RPG// A Hunger Game Like No Other // 4 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 10 april 2012 - 16:08 ]

help

Tolkien schreef:
(Is er nog iemand die denkt dat de Tributen wel erg snel hulpmiddelen krijgen? Ik bedoel... In de boeken kregen ze het ook pas de volgende dag ofzo...)

{ Misschien wel ja.. }

Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

[Tjoa, en de Beroeps zullen sowieso vaker giften krijgen, hoewel die amper iets gekregen hebben :'D
*gaat post schrijven*]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Spelmaker
Mijn blik gleed over de Arena. Te veel levende. Veel te veel. Ik had verwacht dat de kleintjes allang dood zouden zijn en er nu hoogstens nog 8 overvzouden zijn, maar ik had het fout. 'Laat het water stijgen. Ook in de bossen.' Commandeer ik iemand. 'Ja meneer.' Hoor ik meteen. Nu zal langzaam alles onderlopen inclusief de hoorn. De stad zou zinken en de gigantische snoeken kunnen door de stad en het bos heen. Die snoeken konden je verslinden. Met huid en haar. Misschien zou ik er nog een schepje bovenop kunnen doen. Eencreuzen inktvis. 'Laat is je creatie zien.' Vraag ik aan een persooncwaar ik de naam niet van weet. 'Een gigantische mensen etende octopus. 10 meter lang meneer.' Klonk haar stem. Ik glimlachte. 'laat er twee vrij.' de Octopus ging de arena in. Let's Begin.

[Wie wordt octopus voer?? O ja de stad en het bos zinken steeds sneller momdat grotten ondergronds zijn zullen die onderspoelen. Die octopus is 10 meter groot. Die tentakels zijn een heel stuk langer en ze hebben een panser. Try to kill it >: )]

I'm finally back, Finally after a Year break

[Het gaat idd allemaal wel heer erg snel.... Zouden we niet gewoon de eerste nacht even rust geven en dan de tweede nacht pas laten losbarsten? Nu zitten ze allemaal nog in shock van de eerste opgeslagen info en de arena enzo....]

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

Tolkien zei op 10 april 2012 - 16:16:

HurtedHeart schreef:
[Mag ik een postje doen van de spelmaker. Wil het moeilijk maken voor de tributen en heb een leuk ideetje >: ) Gnagna gna.]

(Is dat niet een beetje vroeg?)

I'm finally back, Finally after a Year break

(Kunnen we die octopus bewaren voor later en nu gewoon de stad een heel stuk laten zinken? Het idee is wel cool, maar het is te vroeg...)

help

[Oke dan wordtvde octopus pas de tweede dag vrijgelaten,cmaar de stad gaat wel sneller zinken.]

I'm finally back, Finally after a Year break

[ik ben het met Tolkien eens, eerlijk gezegd...]

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

Cymbeline - 5
Ik glimlach. Als Glynn slaapt zijn alle zorgen van zijn gezicht verdwenen. Ik ga tegen de muur van de grot zitten en leg zijn hoofd op mijn schoot terwijl ik zacht over zijn lokken strijk. Mijn irissen vangen de onnatuurlijke, donkere nacht. Carter. Misschien was het beter dat hij was gestorven - thuis had hij nooit vrienden of familie gehad. Hij had enkel zijn liefde voor Feral. Voor haar speet het me dat ik Carter niet kon beschermen. Maar hij was nu op een plek zonder het Capitool en zijn verschrikkelijke Spelen. Ik kijk onbewust naar de jongen op mijn schoot. Ik snap best waarom mijn zus haar leven toen gaf voor Nale - ik zou hetzelfde doen voor Glynn. Maar nu - nu er nog achttien anderen over waren was de strijd in volle gang. En nee, deze keer zou ik niemand meer verliezen. Mijn aandacht word getrokken door het druppen van water. We zinken. We zinken. Mijn ogen worden groot terwijl ik Glynn zacht heen en weer schud. "We zinken. We moeten naar grotere hoogten." Zeg ik zachtjes.

[ bericht aangepast op 10 april 2012 - 16:24 ]

Feel the fire, but do not succumb to it.

[okay ]

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

Cheilanthe - 3 - Huis

Ik besluit wakker te blijven vanavond. Wie weet wat zich verschuilt in dit huis, en 's nachts pas tot leven komt, of zo. Misschien wel één of andere enge creep.
Ik pak een halve cracker en knabbel er langzaam op. Mijn honger is het probleem niet.
Dan voel ik plotseling nattigheid en ik laat een klein kreetje ontsnappen als ik merk dat ze de huizen onder water zetten. Ik zucht even en gooi mijn haar achterover, prop mijn spullen weer terug in mijn rugzak en hol naar de bovenverdieping.

[ bericht aangepast op 10 april 2012 - 16:22 ]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

{ Hoi Marella,
Ik hou van nutella
Maar ik hield ook heel veel van jou
Het ging echt veel te gauw
Ik had je niet dood moeten laten gaan
Daar had ik eerst schijt aan
Maar nu heb ik spijt
De vissen eten je nu als ontbijt
Het meisje van 2 heeft je gezicht opengereten
Terwijl jij van angst in je broek zat te scheten.
Een pijl heeft jouw keel doorboord
Ja dit was een brute moord
Toen heb ik je in het water gegooid
Hiermee heb ik mijn taak voltooid
Dit was vaag
Maar ik mocht jou graag! }

Mijn verbeterde Marella gedicht x}

[ bericht aangepast op 10 april 2012 - 16:22 ]

Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

(Is goed (: Was ook de bedoeling van de Arena, eigenlijk. Btw; als de stad lager ligt, komt het water van de gracht boven de stad te liggen en treed hij buiten zijn oevers, wat betekend dat er ook water het bos binnengaat en er zich moerassen beginnen te vormen.)

Avani - 4 - Stad
"Ben ik het of is de grond aan het trillen?", zeg ik. De grond beeft en een verschrikkelijk lawaai weerklinkt door de stad. Er klinkt een knal en ik zie dat er buiten één van de huizen het begeven heeft. Plotseling sta ik met mijn voeten in het water. "Dit meen je niet", zeg ik ongelovig.

help

Jayden Jason Bright
'Graag gedaan.' Zeg ik vriendelijk. Ik pak een dolk uit mijn rugzak en geef het aan Alice. 'Je hebt nog geen wapens. Beter iets dan niets vind je niet?' Zeg ik weer vriendelijk. Nu ik het zo bekeek was ik altijd vriendelijk, tenzij je aan mijn vrienden kwam. Mijn vertrouwen kon je ook snel winnen, maar schade je het een keer. Kreeg je het nooit meer terug. Opeens voel ik water in mijn schoenen en ik gris de slaapzak weg voor hij nat word. Ook mijn rugzakken en de vogels die ik gevangen had. 'dit menen ze niet. Het is pas de eerste dag.' Sis ik boos. Ik voel het gebouw trillen. Mijn ogen worden groot. 'Dit gebouw gaat instorten.' Zeg ik zacht. Een stuk steen valt al van het dak op de houten vloer. Ik schrik en trek Avani en Alice mee. 'Weg hier.' Zeg ik als ik mijn pas versnel. Ik val over de drempel en het huis stort in. Gelukkig waren we eruit.

[ bericht aangepast op 10 april 2012 - 16:26 ]

I'm finally back, Finally after a Year break

(ff een vraagje: Met je irissen kun je toch niet zien?)

help