Ja dat doe ik nu, omdat ik het boek van Emilie Autumn nog aan het lezen ben. Er zijn zo'n ontzettende zielige stukjes. Als ik lees wat dat arme meisje allemaal al mee heeft moeten maken vind ik dat zo ontzettend zielig, maar aan de andere kant gebeuren die dingen zodat iemand zich vormt tot de persoon die hij/zij vandaag de dag is en omdat men daar gewoon van moet leren.
Maaar.. dat was niet de reden dat ik aan het 'huilen, huilen, huilen' was. Ik ben nu bij een stukje waar er verteld word hoe ze een rat begraven die ze in de soep vonden -hoe of wat zeg ik niet, want dan verpest ik alles voor diegenen die het boek nog willen lezen- maar het is zoooo zielig, dat ik er gewoon van moet huilen.
Ik ben heel benieuwd. Welk boek raakt jullie heel erg, of laat jullie zelfs huilen en waarom?
Bij mij dus:
Emilie Autumn - The Asylum for Wayward Victorian Girls.
Nena - Willst du mit mir gehn. Dit boek roept heel veel herrineringen bij me op, wat het indirect heel moeilijk maakt dat boek te lezen, maar toch is ieder woord ervan prachtig.
Maaar.. dat was niet de reden dat ik aan het 'huilen, huilen, huilen' was. Ik ben nu bij een stukje waar er verteld word hoe ze een rat begraven die ze in de soep vonden -hoe of wat zeg ik niet, want dan verpest ik alles voor diegenen die het boek nog willen lezen- maar het is zoooo zielig, dat ik er gewoon van moet huilen.
Ik ben heel benieuwd. Welk boek raakt jullie heel erg, of laat jullie zelfs huilen en waarom?
Bij mij dus:
Emilie Autumn - The Asylum for Wayward Victorian Girls.
Nena - Willst du mit mir gehn. Dit boek roept heel veel herrineringen bij me op, wat het indirect heel moeilijk maakt dat boek te lezen, maar toch is ieder woord ervan prachtig.
[ bericht aangepast op 10 feb 2010 - 18:21 ]
Wie du mir, so ich dir.
