• Het is 1916, en we zijn in een klein dorpje. Rio heet het dorpje. Niet Rio de Janeiro, maar gewoon Rio, afkomstig van de naam van eerste sherrif van het dorp. Het is een normaal dorpje voor die tijd, en het is er rustig. Rustig? Er zijn wel veel kwajongens maar daar kan iedereen tegen.
    Wat er verder gebeurd in het dorp is aan jullie, aan ons. Zal het er gewoon blijven? Of gebeurd er opeens iets heel ergs?

    Er is een geheim in het dorp. Nouja , geheim? Of is het gewoon een raar verhaaltje zoals kaboutertjes en Sinterklaas? Ergens in het bos, wat om het dorp verspreid ligt, staat een huisje. Een spookhuis, volgens de ouders. Gewoon om de kinderen bang te maken? De kinderen van boven de 13 zeggen dat ze er niet in geloven, maar zijn stiekem o zo nieuwsgierig wat er in dat huisje is. Ze mogen er alleen ABSOLUUT niet komen. Maarja, de kwajongens...


    Regels
    -Maximaal 4 personages per persoon!

    -Als je je aanmeldt moet je zeker weten dat je echt gaat meedoen,
    anders wordt je verwijdert.

    -Denk eraan dat het het zich in 1916 afspeelt (ongeveer de tijd van bijv. Kruimeltje), dus houd je er aan dat je niet een auto kan hebben
    (die waren er wel maar meestal niet in zo’n klein dorpje)
    -Naar het huisje gaan mag alleen als je een kwajongen bent, hieronder zet ik wel een lijstje met de kwajongens

    -Ga niet dood of vermoord niemand zonder het eerst aan mij te vragen! Gewond raken mag wel.

    -Doe rustig met de anderen, niet meteen ruzie schoppen ofzo. Je kent elkaar al wel, behalve mensen die zich aamelden ergens als de RPG al is begonnen.

    -Bellen kan alleen bij de sherrif/postkantoor.

    -De eerste die zich aanmeldt als sherrif is de sherrif, niet gaan vechten daarom. Er kan maar een sherrif zijn :P Misschien wel 2 bakkers of schoenmakers of wat je dan ook bedenkt. Denk zelf even na of het logisch is dat er daar twee van zijn.

    -MAAK PLEZIER!!


    Iets meer info over de sherrif:
    De sherrif is de belangrijkste persoon van het dorp. Hij luistert naar je als je iets niet goed vind in het dorp. Ook kan hij kwajongens die echt te veel uithalen voor een nacht in de cel smijten, maar dat kan hij natuurlijk ook met oudere dieven. De sherrif moet wel een echt goede reden hebben om dat soort dingen te doen.

    Plaatjes van het dorp en openbare dingen:
    Bakkerij
    Huis van de Sherrif (dit is echt een groot huis, van achter loopt het nog even door. De sherrif is rijk.)
    Huis waar anderen in wonen
    Het Kwajongens Huis

    REST BEN IK AAN HET OPZOEKEN




    De personages + Leeftijd + Werk/Bezigheid
    Melrose 'rose' Elyse Roux – 17 jaar – Soms bakkerij : Rooba
    Susanna (Susan) McBright – 17 jaar – Overal, liefst bakkerij, smid, sherrif : GelaarsdeKat
    Nina Chanel McCean – 17 jaar – geen werk, rijk : ThoseWords
    Evangeline 'Eve of Line ' Rosie Temperson – 16 jaar – Op zoek : Brutus
    Felicia (Fee) Abby Homers - 16 jaar - soms postkantoor : NewUsername


    Mario Owny – 9 jaar – kattenkwaad en schoen/kleermaker : GelaarsdeKat
    Gereserveerd - .... : xromylicious
    Jason McBright – 38 jaar – Sherrif : Rooba
    Joseph 'Jo of Seph' Apollo Mahone – 17 jaar – Slagersjongen : Brutus
    Christoph 'Chris' Travis Mahone – 22 jaar – Slagersjongen : Brutus
    Santiago Cameron Montgomery – 15 jaar – Smidsknecht : Leite



    De kwajongens! – Alleen deze personen mogen het ‘bos huis’ betreden, maar hang er niet de hele tijd rond dat is niet leuk voor de spelers in het dorp –


    Mario Owny – 9 jaar – kattenkwaad en schoen/kleermaker : GelaarsdeKat
    Joseph 'Jo of Seph' Apollo Mahone – 17 jaar – Slagersjongen : Brutus
    Santiago Cameron Montgomery – 15 jaar – Smidsknecht : Leite

    Melrose 'rose' Elyse Roux – 17 jaar – Soms bakkerij : Rooba
    Evangeline 'Eve of Line ' Rosie Temperson – 16 jaar – Op zoek : Brutus
    Susanna (Susan) McBright – 17 jaar – Overal, liefst bakkerij, smid, sheriff
    Ciara McArthur - 18 jaar - Geen werk : ThoseWords



    Het Rollentopic

    Aanmelden kan natuurlijk altijd nog!

    [ bericht aangepast op 12 april 2012 - 16:21 ]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Mario
    ik kijk mijn vader aan. 'Hij sloeg me, die bewaker. en gooide me op de grond. Maar nu wil ik een pleister op mn neus.' mijn vader glimlachte. 'dat gaat niet over met een pleister. Maar meer heb ik ook niet. Ik ben ook heel slecht in verband enzo. Is een van jullie bekend met een dokter?' vroeg mijn vader aan de anderen.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Felicia Abby Homers
    'Ehm, bij het postkantoor komt er soms een dokter langs,' zei ik zacht. Ik voegde me aarzelend bij de groep en keek de vader van Mario aan. 'Het telefoonnummer hoort daar nog in het boekje te staan. Daar kunt u dan ook gelijk bellen.' Ik haalde even onzeker mijn hand door mijn lange haar.

    [ bericht aangepast op 11 april 2012 - 20:52 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    /

    [ bericht aangepast op 11 april 2012 - 20:53 ]


    Keep your head up, keep your heart strong

    [Ik stop met deze rpg, dus verwijder al mijn drie personages maar]


    That is a perfect copy of reality.

    [Waarom?]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Omdat, ik hier nauwelijks meer iets weet ;s,
    En ik vergeet nogal dat ik hier drie rollen heb enz.]

    [ bericht aangepast op 12 april 2012 - 16:36 ]


    That is a perfect copy of reality.

    Vader Mario
    'Oké, is goed. Ik draag Mario wel. We kunnen bij het postkantoor wel even een dokter bellen.'


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Jason McBright

    Ik hoorde wat geluiden, excuseerde de vrouw waarmee ik praatte, en ik de trekker van mijn revolver overhaalde die ik altijd aan mijn riem vast had zitten. Ik liep gelijk door naar de cel, en zag dat Mario weg was. Ik vloekte luid, liep weer naar buiten en keek even om me heen. Ik kreeg ze wel te pakken..

    [Waar zitten ze eigenlijk? Ben te lui om terug te lezen ;D]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Ciara McArthur
    Ik knikte 'Laten we daar maar gelijk naartoe gaan, inderdaad' antwoordde ik instemmend en liep vervolgens samen met de rest naar het postkantoor toe, hopend dat deze open zou zijn op deze tijd van de avond.


    Keep your head up, keep your heart strong

    [Ik ga eten :3, geef me 15/20 minuutjes]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [ze gaan zo naar het postkantoor, maar je krijgt met de vader van mario te maken, hij laat zich niet zomaar neerschieten xD]
    Vader Mario
    'Is goed.' we komen aan bij het postkantoor en ik zet Mario op de toonbank. 'Sorry , maar eh... kunnen we misschien even een dokter bellen?'

    Mario
    'Papa, mag ik een zakdoekje? Mn neus bloed.' zeg ik, een beetje overbodig, iedereen kan dat zien.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    [Waaaar zijn we? Ik heb echt geen idee hoe het verhaal loopt xd]


    You have never really lived until you have done something for someone who can never replay you.

    Joseph Mahone

    Ik bleef samen met Line buiten het postkantoor wachten. Ik had een knoop in mijn maag, het geboel alsof erdalijk iets ging gebeuren. Ik hoorde de muziek van het feest verderop. Misschien dat ik straks even kon langs wippen. Mijn ouders en mijn broer waren op het feest. Ook ik was uitgenodigd. Ik had wel trek in een paar lekkernijtjes. Misschien konden we wel wat eten jatten. Ik grinnikte bij het idee, maar als mijn oders daarachter zouden komen... Ik schrok op uit mijn gedachten toen ik een deur hoorde dichtslaan. Even later hoorde ik gevloek. Line had het ook gehoord. Ik gooide de deur open.
    "Sheriff is er achter gekomen! Hij komt eraan!"


    Me so good.

    xromylicious schreef:
    [Waaaar zijn we? Ik heb echt geen idee hoe het verhaal loopt xd]


    [We zijn in de avond dat Mario in elkaar is geslagen door een bewaker en dat de kwajongens hem hebben bevrijd, nu zijn ze samen met zijn vader naar het postkantoor waar ze een dokter bellen]


    Keep your head up, keep your heart strong

    [Thanks! En wat kan een jongetje van zes doen nu? hahahaha]


    You have never really lived until you have done something for someone who can never replay you.