[RPG • 0] Experium || 44 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 28 juni 2021 - 20:24 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Alles oké?' vroeg Jester zacht terug. 'Dit moet confronterend zijn geweest op... meerdere manieren.' Hij had de neiging op te kijken maar deed het niet. 'Ik twijfel wat het handigst is om te doen, maar om zomaar in de schemer met Kris naar de campus te lopen voelt kwetsbaarder dan me lief is. Misschien dat we hem beneden alsnog in slaap spelen en naar de campus halen, of daarbuiten om de ontmoeting met Fox uit te stellen tot ik hem gescreend heb. Ervan uitgaande dat dat zo makkelijk is als het klinkt. Maar als je het niet wil vraag ik je niet om te blijven. We verzinnen wel wat, of lossen het probleem op als het dat überhaupt wordt.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Het was niet makkelijk,’ gaf Nish toe. ‘Maar ik ben vooral blij dat hij… nog zo sterk oogt.’ Hij dacht even na. ‘Anders blijf ik wel… maar op een afstandje?’ Hij twijfelde. Hij had net wel gehoord dat Kris onder vier ogen met Jester wilde praten, dus dan ging hij er niet met zijn neus bovenop zitten. ‘Blijkbaar heeft hij je wat te zeggen, als hij je alleen wil spreken. Of je door Zebs toedoen iets wil aandoen’, gaf hij toe. Jester was ook wel weer een hele makkelijke prooi zo in zijn rolstoel.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Zijn gave is niet het enige gevaarlijke aan hem,' beaamde Jester met een licht knikje. 'Hé, en.... Zebediah is niet echt familie van me. Gewoon, voor je gemoedsrust—of misschien wel die van mij.' Hij trok met zijn schouder. 'We groeiden samen op, buiten het terrein van de school. Of nouja, ik vooral met hem. Sinds m'n zesde ergens, toen mijn ouders bij het project kwamen. We waren dan wel niet echt broers, maar zo voelde het wel en zo dachten we er zelf ook over. De boomhut waar Dezi... die was van ons. Vanaf daar was het twintig minuten lopen naar huis.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Nish

Dat Jester en Zebediah geen biologische broers waren, maakte de boel een stuk logischer. Ze waren dus samen opgegroeid. En hadden beiden hun herinneringen. 'Gelukkig zijn jullie niet echt verwant. Ik kon me er al niks bij voorstellen. In al die tijd dat er vrienden waren, heeft ie nooit wat laten doorschemeren. Al zou het me niets verbazen als zelfs Romeo er niets van weet.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik weet eigenlijk wel zeker van niet. Noah is de zwakke schakel in zijn systeem, en hij haat het. De mensen die het weten zijn waarschijnlijk op één hand te tellen.' Jester was even stil. 'Nu waarschijnlijk twee.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Nish gaf een kneepje in Jesters schouder. Onyx stond gevaarlijk dicht op de rand van het dek naar beneden te kijken en keek verder niet echt om naar zijn vriend. Inmiddels werd hij ook wat bezorgd.
      ‘Je had gelijk over hem,’ zei hij zacht. Hij wilde eigenlijk vragen hoe Jester zich daaronder voelde, maar Kris was al beneden en de rest boven. Straks verloren ze hem uit het oog.
      ‘Wat is nu het plan? Kris en Fayr checken op eventuele moordneigingen en dan terug naar de campus? Als Kris nog niet onderweg naar de campus van de Lions is? Volgens mij heeft hij weinig redenen om nu bij ons slash jullie te blijven zolang hij niet weet dat Fox bij jullie inwoont.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester blikte opzij naar Onyx. 'Zijn emoties komen wel terug,' zei hij zacht, terwijl hij naar zijn vriend staarde. 'Gewoon een kwestie van tijd.' Dat hoopte hij, althans. En zo niet... Hij wist nog niet wat hij ging doen als dat niet gebeurde. 'Zodra we zeker weten dat hij geen gevaar vormt voor zichzelf en voor anderen gaan we naar Fox. Onyx en ik hebben dat waarheidsserum nog, waar we jou ook mee ondervraagd hebben. Als het even kan gebruik ik dat hier nu weer. We hebben toch geen idee hoelang dat spul houdbaar is en als ik Kris en Fayr nu meteen nog wil spreken is het een fijn veiligheidsnet om op terug te kunnen vallen. Weet je waar het staat?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Nish

Nish aarzelde. 'Is je gave niet genoeg? Waarheidsserum is wel erg... Experiumachtig, ik weet niet hoe hij daarop reageert.' Hij wist tenslotte dat Kris een geheim had dat hij koste wat kost geheim had willen houden. 'Zijn vertrouwen in anderen is al eens verwoest,' zei hij zacht. 'En ondanks de shit die Zebediah uitgehaald moet hebben, bood hij aan je gave op hem te gebruiken.' Peinzend keek hij de jongen aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Ja, maar wat als ik iets mis? Waarom is hij er überhaupt zo chill mee dat een volgende nu met zijn vrije wil gaat zitten klooien? Hij kent me niet eens. Wat als Zebediah zijn opdracht gewoon uitzonderlijk goed verstopt heeft? Ik vergeef het mezelf nooit als hij iemand iets aandoet omdat we niet voorzichtig genoeg waren.' Jester beet op zijn lip. 'Ik kan het gewoon vragen, toch? Als hij niets te verbergen heeft is er geen reden dat niet te willen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Kris haat Zebediah meer dan wie ook op school,’ antwoordde Nish. ‘Als hij wíst dat hij een opdracht had, had hij dat wel gezegd. Als er een opdracht in zijn onderbewustzijn zit, gaat een waarheidsserum die niet aan het licht brengen. Of je gave dat wel kan, weet jij alleen.’ Nish beet peinzend op zijn wang. ‘Maar als ik Zebediah was geweest, kwam ik op een later moment wel eens langs om een opdracht in zijn hoofd te planten. Op een moment dat jij niet argwanend bent. Kris zit straks driekwart van de tijd in zijn eentje op een kamer. Wil je dan elke dag je gave of waarheidsserum gebruiken?’ Hij zuchtte. ‘En Kris heeft zat te verbergen. Dat had hij al voordat hij meer dan drie jaar gevangenzat bij iemand die mij na… één moment al slapeloze nachten bezorgt,’ zei hij zacht. Het stond buiten kijf dat Zebediah Kris een hoop had aangedaan – dat bleek net ook wel uit zijn woorden. Zelf had hij het met heel veel moeite aan Jester en Onyx kunnen vertellen. Hij moest er niet aan denken dat zulke dingen eruit getrokken werden zonder dat je zelf kon bepalen of je dat wel wilde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ja, dat latere moment was ook al eens door zijn hoofd geschoten. Het scheelde nog ergens dat Zebediah straks niet zou weten waar Kris sliep, maar enkel een muur die geen muur was voelde niet als een ontzettend goede beveiliging. Er hoefde maar één iemand dat ding open te laten staan op het verkeerde moment, en het geheim zakte in elkaar als een kaartenhuis. Eigenlijk hadden ze een illusie nodig die als onzichtbaarheidsmantel kon functioneren ofzo. Maarja, de enige die dat misschíen voor elkaar kon krijgen was Maaya, en dat was toch echt geen optie die op tafel lag.
      'Misschien moeten we maar het beste kijken hoe het loopt. Hij verwachtte die screening. En hij heeft vast ook wel aan elkaar gepuzzeld dat ik het niet van plan was het in mijn eentje te doen in mijn huidige staat van zijn en vroeg er toch om. Dus misschien eerst gewoon een normaal gesprek en afwachten waar dat heen gaat.' Jester zuchtte. 'Tering, ik heb een hekel aan zoveel onbekende variabelen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Het komt heus wel goed,’ zei Nish. ‘En als er wel een dode valt, valt dat ook wel te fiksen. Het is niet heel ingewikkeld om Adam dit te laten voorkomen. Dan was hij nu vast wel komen aanwaaien.’ Hij gaf de jongen een knipoog en reed hem naar de rand van het dak toe, waar Onyx ook nog steeds stond. Hij haakte zijn vinger langs de riemlus op zijn rug en trok zijn vriend een stuk terug.
      ‘Jij mag het dan wel je schouders ophalen van het beeld van een uiteen gespatte Onyx op de grond, maar dat geldt niet voor Jes en mij. Is Kris al onderweg naar de Lions?’ Hij nam tenminste aan dat hij die in de gaten had gehouden.
      ‘Nope, hij staat beneden braaf te wachten.’
      Dat liet Nish fronsen. ‘Ik had wel gedacht dat hij recht op Fox af zou stormen.’
      Voerde hij dan toch wat in zijn schild?
      Hij gaf Onyx een duwtje richting de trap. ‘Nou je toch niet meer weet hoe je je boos moet voelen, is dit misschien best een aardig moment om het bij te leggen. Hij wordt straks toch je buurman.’
      Onyx haalde zijn schouders op. ‘Zoveel valt er niet bij te leggen. Het was gewoon een lul en dat is ie vast nog steeds.’
      ‘Ons lul-gehalte is de afgelopen tijd anders ook best gedaald,’ zei Nish met een scheve grijns.
      Daar moest Onyx ook om grijnzen. ‘Touché. Oké dan.’
      Hij liep zonder nog een blik op Jester te werpen naar de trap toe.
      Hoewel het voor nu misschien wel goed uitkwam, hoopte hij voor Jesters sake ook maar dat Onyx vlinders snel weer terugkwamen, want die jongen zat er al zo sneu bij in zijn rolstoel en Onyx’ zorgzaamheid was blijkbaar ook door Romeo opgeslokt.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Er trok een misselijkmakende rilling over haar rug en Fayr dook nog een beetje verder in elkaar. Haar lichaam had ook niet echt door wat het nou moest doen, want het ene moment had ze nog naast Kris en Zebediah gestaan, en het volgende had Jester haar naar Onyx toe laten zweven. Ze waren op het dak van de school, daar was ze onderhand wel achter. Rechts van hen, daar bij de rand, was de favoriete plek van Romeo.
      Haar blik gleed naar het figuur op de grond en haar adem stokte in haar keel.
      Dat was hem. Romeo.
      Jester had hem laten verdwijnen, maar nu lag hij hier voor hen en- en wat? Gaven ze dat monster terug aan- aan Zebediah? Maar wat als hij dan terugkwam? Als hij zijn dreigementen zou gaan uitvoeren? Want de hemel wist dat Romeo zich door niets tegen zou laten houden. De angst klemde zich als verstikkende vingers om haar keel en ze kreeg geen lucht meer. Ze hoorden mensen wel praten, eerst Jester en toen Zebediah en uiteindelijk zelfs Kris, maar de woorden mengden samen tot een onbegrijpelijke brei die alles alleen maar erger maakte.
      Wat stonden ze hier nog? Romeo kon elk moment wakker worden en- oh god, en dan? Ze kon niks! En Kris ook niet want die had die halsband om en- en- Had ze dat mes nog in haar zak? Misschien dat ze daar wat mee kon, ze kon zich niet herinneren dat het er ooit uitgevallen was. Dat zou ze gebruiken. Het lemmet in zijn- nek. Dat was een goede plek. Bij zijn ruggengraat, of schuin omhoog zijn hersenen in. Dat rekende wel met hem af.
      Haar adem kwam in schokkerige stootjes over haar lippen. De smaak van roest hing in haar mond en maakte haar misselijk.
      Kris stond naast haar.
      Jester zei iets.
      Romeo werd wakker.
      Fayr deisde paniekerig achteruit, maar de arm van Onyx hield haar stevig op haar plaats alsof hij van staal gemaakt was. Kijk dan!, wilde ze roepen. Hij beweegt, hij wordt wakker, pas toch op! De woorden bereikten hoe dan ook haar tong niet en ze bleef stil. Kon niets anders dan vol afgrijzen toekijken hoe de Rhino naar Zebediah toezweefde. Hij leek nu toch niet wakker te zijn, maar heel lang zou dat vast ook niet meer duren. Ze had gedacht dat hij weg was, dat ze niet meer bang voor hem moest zijn, dat het alleen een herinnering zou blijven!
      Mes, mes, mes.
      Zebediah en Romeo flitsen weg.
      Iemand riep haar naam en opeens werd ze weggetrokken uit de grip van Onyx klapte iemand tegen haar aan en drukte alle lucht uit haar en ze probeerde nog weg te komen—
      De geur van madeliefjes en jasmijn drong door haar paniek heen. En de druk op haar borst kwam doordat iemand zijn armen om haar heen had geslagen in een knuffel. Geen aanval. Geen... Rhino. 'Vienna?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het voelde nogal surreëel dat Onyx naast hem kwam staan. Het was toch zeker wel zeven jaar geleden dat ze voor het laatst een normaal gesprek hadden gevoerd. Toen ze bijna op het punt hadden gestaan om te zoenen – wat misschien wel gebeurd was als Maaya niet juist op dat moment een tas naar hen toe had geslingerd en daarna met die kutbedreiging was gekomen. Even vroeg hij zich af hoe zijn leven er dan uit had gezien. Of hij nog op Fox verliefd was geworden. Of hij ooit bij Zebediah was beland. Het was verrassend makkelijk om Maaya ook daarvan de schuld te geven.
      Drie jaar was een lange tijd.
      Hij was benieuwd of ze nog op Experium zat.
      Dood was ze vast niet, aangezien Onyx hier levend en wel naast hem stond.
      ‘Ik had nooit verwacht dat jij me nog eens zou redden.’
      Onyx wierp een blik naar de rand van het dak. ‘Dat was niet mijn idee.’
      ‘Maar je staat hier wel om zes uur ’s ochtends.’
      ‘Iemand moest Jes duwen.’
      Kris grinnikte om die woorden. ‘Je zou denken dat hij zo’n ding wel automatisch kan laten rijden met z’n gave.’
      ‘Dan raakt ie overbelast.’
      ‘En dan?’
      Onyx keek hem scherp aan. ‘Gaat je geen zak aan.’
      Het was te proberen.
      De vijandige toon verraste hem niet. Waarschijnlijk verdween die pas als Kris hem uitlegde waarom hij hem destijds had laten stikken. Voorlopig ging hij dat echter niet doen. Wie weet hoe die gast er op reageerde. Straks stormde hij op Maaya af, zei in zijn boosheid wat over hem en dan wist het schoolbestuur het vijf minuten later vast ook.
      Dat kon hij Fox niet aan doen.
      En zichzelf overigens ook niet, nu hij weer net een beetje vrijheid had geproefd.
      Onyx en hij hoefden niet opnieuw vrienden te worden, zonder elkaar overleefden ze het ook wel, maar ergens vond hij het toch jammer. Ze hadden wel een klik gehad.
      Hij keek omhoog toen er langzaam een rolstoel naar beneden zweefde, opnieuw was hij onder de indruk van Jesters gave. Geen wonder dat Zebediah zo fucked-up was. Hij scheet gewoon in z’n broek voor z’n kleine broertje – was waarschijnlijk nog een beste portie jaloers ook.
      Had Fayr niet gezegd dat Fox met ‘m gezoend had?
      Je zou haast denken dat die gast dat expres had gedaan.
      Wel dé ideale manier om het bloed onder Zebediahs nagels vandaan te halen.
      Maar als hij Fox ooit nog ergens voor gebruikte, zette Kris z’n hoofd op een staak.
      De wielen van de rolstoel raakten de grond, wat het weerzien met Fox opeens weer een stuk dichterbij liet komen. Een zenuwachtige steek trok door zijn maag.
      Als ik mezelf nou maar in de hand kan houden…

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze had haar zorgen om haar beste vriendin niet echt los kunnen laten. Maar nu Fayr weer naast haar stond, voelde ze de opluchting haar overspoelen. "Hee," zei ze zachtjes. Fayr leek nogal geschrokken. "Je bent weer terug," zei Vienna. "Veilig bij ons." Vienna keek even over Fayr haar schouder en nam toen de hand van haar vriendin in haar handen en trok haar voorzichtig bij de anderen weg. Vienna wist absoluut niet wat ze nu van de jongens moest denken en ze voelde zich niet prettig in de buurt van Jester (en een nogal zombie-achtige Onyx).Zou hij met hem ook wat gedaan hebben? Die rare gedachte schudde ze snel haar hoofd uit.
      Daarnaast niet iedereen hoefde iedereen het te horen. Ze liep langzaam naar de rand van het dak, maar bleef nog even plakken, aangezien ze Jes naar beneden moest krijgen. "Hoe gaat het met je?" Vroeg ze zachtjes. Ze keek bezorgd op naar Fayr. "H-heeft hij je pijn gedaan?"

[ bericht aangepast op 8 juni 2021 - 18:40 ]

---

It's never gonna happen, Guys.