[RPG] The Host |Part 2| - Speeltopics

Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

Part 1

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Dana? Zou jij ons bruidsmeisje willen zijn?' Dana keek mij en Katherina verbaasd aan.
'Gaan jullie trouwen?' vroeg ze. Ik knikte. Dana knikte. 'Ja, dat wil ik wel.'
Ik keek naar Katherina. 'En nu gaan wij even naar onze kamer om alle andere dingen te bespreken.' Ik gaf haar een kus op haar hoofd.

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina glimlachte naar Dean. "Bedankt Dana." zei ze nog en ze liep samen met Dean terug naar de kamer. Gelukkiger dan ooit tevoren. Gelukkiger dan ze ooit had verwacht te zijn. Alles was perfect, deze plek, de mensen hier en bovenal Dean.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
Toen we bij onze kamer waren sloeg ik mijn armen om Katherina.
'Heb je nog meer wensen?' vroeg ik aan haar. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd.
Ik was iets groter dan Katherina. Ik drukte haar tegen mijn borst aan. 'Waar droom je nog meer van?' fluisterde ik zacht.

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina sloeg haar armen om zijn hals en keek hem aan. "Al mijn dromen van nu komen al in vervulling." zei ze zacht en ze keek hem in de ogen. "Je geeft me meer dan ik ooit had kunnen dromen." ze drukte haar lippen op de zijne en zoende hem.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Katherina sloeg haar armen om zijn hals en keek hem aan. "Al mijn dromen van nu komen al in vervulling." zei ze zacht en ze keek hem in de ogen. "Je geeft me meer dan ik ooit had kunnen dromen." ze drukte haar lippen op de zijne en zoende hem.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
Ik zoende haar terug terwijl ik met mijn handen door haar haren ging. Dit was perfect, zij was perfect. En binnenkort zou ze mijn vrouw zijn. Dat idee maakte me gelukkig. Ik wensde dat Janes snel terug kwam. Dan kon ik hem het goede nieuws vertellen.

"Ignite, my love. Ignite."

wat gaat mijn telefoon stukjes van andere rpg's hier plaatsen?

[ bericht aangepast op 11 dec 2011 - 19:46 ]

"Ignite, my love. Ignite."

BAM

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina streek door zijn haar en stopte weer met zoenen. "Is er nog iets waar jij van droomt?" vroeg ze zacht. Ze wilde ook al zijn dromen waarmaken.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
Ik had genoeg dromen. Maar die dromen waren niet intersant voor Katherina.
'Nee,' zei ik. Ik keek naar Katherina. Opeens voelde ik me misselijk worden.
'Ik moet even gaan liggen,' zei ik. Ik ging liggen en werd duizelig. Een stekende pijn in mijn schouder, de schouder waar de kogel in was gekomen. Mijn blik pijnigde. Wat gebeurde er?

-de schouder begint te ontsteken en hij krijgt hoge koorts? (Ik kon niks beters bedenken)

"Ignite, my love. Ignite."

Prima:)
--

Katherina keek hem bezorgd aan en hielp hem op het matras. "Wat gebeurt er?" vroeg ze bezorgd en ze keek hem aan. Hij was net nog zo fit.. hoe kon hij opeens zo zwak zijn? Ze begreep het niet. "En probeer er niet omheen te praten want ik weet het meteen als je liegt." zei ze streng.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Ik voel me niet lekker,' zei ik zacht. 'En mijn schouder... Hij doet pijn.' Ik sloot mijn ogen terwijl de pijn mijn lichaam over nam. Ik dacht dat mijn rug de ergste pijn zou zijn die ik ooit zou voelen maar dit was erger, dit was een hel. Ik opende mijn ogen en zag drie Katherina's. Hoe vaak ik ook knipperde, ze gingen niet weg. Wie was nou de echte? Ik stak mijn hand uit en voelde aan de middelse Katherina haar gezicht. Dat was de echte.

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina keek hem bezorgt aan. "Ik ga je shirt uitdoen en dan kijk ik ernaar." zei ze zacht en ze pakte de rand van zijn shirt en trok hem voorzichtig over zijn hoofd. ze ging achter hem zitten zodat hij niet om zou vallen en haalde het verband van zijn schouder weg. Ze zacht de schotwond op zijn schouder en slikte. De wond was helemaal gezwollen en vuurrood. Ze herinnerde de wond, het was de wond die de worm in haar had gemaakt.. "Het is ontstoken en niet zo'n beetje ook." zei ze zacht tegen hem. "Hoelang heb je ermee rondgelopen zonder het te verzorgen?" hem kennende was dat tot de dag van vandaag..

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Hij is niet verzorgt,' mompelde ik. Alles was wazig. Mijn lichaam schokte even van de pijn. Ik voelde hoe mijn lichaam begon te gloeien. Alsof ik brand stond. Ik was opeens vreselijk moe.
'Katherina, wat gebeurt er met me?' Ik voelde me eigen weg zakken maar kwam snel weer bij. Ik wilde haar aan kijken maar ik kon haar ogen niet meer onderscheiden van haar mond. Alles dansde voor mijn ogen.

"Ignite, my love. Ignite."

"Maak je maar geen zorgen. Ik zal je beter maken." fluisterde Katherina geruststellend en ze kuste hem op zijn wang. "Ik ga even wat spullen halen. Ga maar even liggen, ik ben zo terug." zei ze en ze kwam overeind en liep de kamer uit.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow