Sinds het 5de leerjaar had ik een geweldige band met een jongen laten we hem A noemen. Ik en hij waren toen beste vrienden. In het 6de zwakte dat een beetje af wegens hij met mijn Beste vriendin was en ik stiekem ook op hem was. Tegen de zomer was alles terug normaal en we zijn zelfs samen naar de cinema geweest enzovoort. Toen het dan af ging met mijn Abv werd onze band alleen , maar hechter. En in het 1ste middelbaar op GWP vroeg ik het met hem aan. Hij zei dan nee , maar we bleven beste vrienden. Nu dit jaar zit ik in het 2de middelbaar en hij nog steeds in het 1ste wegens hij blijven zitten is. In het begin gingen we vaak naar elkaar toe om te praten enzovoort en dan kwamen kinderen uit zijn klas soms belachelijk 'ooeeehh' te roepen. Maar nu zwak onze vriendschapsrelatie steeds meer af. Een week en half geleden zag ik hem op de kermis en hebben een hele tijd bij elkaar gelopen en toen besefte ik dat ik die tijden echt miste. Ik mis gewoon zijn aanwezigheid en zijn kinderachtige gedrag.
Sorry voor dit zeikverhaal en hebben jullie ook zoiets? En hoe los je dit op of hoe ga je er mee om?
"Fifty shades of fucked up" ~ Christian Grey
