[RPG] Behind the mask of a godess - Speeltopics

Zeven totaal verschillende meisjes met als enige overeenkomst hun bloedmooie verschijning en intelligentie dachten dat ze op hun twintigste eindelijk een zorgeloos leven konden leiden. Op en een dag krijgen ze allemaal een mysterieuze brief. Ergens ver van hun vertrouwde omgeving wacht er iets op hen. Ergens waar alles mogelijk lijkt, maar het niet is.

Eigenlijk gaat het over een strijd tussen de Griekse goden en godinnen. Ze gebruiken hiervoor hun kinderen als een soort van pionnen in een spel. Ze handelen dan ook gelijkaardig zoals hun vader of moeder zouden handelen.
Als je dus een rol neemt, moet het personage verwant zijn met zijn of haar goddelijke moeder of vader.

Zeker lezen:
- Na het begin zal ik de brief die ze krijgen in het topic zetten. Af en toe zal er opnieuw een brief verschijnen, maar dat zal je zelf wel merken.

- Je kan tijdens het schrijven zeker verwijzen naar elementen uit de Griekse mythologie.

- De bedoeling is wel dat als je schrijft je tekst niet vol fouten zit, je kan wel is spellingfouten maken, maar liefst niet de ene na de andere.

- Het is ook geen 16+, dus houdt het een beetje deftig.

- Het vertelperspectief en ook de tijd waarin je schrijft maakt niets uit.

- Verder wil ik ook zeggen dat dit mijn eerste RPG is. Als je zelf wat meer ervaring hebt, zeg dan maar als ik iets fout doe of als iets beter zou kunnen.

Lijst groep godinnen:
- Penelope Goldwell | Craziness | Persephone
- Juliet Hastings | AnnieCresta | Aphrodite
- Danielle Siobhan McAllister | Chemist | Artemis
- Maellis Valeria Sawyer | Cressida | Nyx
- Elenore Gayla Carson | Minnesota | Demeter
- Selena Claire Sensorene | HurtedHeart | Athena
- Junipa Lucia Marino | Fae | Eris

Lijst groep goden:
- Findecáno Chayah | IloveKellinQ | Erebus
- Tarí Chayah | IloveKellinQ | Erebus
- Dev | Cressida | Hades
- Luke Bryan Gilbert | Ahern | Poseidon
- Juléan Quinten Happle | HurtedHeart | Zeus

Andere topics:
- Rollen

Lijst brieven:
Brief één | Groep godinnen
Brief één | Groep goden

Begin:
De regen viel met bakken uit de lucht. Dit was typisch Engels weer en iedereen zou het omschrijven als strontweer. Maar ik hield ervan. Ik zocht mijn doorzichtige paraplu tussen al de rommel. Uiteindelijk viste ik het vantussen een stapel vuile kleren. 'Ik ben weg!'gilde ik. Een grom vanonder een bult in het bed verried dat Pippa nog leefde. 'Heb een goede dag, Pen!'antwoordde ik in haar plaats. Snel opende ik de paraplu terwijl ik de deur openduwde. Een hels lawaai kletterde overal om me heen. Ik neuriede een liedje om de weg naar de kapper een beetje aangenamer te maken. Mijn stemming was opperbest dankzij het leuke weer.
'Penelope, Penelope, wacht even. Ik heb nog een brief voor je.' De postman rende met een druipende regenjas op me af. Hij had een envelop in zijn hand en hield het beschermend onder zijn jas. Nadat hij het me plechtig overhandigd had, bekeek ik de brief eens beter. Hij was niet wit, maar ik kon door de schaduwen van de wolken niet goed zien welke kleur juist. Het zag er wel belangrijk uit. Ik stopte hem in mijn zwarte rugzak en stapte vrolijk verder naar de kapper. Die brief kon wel nog even wachten.

[ bericht aangepast op 8 jan 2012 - 18:49 ]

Sometimes people are beautiful. Not in looks. Not in what they say. Just in what they are. - The messenger, Markus Zusak

Junipa
'Dank je,' glimlachte ik. De grijze kat leek Penelope wel aardig te vinden, maar misschien was ze me gewoon aan het negeren omdat ik haar in haar reismand had gestopt. Had ze een hekel aan.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Penelope
Tigris rende weg, misschien had hij wel een muis gezien in dit stoffige kot. Ik besloot om boven een kijkje te nemen. Het meisje dat hier woonde, bleef wel al een tijdje weg. Stapje per stapje liep ik de trap op want ik vond de lichtschakelaar niet. Ik hoorde een gedempt geluid van een schreeuw. Blijkbaar ging het daar niet al te goed. Ik ging intuïtief op het geluid af en deed de deur open. 'Hulp nodig?' vroeg ik toen ik het meisje in een kluwen van lakens zag worstelen.

(Is Tigris een meisje of een jongen?)

Sometimes people are beautiful. Not in looks. Not in what they say. Just in what they are. - The messenger, Markus Zusak

Meisje ^^

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Tarí
Ik hoorde hoe de deur open ging, maar kon verder niet zien wie het was, gezien het feit dat ik ín een deken zat.
'Oké, wie je ook bent, niet lachen, en help me hier uit. Ik hoop dat je ook bedden op kunt maken want zoals je ziet kan ik dat dus niet...'

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

[Mag ik even een samenvatting, ik loop precies een beetje achter :W]

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

[Euhm, ik weet niet vanaf wanneer je het niet meer volgt, maar Tarí en Findecáno zeggen dat ze in dat huis wonen, ze gingen boodschappen doen en ontmoetten daar Dev, ze zijn weer thuis. Juliet is aangekomen en pleurde op de grond, waardoor ze nu pijn heeft en Tarí vast zit in een deken toen ze die naar haar wilde brengen. Tigris (de kat van Junipa) mag vrij door het huis lopen.. Dat was het wel zo'n beetje? Juliet ligt nu trouwens op de bank naast een verschrikkelijk chagarijnige Findecáno.]

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

[Okay Thanks]

Maellis Valeria Sawyer || Nyx

Ik trok mezelf terug in de zetel en stak mijn iPod in mijn oren, het was nodig om even na te kunnen denken over wat er allemaal gebeurt was de voorbije uren en daar had ik geen onzinnig gebabbel van die andere meisjes bij nodig.

Dev || Hades

Het felle licht in het huis deed zeer aan mijn ogen maar ik weerstond de drang om direct terug naar mijn zonnebril te grijpen. Alhoewel... Met een grijns zette ik hem op zodat de volledig zwarte glazen mijn ogen helemaal verborgen waardoor ik perfect die meisjes kon bestuderen. Ik leunde nonchalant tegen de deurpost en bestudeerde ieder meisje in de ruimte. Er zaten een paar hele knappe tussen, een paar die er nogal makkelijk uitzagen en één of misschien twee die wat moeite zouden vereisen. Grijnzend besloot ik dat dit een fantastische groep was voor mij.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Tarí
Aangezien ik geen antwoord kreeg hervatte ik mijn losworstelpogingen. Na wat een eeuwigheid leek had ik mezelf los. Grimmig sleepte ik de deken achter me aan de kamer uit en wierp het meisje bij de deurpost een geïrriteerde blik toe.
Ik hobbelde de trap af, de deken gleed over de treden, en kwam de woonkamer in. Ik besefte dat ik er waarschijnlijk niet uit zag, met mijn haren helemaal gepluisd en mijn kleren gekreukeld door mijn beddengoedgevecht. 'Hé! Kan iemand hier lakens verschonen!?' riep ik met een soort verontwaardigde toon in mijn stem.

[ bericht aangepast op 25 jan 2012 - 19:55 ]

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Penelope
Ik antwoordde:'Ik help wel even.' Blijkbaar had ze het niet gehoord en bleef verder worstelen met de lakens. Ineens ging ze weg met het deken. Terwijl ze mij passeerde wierp ze me een niet erg vriendelijk blik toe. Ik wist niet wat ik fout had gedaan. Om het wat goed te maken, ook al wist ik niet wat, begon ik rustig met het bed te verschonen. Ik kon wel wat van het huishouden. De studio die ik met Pippa, mijn hartsvriendin, deelde, was altijd heel netjes dankzij mij niet dankzij Pippa. Maar ik nam het haar niet kwalijk. Mijn eerste bed was bijna klaar en ik had alleen het laken nog nodig dat het meisje meegenomen had naar beneden. Ik ging dan ook maar weer naar de gelijkvloers.

Sometimes people are beautiful. Not in looks. Not in what they say. Just in what they are. - The messenger, Markus Zusak

Findecáno
Ik draaide mijn hoofd zodat ik het meisje dat Tarí naast me had neergelegd aan kon kijken. 'Hallo, hoe heet je? Wat is er gebeurd?' vroeg ik op een toon die veel aardiger en vrolijker klonk dan ik me voelde.

Tarí
'Hoe komen jullie hier eigenlijk allemaal?' vroeg ik het meisje.

[op de schaatsbaaann]

[ bericht aangepast op 29 jan 2012 - 9:28 ]

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Penelope
'Help?' vroeg het meisje met de lakens. Ze zag er zo hulpeloos uit met dat laken half om haar gewikkeld maar toch was het een tikkeltje grappig. Ik grijnsde even en zei:'Ik heb de rest al gedaan. Mag ik dan nu dat laken zodat ik het af kan maken? Maar je eerst even uit die knoop ontwarren.' Ik zette een stap naar voor om haar te helpen.

Sometimes people are beautiful. Not in looks. Not in what they say. Just in what they are. - The messenger, Markus Zusak

Tarí
Het meisje deed een stap naar voren om me te helpen. Zuchtend stak ik mijn armen omhoog. Dit was zo verschrikkelijk genant...
Om de aandacht wat van mijn stomheid af te leiden vroeg ik haar hoe ze heette.

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Penelope
'Penelope, en jij?' Ik rolde het laken helemaal rond mijn arm en wachtte op het antwoord. Ik zag aan haar dat ze niet echt wist wat te doen. Misschien schaamde ze zich een beetje.

Sometimes people are beautiful. Not in looks. Not in what they say. Just in what they are. - The messenger, Markus Zusak

Sorry voor deze freaking korte post, maar ik moet nu mijn ouders gaan ompraten zodat ik in de voorjaarsvakantie naar de andere kant van Nederland mag, naar mijn beste vriend en crush: Jason .
Ze hebben al nee gezegd dus wens me succes... ;/
Byee, misschien tot straks nog even..

Tarí
'Ik ben Tarí,' zei ik kortaf..

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Penelope
Ze antwoordde wat kortaf haar naam. Blijkbaar had ze geen zin in een gesprek en ik ging dan maar naar boven om het bed verder op te maken.

(Good luck!! Hopelijk mag je toch. Ik ben nu weg dus tot morgen!)

Sometimes people are beautiful. Not in looks. Not in what they say. Just in what they are. - The messenger, Markus Zusak