[RPG • 0] Experium || 47 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 8 okt 2021 - 22:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik ga wel beneden kijken,’ zei Fox – die het knap vond dat Merrin zo rustig bleef, aangezien die klap net echt hard was geweest en hij al wel voor zich had gezien hoe het halve plafond Adam vermorzelde.
      Eerlijk gezegd greep hij ieder excuus wel aan om even weg te kunnen, want hij vond het moeilijk om nu bij Kris in de buurt te zijn. Hij kende hem amper terug.

[ bericht aangepast op 13 nov 2021 - 17:46 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Voordat Zebediah hem had ontvoerd, was hij niet zo goed in het vervaardigen van kleine voorwerpen, maar hij had nu zoveel sieraden moeten maken dat een holle naald en een buisje hem moeiteloos afgingen en hij overhandigde haar slechts een paar tellen later waar ze om had gevraagd. Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat Fox wegging, zijn schouders afhangend en hij probeerde het schuldgevoel weg te slikken omdat híj al deze sores veroorzaakt had.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Aarzelend keek hij naar Fayr. Het voelde helemaal niet goed om niet zelf beneden te gaan kijken, om niet te gaan checken of er niets met zijn vriendje was gebeurd. "Maar-.." Even keek hij hopeloos naar Fox, die de trap afdaalde. Hij wilde hier helemaal niet blijven als hij niet wist hoe het met Adam was. Hij wilde beneden kijken. Adam was daar ergens, en wie weet nog meer. Was Vienna thuis geweest? Of Nen? Wat als zij daar ook waren?!
      Het rommelde weer iets beneden en Merrin voelde een knauw in zijn maag. Wat gebeurde daar? Hij keek even naar Fayr. "I-i-i-ik moet ook kijken," zei hij bezorgd. Merrin kwam half overeind. Het was niet dat hij Fox niet vertrouwde, maar hij wilde gewoon dolgraag met zijn eigen ogen zien dat Adam oke was.

[ bericht aangepast op 13 nov 2021 - 18:00 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Oh shit, dat weet je natuurlijk nog niet.' Jester schudde even zijn hoofd. 'Kris liegt. Hij weet alles nog. Zebediah heeft geprobeerd Fox uit zijn geheugen te wissen, maar het is niet gelukt. Kris is erachter gekomen hoe hij kon zorgen dat Zebediah's gave niet meer op hem werkte.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fayr liet Yrla los, want als Merrin ook wegging dan hadden ze een probleem, en keerde zich resoluut tot de jongen achter haar. 'Merrin,' zei ze, zo kalm en overredend als ze maar kon. 'Ik heb je nu hier nodig. Fox zal voor Adam zorgen, als er iets mis is kunnen ze naar de ziekenzaal. Je kan straks naar hem toe, maar nu heeft Yrla je nodig. Gebruik je gave en verander in hem. Nu.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij werd zo overrompeld door Fayr dat hij zonder vragen deed wat ze van hem vroeg. Het voelde nog altijd niet goed om te blijven staan, maar hij liet zich door Fayr meenemen naar Yrla. Hij was eerlijk gezegd nog nooit eerder in de jongen veranderd, maar zonder enige moeite voelde hij hoe zijn gave plaats nam. Yrla was overduidelijk iets langer dan hem, maar voor de rest voelde de transformatie wel goed aan. "Oke dan," zei hij zachtjes, met een stem die niet als de zijne klonk.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was heel raar om naast een tweede Yrla te zitten, maar Fayr voelde zichzelf op de automatische piloot al geruststellend knikken. 'Goedzo,' zei ze, en blikte weer naar de lijkbleke versie op de grond. Goezo, dacht ze nog eens, en deze keer tegen zichzelf terwijl ze de stenen naald van Kris aanpakte. Ze veegde vlug haar handen af aan haar broek en gebaarde naar Merrin zijn mouw op te stropen. Voor het vinden van een ader gebruikte ze gewoon meteen haar gave, want ze wist niet hoeveel tijd ze hadden. Alleen dat het niet heel veel was, waarschijnlijk. 'Nu moet je zo stil mogelijk blijven zitten,' waarschuwde ze de Yrla die naast haar zat, 'en niet bewegen. Oké?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam had de twee op de veranda bereikt. Het waren geen bekende gezichten, zag hij tot zijn verbazing – ook niet van andere afdelingen. Ze leken hem te oud om nieuwe leerlingen te zijn, al was hij ook op latere leeftijd gekomen dan de anderen.
      ‘Hé.’ Hij aarzelde – hij had willen vragen of hij ze kon helpen, maar besefte toen dat hij op zoek moest naar Fersephone. ‘Kan ik jullie helpen?’ vroeg hij toch maar onzeker.
      Het meisje bekeek hem van top tot teen en trok toen haar wenkbrauwen op. ‘Nee?’
      Nieuw leek ze in elk geval niet te zijn. Misschien was het een van de Rhino-meiden en herkende hij die gewoon niet. Dan waren ze hier vast niet om leuke redenen. Hij draaide zich van het tweetal weg en flitste weer naar boven om te zeggen dat ze niet in haar kamer was. Daar aangekomen, zag hij echter helemaal niemand.
      Hè? Hoe kon dat nou?
      Hij deed de deur van Yrla’s kamer open – die leeg was – en hoorde toen gitaarspel. Net waren Jester en Onyx er niet geweest, anders hadden ze vast ook op de gang gestaan (of nou ja, in elk geval Onyx).
      Adam deed Onyx’ kamerdeur open. De jongen keek verstoord op. Zijn kleding was donker en er lag een kille blik in zijn ogen. ‘Wil jij vannacht soms een gruwelijke dood sterven door hier zo binnen te walsen?’ Hij vernauwde zijn ogen. ‘Wie de fuck je ook mag zijn…?’
      ‘Ik… wat…?’ Hij keek naar het bed, dat apart van dat van Jester stond. ‘Waar is Jester?’
      Onyx haalde zijn schouders op. ‘Hoe moet ik dat weten?’
      Hij heeft zijn gevoelens nog steeds niet terug.
      Nee – dat verklaarde niet waarom Onyx niet wist wie hij was. Hij dacht weer aan de twee onbekenden buiten, aan het feit dat iedereen opeens verdwenen was. ‘Welk jaar is dit?’
      ‘Wat?’ vroeg Onyx met een uitdrukkingloos gezicht.
      Het maakte niet uit – het was in ieder geval geen 2020. Hij sloot zijn ogen, concentreerde zich weer op de omgeving waaruit hij vertrokken was.
      Zodra hij ze weer opendeed, zag hij dat Merrin inmiddels in de gedaante van Yrla op de grond zat met een naald in zijn arm. De steenscherven waren verdwenen.
      ‘Ik sprong verkeerd,’ mompelde hij beschaamd. Niet meer helemaal op zijn gave vertrouwend, rende hij naar beneden toe. Onder aan de trap zag hij Fox, die verdwaasd omkeek toen hij zijn rennende voetstappen hoorde.
      ‘Adam?’ vroeg hij verbaasd. ‘Waar kom jij vandaan?’
      ‘Een verkeerde sprong,’ mompelde hij. Hij sprong de laatste treden naar beneden en samen met Fox liep hij de gang naar de meiden slaapkamers in. Daar bevroren ze in hun beweging.
      Een deel van het plafond was ingestort en een muur gebarsten. De deur naar Fersephones kamer was kapot en hij zag door de opening hen dat het meisje op een bed tegen de muur lag.
      ‘Kijk jij in de andere kamers!’
      Fox knikte en ging de kamer van Agami binnen. Adam ging naar Fersephone toe en schudde aan haar schouder. ‘Fersephone?’ vroeg hij bezorgd. Een deel van haar blonde haar was rood – ze had een hoofdwond, al leek het niet heel ernstig.

[ bericht aangepast op 4 dec 2021 - 18:41 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Wát?’ vroeg Onyx overdonderd. ‘Dus hij doet alsóf hij Fox vergeten is?’
      Wat een lul. Dan was ie nog erger dan vroeger.
      Hij dacht aan hoe graag Fox zijn vriend had willen terugzien – hij zou er zijn ogen voor hebben uitgestoken om alleen maar zijn stem te mogen horen.
      ‘Tering… ik dacht dat het serieus was tussen die twee.’
      Er bestond geen enkel scenario waarin hij van Jes af zou kunnen blijven als hij hem fucking drie jaar niet had gezien.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox zoog zijn adem naar binnen toen hij de kamer van Nenya binnenstapte. Ook hier was een deel van het plafond naar beneden gekomen. Er lag een balk dwars over het bureau en de stoel die daarvoor stond, was omgevallen. Hij schrok toen hij een schoen zag uitsteken.
      Ze is toch niet dood?
      Misselijkheid worstelde zich een weg naar boven. Het begon een hele akelige gewoonte te worden dat mensen om wie hij gaf ernstig gewond raakten. Het was bijna alsof er een vloek op de Panthers rustte – ze hadden zo’n beetje allemaal de dood in de ogen gekeken.
      Hij haalde een deel van het aluminiumgeraamte van de naar beneden gestorte plafondplaten af, waarna de witte platen volgden. Gelukkig waren die niet al te zwaar. Nenya lag languit op de grond, nog half in de stoel.
      ‘Nenya? Hoor je me?’ vroeg hij terwijl hij naast haar neerhurkte.
      Een beetje glazig keek ze hem aan. ‘Wat-wat is er gebeurd?’
      ‘Fersephones gave, denk ik.’
      Hij wist niet helemaal hoe die werkte, maar wel dat die in verbinding stond met die van haar zus. Fox hielp Nenya overeind en kwam er al vrij snel achter dat ze niet meer op haar voet kon staan.
      ‘Kom, laten we daar even een arts naar laten kijken.’
      Fayr had toch nog haar handen vol aan Yrla. Hij sloeg zijn arm om Nenya’s schouder en hielp haar de kamer uit. Eigenlijk moest hij haar vertellen wat er was gebeurd, dat Yrla misschien wel stervende was, maar dat leidde onherroepelijk tot de vraag hoe dat gebeurd was.
      En Kris had dat gedaan. Zijn vriendje.
      Hij durfde het niet te zeggen en praatte over hele andere dingen terwijl hij haar naar de ziekenboeg hielp.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nemesis klopte op Nish’ kamerdeur. De afgelopen week was hij niet erg spraakzaam geweest tijdens de les en hij had vaker bij de Panthers aan de tafel gezeten dan bij hen. Ook nu kreeg ze geen gehoor. Toch deed ze de deur open – ze wilde toch nog even wat details ophalen. Gewoon, voor de zekerheid.
      De kamer was leeg, écht leeg.
      ‘Wat de fuck,’ mompelde ze. Wat had dit te betekenen? Was hij door Experium verwijderd? Na Dezi’s terugkeer had ze niet verwacht dat íemand nog verwijderd werd. Of hadden ze gewoon een leerling weggehaald om de aantallen weer gelijk te krijgen? Er waren wel meer leerlingen die ze al een tijdje niet had gezien.
      Ze liep naar de kledingkast, naar het bureau, maar alles was echt helemaal leeg.
      Was hij ergens anders gaan slapen? Bij Onyx?
      Maar waarom zou je dan in vredesnaam je héle kamer leeghalen. Áls ze al een relatie hadden, dan was die wel heel pril. Onrustig haalde ze haar iNet uit de zak van haar vest. Ze stuurde nooit berichtjes – dingen hadden nooit echt haast, maar ze had hem vanochtend niet aan het ontbijt gezien. En gisteravond bij het avondeten? Ze wist het niet zeker.
      Waar ben je? typte ze. Het was niet zo dat Nish en zij ongelofelijk close waren – niet zo close als ze vroeger met Toph was geweest, maar ze kenden elkaar inmiddels al heel wat jaren en ze zag hem niet graag gaan.
      Hopelijk antwoordde hij snel. Niet alleen omdat ze graag wat details voor morgen bevestig zag – ook omdat ze zich toch wel zorgen maakte, hoe onbekend dat gevoel ook voor haar was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Gespannen hield Nish zijn blik op Yrla’s gezicht gericht. Hij durfde niet naar Fayr te kijken, bang dat hij van haar zou aflezen dat het niet goed zou komen. Kris’ aanwezigheid probeerde hij te negeren – hij wilde gewoon niet stilstaan bij het feit dat het Kris’ bedóéling was geweest dat hij hier nu op de grond lag dood te bloeden.
      Uiteindelijk werd de bloedtransfusie afgerond. Nish registreerde maar half wat er gebeurde, maar Fayr was klaar met haar gave. Nu moest Yrla vooral op krachten komen, dus Nish tilde hem op en droeg hem zo goed en zo kwaad als het ging naar zijn slaapkamer. Zijn benen trilden, zo erg hadden de emoties hem uitgeput.
      Met zijn hak deed hij de slaapkamerdeur achter zich dicht, daarna legde hij Yrla op het bed en trok de deken over hem heen. Hij ging op de rand van het bed zitten en pakte in gedachten verzonken Yrla’s hand. Yrla had zijn leven gered – en het was hem bijna fataal geworden. Hij kon er met zijn gedachten niet bij en zijn ogen prikten door de tranen die opnieuw opkwamen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik heb hem drie dagen gegeven om het toneelspelletje vol te houden,' antwoordde Jester, die er nog steeds van baalde dat dat er überhaupt drie geworden waren, 'maar de gast is een nog beroerdere acteur dan Merrin. En Fox moet er tot dan maar mee dealen voor de "veiligheid". Hoe ik me daarin heb laten lullen weet ik eigenlijk ook niet meer. Hij houdt wel echt van hem. Kris van Fox, bedoel ik. Het idee was dat Kris wel nog eens voor hem zou vallen, zelfs in drie dagen. Maar Fox leek niet echt gelukkig.' Jester zuchtte. 'Ik maak me zorgen, man. Drie jaar gevangenschap gaat je niet in koude kleren zitten, wat hij ook beweert. En dan zit Nish ook nog tegenover hem in de hal.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx was gisteren zo min mogelijk op de campus geweest en vandaag had hij Kris en Fox allebei niet gezien, dus hij had geen idee hoe het met die twee ging – maar Jester zou ’t wel weten. Het waren vooral Jes’ laatste woorden die hem een naar gevoel in de maag gaven. Hij maakte zich ook zorgen om Nish, al dacht hij wel dat zijn vriend zo slim was om bij hem uit de buurt te blijven. Vanochtend was hij ook met Damon geweest.
      ‘Hoe heeft ie het geflikt?’ vroeg Onyx zich af. ‘Zorgen dat Zebediah geen invloed op hem heeft?’
      Dat bood toch ook wel weer hoop – en na de emoties die Jester net overrompeld hadden, focuste hij liever op positieve ontwikkelingen dan stil te blijven staan bij hoe Fox zich op het moment voelde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Een dun laagje kristal over zijn ogen, als een soort lenzen. Werkt net zoals een zonnebril, maar dan veel onopvallender. Hij wilde het best voor meer mensen doen, maar pas als laatste redmiddel zodat Zebediah zich er niet op kon voorbereiden.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.