• In een arme wijk in Brooklyn is er één specifieke danscrew, die steeds samenkomt in het park vlakbij. Op het grasveld, tussen het basketbalplein en het speeltuintje, houden ze hun dance battles.
    Ze spreken af, gewoon voor het plezier en voor de steun van de vrienden, maar daar wil de plaatselijke politie, die hen als probleemjongeren beschouwt, een stokje voor steken.
    Op een dag hangt er een mededeling aan de ingang van het park. Het wordt gesloten, maar natuurlijk laten de vrienden dat niet zomaar toe. Meteen gaan ze in de tegenaanval, maar wanneer dat niet werkt besluiten ze het over een andere boeg te gooien. Ze gaan geld verdienen en hoe?
    Een dance battle! Maar niet zoals ze gewend waren... nee, deze was op topniveau. Meteen beginnen ze met trainen. Lukt het hen om te winnen?
    En blijft de groep samen, wanneer hij zo hard onder druk staat?

    Deze RPG begint, wanneer ze nog gewoon voor het plezier samenkomen. Er is dus nog geen sprake van dat het park verdwijnt.

    join the crew!




    Regels
    - Schelden en geweld mag IC, OCC niet
    - 16+ is toegestaan
    - als je een personage aanmaakt is het de bedoeling dat je er wel degelijk iets mee doet. Dus niet na een dag als toppen.
    - Ik verplicht je niet om een bepaalt aantal regels te posten, maar weet dat een langere tekst leuker leest
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
    - IC met de naam van het personage erboven
    - Speel je eigen personage, niet dat van iemand anders



    deelnemers:
    -Amy Price {JokerBaby}
    -Alexys Cekmez {CarrotCurls}
    -Alexandra Night {TheRumIsGone}
    -Flower Drea {LovelyLonely}
    -Jasmine Eberson {xkimx124}
    -Alicia Smith {KaulitzGurl}
    -Hannah Emberson {xFreedom}


    -Pace Saade {SupahBaby}
    -Aedan Price {JokerBaby}
    -Wayne Smith {Paddo}
    -Don Smith {Prejudices}
    -James Scagotti {TheRumIsGone}
    -Eadric Crawford {JokerBaby}
    -Brad Lloyd {SupahBaby}




    [ bericht aangepast op 10 juni 2012 - 9:12 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Amy Price
    "En ik heb ook al tegen Don gebattled!" riep ik toen weer tegen Brad.
    "Hij zei dat ik gewonnen was, maar daarna riep hij: leve amy's klungeligheid!"
    Ik gaf Don even een kleine stomp op zijn arm, maar keek snel weer naar Brad.
    "Misschien battle ik wel eens tegen jou." zei ik met een speelse grijns.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [Moet weg, ga bij mijn tante paardrijden (en ik heb net thuis gereden xD) tot vanavond misschien. xx]


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    [Wie heeft er zin om Hannah te meeten?]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    {Ik zou wel willen, maar moet zo bij mijn tante.
    Anders moet ik in het midden van het gesprek stoppen.}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [ Ik ben vanavond de hele avond weg... )': ]

    {Misschien kunnen Eadric en Hannah nu aan de praat geraken?}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    JokerBaby schreef:
    {Misschien kunnen Eadric en Hannah nu aan de praat geraken?}


    [Ik vind het goed (:]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Eadric
    Ik liep glimlachend bij het groepje vandaan. Ik bleef even verwonderd staan, toen ik twee jongens zag staan kussen, maar haalde toen mijn schouders op. Als ze maar gelukkig zijn.
    Ik liep -nog steeds half hinkend- naar een boom en keek ertegenaan leunend naar de dansende menigte.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Hannah.

    Langzaam kom ik omhoog. Nu pas kom ik weer uit mijn gedachte en merk ik dat niemand meer in het kringetje zit. Ik heb zelfs niet gemerkt dat Pace zijn arm weg heeft gehaald. Waarom heb ik dit ook verteld? Nu blijf ik er weer in hangen en dat is nou net iets waar ik nu totaal géén zin in heb.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Eadric Crawford
    Ik sluit mijn ogen terwijl ik terugdenk aan wat me hier eigenlijk had gebracht.
    Op mijn vierde waren mijn ouders gestorven. Ik herinner me niets meer van hen. Ze waren een verre gedachte. Het enige wat ik van hen had was een verkreukelde foto die ik steeds in mijn zak bewaarde.
    In eerste instantie werd ik in een soort van tehuis gedropt en op mijn achtste brachten ze me naar een pleeggezin. Maar daar voelde ik me niet thuis. Ik woonde er met 13 andere kinderen. 13!
    Natuurlijk hadden die ouders geen tijd voor mij. Ze moesten geld verdienen voor hun veertien kinderen en konden amper tijd vrijmaken voor de jongsten van de bende. Ik kreeg geen liefde. Iets waar ik enorm naar smachtte.
    Uiteindelijk trok ik hun aandacht op een andere manier. Ik werd een probleemjongere, maar als ze tegen me stonde te schreeuwen, kreeg ik wel aandacht. Na een tijd werd het te erg.
    Ik liep weg. Ik kon die teroriserende broers en bitcherige zussen van me niet meer aan.
    Zo kwam ik een groep hangjongeren tegen. Ik zat zogezegd in hun territorium en zou ervoor moeten boeten. Zo geraakte ik aan de verwondingen. En nu was ik hier. Het beste tot nu toe.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    {Komt Hannah bij hem of hij bij haar?}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [Ik ga zo naar bed, dus ik weet niet of je dan nog een gesprek aan wilt knopen? Ik ging pas om vier uur slapen >.< Dus ik ben kapot moe.]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    {Ah ok. Misschien niet dan ;)}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Amy Price
    "Waarom loopt hij eigenlijk mank?" vraag ik Brad, terwijl ik Eadric nakijk. Hij gaat tegen een boom aan zitten en lijkt een verzonken te zijn in gedachten.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Brad Lloyd
    "Ik heb geen idee," zei ik, "ik weet alleen dat hij zo al liep, maar dan veel erger, toen ik hem daarnet vond."


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe