• In het prachtige Franse stadje Vallierons, gelegen in het zonnige zuiden, staat een oud erfgoed dat sinds enkele jaren is omgetoverd in een luxehotel. Een klas vertrekt op studiereis en heeft genoeg geld in kunnen zamelen om in dit befaamde hotel te kunnen logeren. Ze zijn opgetogen omdat ze al gehoord hebben over de gezellige lobby, ruime kamers, het heerlijke eten en het binnenzwembad. Maar het huis heeft één geheim dat angstvallig voor de buitenwereld verzwegen wordt. De anderen.


    Jongeren (16-18 jaar)
    - Belle Dominique Verviers | Rajah
    - Luna Eva Licard | MisPattinson
    - Pandora Mitchell | thePineapple
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Jip Vájen Lamora | xMirrorMan
    - Damon Peter Darling | Roane
    - Matthew "Matt" Alex Darling | Narissa
    - Thomas "Tom" Chris Jones xYoung
    - Jason "Jae" Blake | Talisman
    - Aiden McRown | JaiRy

    Geesten
    - Annelore Grave Boston | xMirrorMan
    - Felicia Molyneux | Appelstroop
    - Diana Mynthe Rizzoli | DevilWings
    - Nathanïel 'Nathan' Dwane Adams | Sweetest
    -
    Geen vrouwelijke geesten meer!

    Zieners(graag een jongen en meisje)
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Damon & Matt Darling | Roane & Narissa de gave wisselt tussen beiden, ze zien de geesten nooit op hetzelfde moment.

    Leerkrachten
    - Carlos Francis Isles | DevilWings
    - Josephine Spijkers | Appelstroop


    Regels
    - Je mag twee rollen
    - Ik wil geen oneliners of drieregelposts. Doe je best om minstens vijf regels te schrijven, anders gaat het veel te snel en kan niemand bijhouden.
    - Probeer met elk personage contact te zoeken in de mate van mogelijkheid.
    - Probeer jongens en meisjes evenredig te houden.
    - Relaties en 16+ zijn toegestaan, zolang het binnen de perken blijft.
    - Als je uit karakter gaat (OOC) gebruik dan [] voor en na je zin om dit aan te geven, zo blijft het overzichtelijk.
    Uitleg bij rollen:
    - Enkel zieners kunnen geesten zien en ermee communiceren. Dit gebeurt in het begin van het verhaal nog niet.
    - Leerlingen/ leerkrachten en geesten zijn zich niet bewust van elkaars aanwezigheid tenzij er in de ruimte iets gebeurt (bv, stoel die uit het niets verschuift). Ze kunnen elkaar niet zien.
    - Geesten zien elkaar wel, maar beschouwen elkaar als indringers. Voor hen is het hotel nog steeds hún huis.




    [ bericht aangepast op 18 maart 2012 - 13:49 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [gahhaah zit luna dan aan de verkeerde tafel want zij zit al]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [ gehehe, kom maar snel hierheen dan!]


    Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

    [ahha]
    Luna
    Ik kijk rond en zie Josephine naar een lange tafel zitten.
    Ik zat dus verkeerd. Met mijn ipod in mijn handen terwijli k mijn eene oortje uit doe loop ik naar de lange tafel. ik glimlach even en stop het oortje terug. Ik las het papiertje. Yes veel vrije tijd dacht ik bij mezelf.
    Ik opende een sms van mijn zusje en ze mistte me ook. Snel smste ik terug dat ik haar vanavond zou bellen.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [*Waiting for Narissa*]

    [ich gehe essen]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [ Eetsmakelijk ]


    Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

    [nu ga ik ff douchen over 20 minuten terug. miss kan josephine alvast reageren]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Roane schreef:
    Damon

    "Geniet ervan zolang je nog kunt. Zodra je erover na begint te denken of fantaseren wordt je er gek van."
    Ze laat zich weer achterover vallen.
    "Oh geloof me, ik heb een broer die me al behoorlijk gek gekregen heeft," zeg ik lachend. We jagen elkaar dan wel steeds op stang, maar ik zou niet weten wat ik zonder hem zou moeten. Ik kijk nog een keer op mijn horloge. "Zullen we maar eens gaan kijken wat er te eten valt?" vraag ik zacht.


    Belle

    "Oh geloof me, ik heb een broer die me al behoorlijk gek gekregen heeft."
    Lachend kijk ik hem aan en schud mijn hoofd. Hij werpt even een blik op zijn horloge.
    "Zullen we maar eens gaan kijken wat er te eten valt?"
    Bij het woord eten gaat mijn maag spontaan kronnen. Lachend ik knik en ga recht op zitten.
    "Eten," zeg ik verlekkerd. "Als het eten net zo goed is al het hotel eruit ziet dan groei ik hier helemaal dicht."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    Lachend gaat ze rechtop zitten.
    "Eten. Als het eten net zo goed is al het hotel eruit ziet dan groei ik hier helemaal dicht."
    Ik lach even ga rechtstaan om vervolgens het gras van mijn broek te slaan. Dan strek ik mijn hand uit naar Belle om haar overeind te helpen. Glimlachend kijk ik haar aan. Waarom praat ik op school nooit met haar? Ik grinnik even wanneer mijn maag luid begint te knorren.
    "Volgens mij kan jij eten wat je wilt zonder een grammetje bij te komen," zeg ik dan. "En dan zal het wel zo'n vaart niet lopen."


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    Damon steekt zijn hand naar mij uit. Als zijn maag ook begint te knorren schiet ik in de lach.
    "Volgens mij kan jij eten wat je wilt zonder een grammetje bij te komen.En dan zal het wel zo'n vaart niet lopen."
    Ik pak zijn hand vast en ga ook recht staan.
    "Ik werk er hard voor om er zo uit te zien hoor," grinnik ik terwijl ik al het gras van mijn jurkje afveeg en het jurkje netjes recht trek. Ondertussen heb ik nog steeds zijn hand vast. Het voelt veilig. Wat is dat toch met deze jongen?


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    Ze neemt mijn hand en gaat recht staan.
    "Ik werk er hard voor om er zo uit te zien hoor," zegt ze grinnikend terwijl ze ook het gras van haar kleren afslaat. Ik grinnik omdat ze dit doet zonder mijn hand los te laten.
    "Wel, dan loont het heel zeker de moeite," zeg ik met een lieve glimlach. Ik trek haar achter me aan naar de eetzaal en ben opnieuw verwonderd door de pracht en praal die ze ook door deze kamer getrokken hebben.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Belle

    "Wel, dan loont het heel zeker de moeite," glimlacht hij lief. Hij trekt me achter zich aan. Zachtjes lach ik en bijt ik op mijn onderlip. Vol bewondering kijk ik de eetzaal rond terwijl ik naast hem sta. Het is gewoon niet normaal meer. Mijn ogen glijden de zaal rond en eindigen bij onze handen. Ik voel de blosjes op zijn wangen. Voorzichtig laat ik zijn hand los.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Aiden

    'Ik hou van pianospelen en ik doe aan ballet. Al zijn die twee dingen niet echt of interessant. Verder hou ik van films en muziek,' glimlacht ze. 'Zoals ik al zei.. niet erg interessant, maar wat zijn jou hobby's?'
    Ik schudde lichtjes met mijn hoofd. 'Waarom zou het niet interessant zijn?' vroeg ik haar en frunnikte aan het servetje wat voor me lag terwijl mijn blik op de hare gericht was. 'Ik sport graag, hou zelf ook van muziek en films,' voegde ik er glimlachend aan toe.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Nathan

    Nog na schokkend van het huilen haalde ik mijn gezicht uit mijn handen en keek haar aan. 'Denk je?' Vroeg ik nu iets rustiger. Mijn ogen waren rood van de tranen. In mijn keel zat een grote brok. Ik wilde niet geloven dat ik overleden was. Dat kon niet, dat mocht niet. 'Je hebt vast gelijk.' Ik liet een spottende lach uit mijn keel rollen. 'Ik bedoel... kom op. A-alsof geesten bestaan.'

    [ bericht aangepast op 15 maart 2012 - 18:03 ]


    If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

    Damon

    Plots laat Belle mijn hand los. Ik had niet eens in de gaten dat ik de hare nog vasthad.
    "Sorry," zeg ik terwijl ik met een glimlachje mijn schouders ophaal. Dan vallen mijn ogen op het meer dan rijkelijke buffet. "Moet ik dat allemaal op?" vraag ik lachend. Mijn maag knort nog een keer. Ik schuif aan bij de rij en neem een bord dat ik zo meteen goed ga vullen. Alles is voor Damon.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.