[RPG • 0] Experium || 47 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 8 okt 2021 - 22:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Raar?!" vroeg ze nu toch woest, terwijl ze naar haar zus omdraaide. "Jij bent degene die hier achterlijk doet! Je gooit ons geheim gewoon op straat alsof het niets waard is!" Ze had tegelijkertijd met Onyx reageert, die een stuk rustiger was en gelukkig scheen te begrijpen waar haar probleem zat. Fersephone kon gewoon niet geloven dat haar zus zo luchtig met hun geheim omging. Dan kon ze net zo goed hem zelf verkoper aan de hoogste bieder tussen de Rhinos. Kijken wie het leuk vond hen te kwellen.
      Ze luisterde naar zijn woorden, maar begreep nog steeds niet wat nu precies de bedoeling was. “Wat?” vroeg ze totaal overdonderd door de vele emoties die achter elkaar opvolgde. (Ze zwoer dat Romeo ergens in de buurt moest zijn en met haar speelde. Hoe kreeg ze dit anders voor elkaar?)

[ bericht aangepast op 2 sep 2021 - 22:35 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr schudde ongelovig haar hoofd. 'Ik vertrouw haar,' wierp ze stellig tegen, terwijl ze haar zus scherp aankeek. 'Ze heeft Jesters leven gered. Ze is nu wéér hier om te helpen. En ik hoopte dat jij dat ook zou zijn, voor iemand die al zoveel voor ons gedaan heeft.' Het stak dat Fersephone zo weinig vertrouwen in haar had. Natuurlijk zou ze niet zomaar tegen iedereen vertellen dat hun gaven aan elkaar verbonden waren. Zelfs toen ze met Romeo een relatie had gehad had ze het nog voor hem verborgen geprobeerd te houden, ze was écht niet zo stom en suf als iedereen dacht!

[ bericht aangepast op 6 sep 2021 - 12:23 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx wreef met zijn hand over zijn voorhoofd en masseerde zijn slapen. Hij kreeg koppijn.
      ‘Het is duidelijk dat jullie met elkaar moeten praten, maar ik denk dat jullie dat straks beter privé kunnen doen en niet als we hier een poging doen om ervoor te zorgen dat Jes na het weekend nog leeft.’ Hij keek Fersephone aan. ‘Zijn handen en voeten zijn afgestorven, het vlees rot nu al meer dan twee dagen en als jullie hem niet snel helpen dan ben ik bang dat het helemaal niet meer goedkomt.’ Hij haatte de trilling in zijn stem, maar hij kon er niets aan doen. Hij zag dat Jester zijn ogen had neergeslagen en legde bemoedigend een hand op zijn been. Hij was verdacht stil en het maakte hem bang. ‘Dus alsjeblieft, Phone.’ Hij had nooit gesmeekt, maar op dit moment kon het hem niet schelen. Straks was hij te laat en zou hij er eeuwig spijt van hebben dat hij die twee zussen zo lang had laten bakkeleien. ‘Omdat er zoveel rottend vlees is en we niet willen dat Fayr zich helemaal uitput, hebben we Sarah en jou erbij gehaald. Vanochtend ben ik al met Fayr naar Azrael geweest, die ervoor heeft gezorgd dat ze qua energie weer helemaal op haar oude niveau zit. Om te zorgen dat ze dat blijft, is Sarah hier. Normaal gesproken kun jij haar al een boost geven door zelf met je gave aan de slag te gaan, maar omdat het van de week ook al zo misging, dachten we dat het beter is als Sarah jullie aan elkaar bindt. Woensdag heeft ze dat bij mij en Jester gedaan, ze gebruikte mijn energie om Jes weer op te laden. Bij jullie werkt dat ook zo: Fayr gaat Jes helen en zodra haar energiepeil daalt, geef jij haar een boost met energie. Dus voordat jij de boel hier kan laten ontploffen, gaat jou overtollig energie naar Fayr en daardoor zorg jij ervoor dat ze constant door kan blijven werken. Jullie houden elkaar in balans, door Sarahs verbinding kan jij niet over de max heen doordat die energie direct naar Fayr gaat. Voordeel van Sarah gebruiken is dus dat jij geen bom bent die ieder moment kan afgaan en dat Fayr niet uitgeput raakt.’ Hij trok flauwtjes zijn mondhoek op. ‘Makkelijker kunnen we het niet voor jullie maken.’

[ bericht aangepast op 3 sep 2021 - 8:17 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze was ergens geneigd nee te zeggen. Ergens brandde haar eigen stemmetje in haar achterhoofd dat dit geen slim idee was. Fersephone was op, ze was kapot van de afgelopen twee dagen waarop haar gave haar volop lastig had gevallen, die ontzettend emotioneel waren geweest en nog steeds voelde haar gave onrustig aan. Ergens wilde ze liever eerst de grip terug krijgen op haar gave, de zwakke rust voelen die haar het gevoel gaf dat de controle over haar gave had. Nu voelde ze zich vooral vermoeid, haar emoties waren nog een chaos, waardoor ze niet op haar gave durfde te vertrouwen. Ze wist niet eens of ze er wel controle over had als ze het zou gebruiken. Maar niemand leek ook maar enig besef te hebben van hoe gevaarlijk ze eigenlijk wel niet was, wat ze allemaal wel niet kon als ze de controle niet had. Een van haar grootste angsten. Phone voelde een rilling over haar rug gaan. Nee, dat mocht nooit gebeuren! Ze mocht de controle niet verliezen waar iemand bij was, ze zou iedereen compleet van de aardbodem vegen. Ze wist alleen niet of ze het voor elkaar kreeg, die controle als ze zo moe was en alsnog hun moest helpen.
      Maar al die dingen wilde ze niet toegeven aan het gezelschap voor haar. Misschien als het alleen Fire was geweest, dat ze het had durven toegeven. Maar Sarah vertrouwde ze voor geen ene meter en Onyx en Jester hoefden nu geen zwakte van haar te zien, dat hadden ze niet nodig. Waarschijnlijk juist het tegenovergestelde. En Fayr wilde ze het absoluut ineens niet meer vertellen. Stel je voor dat ze dat ook even lekker rondbazuinde, zoals hun geheim blijkbaar ook niets voorstelde. Dat deed haar toch meer pijn, dan ze wilde toegeven. Dat was echter even niet iets waar ze nu aandacht aan wilde geven, want ze voelde direct haar gave onder haar vingers tintelen.
      En dus focuste Fersephone zich op Jester. De jongen zag er afschuwelijk uit. Hij was ontzettend bleek, zijn haren plakten aan zijn voorhoofd en aan de wazige blik te zien was hun leider hier niet echt aanwezig. Fersephone vond hem ook behoorlijk passief voor de praatgrage leider die ze normaal hadden. Pas uit de woorden van Onyx begreep Fersephone hoe ernstig het was, waardoor de aanblik van Jester nog erger weg leek te trekken. Fersephone had om eerlijk te zijn het idee gehad dat hun leider alweer opgeknapt was, aangezien hij gister doodleuk een gesprek met Zebediah had gehad. Maar blijkbaar was hij zo op deze manier met Zebediah gaan praten. Fersephone hoopte voor hem dat hij op dat moment nog een stuk helderder was dan dit witte spook. Ze wilde hem wel helpen, maar ze was gewoon op. Als het een gewone dag was geweest, had ze waarschijnlijk niet eens geaarzeld, dan had ze niet gewacht. Jester had haar ook geholpen met Fayr en ondanks dat ze hem eerst een irritante blaag vond, moest ze eerlijk toegeven dat ze de laatste tijd toch iets gestelder op hem geraakt was en een lichte waardering voor hem had gekregen als leider van de Panthers.
      Het was waarschijnlijk een kwestie van leven of dood. Maar begrepen ze niet dat als zij de controle verloor hier met iedereen erbij dat het ook een kwestie van dood was? Ze was haar eigen grens allang overgegaan, doordat Fayr uitgeschakeld was geweest. Ze had als een malle zichzelf proberen uit te putten, gewoon maar in een poging weer een beetje de controle te krijgen en niet de school de lucht in te laten gaan. Als ze dat ten minste kon, maar Fersephone wilde het risico niet nemen om daar achter te komen. "Dus ik hoef mijn gave niet te gebruiken?" vroeg ze aan Onyx. Hoewel ze gewoon monotoon had willen klinken, klonk er toch een lichte aarzeling in haar stem. Als ze haar gave niet hoefde te gebruiken, dan was er niets aan de hand toch? Ze was wel moe, maar eigenlijk hoefde ze niets anders te doen dan hier te blijven staan. Dat kon ze wel toch? Zolang ze haar gave maar niet op dit moment hoefde te gebruiken. Ze vertrouwde hem gewoon niet.
      En als ze dat wel van haar vroegen, konden ze beter direct vijf doodskisten bestellen in plaats van eentje.

[ bericht aangepast op 1 okt 2021 - 18:40 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Alice trok een wenkbrauw op, terwijl ze naar de roodharige tegenover haar keek. Ze keek even kort naar Medusa en weer terug naar Maaya. Als hun leider echt zo begon te piepen, dan mocht ze zeker vervangen worden. Misschien moet ik het zo’n broekie als jij eens duidelijk zeggen, Pff... Ze was niet dom! Alice wist heus wel wat er gebeurde als ze als laatste eindigden. Maar als haar geheugen haar niet in de steek liet, stonden ze nog altijd vierde en geen laatste op het moment. Nee, geen plek om trots op te zijn, maar dat maakten ze die volgende opdracht wel goed. Ze had a geprobeerd er van alles over op te vangen.
      Het stoorde haar dat Maaya haar behandelde als een klein kind, alsof ze niets wist. Maar goed, wat Maaya wilde, kon ze krijgen. "Hmm.. Jammer. Heb ik straks voor niets dit strakke figuurtje getraind."

[ bericht aangepast op 1 okt 2021 - 19:33 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij liet gefrustreerd de vonken tussen zijn vingers heen en weer vliegen. Dalit of Azrael had hij niet gevonden in de zaal. Rai was echter ook niet lang blijven hangen, aangezien door zijn woede zijn gave sidderend over zijn huid liep. In plaats daarvan stond hij op de schietbaan en keek naar de schijf voor hem, die hij voor hemzelf had neergezet. Voor zijn ogen flitste het beeld waarin Vision Cherry weer hardhandig vastpakte en Rai voelde zijn woede aan zijn handen ontsnappen. Er klonk geknetter en een paar lichtflitsen schoten voor zijn ogen langs. Rai gooide de energie van zich af en zonder problemen raakte hij de schijf verderop, die even later verkoold uit elkaar viel.
      Wat een achterlijke kwal was die Vision. Hoe hij omging met Cherry... Hij verdiende haar niet. ABSOLUUT niet. Cherry was het liefste meisje wat hij kende, maar ze had zo'n gore klootzak van een vriend. Het was ergens een geruststelling dat ze niet altijd zijn naarheden herinnerde, maar dat betekende niet dat dit een gezonde relatie was.
      Maar hoewel Rai probeerde af te geven op Vision en weer een schicht van zich afgooide in woede, was hij vooral woedend op zichzelf. Cherry was het meisje om wie hij het meeste gaf en hij kon haar niet eens beschermen. Hij was een enorme lafaard, kon geen woord uitbrengen. Hij zou Vision gewoon moeten elektrocuteren, dan waren ze zo van het probleem af. Het probleem daarvan was echter dat dat hem veel te ver ging, hij wilde niet iemand doden. Daarnaast zou Cherry hem dat nooit vergeven (en precies dat waarschijnlijk wel herinneren) en hij kreeg ook nog eens de school bovenop zijn hoofd. Ze hadden hem heel duidelijk gemaakt dat als er nog een keer een ongeluk zou gebeuren als jaren geleden dat het einde school voor hem zou betekenen. Al helemaal als ze erachter kwamen dat het geen ongeluk was.
      Als hij nu gewoon wat dapperder was geweest, dan had hij Vision mooi de les gelezen. Maar om een of andere reden kon hij nooit de woorden vinden als hij in de buurt van vreemden was.

[ bericht aangepast op 1 okt 2021 - 19:18 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx schudde zijn hoofd. ‘Nee, je hoeft niks te doen. Just lean back and chill.’ Hij keek haar peinzend aan, het was duidelijk dat ze haar gave niet vertrouwde. ‘Ik kan je ook in slaap spelen, dan merk je d’r niks van.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fersephone stootte een spottend lachje uit. In slaap spelen, ze was geen klein kind! Ze keek even naar Miss ik-ben-fayr-haar-nieuwe-beste-vriendin-omdat-ik-Jesters-leven-heb-gered-yeeh en gaf alleen een kort knikje. Dit moest maar gewoon zo snel mogelijk voorbij zijn en dan ging ze wel op zoek naar Fire ofzo. Beter gezelschap dan dit in ieder geval.

---

It's never gonna happen, Guys.

Maaya kneep haar ogen iets samen. Dom wicht.
      ‘Dan mag je jezelf ná de Zuivering op een presenteerblaadje aanbieden.’
      Ze slikte haar ergernis weg, zo bereikte ze niets.
      ‘Kun je een blik op die dwerg werpen of niet?’ vroeg ze ongeduldig.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Wel, als het een leuke onderzoeker is, heb ik daar geen problemen mee," zei ze met een vermakelijke glimlach rond haar lippen. "En misschien.." Alice liet een dramatische stilte vallen. "Als je een keer kapt met piepen." Eigenlijk wilde ze geen blik op Jester werpen, omdat Maaya erom vroeg. Maar ze was al warm geweest bij de Panthers, dus Maaya stond vooral hier háár tijd te verdoen door zo stom te lullen. Hopelijk miste ze niet alle lol door hun mislukte leider.

[ bericht aangepast op 1 okt 2021 - 20:10 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Alice’ woorden vormden een ijsklont in haar maag. Haar gedachten schoten naar Barnes en opeens was het alsof ze zijn hete adem in haar nek kon voelen, gevolgd door zijn gehijg vlak bij haar oor. Even voelde ze zich weer vijftien jaar oud en wilde ze wegkruipen in een piepklein kamertje waar niemand bij kon komen. De gezichten van de twee meiden hielden haar echter in het hier en nu.
      Barnes was dood.
      In een miljoen stukjes uiteengebarsten.
      En de enige persoon die geweten had wat die smeerlap met haar gedaan had, was allang dood.
      Ze slaagde erin om haar ademhaling weer te kalmeren en het onaangename gevoel enigszins te verdringen.
      ‘Best,’ zei ze alleen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Alice wuifde hun leider weg met haar hand. Ze ging hier echt niet zitten kijken, terwijl Maaya op haar vingers mee keek. En dus keek ze niet meer naar Maaya op in de hoop dat die wegliep. Alice liet haar vingers over het glas van haar handspiegel gaan en concentreerde zich op de kamer van Jester en Onyx. Het beeld rimpelde, maar al gauw kwam het kleine gezelschap in de kamer in beeld. Waar waren ze mee bezig?

[ bericht aangepast op 1 okt 2021 - 20:26 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze trok een mondhoek op en rechtte haar rug. 'Showtime,' knikte ze terug. Ze nam niet eens de moeite nog de illusie te geven dat ze nog veel langer ging wachten als de volgende nu begon met tegensputteren of—god forbid—de tweeling nu ineens eerst die beladen woorden van net wilden bespreken, en stroopte haar mouwen op.
      Ergens had ze er wel respect voor dat Onyx er met zo weinig woorden in geslaagd was alle bokkigheid uit Fersephone weg te nemen. Of in ieder geval genoeg dat het meisje nu wel instemde met het idee, want dat was ze duidelijk niet van plan geweest toen ze de kamer binnenstapte. Zelfs Jester zou daar nog een kluif aan gehad hebben—met gave. Ze zag er echter het nut er niet echt van in om dat ook met de jongen te delen, voordat deze glimp van redelijkheid weer verdween en het gechagrijn weer van voren af aan begon omdat hij vond dat hij wat in te halen had. Dus ze deed het ook niet.
      'Als jullie straks gebonden zijn, en je denkt dat je het niet meer redt met je gave, of je hebt er moeite mee, trek dan aan de bel,' waarschuwde ze beide meiden nog, terwijl ze haar gave opriep. 'Dan zoek ik een leuke bliksemafleider ofzo, anders is het zo zonde van jullie campus. Blondie, dat geldt ook voor jou.'

[ bericht aangepast op 1 okt 2021 - 20:58 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zie je wel. Met een beetje samenbindende motivatie konden die twee best samenwerken.
      De spanning vloei uit zijn schouders en de angst die al sinds gisteren door zijn maag kronkelde zonk weg. Voor wat voelde als het eerst in weken tijd stopte Jester met het vechten voor de volgende ademhaling en vertrouwde er maar gewoon op dat de anderen voor hem klaarstonden om hem op te vangen terwijl hij viel.

[ bericht aangepast op 1 okt 2021 - 21:12 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Sure, dacht ze spottend bij zichzelf. Ze keek niet naar muts, terwijl die haar gang ging. Fersephone voelde zich nog altijd er niet lekker onder, om een ander zijn gave over haar uit te laten spreken, terwijl ze diegene niet vertrouwde. Maar ze moest maar gewoon even niet klagen ofzo. Als het Jester zou helpen en haar niet liet ontploffen. Fersephone ging maar in de hoek van de kamer op de grond zitten, maakte het zichzelf gemakkelijk in een hoekje. Het duurde niet lang of het leek alsof iemand er op haar schouders haar naar beneden drukte. Het was een beetje naar gevoel, alsof iemand een steen op haar maag legde. Maar het was nog altijd beter dan de sidderende chaos die ze van binnen voelde.

---

It's never gonna happen, Guys.