Wanneer weet je nu zeker dat je vrienden echt je vrienden zijn? Hoe weet je zeker, dat als je er even niet bent, ze dan niet achter je rug om zitten te roddelen? Kun je ooit zeker weten of ze jou echt graag mogen, echt graag bij je zijn en echt om je geven? Kan dat überhaupt wel? Bestaat vriendschap wel? Bestaat vertrouwen wel?
Waarom kijk je zo raar naar me, als ik zeg dat ik hem leuk vind? Waarom verwijt je het me, dat ik gevoelens voor hem heb? Wat is er mis met hem? En wat geeft je überhaupt het recht om zo te reageren? Het zijn mijn gevoelens en die kan jij, als "vriendin" echt niet veranderen, en daar heb je niets over te zeggen! Als ik hem leuk vind, vind ik dat gewoon! Hij is anders, dat weet ik, maar dat maakt hem juist zo leuk!
Weet je wel, dat ik gevoelens voor je heb, weet je wel, dat ik stiekem naar je kijk, niet alleen uit vriendschap, maar uit ietsje meer dan dat? Je zei me pas, dat als je de ware ontmoet, je dat meteen weet, diep van binnen en dat je dan voor altijd samen zal zijn, maar vertel me, hoe weet je dat? Heb je het al meegemaakt? Koester je gevoelens voor iemand? Is er nog hoop voor mij of zie je me echt alleen als goede vriend? Als dat echt zo is, hoe kan ik mijn gevoelens dan ooit vergeten, zonder onze vrienschap kapot te maken?
Zoveel vragen, maar antwoorden heb ik niet, en zal ik waarschijnlijk ook nooit vinden.
"No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)
