne op ogenschijnlijk onschuldige wijze schampt niets wat hij als zodanig opvat. Ze kijkt niet weer naar hem op maar hij heeft het beeld niet nodig om de eigenlijk net te uitdagende trek rond haar lippen voor het geestesoog te halen — de hand welke hij in zijn broekzak steekt jeukend. 'Zoals je al zei, het feestje is beneden.'
In Ace zijn optiek was er slecht één feest gaande en daar deze een vroegtijdig einde heeft gekend kan hij niet zeggen dat zijn vlaag emotie een goede uitlaatklep heeft gehad. Hij mag van geluk spreken dat zijn autocollectie niets te maken heeft met de verdiensten binnen de organisatie en dat hij de autoriteit heeft zo hard te rijden als hij nodig acht. Niemand die er gek van opkijkt wanneer hij in de RS6 aankomt op het bureau.
'Dat lijkt me een goed plan. Misschien dat je vanavond toch nog iets oplevert. Al lijkt het me wel verstandig als…' en de hapering is evident, het schrapen van Ace zijn keel reflexmatig en scherp, '… Black Cat zich ook naar het feest begeeft. Het staat een beetje vreemd als één van de bendeleiders ontbreekt, niet waar? En wie weet komen we jouw blondine nog wel tegen. Kan die ook meteen mooi mee en zijn we weer compleet.'
En Ace ontglipt iets wat midden houdt tussen een zucht en een grinnik, kort en droog — geen geluid wat ook maar aan enige vorm van vreugde of humor gekoppeld kan worden. Het is goed dat hij zijn masker op heeft, beseft hij, daar zijn ogen zich kortstondig laten afleiden door de hand waarmee Abe die van Honey omvat. Zijn normaliter al rechte postuur maakt de overschakeling naar rigide op eigen akkoord en de agent zet zijn lichaam aan tot vertrekken.
'Hoe uitermate aanlokkelijk dat ook klinkt zijn er mensen die daadwerkelijk nuttige dingen om handen hebben,' speelt hij het schorpioenenmasker toe onder het hen toekeren van zijn rug. 'En de blonde dame in kwestie hoef je niet te verwachten.' Toelichting omtrent dat feit blijft uit, aangezien Ace zich heeft te verantwoorden tegenover niemand binnen de organisatie, en al helemaal niet ten overstaan van de nieuwst binnengekomen toevoeging — ongeacht met wat voor reden die hier dan ook is. 'Mocht ik anders vernemen bij terugkomst dan is het opruimen van andermans rotzooi wel het laatste waar je je zorgen over hoeft te maken.'

Marrow deep, soul deep, essence deep

13 aug 2020 - 15:45 Elentiya is offline

Elentiya 12352

Kesari Zahira Dahab

"Let it hurt. Let it bleed. Let it heal. And let it go."

• Twenty-four • Tyrone's Girl • Dungeon w/ Tyrone • Outfit •

"Alles wat je wilt."
Het simpele vertrouwen dat Tyrone haar hiermee schenkt is er een die Kesari op een subtiele wijze weet te raken. De brunette wist dondergoed dat er een grens zat aan wat ze daadwerkelijk va hem vragen kon, welke tevens de reden was in het waarom. Er zouden geen absurde woorden uit haar mond komen, althans — niet meer. De plagende toon in haar stem is desondanks niet gemaakt, evenals het geamuseerde trekje rondom haar lippen en donkere gloed in de heldere poelen die naar hem opkijken.
"Je hebt toch geen alcohol nodig om me te tolereren?"
Na een bulderende lach en een subtiel gegeven seintje naar de man achter de bar, richt Tyrone zijn aandacht weer volledig terug op Kesari — wie op haar beurt licht haar lippen tuit. "Ik wil je best een tweede poging geven — maar ik weet niet of ik je daarmee kan vertrouwen."
De speelse ondertoon is op geen enkele manier te missen. Kesari volgt Tyrone's handelingen, van het nemen van zijn laatste slok tot aan het in ontvangst nemen van een nieuwe ronde. Subtiel tilt de donkere schone één van haar wenkbrauwen op, laat haar tanden ondertussen zacht over haar onderlip heen schampen. Deze zijde van Tyrone bleef het aantrekkelijkste — iets wat ze nooit of te nimmer ging ontkennen.
"Want anders blijf ik je gewoon van alcohol voorzien."
"Alles wat ik wil, toch?"
Schuins kijkt Kesari naar Tyrone op, kantelt daarbij haar hoofd miniem. De speelsheid in zijn algehele houding lieten de brunette voor heel even vergeten wat ze vanavond moest doen, of wat de andere moesten doen. Lustige blikken om hen heen deerde haar op het moment niet, daar Kesari dusdanig door Tyrone in beslag is genomen dat ze er simpelweg gewoon geen aandacht meer voor heeft. In één soepele beweging duwt Kesari zich iets omhoog op haar tenen, brengt daarmee haar gezicht dichter bij dat van Tyrone. Echter weet ze afstand te behouden — genoeg om zowel hem, als zichzelf, er mee te kunnen plagen.
"Geef me een tweede poging," fluistert de brunette zacht, doch hard genoeg voor de Wolf om het te kunnen horen. Vluchtig glipt het puntje van haar tong over haar lippen heen, terwijl haar groene kijkers schaamteloos vanonder haar wimpers door naar de man opkijken.
"Ik durf te wedden dat het je niet tegen zal vallen."

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

14 aug 2020 - 14:07 Kefe is offline

Kefe 5051

Malikah El Masry
"There is nothing worse than becoming a watered down version of someone else."
Roman’s Girl ♕ Believer ♕ Fighter ♕ ~~Lingerie~~ Naked ♕ Her room w / Luna (& Ezra)

De stilte zegt voor Malikah genoeg, en ondanks dat ze normaliter voldoende woorden klaar had liggen, welke het puntje van haar tong zouden vervuilen tot ze deze sprak, blijven deze achter. De gebeurtenissen van zonet spelen herhalend door haar hoofd af, bezorgen haar een pijnlijke soort kippenvel, welke niets te maken heeft met de kou door de natheid.
'Nee, Malikah. Dat hoeft echt niet. Dat is heel lief, maar… Dan heb jij ook nauwelijks rust en… En slaap je ook niet… Dank je.'
De Libanese heeft Luna laten ratelen, neemt woord voor woord op tijdens het gevecht dat er in het hoofd van de blondine lijkt af te spelen. Het gebrek aan daadwerkelijke argumenten iets dat ervoor zorgt dat Malikah daarom simpelweg instemt met een knikje — een oprechte, doch magere, glimlach rond haar lippen.
De oprechte woorden vanuit Malikah laten Luna knikken, al is het laatste dat de Libanese haar vriendin poogt te vertellen dat ze de mannen dankbaar moet zijn of ook maar één positief gevoel tegen hen moet hebben. Dat is het laatste hoe ze het bedoeld, want tussen haarzelf en Roman loopt het ook alles behalve lekker.
De blondine lijkt ietwat verdwenen in haar eigen hoofd tijdens de moederlijke woorden die haar toegesproken worden. Het is geen leugen, niets dat er gesproken wordt meent ze niet. Ze kan uiteraard enkel spreken vanuit haar eigen ervaringen, wat moeilijk is op dit vlak, maar doet een oprechte poging haar vriendin te kalmeren. Het laatste dat ze wil is dat Luna dadelijk aangewezen wordt, iets zegt haar namelijk dat het er niet netjes aan toe zal gaan.
'Ik zal het proberen.'
De hese klanken vanuit Luna laten Malikah zelf even gepijnigd kijken, ondanks dat het maar een simpele fluistering is. Soms verbaasd het haar hoe ze dit allemaal overleven, stuk voor stuk. Hoe ze inderdaad hun eigen levens nog niet genomen hebben en het gevecht opgegeven hebben. Iets binnenin de Libanese zegt dan ook dat het te maken moet hebben met het zusterschap dat ze deelt met enkele dames, want dat lijkt hetgeen te zijn dat haar er nu doorheen trekt. En nu ook met Luna, de hulp bieden, iets dat haar te been houdt.
'Het… Het is gewoon zo moeilijk. Ik vind het niet erg dat hij dood is… Maar ik heb het wel gedaan. Daarom achtervolgt hij me steeds. En zie ik hem steeds. Dat… Dat is mijn straf…'
Malikah luistert opnieuw naar Luna's woorden, kan nog altijd niet beginnen te begrijpen hoe het moet zijn voor haar. Toch werpt ze een knikje richting de blondine, als eerste indicatie dat ze haar woorden gehoord heeft. 'Ik kan nog altijd niet begrijpen hoe je je voelt, Luun. We gaan eraan werken, goed? Alles dat ik kan doen, ik ben er voor je.'
'Mal, wat is er met jou gebeurt? Waarom ben je zo… Zo nat? Wie heeft dit gedaan? Een klant?'
De Libanese knikt enkele keren extra met haar ogen, zelf ietwat verward dat haar gevraagd wordt hoe het met haar gaat, overduidelijk verbouwereerd door de situatie. Luna laat haar handen los en lijkt iets onder haar ogen weg te vegen. Dan schud ze traag haar hoofd, draait haar hoofd weg van de lichte kijkers van de dame tegenover haar. 'Ik had geen zin om al te werken, dus nam een duik in het zwembad.' Haar woorden klinken geloofwaardiger dan ze verwacht had, maar is niet van plan Luna te vertellen over Abe. Het idee dat ze daarmee de jongedame banger zal maken iets dat haar niet lekker ligt, ondanks dat ze daarvoor alsnog moet liegen.
Wanneer Luna opstaat volgt Malikah haar voorbeeld, waarna ze voelt hoe de blondine haar badjas over haar schouders legt, staat de Libanese het toe, ondanks dat ze normaliter niet zo'n fan is om de slachtofferrol aan te nemen. Ze werpt Luna een dankbaar knikje toe, voordat haar blik de ruimte even doorglijdt, overduidelijk geëmotioneerd door de handelingen. Wat een bende is ze nu al, en dan moet ze nog aan het werk zo ook.
'Kom, je moet onder de douche. Straks vat je nog kou.'
Na een mager knikje maakt de zwartharige haar weg richting de badkamer, waarna ze de kraan opent. Schaamte tegenover de dames is grotendeels wel verdwenen, maar toch is en blijft het vreemd. Na de kus met Dani heeft Malikah echter het idee dat ook dat te vervallen is gekomen. 'Als je plannen hebt moet je die vooral voortzetten. Sorry dat ik je zo opdrong.' Malikah's verontschuldigende kijkers schieten even richting de blondine, voor ze uiteindelijk toch maar haarzelf uit de lingerie hijst, welke ze over de douchecabine hangt om deze sneller te laten drogen — ze neemt namelijk niet aan dat Roman met iets anders genoegen zal nemen. Vooral niet met haar eigen keuzes.
De Libanese stapt onder de gloeiendhete douche, hoort daardoor het klopje ook niet op haar deur, waarna deze opent. Haar blik is ook niet op Luna gericht, waardoor mogelijke reacties uitblijven vanuit haar kant. Zo zorgeloos als mogelijk is in deze situatie begint ze dan ook shampoo in haar haren te smeren.
'Malikah? Oh, Luna.'
Pas wanneer ze een mannelijke stem hoort vanachter de deur verstijft de Libanese dan ook, net wanneer ze shampoo in haar haren heeft. Haar hoofd haalt ze verder onder de stralen vandaan om Ezra's stem nogmaals haar naam te horen uitspreken. 'Wat is er?' De bruine ogen van de Libanese schieten direct naar Luna toe, enige emotie onleesbaar door de overvloed erachter, gezien de blondine beter zicht heeft. Binnenin haar lichaam neemt angst de bovenhand, al heeft ze niet het idee dat de man ook maar enige slechte bedoelingen heeft. Gehaast spoelt ze de shampoo dan ook uit haar lange lokken.

I'm your little ray of pitch black.

14 aug 2020 - 15:02 Kefe is offline

Kefe 5051

Ajax Masters
"Sometimes you need the happiness fucked back into your soul."
Owner of Dani ♕ High function Cat ♕ Brawler ♕ Naked ♕ Dani's room w/ Dani ♕ 16 +

Het minieme vernauwen van haar ogen een duidelijk teken dat Ajax haar heeft — haar zojuist betrapt heeft op iets waar ze per direct spijt van zal krijgen. Het feit dat het hem gelukt is iets dat hem triomfantelijk weet te maken, maar wat hij niet al te uitbundig besluit te tonen. Hij moet zeker niet vergeten dat de dame tegenover hem geen onderdanige dame is, maar dat het daadwerkelijk om Dani gaat.
Er volgt al gauw een grom wanneer hij haar overduidelijk aan het testen is, of eerder aan het plagen is op de enige manier die hij daadwerkelijk kent. Ajax kan er niets aan doen, het is letterlijk het aard van het beestje.
'Haal je niks in je hoofd. Ik heb tien vingers waar ik heel goed mee kan werken — als jij het me niet geeft. . .'
De standvastigheid waarmee ze haar kin opheft eentje die hem zijn lippen kort op elkaar laat persen om niet te lachen. Beide weten dat dat niet is wat haar bedoelingen zijn, vooral niet nu het eindelijk gebeurt. Hij ziet het Dani echter zo doen, zonder enige twijfel. Het uitdagen zit evenals in haar, hij is niet de enige. 'Misschien moet je toch leren geduld te hebben, Dani.' Net op dat moment terrorist hij haar gevoeligste knopje met een deskundige beweging, om intussen uit haar te glippen.
'Martelaar.'
De toon waarmee Dani spreekt, eentje gevuld met verlangen, ongeduld en frustratie, iets dat een aangename huivering bezorgd bij Ajax. Eenmaal van de wastafel af ontgaat het hem niet hoe haar benen trillen, iets dat hem toch wel een goed zelfgevoel weet te bezorgen. Hij wacht tot ze zich wat beter voelt en stuurt haar aan — in plaats van haar op het bed te plaatsen zoals hij ook nog wel eens wil doen. 'Ook wel Daddy.' Zijn grijns een brede, maar al te goed wetende dat het geen naam is die Dani hem oprecht zou toewerpen. Uit vermaak, of plagerij echter ongetwijfeld.
Na zijn bevelen, want dat zijn het immers, lijkt Dani deze op te volgen. Wanneer ze wegloopt volgt hij haar eerst met zijn met lust gevulde kijkers, voordat hij haar de badkamer uit volgt. Hij handelt nog even, maar wanneer zijn blik op Dani valt ontgaat het hem niet wat ze aan het uitspoken is. Met zijn hoofd gekanteld kijkt hij dan ook even toe, geniet van het tafereel, voor zijn blik kort op het lint valt.
'Ik hou niet van wachten.'
Het vochtig maken van haar vingers had zijn wenkbrauwen op laten trekken, maar wanneer haar vingers hun weg naar haar binnenste, tut hij afkeurend. De kreun die volgt eentje die hem weer tot handelen zet. Doelgerichte, doch trage passen brengen hem dichterbij, waarbij hij zichzelf tegen Dani's billen aan drukt, zodat ze hem kan voelen. Toch doet hij er nog niets mee, gezien hij Dani's hand onder haar vandaan weet te halen, zijn hand ietwat hard rond haar smalle pols, om deze vervolgens beet te houden. Met zijn andere vrije hand duwt hij de Latina tegen haar bovenrug aan, haar hierbij naar beneden drukkend. 'Als je zo doorgaat mag je langer wachten. Ook ik heb handen om mezelf te plezieren.' Uiteraard is de handeling niet iets dat ze voort kan zetten, al kan het haar wel een gevoel van veiligheid geven dat hij deze niet zozeer vast wil binden maar haar alleen maar aan het plagen is.
Toch pakt hij haar andere hand gehaast bij de andere, ongeduldig dat hij is, waarna hij deze met een grijns boven haar hoofd vast begint te binden, zijn lichaam hierbij over haar heen leunend. 'Meewerken maakt dat het sneller komt.' De woorden een fluistering, nu hij toch nabij haar oor te vinden is met zijn mond. Het lint, welke behendig vastgeknoopt is, bindt hij uiteindelijk vast aan de bedpost. 'Of misschien hoef je helemaal niet lang te wachten.'
Ajax recht zichzelf, streelt hiermee over de ruggengraat van Dani om haar af te leiden van zijn mannelijkheid, welke zichzelf weer naar binnen werkt. Angst dat ze spontaan uitgedroogd is, is niet aanwezig voor de blonde man, waardoor deze alles behalve traag of zachtaardig is. De kreun die hij slaakt dan ook zeker aanwezig. Wanneer zijn hand bij haar billen aankomt, slaat hij zonder enige waarschuwing er tegenaan, nog niet al te hard om haar te laten wennen. Toch staat er alweer een aardige afdruk, welke zichtbaar wordt wanneer hij zichzelf weer binnenin haar laat bewegen — zijn kreunen zacht maar aanwezig.
Ditmaal besluit hij wat ritmischer te gaan, zodat Dani hem eventueel tegemoet kan komen. Pas wanneer ze dit lijkt te doen, gooit hij opnieuw alles om — het vermaak veel te groot om haar te frustreren. Ondertussen geniet hij uiteraard van het uitzicht, haar prachtige rondingen. Nog een klap, ietwat harder ditmaal.
'Dus Dani, ben je een good girl?' de vermaak duidelijk hoorbaar in zijn stem, tijdens zijn eigen geluiden van genot door. Dat is ze overduidelijk niet, en dat is maar goed ook. Het is dan dat zijn vrije hand zijn weg omlaag streelt, haar hierbij de extra stimulans geeft die ze haarzelf net bezorgde. De wateren testen iets dat hij doet, waarbij hij haar lichaamstaal en geluiden leest — waakzaam voor wat haar niet bevalt en wat juist wel. Beide kan hij immers gebruiken.

I'm your little ray of pitch black.

14 aug 2020 - 17:16 Bratty is offline

Bratty 433

EZRA BRODY SALLOW
𓍝 𓍝 𓍝
" You are personally responsible for becoming more ethical than the society you grew up in. "

Cat Infiltrant Outfit Malikah's room, with Malikah & Luna

Ezra heeft vandaag een drukke dag achter de rug gehad met betrekking tot Animal Parade alleen al, gezien hij langs enkele deuren moest. Ondanks de gebeurtenissen in de kelder van Animal Hotel, gaan de gewone zaken uiteraard ook door. Ergens vindt Ezra het ook helemaal niet zo erg dat hij er nog geen kijkje heeft kunnen nemen, waardoor hij expres zijn douche wat uitgerekt heeft, evenals het secuur bepalen welk pak hij vandaag zal dragen. Het kattenmasker heeft hij dan ook in zijn hand rusten wanneer hij zijn kamer verlaat.
Bij het bewandelen van de gang is het hem niet ontgaan hoe een zekere Libanese zeiknat en wel de gang heeft bewandeld, al kostte het hem enkel een glimp voor de jongedame de hoek om verdween. Gezien hij het eerst nodig vindt even zijn boek van gisteravond op te halen in de gezamenlijke ruimte besluit hij gebruik te nemen van de tijd die hij even alleen kan besteden — zonder de angst compleet uitgepluisd te worden. Ezra heeft al vaker geïnfiltreerd, weet hoe het in zijn werk gaat, maar dat maakt deze zaak niet makkelijker. Alles behalve, gezien het feit hoe er met de dames omgegaan wordt.
Nadat hij het betreffende boek in zijn kamer heeft teruggelegd, waarbij hij, zoals verwacht, niemand lijkt te passeren, maakt hij eindelijk zijn weg naar Malikah's kamer. Het pad wijst zichzelf dankzij de achtergelaten druppels op het tapijt onder zijn voeten. Hij klopt zodoende dat het hoorbaar zal zijn, waarna hij binnenwandelt. Hun gesprekken over geloof lijkt haar gekalmeerd te hebben rondom hem — al heeft hij uiteraard niet alles gedeeld. Teveel delen zal er enkel voor zorgen dat hij gepakt zal worden.
'Malikah?' probeert hij, maar dan hoort hij de douche al aanstaan. 'Malikah?' Zijn toon luider ditmaal, vooral om de jongedame niet te laten schrikken. 'Malikah?' Pas dan wandelt hij ver genoeg de ruimte in om Luna op de grond te spotten, welke met haar rug tegen de muur op de badkamervloer lijkt te zitten. 'Oh, Luna.'
Een glimlach verschijnt rond zijn gezicht als zijn ogen de hare vinden. 'Het spijt me, ik kan later terugkomen.' De man neemt al passen naar achteren, waardoor hij sowieso niemand het idee geeft ook maar de badkamer binnen te willen kijken. Hij hoopte simpelweg ergens dat ze nog niet daadwerkelijk onder de douche zou staan.
'Sorry dat ik stoor,' begint Ezra dan op kalme toon om de tengere blondine op de grond niet teveel te laten schrikken, 'ik zag Malikah zonet lopen, maar moest nog wat afhandelen. Ik kom later wel terug.' Op dat punt hoort hij de douche uitgaan, waardoor zijn blik even naar de grond zakt, ondanks dat hij vanaf hier niet eens de badkamer kan zien.
Pas wanneer het hem opvalt hoe iemand naast Luna staat kijkt hij op, tovert hierbij opnieuw een glimlach tevoorschijn — misschien eentje die ietwat te vrolijk is gezien hij toch een rol moet spelen. Het zien van de dames zo is iets dat hem nog altijd niet lekker ligt, dat is in dit jaar niet gemakkelijker geworden. Zowel de veel te dunne Luna op de grond als de zwartharige dame die evenals gebroken is. 'Ik hoefde het spoor van chloor alleen maar te volgen. Besloten om een duik te nemen?' Zijn toon eerder vragend te noemen, niet zozeer gefrustreerd of kwaad, zoals de meeste dames gewend zijn van andere heren. Het laatste dat hij daadwerkelijk kan geloven is dat Malikah daadwerkelijk even gezwommen heeft, wat direct de reden is dat hij het alsnog vraagt. Hij verwacht om die reden een klant, en dat is nou net zijn taak binnen het hotel.
'Zo te zien mag jij vandaag rusten?' zijn blik glijdt naar Luna, ogen even vriendelijk als zonet. De opluchting dat het jonge blondje een avond rust heeft iets dat hem al gemakkelijker laat voelen. Misschien dat de zwarte kat dan toch nog een hart heeft.

• • •

Index RPG Actieve Topics Zoek