Vier weken geleden had ik een topic aangemaakt over dat ik van een paard af was gevallen en last had van mijn rug.
Eén van mijn twee beste vriendinnen van de manege, M, kwam toen vrijwel gelijk nadat de les was afgelopen naar me toe en is bij me gebleven tot mijn vader er was.
Vandaag kwam er een groep vrouwen naar de manege voor een vrijgezellenfeest; de vrouw waar het om draaide kreeg een privéles. Ze moesten nog even wachten tot de les was afgelopen.
Ik had al een uur les gehad en ik reed nu nog een uur om een andere les in te halen op een ander paard, Mister, die nogal schrikkerig aangelegd is. De hele les ging het goed tótdat die groep van het feestje kwamen.
De aankomende bruid was verkleed als Sneeuwwitje (met haar eigen kleren eronder) wat op zich zou kunnen als je niet naar paarden toe gaat.
We moesten onze voeten uit de beugels halen en in eerste instantie (toen ze er nog niet waren) deed ik dat niet. Maar we gingen stappen, de instructrice had gezegd dat het wel kon, dus ik had zoiets van; ik doe ze nu ook wel uit. Had ik dat maar niet gedaan...
Mister kwam langzaamaan in de buurt van "Sneeuwwitje" en nietsvermoedend liet ik hem gewoon doorlopen. En ineens maakte hij een bocht van 90 graden, waardoor ik schuin kwam te hangen, en schoot er in galop vandoor. HIJ SCHROK VAN DIE VERDOMDE JURK!
Iedereen dacht dat ik mijn beugels nog inhad en dat ik mezelf dus weer op kon trekken (ik hing schuin), maar ik had mijn voeten helemaal niet meer in de beugels. Oftewel, Kim beland naast het paard op haar rechterbil en haar cap veert met een klap tegen haar voorhoofd aan. Hoofdpijn en een pijnlijke bil. -.-
Om even terug bij het punt te komen waarom ik dit topic aanmaakte; terwijl ik op de grond lag, vroeg ik me al af wie er eerder bij me zou zijn; M of de instructrice. Het was uiteindelijk M.
Terwijl anderen achter Mister aangingen, bleef M bij mij staan.
Later zaten we ergens in de schaduw te kletsen en ons gesprek ging ongeveer zo:
Ik: "Ik zat me echt af te vragen wie er eerder bij me zou zijn; jij of R." (R is de instructrice)
M: "Ik was de eerste."
Ik: "Klopt. De vorige keer met Brian was je ook al zo snel bij me terwijl je wel Lucas moest afzadelen. Dat vond ik ook al zo verwonderlijk."
M: "Natuurlijk, je bent mijn vriendin. Ik had met Brian zelfs de neiging om van Lucas af te stappen en bij je te gaan kijken, maar er kwamen al een heleboel mensen naar je toe, dus dat liet ik maar zitten. Ik heb uiteindelijk Lucas' spullen gewoon bij zijn stal laten liggen en ben gelijk bij jou gaan kijken."
Ik: "Echt? Dat is echt lief van je."
M: "Dat is toch logisch, je bent mijn vriendin. Jij zou waarschijnlijk hetzelfde voor mij doen."
The clue: Ik vond dat echt zo lief dat ze zo bezorgd om me was dat ze zelfs van het paard af wilde stappen. Ik ben echt blij met haar als vriendin.
Hebben jullie dat ook wel eens dat jullie dat zo lief vinden van iemand?
Vinden jullie mensen trouwens ook wel eens onvriendelijk?
Die mensen van de jurk hebben me niet eens gevraagd hoe het met me ging of sorry gezegd terwijl ik de enige ben met die paardrijbroek én iedereen die het zag gebeuren vroeg aan me hoe het met me ging. Ik heb degene die de jurk aanhad zelfs nog op Sanne, het paard, geholpen!
En het mag dan wel haar vrijgezellenfeestje zijn en je wil lol maken, dat snap ik echt wel (+ dat zei mijn moeder ook al), maar je kan op zijn minst wel even sorry zeggen voor iets wat je vrijgezellenfeestje veroorzaakt heeft -.- Ik vind dat echt zo onbeschoft.
[ bericht aangepast op 26 mei 2012 - 15:54 ]
"Some day you will be old enough to start reading fairy tales again. - C.S. Lewis
