• RPG rechten zijn van: @MyMisery.

    Om het topic netjes te houden ga ik alles in een story zetten.
    http://www.quizlet.nl/stories/87645/rpg-the-poor-the-rich-the-dogs-amp-the-villas/


    Speciaal voor julie nog even de regels:

    - OCC is met haakjes []{}()
    - In het echt zijn mensen ook niet na een uur al verliefd. Ze vinden elkaar wel leuk, dat is wat anders.
    -Schelden mag, allen wel met de personages
    -16+ is toegestaan
    -Overdag ben je samen, als er een dag programma is, anders zit je met de andere in jouw persoonlijke villa
    -Ga anderen niet lopen besturen.
    -De plaatsen waar we heen gaan worden aangegeven. Als je zelf ergens naartoe wil moet je dat vragen
    -Het liefst drie regels, meer mag altijd.
    - Max. twee jongeren per persoon.
    -niemand is perfect
    -ik wil minimaal nog 1 iemand onder de 16. (Die van mij is 14)
    -Realistisch en actief. Als je dat bent mag je meedoen




    Als ik offline ben en er moet een nieuw topic geopend worden
    Mag er overlegd worden en gewoon een nieuw topic geopend worden,
    indien Alles wat hier staat er ook in komt te staan, ook de story.

    Veel plezier, het vertrek van de bussen staat ook in de story.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Madeline 'Maddy'
    ''Zouden we veel met de mensen van onze eigen villa moeten doorbrengen of denk je dat je ook gewoon dingen met de rest gaat doen?'' vroeg hij, en ik haalde mijn schouders op. ''Ik hoop op dat laatste.'' gaf ik mompelend toe, en ik hoorde Bam grinniken wat me liet opkijken. ''Vind je me een trut?'' vroeg hij me grijnzend, en ik schoot in de lach.
    ''Is dat niet.. Wat vrouwelijk?'' grinnikte ik, maar schudde toen mijn hoofd. ''Nee, hoezo?'' grijnsde ik.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Tiffany
    Ik maakte een sprongetje van angst toen ik Robin achter me hoorde. Hij liep even snel naar de kleuken en kwam vervolgens met een flesje water terug. 'Je liet me schrikken!' lach ik. 'Yas! Zelfs ik ben sneller dan jij!' roep ik nog een keer. Dan beantwoord ik Robin zijn vraag. 'Zonnen natuurlijk, als het nog lukt voordat de zon weg is dan.' Ik zag dat de zon al wat lager stond.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Brandon 'Bam'
    'Is dat niet.. Wat vrouwelijk?' Vroeg ze me grijnzend en ze schoot daarna in de lach. 'Ja dat vond ik nou ook al.' Lachte ik zelf ook.
    'Nee, hoezo?' Grijnsde ze toen en ik keek haar grijnzend aan. 'Weet niet, zo noemde een jongen in de bus me.' Grinnikte ik. 'Eerst dacht ik dat hij het tegen het meisje naast hem had, omdat ik me eerder zelf een eikel had genoemd ofzo, maar het bleek naar mij te zijn.' ik vond het inderdaad echt heel raar om een jongen trut te noemen, maar blijkbaar was ik niet de enige.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Robin Daniel Hastings
    'Sinds wanneer kun je binnen zonnen?' zei ik en maakte een hoofdbeweging naar de zon buiten. 'Meisjes zijn altijd langzaam, zelfs ik heb daar ervaring mee.' Ik nam plaats op de onderste traptree en zette mijn zonnebril tussen mijn krullen. 'Dus.. leuke mensen mensen in je villa?' probeerde ik een gesprek op gang te krijgen.


    “Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

    Tiffany
    'Denk je dat ik dat niet weet?' grinnik ik en ga ook naast hem zitten. 'Ze hebben me zekerweten in de stomste villa gezet met de vervelendste mensen die ik ken! Een meisje dacht dat ze leuk was en deed alsof ze rijk was, je zag duidelijk dat ze dat niet was.' Ik kijk even naar de trap. 'Oh en Yas, neem mijn telefoon mee!' Verontschuldigend kijk ik Robin aan. 'Sorry, ik lijk nu net een zeikwijf.'

    [ bericht aangepast op 8 juni 2012 - 23:32 ]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Madeline 'Maddy'
    ''Dat is.. apart.'' grinnikte ik. ''Waarom noemde hij je zo? Vreemde kerel.'' grijnsde ik. Als je iemand uitschold, doe het dan goed. Mensen vonden me altijd te verlegen, maar vaak onderschatte ze me. Ja, ik was verlegen, maar als ik écht boos was, wou je me liever niet tegenkomen.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Robin Daniel Hastings
    'Lijkt, ik heb allang door dat jij niks anders kan dan zeuren.' grinnik ik. 'En arme mensen zijn zo erg omdat...?' ik houd mijn flesje water voor haar neus zodat ze het kan aanpakken. 'Je hebt hier een zwembad, Yasmin, mooi weer en mij natuurlijk. Genoeg om je mee te vermaken hoor.'


    “Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

    Tiffany
    'En arme mensen zijn zo erg omdat...?' vraagt hij. Ik zucht even. 'Het is niet dat ze erg zijn ofzo, maar ze denken allemaal dat wij arrogant zijn.' Hij houd een flesje water voor mijn neus, k pak het aan en neem een slok. 'Je hebt hier een zwembad, Yasmin, mooi weer en mij natuurlijk. Genoeg om je mee te vermaken,' vervolgt hij. 'Ja, vooral jij bent erg vermakelijk.' Zoals altijd klinkt er sarcasme in mijn stem, iets wat typisch voor mij was. 'Nee hoor Robin, ik vind je harstikke lief,' zeg ik gauw voordat een van de aardigste personen hier boos wordt. 'Wil je zo eigenlijk meegaan naar het zwembad?'


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Brandon 'Bam'
    'Dat is.. Apart.'grinnikte ze en ik lachte. 'waarom noemde hij je zo? Vreemde kerel.' lachend haalde ik mijn schouders op. Ik vroeg alleen of ze wisten hoelaat we aankwamen en ze begonnen meteen met hun vooroordelen. Ik zei er wat van en het meisje begon redelijk normaal te doen. En opgevenmoment grinnikte ik ergens om.- Geen flauw idee meer wat. En riep hij, -niet zo grinniken, trut.' grinnikte ik. 'ofzowiets. Nou iniedergeval trut.' ik wist niet meer precies wat hij gezecht had maar wel iets in die trant en dat het over mijn gelach ging.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Robin Daniel Hastings
    'Ja, vooral jij bent erg vermakelijk.' Ze doet duidelijk geen moeite om haar sarcasme te verbergen. 'Nee hoor Robin, ik vind je harstikke lief,' Ik knik instemmend. 'Juist ja, halve depressie hier!' vervolg ik mijn betoog. Mijn blik gaat naar boven waar nog steeds geen Yasmin te bekennen is. 'Natuurlijk ga ik mee naar het zwembad als Yasmin ooit nog naar beneden komt.' Ik begin met mijn vinger op de traptreden te trommelen om aan te geven dat dit echt veel te lang duurt.


    “Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

    Tiffany
    'Snel gepikeerd?' vraag ik met een lach op mijn gezicht, die je niet snel weg zult kunnen halen. Hij begint op de traptreden te trommelen, hij vind het vast, net als ik, veel te lang duren. 'Dan gaan we hier een geweldige poolparty voor twee houden! Zoek een leuk nummer uit.' Ik overhandig hem mijn iPod en ga op zoek naar drank, wat niet zo makkelijk te vinden is. Uiteindelijk kom ik terug met lege handen. 'Laten we doen alsof dit alcohol is, nep-dronken worden en-' Midden in de zin hou ik op. 'Nee, laat maar, veel te saai.' De zon begint langzaam te verdwijnen, als teken dat de avond valt. 'Daar gaat mijn eerste kans op een kleurtje.'


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Robin Daniel Hastings
    'Ah, nou dan smeren we je toch in met snelbruincrème, of hoe dat spul ook mag heten,' Ik loop met Tiffany's ipod nog in mijn handen naar buiten. 'Zet jij maar muziek op, ik sta namelijk niet op je ipod dus staat er ook geen goede muziek op.' en gooi het ding ergens tussen mijn handdoek en t-shirt dat ik net uittrek. Ik ga met mijn voeten in het water zitten kijkend hoe Tifanny kritisch de kussens in de ligstoelen bekijkt.


    “Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

    Tiffany
    Ik bekijk de kussens op de ligstoelen in het zwembad, die duidelijk al een keer gebruikt zijn. Robin gaat op de rand van het zwembad zitten, ik doe het ook maar. Daar zit ik liever dan op deze ligstoelen. Het water voelt eerst ijskoud aan, na een tijdje begint het langzaam te wennen. 'Dus je zingt?' Ondertussen beweeg ik met mijn benen in het water.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Robin Daniel Hastings
    'Ik zei niet dat ik zing, dat maak jij ervan.' Mijn voeten dobberen nog steeds in het water en ik bekijk de kringetjes die mijn bewegingen teweeg brengen. 'Misschien zing ik, wie weet." de lucht boven ons kleurt langzaam roze dus zal de zon binnen enkele minuten wel verdwenen zijn. 'Kun jij zingen.' vervolg ik na onze korte stilte.


    “Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

    Tiffany
    Alhoewel hij het nog niet heeft toegegeven, denk ik wel dat hij zing. Het is een tijdje stil. 'Kun jij zingen?' vraagt hij dan. 'Misschien zing ik, wie weet,' zeg ik hem na. 'Maar jup, ik zing. Niet heel bijzonder ofzo, ik vind het niet leuk genoeg om er mee verder te gaan. Het moest van mijn ouders.'


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”