[RPG] BitterSweet - Speeltopics

[ bericht aangepast op 21 sep 2011 - 19:09 ]

everything, in time

Adelaine Valetina Favré
Dat meisje dat bij Eric staat, sprint naar me toe en wurgt me zowat.
"Leuk geprobeerd, maar dat gaat niet gebeuren." Zegt ze
Ik begin rood te worden en dan laat ze me los. Ik val hoestend neer op de grond en probeer weer normaal te kunnen ademen.

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Sky Leah Morgan ~ Mens.
Drake waarschuwde me niet tegen hem in te gaan, waarom? Alles in mijn lichaam schreeuwde om verzet, tot het volgende gebeurde. Vassili werd tegen een muur aangegooid en een hulpeloos slachtoffer werd leeggedronken. Vampieren.. Adelaine had gelijk gehad, ze bestonden! Of ware dit zieke geesten die dáchten dat ze vampieren waren? Met grote ogen keek ik toe, het was alsof ik even van de wereld was, maar Lisa die aan mijn hand trok bracht me weer met twee voeten terug op aarde. Direct werd mijn gezicht weer ahrder, vasteberaden om niet mee te werken en me niet zomaar over te geven, maar het belangrijkste was Lisa beschermen.
"We moeten hier weg, nu! De rest zoekt het zelf maar uit, als jij maar veilig bent!" klonk haar paniekerige stem, even dacht ik na en antwoordde toen. "Ik red mezelf wel zussie, dat weet je toch?" zei ik haar, als mam mocht kiezen wie van ons dit ging overleven koos ze vast voor Lisa. Lisa was aardig, lief.. Ik niet en ik zag het als mijn taak om te zorgen dat zij het in ieder geval overleefde. "Meekomen," siste ik haar, ik pakte haar hand en trok haar tussen de menigte door, de meeste waren in paniek geraakt en probeerde weg te komen, maar werden tegengehouden of werkte elkaar tegen. Ik trok Lisa de keuken in en sloeg de deur achter ons dicht. Er was gek genoeg niemand, de meeste hadden waarschijnlijk in een waas van blinde paniek niet geweten wat ze moesten doen. "Klim door het raam en haast je weg hier, oké? Ik houd ze tegen, want het zal niet lang duren voordat er hier iemand komt," vertelde ik haar terwijl ik in de keukenaldes zocht naar iets dat als wapen kon dienen, uiteindelijk koos ik voor een groot mes met kartelranden en een flinke punt. Perfect. Waar was Daniël eigenlijk? Hij schoot ineens door mijn gedachten, ik kende hem niet goed genoeg om me echt zorgen te maken om zijn leven, maar ik moest toegeven dat ik hem liever levend had, omdat ik hem nog altijd wel een interessant persoon vond. Maar wacht, Adelaine's waarschuwingen, was hij ook.. één van hun?

[ bericht aangepast op 25 sep 2011 - 17:45 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ariana mc glover

´Ken je hem´ zei Vasili tegen haar. Ze probeerde een smoes te bedenken maar was al te laat. Hij vloog al door de lucht tegen een wand aan. Ze had hem nog wel gewaarschuwd. Ze wou naar hem toe lopen en helpen maar de geur van vers bloed vulde de kamer. Het duurde niet lang voordat ik zag dat Eric iemand aan het leeg zuigen was. Ariana kon niets anders dan haar lippen af te vegen aaan het idee van bloed. Toch wist ze zoch zelf verder onder controle te houden en rond te kijken. Al de mensen waren bijna in paniek aan het rennen. Wat Ariana niet snapte. Hij gaf hun een optie en als ze toch bang waren waarom pakte ze die optie dan niet? Het was chaos overal en daar hield Ariana niet van. het liefst zou ze ergens gaan zitten en gewoon toe kijken. Te lui om iets te doen. Maar ze wist dat als het zo door ging toch wel werd geordend om iets te doen. Daarom kon ze nog maar een ding doen. Hard floot ze op haar vingers zodat ze de aandacht kreeg van al die panieke mensen. ´Iedereen, paniek heeft geen zin. Kunnen we niet beter luisteren naar de man dan allemaal gewond raken´ riep ze hard door de kamer heen. Een paar mensen om haar heen waren stil gaan staan en keken haar verbaast aan. Vooral was het raar als je bedacht dat ze eigenlijk aan hun kant stond maar dat ging ze niet zeggen.

Dreams are the best thing in life, but dont lose yourself!

Supervet, dat ga ik onthouden

April Emerson - Vampire
Het is amuserend dat de jongen zich zo kalm houdt, vooral omdat het zo'n groot contrast vormt met de huilende, paniekerige mensen om hem heen. Even blijft hij stil, maar dan klinkt zijn stem weer door de volle kamer. "Yevgeni Isajev." Mijn ogen dwalen vluchtig af als ik een deur hoor dichtslaan. Een ontsnappingspoging. Ik bekijk Yevgeni nog een keer van top tot teen en trek een mondhoek omhoog, bij wijze van glimlach. "Leuk je te ontmoeten, Yevgeni. Excuseer me voor een moment." Daarna stap ik snel tussen de mensen door naar waar het geluid vandaan kwam. Rustig open ik de deur en ik zie een kleine keuken. Een meisje is bezig zich op te trekken naar het raam, en een andere staat bij een opengetrokken keukenla, met een mes in haar hand. Ik houd mijn hoofd schuin en kijk haar aan. "Waren jullie van plan nu al te gaan? Het feest is pas net begonnen." zeg ik zacht, zonder ook maar enige vorm van spot in mijn stem door te laten klinken.

ohh kut. negeer men post maar.

Daniel Possedon

Hij zag haar plots tussen de menigte weglopen, samen met een ander meisje die beslist goed op haar leek. Op een rustig tempo liep hij langs de mensen heen, hun achtervolgend. Op de een of andere manier, genoot hij van de angst die de mensen uitstraalde. Hun lot lag in handen van Eric.
Hij opende de keukendeur en sloot die met een handdraai achter zich. "Is het wel een slim idee om weg te vluchten?" vroeg hij fronsend. Hij keek naar het meisje die door het raam klom. "Als ze je vinden, dan ben je er aan. Dan heb je zelfs geen kans meer." Hij liep op Leah af en bleef een paar meter voor haar staan. Hij had het mes in zijn vizier. Hij wou er geen steek van. "Jammer dat de vampiers het feest verpesten, vind je niet?" vroeg hij bijdehand. Iets wat je niet in z'n situatie zou vragen. Hij leek beslist kalm in vergelijking met de andere mensen. Misschien zou hij zichzelf verraden, maar vanavond zou hij Leah met geen vinger aanraken.

[ bericht aangepast op 25 sep 2011 - 17:58 ]

En het moeilijkst is niet het communiceren van, maar het toegeven aan jezelf.

Adelaine Valetina Favré
Als ik weer tot adem ben gekomen, en de zwarte waas voor mijn ogen weg is sta ik met moeite op. Ik zie dat het vampiermeisje dat me gewurgdt had bij Leah en Lisa staat. Ik wil Leah nu helpen, maar of ik mijn leven zal riskeren. Misschien.
"Oh heb je het nog niet gehoord, het feest is al lang begonnen?" Vraag ik zonder enige emotie of zelfs maar angst of spot in mijn toon
"En dat was niet brutaal of gemeen bedoelt, want dit feest is echt al een paar uur bezig." Voeg ik eraan toe
Ik trek mijn gezicht in de plooi, maar hoop dat je echt geen enige emotie op mijn gezicht kan zien.

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Nee! ;o Dat is zonde. Voeg er wat aan toe ofzo.
Dat dan plots April binnenkomt,
had net leuke opmerking voor hem in petto x'D

[ bericht aangepast op 25 sep 2011 - 18:29 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik doe gewoon dat Daniël eerst binnenkomt, want ik vind het stom om een post te negeren ;o

Sky Leah Morgan ~ Mens.
Plots kwam er iemand binnen en ik richtte mijn mes op de binnendringer, tot ik Daniël herkende en het mes liet zakken. Hij vroeg of het wel een goed plan was om te ontsnappen, vragend trok ik mijn wenkbrauwen naar hem op.
"Als ze je vinden, dan ben je er aan. Dan heb je zelfs geen kans," legde hiji me uit, hij stond dicht bij me en ik zag dat hij kort naar het mes keek.
"Jammer dat de vampiers het feest verpesten, vind je niet," vroeg hij er achteraan, ik was overrompeld door zijn vraag, maar liet het niet merken. "Wat was je van plan dan, me ten dans vragen?" kaatste ik even bijdehand terug. Plots vloog de deur opnieuw open, het was het meisje dat bij de jongeman had gestaan. Dreigend richtte ik mijn mes op haar en keek haar strak aan.
"Waren jullie van plan nu al te gaan? Het feest is pas net begonnen," zei ze, maar ik negeerde haar vraag en zei haar dreigend uit mijn buurt te blijven. Ik ging beschermend voor Lisa staan, niet van plan ook maar een stap opzij te doen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

April Emerson - Vampire
Terwijl ik mijn wenkbrauwen optrek draai ik me om naar het meisje dat binnenkomt, dezelfde die net probeerde te ontsnappen. Ik glimlach om haar opmerking en schud rustig mijn hoofd. "Ik had het niet over jouw feest, mensenkind." Dan kijk ik weer naar het meisje met het mes, die een vampier bij zich heeft staan. Daniel, als ik me niet vergis. Ik ken hem wel, maar hij houdt zich meestal afzijdig van ons. Dat betekent echter niet dat hij nu niets hoeft uit te voeren. Ik kijk hem vragend aan. "Was je van plan daar de hele avond te blijven staan en te kijken hoe alle mensen weglopen, Daniel?" vraag ik, nog steeds op zachte toon. Ik heb er echt plezier in al deze mensen zo bang en paniekerig te zien. En vreemd genoeg lukt het me nog om rustig te blijven ook- normaal werkt paniek aanstekelijk op me. Waarschijnlijk is het omdat Eric hier is, want ik wil geen slechte indruk op hem maken.

Adelaine Valetina Favré
"Ik had het niet over jouw feest, mensenkind." Zegt ze
Ik trek mijn wenkbrauw op, waarom noemt ze m'n een kind.
"Wat is je naam?" Vraag ik
Niet het meest geschikte moment om aan een vampier te vragen wat haar naam is. Nu weet iedereen teminste dat ik geen 'gek' ben, maar dit kan niet veel goeds betekenen. Aangezien ik weet van hun bestaan, voordat dit gebeurde. Sommige vampieren waren gewoon te slordig aan het werk gegaan en daarvan heb ik foto's kunnen maken, maar ik heb het ook kunnen filmen. Natuurlijk weet ik nu wie er eigenlijk allemaal een vampier is, maar ik verraad hun niet. Ik heb geen spijt dat ik Leah heb gewaarschuwd voor Daniel en ik heb ook geen spijt ervan dat ik ooit achter het bestaan van deze wezens ben gekomen.

[ bericht aangepast op 25 sep 2011 - 19:08 ]

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Daniel Possedon

Hij moest grijnzen om haar opmerking en haalde onbennullig zijn schouders op. "Dat was een optie." Hij hield van haar sarcasme, van de brutaliteit die ze uitstraalde. Natuurlijk zou het geen zicht zijn dat ze stonden te dansen, al wou hij ooit eens met haar dansen. Dit was niet het goede moment. Dat was het zeker niet. Hij wou haar veilig stellen op de een of andere manier. Hij wou niet dat Eric haar in zijn handen kreeg. Wat hij moest doen, was er een stokje voor steken.
Zijn blik richtte hij op de deur die 'openvloog'. April kwam meteen aanzetten met haar duidelijke woorden. Hij keek naar haar. "Niet zo ongeduldig, mevrouw. Ik zorg heus voor ze. " knipoogde hij haar toe. "Laat het aan mij over. Je kunt me vertrouwen en anders, vertel je het maar aan Eric." Hij draaide zich volledig naar haar om en liep op haar af. Hij wist dat hij niet met hun voeten kon spelen. Ze waren immers machtiger dan hem. "Je kan nu wel gaan. Hij heeft je vast nodig." Ze had hem verraden. Nu wisten ze wie hij daadwerkelijk was en vooral, Adeliane had altijd al gelijk gehad.

En het moeilijkst is niet het communiceren van, maar het toegeven aan jezelf.

Sky Leah Morgan ~ Mens.
Het was een optie geweest? Wat waren de andere opties, meiden dronken voeren en het bed in zien te krijgen net zoals Drake van plan was? Nah, daar leek hij me niet het type voor. Plots begon het meisje tegen Daniël te spreken, of hij van plan was daar de hele avond te staan en.. Wacht eens even! zij kenden elkaar? Ik zette een stap naar achteren en keek verbaasd naar Daniël, maar al gauw keek ik hem kwaad aan. Hij had tegen me gelogen en dat kon ik niet uitstaan. Adelaine was ook binnengekomen en ik bemoeide me verder niet met hun gesptrek, zelfs niet toen Daniël de vrouw die aan de jongemans, die blijkbaar Eric heette, kant leek te staan de deur uit probeerde te werken. Waarom deed hij dat? Ik begreep er niks van, het enige wat er voor mij op het moment duidelijk was, was dat ik Lisa koste wat het kost moest beschermen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik doe zo wel voor Eric, eerst even voor Lisa want over Eric moet ik langer nadenken.:'D

Lisa Sky Morgan - Mens
Opgelucht liet ik me door Sky meetrekken. Toen ze me richting het raam duwde keek ik haar verbaasd aan.
'En jij dan?' ze leek het niet te horen, vastberaden om mij te redden. Snel probeerde ik me op te trekken aan het raam, als het meisje dat bij die grote vampier komt binnenloopt. Even later kwam er nog iemand, die ik helemaal niet kende, maar hij scheen mijn zus wel te kennen.
Het deed me goed te zien hoe ze beschermend voor me ging staan en snel nam ik ook wat uit de keukenla, om ons te beschermen. Helaas pakte ik een vork, maar op dat moment was ik er zeker van dat ik me daar ook wel mee kon beschermen als het nodig was. Ik begreep er niets meer van.
'Laat me hoe dan ook alsjeblieft niet alleen, niet nu, niet hier, nooit.'

everything, in time

Daniel Possedon

Hij liep op Leah af en trok het mes uit haar handen. Hij hief haar door het raam en deed hetzelfde bij haar zus. Daarna volgde hij snel. Van hem weglopen was geen optie. Hij had hun zo ingehaald. "Het spijt me." Hij keek voor een ogenblik naar Leah. "Ik wou leren leven tussen de mensen, niet meer van hun bloed drinken. Ik wou iemand anders zijn dan dat ik was." zei hij iet hopeloos, maar al liegend. Je kon niet horen dat hij loog. Het klonk zo overtuigend. Hij keek even om en liet hun sneller stappen. "Eric is niet goed wijs. Hij zou jullie zo doden." deeldde hij mee.

En het moeilijkst is niet het communiceren van, maar het toegeven aan jezelf.

Oliver Poxerd.

Hij was in zijn eentje buiten gebleven toen Daniel naar binnen was gegaan, voor drank. De herrie die op een geven moment uit het huis was gekomen had hij over zich heen laten komen, zonder er iets mee te doen. Zijn neus had hem verteld dat er verschillende vampieren binnen aanwezig waren maar het spoorde hem niet aan tot een actie. Uiteindelijk stond hij rustig recht. Vertrouwend op zijn neus liep hij naar Daniel toe, waarbij hij zag dat hij werd vergezeld door 2 dames. "Wat is daar binnen gaande?" Vroeg hij licht verbaasd, het moest wel raar zijn gegaan moesten ze perse door het raam naar buiten komen.

[ bericht aangepast op 25 sep 2011 - 20:46 ]

Stand up when it's all crashing down.