• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    May Rose White ~ Weerwolf ~ energie 'aftappen' ~ HurtedHeart
    Alexis Freya Johnson ~ heks ~ geestelijk manipuleren ~ Valentino
    - Chayenne Sharona Avery ~ vampier ~emoties manipuleren ~ NightShot
    - Ashley Bington ~ weerwolf ~ betoverende zang ~ xJohnnyDepp
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~xHeavenlyx
    James Andrew Night ~ tovenaar ~ chanteren ~ LikeAWeasley
    Nathan Alexander Daniëls ~ half vampier, half demoon ~illusies vormen ~ Iheartmusicc
    Andy Benedict Jones ~ vampier ~ dingen laten ontploffen ~ xJohnnyDepp
    - Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~ Morticia
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Password
    VOL

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ xHeavenlyx
    Alexandra Evenia Odinov ~ heks ~ gave van aarde en natuur ~ TheRumIsGone
    Destiny Milexi Ramirez ~ half heks, half weerwolf ~ telekinese ~IHeartMusicc
    Louise Erika Sweet ~ vampier ~ vliegen ~ RainbowShine
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Morticia
    Jayden Jason Bright ~ half vampier, half tovenaar ~ immuun voor andermans gaven ~ HurtedHeart
    Damen Areon Jhonson ~ weerwolf ~ verscherpte zintuigen ~ TheRumIsGone
    -Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Password
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ xHeavenlyx
    Nog 1 jongen


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Eerst max. 2/3 personages [jongen en meisje]
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story


    We beginnen de eerste dag naar de zomervakantie, het is dus het begin van een nieuw schooljaar en iedereen komt aan. Iedereen kent elkaar al.

    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 21:42 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Feline Haven Chase
    'Ik draai me om of zo,' mompelt hij. 'Something like that, hoe anders? Of wil je tot die tijd niet douchen en je niet omkleden?'
    'Gatver nee, ik ben geen zwerver,' ik trek even een vies gezicht.
    'Laten we maar gaan dan,' zucht ik daarna. Ik geef Jerry nog een vluchtige knuffel waarna ik opsta.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Nathan Alexander Daniels

    Ik schud lachend mijn hoofd, ' Nou kom op dan,' mompel ik en sta op. We lopen richting de slaapvertrekken. Als we allebei een kant op gaan worden we weeer naar elkaar toe getrokken waardoor we vallen. ' Deze kant op,' roep ik geirriteerd en wil naar 't Caligas gedeelte gaan.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Feline Haven Chase
    'Nou kom op dan,' mompelt Nathan.
    'Ik zie je zo wel weer Jer!' roep ik nog voordat ik al achter Nathan aan word getrokken.
    Ik loop richting het Leonim-gedeelte maar Nathan loopt richting het Caligas-gedeelte waardoor we weer naar elkaar toegetrokken en we vallen.
    'Deze kant op,' zegt hij geïrriteerd en hij loopt al weer naar zijn afdeling.
    'Jaja, ik kom er al aan,' zucht ik.
    We lopen de leerlingenkamer in en een paar leerlingen kijken me verbaasd aan. 'Ben je verdwaald schatje?' vraagt Max. Nog zo'n irritante Caligas. Ik rol met mijn ogen en kijk naar Nathan. 'Kunnen we alsjeblieft verder lopen?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Nathan Alexander Daniels

    Ik werp Max nog een dodelijke blik toe. Hij schrikt af en ik loop al verder naar mijn kamer. Ik schaamde me niet zo erg, komt vast doordat ik een jongen was maar goed. Ik pakte snel een broek, shirt en gewoon een blouse en kleedde me snel om. ' Ik moet wel even de badkamer in,' mompel ik dan. ' Tandenpoetsen,' zei ik simpel en zuchtte waarna we die kant op liepen.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Feline Haven Chase
    Als Nathan zich omkleedt sluit ik mijn ogen.
    ' Ik moet wel even de badkamer in,' hoor ik hem mompelen. Ik open mijn ogen en zie dat hij helemaal omgekleed is. 'Tandenpoetsen,' zegt hij en hij zucht.
    Ik knik en loop dan achter hem aan. 'Schiet een beetje op wil je. Ik moet me ook nog omkleden,'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jace
    Onze magen knorde op hetzelfde moment en May moest erom grinniken. ‘We hebben honger.’ Vertelde ze grijnzend, waarna ze de dekens van ons afduwde en opstond. Ze trok me met zich mee. ‘Laten we naar de ontbijtzaal gaan, maar eerst omkleden.’ Zei ze grinnikend en ik knikte op wat ze zei. Maar toch wist ik dat ze zich nog niet goed voelde van de nachtmerrie, ze deed zich alleen maar sterk voor. Dus kleedde ik me aan, gelukkig was mijn kleding nu droog, en pakte toen May haar pols, waarna ik haar even tegen me aantrok voor een knuffel. “Je hoeft je niet sterk te houden, lieve May. Ik weet dat je eigenlijk wilde huilen…” Ik streelde mijn handen over haar bovenrug en haar, terwijl ik tegen haar fluisterde.

    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 15:12 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    May Rose white
    Ik deed mijn jogging broek uit en pakte een schone broek waar ik insprong. Ik wou net mijn shirt aantrekken toen ik plots zijn hand rond mijn pols voelde. Hij trok me in zijn armen en streelde met zijn hand mijn bovenrug. “Je hoeft je niet sterk te houden, lieve May. Ik weet dat je eigenlijk wilde huilen…” fluisterde hij. Ik keek hem even in zijn ogen. 'Nee het gaat hoor.' Ik kon goed liegen en je zag er nooit wat van zoals nu. Ik gaf een kusje op zijn wang en maakte me los. Ik draaide me om naar mijn kast en deed mijn shirtje over mijn hoofd. Ik pakte mijn Bh en deed hem al even om. Ik dacht weer aan Jace. Kut dit zou moeilijk voor hem zijn. Ik ging snel verder zodat hij zichzelf niet alweer zou verliezen.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jace
    Ze keek me even in mijn ogen. “Nee, het gaat hoor.” Ze gaf me een kusje op mijn wang en maakte zich toen weer van me los, waarna ze zich naar de kast draaide en een shirtje over haar hoofd deed. Ik was meer met haar bezig dan met mijn eigen angst om haar weer aan te vallen, maar voor haar privacy draaide ik me toch even om.
    Toen ik in mijn ooghoeken even keek of ze klaar was, was dit het geval en liep ik naar haar toe om haar hand te pakken. Gister hadden we beide volgens mij ook geen avondeten gehad, dus ik voelde me ook al een beetje geïrriteerd worden – dat gebeurd als ik voor een langere tijd geen rode vloeistof drink en/of eet. En sinds dat nu het geval is, kun je dus verwachten dat ik er behoefte aan heb.
    “Laten we eten.” Zei ik alleen kort tegen haar, nadat ik haar zachtjes de kamer uittrok naar de eetzaal. Ik wist dondersgoed dat ze er wel mee zat, maar ik zei er maar niets op.

    [ik verveel me D:]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    May Rose White
    Toen ik klaar was en een turquase hoodie had aangetrokken draaide ik me om. Hij had zich omgedraaid. Hij draaide zich weer om en liep naar me toe om mijn hand te pakken. Ik rammelde van de honger. Gisteravond had ik ook al geen eten gehad dus ik had redenen om straks voldoende te eten. 'laten we eten.' Zei hij. Niet dat ik een keuze had want hij trok me zachtjes mee naar de eetzaal. Toen we binnenkwamen lopen draaide er een paar hoofden zich op. Eenaar meisjes waaronder Lisa Diana en Cheryll gaven me een vuile blik tuurlijk ik had jace een soort van ingepikt. Mevrouw Femes stond plots voor ons. 'Jullie waren er gisteren niet.' Ze gaf ons een strenge blik. 'Ja mevrouw we hadden onze redenen.' Zei ik een beetje bits.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jace
    Toen we binnen kwamen lopen, draaide er een paar hoofden zich om. Een paar meisjes waaronder Lisa Diana en Cheryll gaven May een vuile blik en ik kneep zacht bemoedigend in de hand van May terwijl ik haar een lieve blik toeschonk, maar toen kwam Mevrouw Femes opeens voor ons staan. ‘Jullie waren er gisteren niet.’ Ze gaf ons beide een strenge blik. ‘Ja, mevrouw, we hadden onze redenen.’ Zei May ietwat bits, en ik haalde mijn oude charmante ik weer tevoorschijn, terwijl ik mijn hand door mijn zwarte haar deed. ‘Het spijt me mevrouw, we wilden het allebei niet missen, maar het klopt dat we er niet waren,’ Een charmante zoete glimlach sierde mijn lippen. ‘Dit was mijn schuld, ik… had mijn problemen weer en May hielp me.’ Goed, het was de helft van de waarheid, deze vrouw hoefde ook niet het hele verhaal te weten. Toen ik dit gezegd had, keek de vrouw even naar May en toen naar mij met een klein glimlachje. ‘Maar natuurlijk, Meneer Fox. Ik snap het totaal.’


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    May Rose White
    ‘Dit was mijn schuld, ik… had mijn problemen weer en May hielp me.’ Ik wist zelf dat hij niet helemaal de waarheid was, maar ik was blij dat hij niet alles zei. Mevrouw Femes kon het in als je Loog en eigelijk loog Jace niet hij hield alleen iets achter. ‘Maar natuurlijk, Meneer Fox. Ik snap het totaal.’ Ze had een klein glimlachje gegunt aan ons. Ja je zag het niet vaak dat Caligas niet loog. Ik knikte en trok Jace weer voorzichtig mee en ging zitten aan een tafel. Ik liet zijn hand los op wat te eten te pakken want ij rammekde. Nu ik zijn hand niet meer vast had voelde het leeg. Nee May je hebt ook een leven en een gedachte we gaan niet alleen aan Jace. Zei een stemmetje in mijn hoofd. Het had gelijk.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jace
    Toen we bij elkaar aan een Caligas tafel zaten, gingen we gelijk eten en ik miste May’s hand in die van mij. Ze had een zachte, warme aanraking en de gloed liet mijn handen en daarna mijn hele lichaam tintelen, waardoor er toch een kleine glimlach op mijn gezicht streek. Voordat ik ook maar mijn blik weer op May kon vestigen en wat tegen haar kon zeggen, kwamen er een paar meisjes aan en die duwde May opzij om naast mij te kunnen zitten.
    Met een wenkbrauw opgetrokken keek ik even naar Lisa, Diana en Cheryll. ‘Lieve dames,’ Er gleed een charmante glimlach op mijn gezicht. Het was geen echte, zoals ik die naar May zou doen, maar de oude “player” Jace. ‘Hey Jace,’ zeiden ze alle drie in koor, waarna ze een diepe dromerige zucht slaakten. ‘Hoe graag ik ook met jullie samen zou willen eten, dear Ladies, ik at al met een ander heel lief meisje,’ Glimlachte ik en gebaarde naar May, waarna ik me even naar haar boog en haar hand vastpakte. ‘Dus als jullie Dames, May haar plek terug zouden willen geven,’ Er volgde een knipoog en Diana en Cheryll die naast mij zaten, gaven May een vieze blik, maar gaven haar wel haar plek terug, waarna ze aan mijn andere kant gingen zitten.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    May Rose White
    Toen ik een hap wou nemen werd ik opzei geduwd en viel ik op de harde vloer. Toen ik opkeek zag ikcsletjes bij Jace staan. Tuurlijk waarom ook niet. Afgezien van Lisa Diana en Cheryll kwamen ook Miranda, Felice en Patricia erbij staan. Toen ik weer opstond werd ik meteen weer weggeduwd door Felice. Ze kende haar plaats gewoon niet. Mijn ogen veranderde weer in vloeibaar goud en zogen alles uit Felice. Ze viel op miranda en Patricia die omvielen en met hun gat op de grond kwamen. '...ik at al met een ander heel lief meisje,’ pikte ik opeens op. Jace boog naar me toe en pakte mijn hand. ‘Dus als jullie Dames, May haar plek terug zouden willen geven.' vervolgde hij. Ze gingen weg van mijn plek en ik ging weer zitten. Ik voelde een vuile blik en ik voelde van woede mijn ogen weer goud achtig kleuren. Al waren ze meestal bruin groen. Ik zoog een beetje uit Lisa Diana en Cheryll dn gaf een deel aan Jace. Ze zouden nu weer moe zijn. Ha. Ze zouden het maar moeten leren dat ik eigelijk gewoon hoger sta dan hun. Vorig jaar stond ik al een hoge rang dat ze maar niet gingen denken dat dat veranderd was.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [Jerry en Philip zijn vrij. Iemand zin om met ze te praten?]

    [Ik wil wel. heb de hele dag niet eens in deze rpg geschreven :'D]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor