[RPG] Titanic | 2 - Speeltopics

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Elisa Rutherford
"Graag, ik ben er nu wel erg benieuwd naar" Ik knik. Uiteraard, natuurlijk zou hij er nieuwsgierig naar moeten zijn. De suite was fantastisch, het was prachtig. Mooier dan het vorige schip waar ik op verbleef. Véel mooier.
"Mh, ja, aan mijn kamer valt weinig te zien. Ik ben er ook nog maar eenmaal geweest om mijn spullen er neer te leggen. Er valt vrij weinig te zien" zegt hij dan. Ik kijk hem geïnteresseerd aan. Eigenlijk was ik wél nieuwsgierig. Ik had nog nooit een derdeklas kamer gezien en was best benieuwd naar hoe het eruit zag. "Ik vind het wel best, ik ga immers niet de hele dag op mijn kamer zitten." vervolgt hij zijn woorden. Ik knik, natuurlijk. Ik zou ook nauwelijks te vinden zijn in onze suite, hooguit als het theetijd was, misschien.
"Dat is ook wel logisch, als het zulk prachtig weer is als dit." Ik glimlach beleefd naar de man en zie dan een groep mannen voorbij lopen. Ik frons mijn wenkbrauwen even en zie dan mijn vader ertussen staan.
"Gaat u mee, meneer Moody? Het schip verkennen? Er is vast nog veel meer bijzonders te zien." zeg ik nerveus.

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Bethany Davis.

"Fijne middag verder, Bethany."
Ik steek mijn hand naar hem op terwijl ik de volgende bestelling alweer opneem.
"Een rode wijn?" vraag ik ter bevestiging aan een oudere dame.
Ze knikt vriendelijk. Ik draai me om en pak een fles rode wijn. Netjes schenk ik het glas vol met wijn en ik geef hem aan de vrouw.
"Alstublieft en een prettig reis," zeg ik beleefd.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

William David Lynch
Verveeld slenterde ik de dekken over. Ik kon niet wachten tot ik in Amerika was. Mijn gedachten stopte met het denken aan voetstappen, ik dacht nu alleen aan mijn muziek. Misschien moest ik naarmijn kamer gaan en wat gitaardeuntjes verzinnen...
Omdatik weer niet door had waar ik heen ging, liep ik voor de tweede keer vandaag tegen iemand aan.

[Okay, even naar huis, duurt 10 minutjes voor ik weer kan antwoorden]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Jhonathan Eduward Jhonson

Ik hoorde een getemd geluid in mijn oor toen ik tegen iemand op botste, 'Sorry' Mompelde ik, misschien was het wel niet mijn schuld geweest maar ik had altijd al een neiging gehad om voor alles direct sorry te zeggen, ik deed een stap achteruit om degene waar ik tegen aan was gelopen de ruimte te geven.

Don't be like the rest of them, darling

[Okée, ik ga naar werk, ben rond 9 uur wel terug.]

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

William David Lynch
'Sorry.' Ik keek de man - of eigenlijk jongen - even aan. hij mompelde meer dan dat hij sprak.
'Geeft niet,' zeg ik met een lichte, botte toon in mijn stem. 'Ik keek niet waar ik liep.'
Hij leek me een derde - misschien tweede - klas passagier. Niet veel beter dan ik dus.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Ik ga leren en weet niet hoelaat ik ga rp'en]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Jhonathan Eduward Jhonson

Ik hoorde de botte toon in zijn stem, waarschijnlijk had hij niet echt zin om te gaan staan praten, maar het leek me wel fatsoenlijk om mezelf voor te stellen, 'Ik ben Jhon' Zij ik terwijl ik mijn hand naar hem uitstak, alhoewel ik best veel mensen ontmoet die mijn hand niet wilde aannemen.

Don't be like the rest of them, darling

william David Lynch
'Ik ben Jhon.'
'Ik ben William.'
zijn uitgestoken hand negeerde ik, zoals ik bij velen deed. De vorige waarbij ik dat deed, een meisje, was beledigd geweest. mij kon het weinig schelen. Ik haal een hand door mijn haar en mijn felgroene ogen flitsen even richting de zee.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Jhonathan Eduward Jhonson

Tuurlijk, voorspelbaar hij nam de hand niet aan en ik trok hem al gouw terug, wat was er gebeurt met de tijd waarin iedereen aardig tegen je deed? Ik was het aardigzijn nog niet verleerd, mischien anderen wel, 'Waar kom je vandaan als ik vragen mag?' waarschijnlijk gewoon uit engeland dacht ik maar verder had ik niet echt iets te zeggen of te vragen.

Don't be like the rest of them, darling

William David Lynch
Nou, ik had mijn dag wel. Allemaal praters. Misschien was deze interesanter? Verveeld leunde ik tegen de reling.
'Waar kom je vandaan als ik vragen mag?'
'Engeland, London.' Voorspelbare vraag. Veel meer zou er niet uit komen. Mijn ogen flitsen weer richting de jongen.
'En wat is jouw doel in Amerika?' Waar hij vandaan kwam kon me worst wezen.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Jhonathan Eduward Jhonson

Tuurlijk ook voorspelbaar, wat had ik vandaag met mijn vragen en andwoorden? 'Familie zoeken, als die er nog zijn, ben opgevoed in een weeshuis' Andwoord ik schouderophalend, ik had alleen de voor en achternaam van mijn vader gehoord dus was ik vanplan hem te gaan zoeken, of mischien andere familie als die er nog waren.

Don't be like the rest of them, darling

Gabriël Moody
"Dat is ook wel logisch, als het zulk prachtig weer is als dit." Ik knik, 'inderdaad, het is prachtig weer" zeg ik. "Gaat u mee, meneer Moody? Het schip verkennen? Er is vast nog veel meer bijzonders te zien." Ik frons wat om de nerveuze ondertoon in haar stem, 'ja, graag. Ik ben wel benieuwd wat er nog meer te vinden is" stem ik in en ik sta op, ik kijk wat om me heen, 'waar wil je heen?" vraag ik Elisa.

Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

[Wie wilt iets doen met Catherine?]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Bethany is vrij.]

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."