• Hai! Ik heb een vraag voor de mensen die paardrijden :3
    Ik rij dus zelf paard, maar wanneer ik dit zeg tegen mensen krijg ik vaak dingen naar m'n hoofd geslingerd van "paardrijden is geen sport" (zelfs mijn gymleraar zei het laatst!) en "paardrijden is dierenmishandeling".
    Zeer vervelend dus, en duidelijk mensen die nog nooit op een paard hebben gezeten.
    Maar hoe gaan jullie hier nu mee om?


    Happiness can be found, even in the darkest of times.

    skinwalker schreef:
    (...)

    Zwemmen zeg je? Geloof het of niet, maar tijdens het paardrijden train je bijna evenveel spieren als tijdens het zwemmen.
    En jij en het paard zijn eigenlijk één geheel. Mensen zeggen wel van "het paard doet alles" maar dat is niet zo, je doet alles samen. Een paard gaat niet uit zijn eigen onderin lopen, of wijken, of een parcours met de perfecte techniek uitspringen.

    Ik heb het niet over het trainen van spieren, ik heb het er over dat je bij paardrijden afhankelijk bant van het paard en zijn fysieke kracht, bij zwemmen niet. Daar ben je afhankelijk van alleen je zelf.
    Ik zeg niet dat een paard alles doet, tuurlijk doe je het samen, maar zonder paard kan je niet paardrijden. Je bent afhankelijk van het paard, dat is gewoon zo. Daarom vind ik het geen sport maar een fysieke hobby.
    Trouwens, bij zwemmen train je al je spieren, dat is bij paardrijden zeker niet zo, daar train je er toch echt minder.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Winterwerp schreef:
    Exact! Mijn ex dacht ook 'is een makkie' kreeg hij de singel niet eens vast, terwijl die vrienden dat met gemak doen. Hij kreeg grote ogen, zag daarna hoe mijn paard flipte tijdens het springen, en toen piepte die wel anders.


    Mijn vriendje heeft zelf een paar keer gereden, tot hij er een keer afviel en er nooit meer terug op gekropen is. Hij heeft nu nog altijd een trauma dat hij van een pony is gevallen die "Karamel" heette :p


    Happiness can be found, even in the darkest of times.

    Dierenmishandeling? Geen sport? Pfu, ze zouden eens op een paard moeten zitten.
    Waarom zou het ook dierenmishandeling zijn? Je hebt een zweep, oké. Maar paarden hun huid zijn geweldig dik, ze voelen het niet zo hard, en je slaat niet tot bloedens toe ofzo. Ik denk zelf dat de paarden lol kunnen hebben in de sport.

    [ bericht aangepast op 22 jan 2012 - 14:10 ]


    Owl you need is love.

    Trouwens, waarom trekken jullie je het zo veel aan wat andere vinden. Ik krijg ook commentaar over het feit dat ik judo, dat het niet voor meiden is, gewelddadig, gevaarlijk of ik weet niet wat allemaal is. Maar ik trek me er niks van aan want ik weet wat judo is en wat het voor mij is.
    Laat andere toch gewoon lekker vinden wat ze willen en ga je eigen gang, niet moeilijk doen.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Frigga schreef:
    Trouwens, waarom trekken jullie je het zo veel aan wat andere vinden. Ik krijg ook commentaar over het feit dat ik judo, dat het niet voor meiden is, gewelddadig, gevaarlijk of ik weet niet wat allemaal is. Maar ik trek me er niks van aan want ik weet wat judo is en wat het voor mij is.
    Laat andere toch gewoon lekker vinden wat ze willen en ga je eigen gang, niet moeilijk doen.

    +1 _O_
    Same here, alleen dan over het feit dat ik Taekwondo doe, ik kreeg zelfs commentaar van mijn oma, nou dat is leuk -.-

    Frigga schreef:
    (...)
    Ik heb het niet over het trainen van spieren, ik heb het er over dat je bij paardrijden afhankelijk bant van het paard en zijn fysieke kracht, bij zwemmen niet. Daar ben je afhankelijk van alleen je zelf.
    Ik zeg niet dat een paard alles doet, tuurlijk doe je het samen, maar zonder paard kan je niet paardrijden. Je bent afhankelijk van het paard, dat is gewoon zo. Daarom vind ik het geen sport maar een fysieke hobby.
    Trouwens, bij zwemmen train je al je spieren, dat is bij paardrijden zeker niet zo, daar train je er toch echt minder.


    Zonder een paard zou het ook niet 'paardrijden' heten, haha..
    En daarom dat ik zei bijna alle spieren.
    Laten we nu niet in discussie gaan, mijn punt is gewoon dat mensen erover oordelen zonder het zelf eens geprobeerd te hebben.


    Happiness can be found, even in the darkest of times.

    skinwalker schreef:
    (...)

    Zonder een paard zou het ook niet 'paardrijden' heten, haha..
    En daarom dat ik zei bijna alle spieren.
    Laten we nu niet in discussie gaan, mijn punt is gewoon dat mensen erover oordelen zonder het zelf eens geprobeerd te hebben.

    Schat jij begint met discussiëren, niet wij.
    Maar zoals ik al in mijn andere post zei, trek je niet zo veel van andere aan.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Ik zal eventjes mijn steentje bijdragen in dit topic;

    Als mensen mij vragen wat voor sport ik doe, zeg ik paardrijden (ook taekwondo, maar daar gaat het nu niet over). Er wordt dan tegen me gezegt dat het GEEN sport is. Er wordt gezegt dat het makkelijk is. Er wordt gezegt dat je er geen vaardigheden voor nodig hebt, dat we daar maar zitten. Er wordt dan maar gezegt dat het een rare hobby is, soms zelfs dierenmishandeling. Maar nu draai ik de situatie even om, en vraag ik jou;

    -Heb jij ooit een dier zo onvoorspelbaar vertrouwd, die met een foute beweging je de dood in kan jagen?

    - Ben jij ooit van minstens een meter hoogte gevallen, terwijl je soms meer dan 25km per uur rijdt? Heb je jezelf daarna afgeklopt, ben je opgestegen en doorgereden?

    - Heb jij ooit met volle snelheid op een obstakel afgereden?

    - Heb je ooit ergens hoger over gesprongen dan je zelf bent?

    - Heb je ooit een 'dans' opgevoerd met een wezen dat geen enkele taal spreekt?

    - Heb jij ooit een handstand gedaan op een vluchtdier?


    Als je hierop overal JA op kunt antwoorden mag je over paardrijden zeggen wat je wilt, want dan heb je het zelf ervaren en is het je gewoon niet goed bevallen.

    Zo niet, dan moet je jezelf eens afvragen of je weet wat je nodig hebt voor een echte, hechte band met een teamlid 10x jou grootte en/of gewicht.



    ... Dit is dus hoe ik met die onzin omga.
    BTW. Normaal trek ik me er niet veel van aan, tenzij ik een dierenbeul wordt genoemd.

    [ bericht aangepast op 22 jan 2012 - 14:07 ]


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Frigga schreef:
    (...)
    Schat jij begint met discussiëren, niet wij.
    Maar zoals ik al in mijn andere post zei, trek je niet zo veel van andere aan.


    Ik verdedig gewoon mijn standpunt.
    En ik vroeg in mijn bericht hoe mensen ermee omgaan, niet als het wel of niet een sport is, waar jij dus wel eerst over bezig was.
    Maarja, dat is ieder zijn mening. Ik vind gewoon dat ze het eerst moeten proberen vooraleer ze dingen gaan vertellen waar ze niks over weten (niet op jou bedoeld ofzo).
    Laten we er nu maar gewoon over ophouden, jij vindt dat ik me er niets van moet aantrekken, got it.


    Happiness can be found, even in the darkest of times.

    Britsanity schreef:
    Ik zal eventjes mijn steentje bijdragen in dit topic;

    Als mensen mij vragen wat voor sport ik doe, zeg ik paardrijden (ook taekwondo, maar daar gaat het nu niet over). Er wordt dan tegen me gezegt dat het GEEN sport is. Er wordt gezegt dat het makkelijk is. Er wordt gezegt dat je er geen vaardigheden voor nodig hebt, dat we daar maar zitten. Er wordt dan maar gezegt dat het een rare hobby is, soms zelfs dierenmishandeling. Maar nu draai ik de situatie even om, en vraag ik jou;

    -Heb jij ooit een dier zo onvoorspelbaar vertrouwd, die met een foute beweging je de dood in kan jagen?

    - Ben jij ooit van minstens een meter hoogte gevallen, terwijl je soms meer dan 25km per uur rijdt? Heb je jezelf daarna afgeklopt, ben je opgestegen en doorgereden?

    - Heb jij ooit met volle snelheid op een obstakel afgereden?

    - Heb je ooit ergens hoger over gesprongen dan je zelf bent?

    - Heb je ooit een 'dans' opgevoerd met een wezen dat geen enkele taal spreekt?

    - Heb jij ooit een handstand gedaan op een vluchtdier?


    Als je hierop overal JA op kunt antwoorden mag je over paardrijden zeggen wat je wilt, want dan heb je het zelf ervaren en is het je gewoon niet goed bevallen.

    Zo niet, dan moet je jezelf eens afvragen of je weet wat je nodig hebt voor een echte, hechte band met een teamlid 10x jou grootte en/of gewicht.



    ... Dit is dus hoe ik met die onzin omga.
    BTW. Ik trek me er niet veel van aan, maar wordt niet graag een dierenbeul genoemd.

    [ bericht aangepast op 22 jan 2012 - 14:15 ]


    Happiness can be found, even in the darkest of times.

    Ik rijd nu inmiddels ongeveer zeven jaar lang paard en het heeft mij veel meer gebracht dan de schoolsporten die ik tot nu toe heb gedaan. Degenen die je wijsmaken dat het geen teamsport is, hebben het fout. Of je nou solo rijdt of in een groep, je bent van minstens twee dingen afhankelijk: je paard en jezelf, en in een groep ook nog de andere mensen en hun paarden. Dan heb je nog de mogelijke "beangstigende" dingen buiten de manege - of als je ervarener bent, in het bos, op het strand of wherever. Je moet je paard duidelijke hulpen geven en je hebt erg goede beenspieren nodig. Vandaar dat je vaak bij de eerste keer enorme pijn hebt in je benen. Je hebt een bewegende ondergrond dat het misschien makkelijk maakt te denken dat je omhoog wordt gegooid door het paard, maar nog steeds maak je kniebuigingen, grote bewegingen met je heupen en armen en natuurlijk moet je je voeten en handen zo stil mogelijk houden. Als je dan op een paard van rond de 1m80 zit, een PUBEREND paard - het paard waarop ik meestal rijd maakt nogal wel eens rare sprongen en denkt dat hij alles kan eten. daarbij denkt hij dat alles eng is - en een teamlid (JA, je rijdt met meerdere mensen, dus is het een team. als je niet kan anticiperen, ben je niks) een fout maakt (het zijn immers mensen die samenwerken met dieren, onvoorspelbare dieren), moet je die meteen kunnen herstellen. Je kunt niet iedere domme boer op een paard zetten zonder hem eerst te leren omgaan met het dier in kwestie. Natuurlijk, makke circuspaarden zijn er ook, maar voor the real deal zul je toch echt wel guts nodighebben. Beeld je nu eens in dat je galoppeert, richting een obstakel dat groter is dan jijzelf, op een dier waarmee je niet met woorden kunt communiceren. Als "er geen kunst aan is", zou ik dat wel eens gedaan willen zien worden door de mensen hier die dat beweren. Daarbij zou het een goed idee zijn om ze op Zilver te zetten en een bosparcours te laten rijden, met MASSIEVE sprongen, sloten en bomen waarlangs je zo heerlijk een arm kunt breken. Om nog maar niet te spreken over de wilde dieren daar.
    Ook in de manege zelf kan je paard van veel dingen schrikken. Masjenka, een van de meisjes met wie ik rijd, heeft haar voet gekneusd, evenals haar pols en haar NEK (wat als die gebroken was? was het dan nog steeds geen "sport" geweest?), en haar twee ribben. Daarbij heeft ze een aantal spieren opgerekt, door een vogeltje in de bak. Als je langer paardrijdt, zul je ook bevestigen dat paarden hele spirituele wezens zijn. Ze voelen iemands gemoedsrust heeeeel snel aan, en als je angst hebt hebben zij dat vaak ook meteen te pakken - paarden zijn immers kuddedieren en als jij hem berijdt, ben jij de kuddeleider. Paarden zijn vluchtdieren en als ze ook maar één "bevel" krijgen van de "kuddeleider" (jij dus), zullen ze dat gehoorzamen. Paarden zijn gevoelig en moet je met respect behandelen, er komt een heleboel verzorging aan te pas. Je bouwt vaak een redelijk hechte band op met zo'n paard en je kunt niet als een lachertje op het paard gaan zitten. Natuurlijk moet je er wel plezier in hebben, maar ik bedoel hiermee te vertellen dat paardrijden wel degelijk een sport is. Als ik niet op paardrijden had gezeten was ik bijvoorbeeld ook veel onvoorzichtiger geweest in het verkeer: met paardrijden let je op wat jijzelf doet, wat je paard voor tekens geeft (orenspel, voor- midden- en achterhandbewegingen, geluiden), wat andermans paard voor tekens afgeeft (idem) en wat een andere ruiter of amazone doet. In het verkeer is dat precies zo, je moet op jezelf letten, op de anderen en op wat je doet. Anticiperen leer je heel snel door paard te rijden, want als je dat niet doet... tja, dan kun je óf een trap verwachten of een flinke val. Het paard in kwestie is rond de 600-800 kilo, bedenk je eens wat daar voor kracht achter zit als het paard gaat bokken of je een trap geeft. En dan voor de rest wat Britsanity zegt, een handstand doen op een vluchtdier voelt voor ons als pure adrenaline en stressverlichting. Ik hou van paardrijden maar helaas zien steeds minder mensen de kunst ervan in.


    Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

    Britsanity schreef:
    Ik zal eventjes mijn steentje bijdragen in dit topic;

    Als mensen mij vragen wat voor sport ik doe, zeg ik paardrijden (ook taekwondo, maar daar gaat het nu niet over). Er wordt dan tegen me gezegt dat het GEEN sport is. Er wordt gezegt dat het makkelijk is. Er wordt gezegt dat je er geen vaardigheden voor nodig hebt, dat we daar maar zitten. Er wordt dan maar gezegt dat het een rare hobby is, soms zelfs dierenmishandeling. Maar nu draai ik de situatie even om, en vraag ik jou;

    -Heb jij ooit een dier zo onvoorspelbaar vertrouwd, die met een foute beweging je de dood in kan jagen?

    - Ben jij ooit van minstens een meter hoogte gevallen, terwijl je soms meer dan 25km per uur rijdt? Heb je jezelf daarna afgeklopt, ben je opgestegen en doorgereden?

    - Heb jij ooit met volle snelheid op een obstakel afgereden?

    - Heb je ooit ergens hoger over gesprongen dan je zelf bent?

    - Heb je ooit een 'dans' opgevoerd met een wezen dat geen enkele taal spreekt?

    - Heb jij ooit een handstand gedaan op een vluchtdier?


    Als je hierop overal JA op kunt antwoorden mag je over paardrijden zeggen wat je wilt, want dan heb je het zelf ervaren en is het je gewoon niet goed bevallen.

    Zo niet, dan moet je jezelf eens afvragen of je weet wat je nodig hebt voor een echte, hechte band met een teamlid 10x jou grootte en/of gewicht.



    ... Dit is dus hoe ik met die onzin omga.
    BTW. Normaal trek ik me er niet veel van aan, tenzij ik een dierenbeul wordt genoemd.
    +1


    Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

    REDHEADSROCK schreef:
    Ik rijd nu inmiddels ongeveer zeven jaar lang paard en het heeft mij veel meer gebracht dan de schoolsporten die ik tot nu toe heb gedaan. Degenen die je wijsmaken dat het geen teamsport is, hebben het fout. Of je nou solo rijdt of in een groep, je bent van minstens twee dingen afhankelijk: je paard en jezelf, en in een groep ook nog de andere mensen en hun paarden. Dan heb je nog de mogelijke "beangstigende" dingen buiten de manege - of als je ervarener bent, in het bos, op het strand of wherever. Je moet je paard duidelijke hulpen geven en je hebt erg goede beenspieren nodig. Vandaar dat je vaak bij de eerste keer enorme pijn hebt in je benen. Je hebt een bewegende ondergrond dat het misschien makkelijk maakt te denken dat je omhoog wordt gegooid door het paard, maar nog steeds maak je kniebuigingen, grote bewegingen met je heupen en armen en natuurlijk moet je je voeten en handen zo stil mogelijk houden. Als je dan op een paard van rond de 1m80 zit, een PUBEREND paard - het paard waarop ik meestal rijd maakt nogal wel eens rare sprongen en denkt dat hij alles kan eten. daarbij denkt hij dat alles eng is - en een teamlid (JA, je rijdt met meerdere mensen, dus is het een team. als je niet kan anticiperen, ben je niks) een fout maakt (het zijn immers mensen die samenwerken met dieren, onvoorspelbare dieren), moet je die meteen kunnen herstellen. Je kunt niet iedere domme boer op een paard zetten zonder hem eerst te leren omgaan met het dier in kwestie. Natuurlijk, makke circuspaarden zijn er ook, maar voor the real deal zul je toch echt wel guts nodighebben. Beeld je nu eens in dat je galoppeert, richting een obstakel dat groter is dan jijzelf, op een dier waarmee je niet met woorden kunt communiceren. Als "er geen kunst aan is", zou ik dat wel eens gedaan willen zien worden door de mensen hier die dat beweren. Daarbij zou het een goed idee zijn om ze op Zilver te zetten en een bosparcours te laten rijden, met MASSIEVE sprongen, sloten en bomen waarlangs je zo heerlijk een arm kunt breken. Om nog maar niet te spreken over de wilde dieren daar.
    Ook in de manege zelf kan je paard van veel dingen schrikken. Masjenka, een van de meisjes met wie ik rijd, heeft haar voet gekneusd, evenals haar pols en haar NEK (wat als die gebroken was? was het dan nog steeds geen "sport" geweest?), en haar twee ribben. Daarbij heeft ze een aantal spieren opgerekt, door een vogeltje in de bak. Als je langer paardrijdt, zul je ook bevestigen dat paarden hele spirituele wezens zijn. Ze voelen iemands gemoedsrust heeeeel snel aan, en als je angst hebt hebben zij dat vaak ook meteen te pakken - paarden zijn immers kuddedieren en als jij hem berijdt, ben jij de kuddeleider. Paarden zijn vluchtdieren en als ze ook maar één "bevel" krijgen van de "kuddeleider" (jij dus), zullen ze dat gehoorzamen. Paarden zijn gevoelig en moet je met respect behandelen, er komt een heleboel verzorging aan te pas. Je bouwt vaak een redelijk hechte band op met zo'n paard en je kunt niet als een lachertje op het paard gaan zitten. Natuurlijk moet je er wel plezier in hebben, maar ik bedoel hiermee te vertellen dat paardrijden wel degelijk een sport is. Als ik niet op paardrijden had gezeten was ik bijvoorbeeld ook veel onvoorzichtiger geweest in het verkeer: met paardrijden let je op wat jijzelf doet, wat je paard voor tekens geeft (orenspel, voor- midden- en achterhandbewegingen, geluiden), wat andermans paard voor tekens afgeeft (idem) en wat een andere ruiter of amazone doet. In het verkeer is dat precies zo, je moet op jezelf letten, op de anderen en op wat je doet. Anticiperen leer je heel snel door paard te rijden, want als je dat niet doet... tja, dan kun je óf een trap verwachten of een flinke val. Het paard in kwestie is rond de 600-800 kilo, bedenk je eens wat daar voor kracht achter zit als het paard gaat bokken of je een trap geeft. En dan voor de rest wat Britsanity zegt, een handstand doen op een vluchtdier voelt voor ons als pure adrenaline en stressverlichting. Ik hou van paardrijden maar helaas zien steeds minder mensen de kunst ervan in.


    Wow. Ik heb er wel 10 minuten over gedaan om je tekst te lezen. Prachtig gezegd allemaal, je haalt me de woorden uit de mond..


    Happiness can be found, even in the darkest of times.

    Hmm ik rijd zelf paard.. maar ik zie het niet als een sport. meer als een hobby. Ik doe zelf dan ook nooit wedstrijden want ik vind daar geen ruk aan.. xD Geef mij maar gewoon een groot bos of strand. ^^

    Voor de mensen die het als sport zien. Ja dat kan ook natuurlijk. Het is officieel wel een sport volgens mij.


    I'll never be good enough... You make me wanna die!

    Ik vind het ook geen sport :')

    Anyway, ik snap niet waarom jij je zo druk maakt, het is maar een mening, waar iedereen recht op heeft, dusja.


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.