[RPG] Titanic | 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 15 april 2012 - 20:57 ]

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Nina McCean
Ik liep achter de jongenman aan die mij naar mijn kamer vergezelde. 'Dank u' zei ik glimlachend toen we even later aan waren gekomen bij mijn kamer en haalde vervolgens een briefje van twintig tevoorschijn, die ik hem gaf als fooi (zo heet dat toch?) 'Voor de moeite' vervolgde ik glimlachend

Keep your head up, keep your heart strong

Gabriël Walter Moody
Ik adem diep in, de zoute zeeluchtt prikt een beetje in mijn keel. Ik kijk naar de andere mensen op het dek, er stonden hele families aan de railing hun vrienden en kennissen uit te zwaaien. Ze riepen dingen die nauwelijks iemand zou kunnen verstaan. Dan was ik toch weer blij dat mijn ouders niet meekwamen. Toch voelde ik me wat alleen, ik had geen vrienden noch familie op dit schip, die moest ik dus nodig gaan maken.

Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

Johnathan "John" James Dime
Ik gooi mijn tas met kleren en sigaretten en Geld over mijn schouder. Ik zou Tweede klas kunnen betaald hebben, maar dan had ik niet zo veel extra geld over gehad. Ik liep naar Kamer 115 die mij aangewezen was en keek naar de mensen die ik zag. Kleine kinderen die rondrende door de gangen, maar aan de kleding te zien waren het 1e klassers. Een klein meisje botste tegen mijn been aan en keek me met lieve engelen oogjes aan. Het liet me even een glimlach rond mijn lippen krijgen, maar toen een vrouw, ik gokte haar moeder, mij afkeurend aankeek liep ik snel door. Ik opende de deur en zag dat er al een andere jongen was aangekomen in de kamer. (Nicholas). 'Hallo. Ik ben Johnathan, maar noem me maar John.' Stel ik mezelf voor terwijl ik mijn tas op het bed onder hem leg.

Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

Alexandra Violetta

Veel kreeg ik niet mee van de rijs naar onze suite, één van de meest luxe suites in de eerst klas, mijn moeder was al in geuren en kleuren al haar spullen aan het inbrengen terwijl ik stiekem naar buiten glipte en op de gang rondliep, er waren genoeg deuren om te verdwalen, iets wat ik niet vanplan was te doen.

Don't be like the rest of them, darling

Michael Christian Wayland
Een vriefje van twintig werd in mijn hand gedrukt. Dit was een geweldig begin. Met een glimlach hield ik de deur voor haar open, gevolgt door een knipoogje. dit was niet waarvoor ik heir was, maar erg vond ik het niet. Werk is werk, geld is geld, en de zee wacht op me.
'Geen probleem mevrouw!' en omdat ikd e gang toch een beetje aan het versperen ben, draai ik me om na een beleeft knikje, en vlucht richting het restaurant. Vanavond mag ik beginnen opdienen, maar nu moet ikmijn uniform ophalen.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Wie wilt Catherine tegenkomen? ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Alexandra wil Catherine wel tegenkomen (: Alex is nu ergens op de gangen bij de eersteklas suites]

[ bericht aangepast op 15 april 2012 - 16:25 ]

Don't be like the rest of them, darling

[Okee, Catherine staat op het dek . Ik laat haar wel teruggaan naar haar suite, en dan komt ze haar tegen ^^]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

/

[ bericht aangepast op 15 april 2012 - 16:26 ]

Keep your head up, keep your heart strong

Nicholas Naud Milton.

"Hallo. Ik ben Johnathan, maar noem me maar John" Stelt de jongen die naar binnen is komen lopen zichzelf voor, terwijl hij zijn tas op het bed onder die van mij legt. "Naud" Stel ik mezelf voor en schenk hem even een glimlach. Het lijkt me nu al een aardige gast. Ik heb hem hier nog nooit eerder gezien. Ach, ik kan nou eenmaal niet iedereen hier kennen.
"Wat is de reden dat jij naar Amerika wilt?" Vraag ik dan direct aan hem. Ik ben nou eenmaal nieuwsgierig niets aan te doen.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Roxanne Lémieux

Al snel spring ik van het hoge bed af op de vloer en loop ik de kamer weer uit. Een normaal mens zou mijn loopje schichtig noemen, ik loop licht op mijn tenen, klaar om weg te springen als een dier in nood. Gelukkig heb ik een goed geheugen, ik vind de weg naar het dek bijna gelijk. Maar je kan het wel bijna overbevolkt noemen. Daar hou ik absoluut niet van dus besluit ik het hogerop te zoeken, ook al is dat dek niet bedoeld voor de derde klas. Ik val toch amper op. Ik sluip tussen de mensen door, die op alles behalve mij letten aangezien er zoveel te zien is en ga op mijn hurken op een schotje zitten. Vanaf hier kan ik perfect over de kade heen kijken en alle mensen zien.

Your make-up is terrible

Bethany Davis

Lachend pak ik het dienblad van de bar. In de spiegelwand van het restaurant kan ik mezelf goed bekijken en ik moet zeggen, het pakje staat me niet slecht. Hier en daar zitten al wat mensen uit de eerste klassen aan tafel om te kletsen. Ik deel de glazen Champagne uit en wens ze één voor één een goede reis. Van sommige krijg ik een kleine fooi in mijn hand geduwd. Sommige beginnen zelfs een gesprekje. Ik heb het altijd gezeg: Eerste klas mensen zijn niet zo erg als dat ze eruit zien.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Jhonathan Eduward Jhonson

Nadat ik mijn spullen op het bed dat mij was aangewezen heb gelecht probeer ik de weg naar het dek te vinden, ik slaak een zucht als ik eraan kom en niet verdwaalt ben, ik zie iemand (Roxanne) door de mensen heen sluipen naar het dek van de eerste en tweede klas, ik grijns en sluip dan achter haar aan. Ik merk al gauw dat dat een goed idee was.

Don't be like the rest of them, darling

Catherine Melrose Roux

Ik keerde me weer tot de zwaaiende mensen, tot ik een hand op mijn schouder voelde. Ik draaide me om, en keek recht in de helderblauwe ogen van Charles. ''Charles..'' begon ik. ''Kom je terug naar de suite? We moeten nog veel dingen uitpakken'' zei hij, en ik knikte maar. Hij pakte mijn hand vast, en trok me mee.

Na een tijdje kwamen we aan in de gangen van de suites van de eersteklassers, en ik keek naar mijn voeten die moeite deden om Charles bij te houden. Ik wou doorlopen, maar viel bijna achterover doordat ik tegen iemand opbotste. [Alexandra]. ''Catherine! Kijk toch eens uit!'' riep Charles kwaad, en ik sloeg mijn ogen neer. ''Mijn excuses'' zei ik tegen het meisje, en Charles wou me weer meetrekken. Klootzak.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Eenmaal onderzocht naar luizen en vlooien zijn we aan boord van het prachtige schip. Mijn broertje kijkt me met een grote glimlach aan net zo blij als ik gingen we op zoek naar onze kamer. Ik zit in kamer 483 ik baan me door lange gangen waar bijna geen einde an lijkt te komen danben ik er eindelijk. Ik open de deur en bekijk het kleine maartoch erg knusse kamertje. Ik zet mijn spullen naast mijn bed. En ga snel weer naar buiten ik wring me door de mensenmassa.Ik zie mensen zwaaien sommige met tranen in hun ogen.

Live life so well that even death loves to see you exist