(RPG)The poor, the rich, the dogs and the villas. [1] - Speeltopics

RPG rechten zijn van: @MyMisery

Om het topic netjes te houden ga ik alles in een story zetten.
http://www.quizlet.nl/stories/87645/rpg-the-poor-the-rich-the-dogs-amp-the-villas/


Speciaal voor julie nog even de regels:

- OCC is met haakjes []{}()
- In het echt zijn mensen ook niet na een uur al verliefd. Ze vinden elkaar wel leuk, dat is wat anders.
-Schelden mag, allen wel met de personages
-16+ is toegestaan
-Overdag ben je samen, als er een dag programma is, anders zit je met de andere in jouw persoonlijke villa
-Ga anderen niet lopen besturen.
-De plaatsen waar we heen gaan worden aangegeven. Als je zelf ergens naartoe wil moet je dat vragen
-Het liefst drie regels, meer mag altijd.
- Max. twee jongeren per persoon.
-niemand is perfect
-ik wil minimaal nog 1 iemand onder de 16. (Die van mij is 14)
-Realistisch en actief. Als je dat bent mag je meedoen




Als ik offline ben en er moet een nieuw topic geopend worden
Mag er overlegd worden en gewoon een nieuw topic geopend worden,
indien Alles wat hier staat er ook in komt te staan, ook de story.

Veel plezier, het vertrek van de bussen staat ook in de story.

[ bericht aangepast op 4 juni 2012 - 19:04 ]

We've lived in the shadows for far too long.

[mijn topics & de link naar de site doet het niet. ]

[ bericht aangepast op 4 juni 2012 - 18:39 ]

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

(Mijn topics)

[ bericht aangepast op 4 juni 2012 - 18:50 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

{Mijn topics}

Don't be like the rest of them, darling

[Mijn topics]

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

[mijn topics]

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

[>Mijn topics]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Mijn topics x'D]

And I hope.. we'll meet again..

[wanneer beginnen we? ;c]

[ bericht aangepast op 4 juni 2012 - 20:50 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Mijn topics, moeten we gewoon beginnen met dat ze aan het inpakken zijn en op weg naar de bussen ofzo?]

[ bericht aangepast op 4 juni 2012 - 21:02 ]

Black is not longer dangerous, so what's dangerous now? Colour. Colour is super dangerous

(Ja, dat is het idee. Gewoon beginnen bij die ochtend. Vergeet niet 9 uur bij de bussen.)

Misery:


Blij sloeg ik mijn koffer dicht en zuchtte trots. "Zelf ingepakt." Zei ik blij tegen mij moeder en gebaarde dat iemand hem van de trap moest slepen. Daar stonden 11 andere koffers en een tas. "Oké, dit moet in de auto en dan kunnen we." Klapte ik blij in mijn handen. Mijn moeder herinnerde me dat ik ok nog met een bus moest. "Ja, dat weet ik." Wuifde ik het weg en keek toe hoe mijn koffers de auto ingesleept werden.

We've lived in the shadows for far too long.

Orlando

Met een kleine glimlach liep ik naar beneden, een koffer in mijn ene hand en een sporttas over mijn schouder, mijn was achter me aan de trap af gelopen en sprong bijna in mijn armen, ik gaf haar een kusje op haar voorhooft net zoals bij mijn broertje en wende me toen naar mijn moeder, de laatste jaren had ze meer haar best gedaan en ik was ergens trots op haar, ik wilde niet weg, niet hier weg. Ik gaf mijn moeder een laatste knuffel waarna ik de koffer in de auto van een vriend van mij zette (Die zo aardig was om me te brengen) en rook ik de geur van benizne toen we wegreden, weg van de plaats waar ik ongeveer mijn hele leven was geweest.

Don't be like the rest of them, darling

[Okidoki ]

Piper
Zuchtend sloot ik mijn koffer, ik liep naar beneden, daar stond nog mijn oude vertrouwde eastpack te wachten, heel veel kleding en schoenen had ik niet, dus ze pasten allemaal in mijn mega grote groene koffer, het ene wieltje moest ik gister wel vervangen omdat die helemaal scheef hing.
Ik opende de koelkast en ging opzoek naar iets eetbaars, een half gevulde doos eieren, wat een ontbijt weer.
Ik gooide de eieren in een koekenpan en hoorde mijn moeder van de trap af komen, met een lege fles wijn in haar hand, geen record ze was al een keer om half 6 's ochtends begonnen.
"Wil je wat eten?" vraag ik aan haar, ze mompelde wat.
Ik rolde met mijn ogen, het zou me niks verbazen als ik terug zou komen en mijn moeder ergens dood aantrof, ze kon echt niet voor zichzelf zorgen. "Waar ga jij heen?" vroeg mijn moeder boos kijkend naar de koffers. "Mam dat had ik toch verteld?" zeg ik zo lief mogelijk, maar het was al te laat. Een harde vlakke hand sloeg tegen mijn wang, ook dat nog.
"Hoe durf je zomaar weg te gaan?" krijste ze.
Toen ging de deurbel, mijn moeder keek nors en liet zich op de bank vallen. Ik zette het vuur uit en liet de eieren voor wat ze waren en deed de deur open. Onze nieuwe buurvrouw was zo lief om mij te brengen, ik schoot in mijn afgetrapte allstars pakte mijn tas en koffer en sloeg met een harde klap de deur achter me dicht.

Black is not longer dangerous, so what's dangerous now? Colour. Colour is super dangerous

Jayden

Hij droeg een sporttas om zijn schouder terwijl hij met een harde klap de deur achter zich dicht sloeg. Wie verplichtte hem eigenlijk om überhaupt mee te doen aan een project als dit? Als zijn ouders hem beu waren konden ze hem even goed op straat gooien. Zijn ogen flitsten kort van links naar rechts voordat hij de straat overstak. Eenmaal aan de andere kant schopte hij tegen een blikje. Nee. Niemand kon hem iets verplichten. Hij kon nu even goed verdwijnen in de schaduw van een steegje. Het zou niemand opvallen. Een grijns lag om zijn lippen. Hij zou niet weglopen. Nu zou hij zelf eens kunnen profiteren van het rijke stinkleven. Zijn hele jeugd had hij op straat doorgebracht, dus een vakantie in een villa sloeg hij zeker niet af. Want dat was hoe hij het bekeek, een vakantie.

And I hope.. we'll meet again..

Tiffany
Ik werk nog even mijn make-up bij als ik mijn moeder beneden naar me hoor roepen. 'Tiffany, je koffers zijn ingepakt!' Ik kijk nog een keer in de spiegel. 'Ik kom al,' roep ik snel. Van mijn nachtkastje grits ik mijn mobiel en iPod en stop die in de tas die ik al op mijn bed had klaargelegt. Terwijl ik de enorme trap afloop naar beneden check ik of alles dat ik nodig heb voor de reis in de tas zit. 'Kom, kom, opschieten,' zegt mijn moeder gehaast. Ze drukt nog een kus op mijn kruin en geeft me een zetje naar de deur. Mijn vader had ik vanochtend al gedag gezecht, hij moest werken, zoals altijd. Er stonden twee auto's voor. Een waar ik in kon zitten en een waar al mijn koffers in zaten. Ik moet natuurlijk wel genoeg spullen bij me hebben, je weet nooit wat je nodig zult hebben. Als ik buiten sta loopt mijn moeder gehaast langs me. Ze moest natuurlijk zelf ook naar haar werk. 'Doei,' zegt ze voor de laatste keer en stapt in haar eigen auto. Ik sjok het trappetje af en wacht tot de chauffeur de deur open heeft gemaakt. Als de deur open wordt gehouden kijk ik nog een keer naar mijn huis en stap in de auto.

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Yasmin

Ik gooide de laatste spullen in mijn koffer en nadat ik mijn mobiel had uitgezet sloot ik ook mijn handtas.
'Pappie! Ik ben klaar!' riep ik naar beneden en papa kwam snel naar boven om mijn grote roze koffers naar beneden te dragen. Ik trippelde er snel achteraan op mijn hakken en rende naar mama.
'Ik ga je missen lieverd en ik hou van je.' zei ze met tranen in haar ogen. 'Oh mama stop nou, dadelijk moet ik ook huilen en dan loopt mijn make-up uit!' zei ik en ik gaf haar een knuffel. 'Doei mam!' riep ik toen papa had aangegeven dat hij klaar was om aan te rijden.
Ik stapte in de auto, daar ging ik dan. Weg van huis..

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.