• Ja, ik ben zo'n tien minuten geleden erachter gekomen, na in totaal zes-en-een-half-jaar, dat mijn vader wíst dat hij al zou overlijden.
    Ik weet gewoon niet meer wat ik moet zeggen of denken, eigenlijk.

    Wat ik me ook nog afvraag -hoef je niet perse te lezen als je geen zin hebt in een lang verhaal-, is of hij wíst dat hij zou overlijden op het moment zelf. Even een korte uitleg:
    Om de dinsdag (dus de ene dinsdag wel, de andere dinsdag niet. Om en om dus) ging hij naar een speciaal ziekenhuis in Amsterdam voor zijn longkanker voor controle. Op dinsdag 6 december had hij geen puf, hij had er echt geen zin in en hij leek nogal skeptisch en zei al gelijk vastberaden dat hij absoluut niet naar het ziekenhuis in Amsterdam wilde. Die dag daarna, 's avonds, is hij overleden. Ik vraag me écht af of hij wist dat hij binnen een snelle tijd zou overlijden. Men, ik voel me echt dood vreselijk voor hem. Wat zou het echt vreselijk moeten zijn om te weten dat je binnen een korte tijd gaat overlijden.

    Hoe zouden jullie reageren als jij/een dierbare nog maar een korte tijd te leven hadden?

    -
    Mijn vader is al overleden, 6 jaar geleden, maar ik kwam er net pas achter. T_T

    [ bericht aangepast op 13 okt 2011 - 22:17 ]


    your eyes are like stars in the night.

    Basecca schreef:
    (...)

    O_O

    OOH HET SPIJT ME... . Sorry, echt, ik had het moeten lezen x_x

    made me laugh out loud, dat je jezelf met een bosatlas slaat! -slaat je met de 50e editie van de wereld bosatlas-

    en dat lijkt me vreselijk.. D:
    ik zou alles aan diegene vertellen wat ik kwijt wou, en iets doen voor diegene wat diegene nog altijd wou doen.


    “It does not do to dwell on dreams and forget to live.”

    Ik kan me dat moeilijk voorstellen, omdat ik nooit iemand heb verloren die ik zo goed kende als een vader. Ik zou, denk ik, bewondering hebben voor die persoon.


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Ik wist dat mijn beste vriendin zelfmoord zou plegen. Ik kon haar niet stoppen. Ik heb het aan haar broer verteld, zijn reactie; Dat zou ze toch niet doen.


    I'd rather die than be famous.

    Ik heb liever dat ze snel sterven, ook al klinkt dat cru. Maar ik heb liever dat ze geen pijn lijden en ze 'er snel vanaf zijn' Ook is het gewoon nogal annoying om lang met die gedachte te moeten leven. Ookal zeg je tegen jezelf en tegen anderen "Bah ik heb wel nog even, so who cares." Maar toch ben je ermee bezig, lijstjes opmaken, denken aan wat ze moeten spelen op de begrafenis. Of zo ervaar ik het toch.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Ik krijg al tranen in mijn ogen bij het idee... Het idee dat er iemand zou sterven waar ik van houd is voor mij ondragelijk... *zucht* Maar op een gegeven moment leer je er wel mee leven, je moet wel...


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Wow, dat lijkt me echt raar om te beseffen. Hoe voel je je nu, nu je weet dat hij het zag aankomen? Ja het klinkt misschien stom, maar voelt het juist goed of baal je ervan dat je het nu pas weet?

    Een vriend van mij is een aantal maanden geleden overleden, een jaar ervoor was er de ergste vorm van lymfeklier kanker bij hem geconstateerd. Het ging een jaar lang afwisselend van goed naar slecht. De laatste 2 maanden ging het goed en ineens voelde hij zich weer heel slecht. Er werd gezegd dat hij niet lang meer te leven had, en binnen 24 uur was hij overleden. Ik had niet verwacht dat hij zo snel zou overlijden, ik heb nooit afscheid kunnen nemen.


    No man is just a soldier. Every soldier is a hero.

    RStyles schreef:
    Wow, dat lijkt me echt raar om te beseffen. Hoe voel je je nu, nu je weet dat hij het zag aankomen? Ja het klinkt misschien stom, maar voelt het juist goed of baal je ervan dat je het nu pas weet?

    Een vriend van mij is een aantal maanden geleden overleden, een jaar ervoor was er de ergste vorm van lymfeklier kanker bij hem geconstateerd. Het ging een jaar lang afwisselend van goed naar slecht. De laatste 2 maanden ging het goed en ineens voelde hij zich weer heel slecht. Er werd gezegd dat hij niet lang meer te leven had, en binnen 24 uur was hij overleden. Ik had niet verwacht dat hij zo snel zou overlijden, ik heb nooit afscheid kunnen nemen.

    Ik voel me echt vreselijk. Ik kan niet bevatten hoe zwaar hij het eigenlijk echt werkelijk had. Maar ik was ook maar een jong kind om alles goed te kunnen beseffen.


    your eyes are like stars in the night.