[RPG] Pirates - Exchange 5 - Speeltopics

Ooooewh, fight fight fight *\o/*
Marleen, ze varen ;p

Abby (Abigail Rosaline Valence)
Voor ik het wist had hij me teruggeslagen, mijn wang brandde en ik keek hem verontwaardigd aan. Hoe ongemanierd de piraten op dit schip ook waren, de meeste van hun waagde zich niet aan het slaan van een vrouw, maar deze gozer liet er geen gras over groeien. Nog voor ik echt kon reageren duwde hij me hard tegen een mast aan, zijn hand rond mijn keel geklemd, god mijn rug! Die klap kon je alles behalve prettig noemen, de wonden op mijn rug waren nog altijd niet compleet weg. "Dat zou ik zeker niet nog eens proberen, hoer," zei hij en ik moest toegeven dat hij er nu wel erg gevaarlijk uitzag. "Grappig dat je dat zegt tegen iemand die nog maagd is," beet ik hem toe, maar dat zorgde ervoor dat hij zijn hand alleen maar strakker om mijn keel hield. Nu kreeg ik bijna geen lucht meer en ik kon geen kant op en er was niemand die ons zag, verdomme! "Laat me los," wist ik nog uit te brengen. Ik moest aandacht trekken van de rest op het schip, er zat vast wel iemand tussen die hem zou stoppen, toch? Paniekerig keek ik om me heen, al gauw viel mijn blik op een stapel tonnen en kisten. Het koste me wat moeite, maar ik kreeg het voor elkaar de onderste ton -die gelukkig geen zware inhoud bezat- onder de stapel uit te trappen waardoor er een hels kabaal werd veroorzaakt toen de tonnen en kisten vielen.

[ bericht aangepast op 16 juli 2011 - 12:21 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Varen we alweer?
Oh fail, even aanpassen dan.x]

everything, in time

Maxime - Dame.

'O, nee hè!' Ik schiet in de lach als Felix me verteld van de avond ervoor. 'Die arme Abby! Zeg me dat het een grapje is.' Nu baal ik enorm, heb ik met Felix gedanst, weet ik er niets meer van! Als ik erbij was geweest, had ik mezelf enorm hard uit staan lachen. Gelukkig kan ik aan zijn grijns zien dat hij er zelf ook van heeft genoten, hij vond het in ieder geval niet erg.
'Gaan we vaker dansen?' Ik lach nog opnieuw, maar dat lachen verdraait zich in een hoestbui en uiteindelijk hang ik dan toch over de reling. Het vieze spul kletst onder me in de zee, maar neemt de vieze smaak uit mijn mond niet mee.

Oh, wat een rijm, die laatste zin!(joehoe)

[ bericht aangepast op 16 juli 2011 - 12:34 ]

everything, in time

hahaha idd, die rijm, lol ;p

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Carlos Jonéz

Ik greep Nate's hoofd vast en smeet het tegen de rand van het schip, ik stak het mes dwars door zijn hand maar zo dat ik Abby's keel niet raakte. Wat een klootzak; Ik haalde zijn armen van Abby af. 'Smerig onderkruipsel, ik steek je zo tegen de muur op.' Ik wou hem bloed laten ophoesten, zijn keel door snijden. Ik wou hem slopen; hem kapot maken. Ik staarde hem aan, nog nooit had woede zoveel macht over me genomen. Met een hand greep ik naar zijn keel; en alles leek veel langzamer te gaan. 'Je komt niet aan haar, ik zweer het ik maak je kapot.'

I feel like a pirate today (pirate)

[ bericht aangepast op 16 juli 2011 - 13:05 ]

We're all mad here.

Nate/Natambu
'Godverd- AAAAH!' brul ik als de kleine zijn mes in mijn hand steekt. Het volgende moment lig ik op de grond, met een pulserende druk in mijn achterhoofd en Carlos hand op mijn keel. Ik grinnik razend. Dat had hij niet moeten doen. 'Je komt niet aan haar, ik zweer het ik maak je kapot.'
Zijn woorden maken geen indruk. Hij is nog jong, maar zelfs dan zou je toch moeten weten dat je niets tegen een razende piraat moet beginnen. Ik grijp zijn pols vast met mijn goede hand en begin met al mijn kracht te knijpen. Ik voel zijn greep verslappen en trap hem met een schop in zijn buik van me af. 'Jij hebt hier niets te zeggen, babyface.'
Ik ga bovenop zijn armen zitten en begin met mijn vuisten zijn gezicht bij te werken, maar doordat Abby die stapel kratten heeft laten vallen, zijn er wat mannen komen aanlopen. Gelukkig voor mij zijn het oudere piraten, degenen die mijn mening delen en loyaal zijn aan mij. Ze trekken me van Carlos af en sleuren me weg van de boeg. 'Tot de volgende keer,' sis ik tegen Carlos en Abby.

Home is now behind you. The world is ahead!

Abby (Abigail Rosaline Valence)
Toen Carlos Nate van me wegtrok nam ik meteen een grote teug lucht, dat voelde heerlijk. Opeens werd mijn aandacht opnieuw door hun getrokken, ze waren in een gevecht verwikkelt geraakt en deelde elkaar een paar flinke klappen uit. Geschrokken keek ik toe, niet goed wetend wat ik moest doen, gelukkig had mijn poging om aandacht trekkeng ewerkt want er kwamen een aantal piraten aan. Ze trokken Nate weg, even keek ik hoe ze hem wegvoerde, hij siste nog iets van tot de volgende keer en verdween toen. Nou, ik hoopte sterk dat er geen volgende keer kwam.. Gauw knielde ik neer bij Carlos en keek hem bezorgd aan. `Alles oké?~` vroeg ik bezrogd aan hem.


Wooow, mijn toetsenbord doet vreemd, hoe maak ej dat ookal weer normaal= Iets met ctrl en shift ofzo toch~?

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

yes shift en ctrl

Carlos Jonéz

Ik greep naar mijn gezicht en keek naar Abby. 'Ja wel het gaat. ' Ik glimlachtte zwak. Geen zwakheid tonen Carlos, sterk zijn ook nu. Ik depte het bloed met mijn hand. 'Maar hoe gaat het met jou?' Ik glimlachtte, dat was nu belangrijker. Ik zette mezelf recht. Shit, die gast kon hard slaan zeg.

We're all mad here.

Dat werkt niet, niks met shift dingetje enzo werkt, ik heb alles al afgezocht. moet je mijn vraagteken zien =
Sorry dus voor die klotetekentjes.


Abby (Abigail Rosaline Valence)
´Ik ben wel erger gewend,´ zei ik met glimlachje. ´Houd anders even een koude doek ertegen, dat verkoelt,´ adviseerde ik hem. ´En trouwens, bedankt.´ Hij had een flink pak slaag gekregen toen hij voor me opgekomen was, die Nate deinsde nergens voor terug. Maar waarom had Carlos het voor me opgenomen= Hij kende me net pas.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

het moet werken shift plus ctrl, naja eerst ctrl dan shift of iets. Maar ik ken dat want dat overkomt me heeel vaak ;$

Carlos Jonéz

'Nee joh, het gaat wel. ' Ik glimlachtte 'Het was niks; wat moest ie eigenlijk van je?' Ik keek der aan. Ik voelde me ergens duizelig en leunde op de reling van het schip. Ik ben niet zo'n zee mens. Dit was mijn eerste keer op een varend schip. Nou ja, tweede maar de eerste keer lag ik nogal bewusteloos en werd ik eraf gegooid. Ik grinnikte eraan terug denkend.

We're all mad here.

Nooou, het werkt niet en dan is die laptop ook nog abgger engels waardoor al die nederlands uitlegdingen van ga naar configuratie scherm niet helpen want WTF IS CONFIGURATIESCHEMR IN T´EGNELS +l schijtzooi.

Abby (Abigail Rosaline Valence)
Ik stond op en zuchtte zachtjes. ´Me nog rotter laten voelen dan dat ik al doe,´ mompelde ik zachtjes. ´Hij mag me dus duidelijk niet, al sinds de eerste keer dat hij me zag volgens mij al niet. Stom, ik heb hem nooit wat msidaan, tot een paar minuten geleden dan.`

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

kijk eens onderin zie je zon mini toetsenboordje die moet je op US international zette.

Carlos Jonéz

Ik keek naar der, en sloeg uit het niets een arm om haar heen. 'Agh joh, het is gewoon een sukkel, dat merk je gelijk' Ik grijnsde trots. Ik voelde ergens een kleine band met haar. 'waarom voel je je eigenlijk rot?' Ik keek nieuwschierig en bezorgd.

We're all mad here.

Ja, dankje Halleluja <3 Mijn pa zei het ook al maar toen zag ik hem niet.


Abby (Abigail Rosaline Valence)
Toen ie zijn arm om me heen sloeg wist ik niet zo goed wat ik moest doen, uiteindelijk schudde ik hem voorzichtig van me af. Thomas was nog altijd niet uit mijn gedachten en niet uit mijn hard, ik tuurde uit over zee. Hij vroeg waarom ik me rot voelde, hij had lbijkbaar niet erg opgelet bij het gesprek, dan had hij wel kunnen gokken. "Ach, heb je niet gehoord van de verhalen die rond gaan op het schip..?" mompelde ik zonder hem aan te kijken. "Die zijn helaas waar, althans, grotendeels."

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

graag gedaan.

Carlos Jonéz

Ik voelde me ergens 'rejected' omdat ze mijn arm wegsloeg. 'Ik luister niet naar verhalen, maar je had twee mannen. En een ervan was de kapitein, hij kwam erachter en zorgde ervoor dat de ander werd achter gelaten? Iets in die richting?' Ik grijnsde. Ik sloot mijn ogen, ugh ik werd misselijk van dit schip/

We're all mad here.

Kijk, hier wordt mijn humeur gelijk een stuk beter van ook die van mijn ouders want ze werden mijn gemopper zat, ahha :'D

Abby (Abigail Rosaline Valence)
"Nee!" Ik keek hem aan en schudden mijn hoofd. "Ik zou nooit vreemdgaan," zei ik en keek weer weg. "De kapitein zag mij zitten ja, maar ik hem niet.. En Tristan," ik zweeg even en streek en lok haar voor mijn ogen weg. "Hij was inderdaad van het schip gezet, ik had hem er terug op weten te smokkelen, maar toen ik wakker werd.. Weg. Hij was weggegaan, er lag enkel een stom briefje." Ik voelde tranen opkomen en knipperde ze gauw weg.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.