[RPG • 0] Experium || 43 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Andere plannen? Nieuwsgierig keek Merrin op naar Adam en wreef even over zijn armen, die Adam voor zijn borst langs had laten glijden. "Wat gaan we doen dan?" vroeg hij met een grote glimlach.

[ bericht aangepast op 15 mei 2021 - 14:42 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Iets leukers. Met zijn tweetjes.’ Half over Merrin heen hangend gaf hij kus op zijn voorhoofd. ‘Als jij je tenminste kunt losweken van je huiswerk.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Voor tijd met jou?" Vroeg hij, terwijl jij op keek naar zijn vriend. "Altijd," zei hij met een glimlach. Merrin pakte de bovenkant van Adams shirt vast en trok hem naar beneden voor een zoen. Op zijn kop zoenen was niet zo'n succes en toch was het heerlijk met zijn vriendje.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Grinnikend kuste Adam zijn vriendje terug. Hij verstevigde zijn greep om Merrin heen om niet om te vallen en ging de uitdaging met tong en al aan. Toen de druk op zijn hoofd te veel werd, gaf hij een kus op het puntje van zijn neus en daarna tussen zijn wenkbrauwen voor hij zijn rug weer strekte. 'Het is wel een stukje lopen, dus doe maar goeie schoenen aan.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Oké... Merrin was ontzettend nieuwsgierig waar ze nu heen gingen, maar hij had al gevoel dat Adam niets zou zeggen tot ze er waren. Vlug liep hij naar de kast en trok daar een paar goede schoenen uit. Ook trok hij een vest uit de kast. "Is het ook slim deze mee te nemen?" Vroeg hij met een glimlach.
      Ietwat nerveus ging hij bij de deur staan. "Mag ik zo mee?" Vroeg hij met een glimlach, terwijl hij zijn armen spreidde en zijn kleding van die dag aan Adam liet zien.

[ bericht aangepast op 15 mei 2021 - 23:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam keek even gespeeld keurend naar Merrins kleding en streek langs zijn kin. ‘Nou… Het kan er mee door.’ Hij stak zijn tong uit en pakte toen vrolijk Merrins hand vast. ‘Nee hoor, je bent net zo onweerstaanbaar als altijd.’ Hij plantte nog een kus op zijn wang en trok hem toen mee de gang op.

---

Every villain is a hero in his own mind.

De kus op zijn wang brandde lichtelijk en met een kleine glimlach liet Merrin zich mee trekken. "Als ik vraag wat we gaan doen, geeft je vast geen antwoord?"

---

It's never gonna happen, Guys.

'Hmm, het begint met een C?' gaf Adam als hint terwijl ze de trap afgingen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had werkelijk geen idee waar hij aan moest denken en dus liep hij maar gewoon mee met Adam, benieuwd wat voor verassingen Adam voor hem had.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam was eerder vandaag al naar de plek geteleporteerd en had vanaf daar de route terug naar de campus zo goed mogelijk onthouden. Toch was hij een beetje zenuwachtig dat hij verdwaalde, en de opluchting was groot toen hij bij het grasveld aankwam dat er op het eerste gezicht zo groot uitzag. Ze waren bijna een uur onderweg geweest, al had Adam daar niet veel van gemerkt. Af en toe hadden ze gekletst over de dingen die ze zagen of die gewoon in hen opkwamen, maar de stilte waar ze samen doorheen liepen vond Adam eigenlijk net zo fijn. Er waren maar weinig mensen bij wie hij zich niet opgelaten voelde als er stiltes waren.
      ‘We zijn er bijna,’ zei hij met een geheimzinnige glimlach. Hij stapte het grasveld op, naar de wazige muur die je alleen zag als je heel goed keek. Zodra ze daardoor heen waren, werden ze door vlinders en bloemen omringd en was het gelijk een stuk warmer. Er landde direct een grote blauwe vlinder in Merrins haar.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij keek zijn ogen uit. Op het eerste gezicht had het een doodnormaal grasveld geleken, maar hij zag nu niets anders dan een prachtige zee van bloemen. Een 'wow' ontsnapte aan zijn lippen. Hij schrok op toen een vlinder opeens van zijn hoofd op steeg. Het diertje had zo'n prachtig blauwe kleur, dat Merrin het beestje even na keek en zonder erover na te denken zijn haar in dezelfde kleur kopieerde.
      Met een lach op zijn gezicht keek hij naar Adam. Hij had absoluut niet geweten dat de school zo'n mooie plek kende. Hij liep op Adam af en pakte beiden handen vast. "Het is prachtig," zei hij nog steeds de omgeving bewonderend.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Mooi hè?’ zei Adam terwijl hij zijn duimen langs die van Merrin wreef. Hij liet één hand los en nam zijn vriendje mee naar de afgeplatte stenen in het midden, waar talloze vlinders van opstegen toen ze er gingen zitten. Hij keek even naar het hart en de initialen van Kris en Fox die erin waren gekrast.
      ‘Een paar weken geleden nam Fox me hier mee naartoe,’ vertelde hij. ‘Kris heeft dit voor hem laten maken toen ze een jaar samen waren. Fox wilde graag dat ik er een keer met jou naartoe zou gaan, omdat hij gelooft dat wij net zo veel van elkaar houden als zij en dat dit plekje te mooi is om door niemand gezien te worden.’
      Het was voor Fox toen echt een grote stap vooruit geweest en voor Adam had het gevoeld alsof hij zijn relatie met Merrin écht accepteerde en over hem heen was. Het was een vreemd idee dat Fox toen nog had gedacht Kris nooit meer terug te zien en dat hij zijn vriend vandaag eindelijk weer in zijn armen had gehouden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Wat lief van Fox." Hij keek even om zich heen en voelde een klein beetje wanhoop hem overvallen. "Zoiets gaat me nooit lukken als wij samen een jaar zijn," zei hij zachtjes. Merrin keek even naar Adam met een kleine glimlach. "Ik heb vanmiddag met hem gepraat en proberen te overtuigen dat Kris geheugenverlies niets hoeft te betekenen voor hun relatie. Het had mij niet mijn gevoelens voor jou laten vergeten. Dus Kris zou vast ook nog hetzelfde voelen voor hem, net zoals ik dat ook had met jou en mijn zus." Hij keek weer naar de bloemen om hen heen. "Fox zou dit ook moeten doen, hem gewoon meenemen naar alle plekken die van hen zijn, gewoon de dingen doen die ze leuk vonden. Dan komen ze er wel."

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik weet zeker dat je gelijk hebt, Kris’ gevoelens zijn er vast nog steeds. En volgens mij was hij dat inderdaad van plan,’ antwoordde Adam. ‘Alle plekken bezoeken waar ze herinneringen aan hebben. Al kunnen ze waarschijnlijk alleen ’s nachts naar buiten.’
      Adam maakte zijn tas open en spreidde een picknickkleed uit over het gras. Hij begon zijn tas leeg te halen en zette de fondueset in het midden neer. Het smelten van de chocola zou wel even duren, dus hij stopte een waxinelichtje in de set, stak hem aan en scheurde het zakje open met de brokjes chocola. Die goot hij in het bakje.
      ‘Het is maar te hopen dat niemand ontdekt dat hij hier is,’ zei Adam zacht. ‘Als hij weer van Fox wordt weggenomen…’ Hij zuchtte zachtjes. ‘Daar denk ik maar liever niet aan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire was al niet echt een goede slaper. Zijn gepieker kon hem nachtenlang uit zijn slaap houden en dat was alleen maar erger geworden sinds de Zuivering en de wetenschap dat Zebediah nog in leven was en een of ander leger kweekte. Het ontbreken van een bed en het feit dat hij überhaupt zat in plaats van lag, was natuurlijk ook niet heel bevorderlijk. Al voor de zon opkwam had hij het gevoel dat er een vrachtwagen over hem heen was gereden.
      Ik word echt oud.
      Overmorgen werd hij zesentwintig. Zijn laatste jaar hier op school.
      Wat gebeurde er dan met hem? Werd hij overgebracht naar een ander instituut? Ze lieten hem vast niet de vrije wereld in gaan, hij geloofde echt niet dat Experium een legaal onderzoeksinstituut was. Of brachten ze hem gewoon om, omdat ze alle informatie uit hem hadden gehaald die ze wilden? Misschien kloonden ze hem wel zodra het hoogst mogelijke resultaat bereikt was. Hij zag hen overal voor aan.
      Nee, zo ver laat je het niet komen.
      Hij zou zich straks niet als een mak schaap laten wegleiden. Als ze tegen die tijd geen manier hadden gevonden om te ontsnappen, moesten ze maar gewoon met zijn allen de ingang aanvallen. Hij kon het halve terrein in de fik steken, Fersephone kon van alles laten instorten… Als hij wilde kon hij alles neerhalen.
      Of ze er ook wat mee bereikten was een ander verhaal.
      Wat als ze wel alles vernielden, maar niet konden ontsnappen? Als er geen budget meer was voor dit hele project? Misschien werd iedereen dan wel geëxecuteerd. Dat wilde hij ook niet op zijn geweten hebben.
      Maar we moeten toch iets doen?
      Iets meer dan afwachten tot het zijn tijd was? Misschien moest hij binnenkort maar eens met Nenya gaan praten. Kijken wat zij in zijn toekomst zag. Of hij überhaupt nog een toekomst had. En niet alleen hij – gewoon dit hele project.
      Hij voegde het aan het lijstje met dingen die hij met Jester en Onyx wilde bespreken – een lijstje dat steeds langer werd. Feit was dat hij de jongens niet heel veel had gesproken sinds hun ruzie, maar hij vond het nu toch weleens tijd worden om rond de tafel te gaan zitten en ideeën te spuien over wat ze aan Zebediah gingen doen, en aan Experium, in hoeverre ze Melissa bij hun plan gingen betrekken en er kwamen vast genoeg andere onderwerpen naar boven.
      Maar niet té snel, berispte hij zichzelf.
      Tot slot was Jester gisternacht doodgegaan. Hij kon op het moment niet eens lopen of zijn handen gebruiken, was vast getraumatiseerd en anders was Onyx dat wel voor twee. Hij kon ze maar beter wat ruimte geven.
      Hij draaide zijn hoofd iets opzij en keek naar Fersephones slapende gezicht. Niet voor de eerste keer vroeg hij zich af of ze echt een toekomst hadden samen, of ze ooit vrij zouden kunnen zijn met twee gaven die ze nooit voor de wereld konden verbergen. Hij onderdrukte een zucht en probeerde alle donkere gedachten van zich af te laten glijden, maar het viel niet mee.
      Hij moest maar niet te ver vooruitkijken. Eerst moesten ze Fayr terugkrijgen. Want als dat niet lukte… Dan vreesde hij voor zijn vriendin.
      Stilletjes drukte hij een kus in haar haren, voordat hij weer met zijn hoofd tegen het hare leunde en wachtte tot ook zij wakker werd.

---

Every villain is a hero in his own mind.