Van de meeste mensen kan ik nog wel enigszins begrijpen waarom ze iets doen, maar bij jou. Ik vat je gewoon niet meer. Waarom doe je nooit iets aan projecten en zorg je er ALTIJD voor dat anderen in de problemen komen? Meer dan de helft van mijn vrienden hebben met je moeten samenwerken en elke keer heb je het weer verknald. Waar ben je in vredesnaam mee bezig?
Ja, ik ben boos op je. Ik kan er niet tegen dat je een vriendin van mij zó wanhopig maakt dat ze moet huilen. En maar beweren dat je gelijk bent. Weet je, je hébt geen gelijk. Zielig, dat ben je. Zo zielig dat mijn vrienden leraren hebben moeten inschakelen. Het spijt me zeer, maar ik sta aan de kant van mijn vrienden. Want hen begrijp ik wel en jou niet. Ik word er gewoon ontzettend kwaad van.
Ook word ik zo moe van mezelf. Ik wou dat ik gewoon alles tegen iedereen kon zeggen zonder me elke keer of schuldig te voelen, of me af te vragen of wat ik zei nou wel verstandig was. Waarom? Waarom doe ik altijd zo moeilijk?
Ik voel me zo vaak alsof ik alles heb verpest, terwijl dit nooit echt zo is geweest. Waarom zit ik er dan mee? Waarom laat ik het niet gewoon los?
[ bericht aangepast op 16 maart 2012 - 15:44 ]
You always have a choice in life, it's sometimes just
