Forgotten Friendships{RPG}- 18 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 31 juli 2012 - 19:02 ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Danny

Ik zucht even genietend en loop de stad langzaam in. "Weet je, ik vidn het hier echt mooi." Zeg ik dan met een grote glimlach.
"Mooier dan eerst." Grinnik ik. "Nu dat ik jou heb ontmoet, kan deze vakantie niet meer stuk." Zeg ik met een hele brede glimlach. Ik pak zijn hand steviger vast en kijk vooruit.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Andrew
ik glimlach en geef hem een kus. 'Thats sweet' zeg ik en glimlach. ' ik ben ook heel erg blij dat ik jou heb ontmoet' zeg ik gemeend en kijk om me heen. 'waar wil je eerst heen?' vraag ik en kijk even naar de winkels.

Danny

"Gewoon lopen en als we een leuke winkel zien naar binnen gaan?" Zeg ik met een lachje en kijk hem aan, dan druk ik een kusje op zijn wang en glimlach naar hem. "Kunnen jullie het zien!?" Vraag ik geïrriteerd aan een aantal jongens die ons aangapen, natuurlijk kunnen ze ons niet verstaan.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Austin
ik schik even als ze opeens op mijn rug springt maar loop daarna rustig door. 'ja dat weet ik heel zeker' zeg ik droog terug als ze vragt of ik het wel zeler weet. Ik loop de camping weer op 'en weet jij het ook zeker?'

Andrew
ik kijk met opgetrokken wenkbrauw naar de jongens. Daarna draai ik Danny om en begin hem te zoenen. Dan kunnen ze het ook krijgen ook. Ik sla mijn armen om hem heen en hoor wat geluiden van de jongens die ik rustig negeer. Ik geniet van de zoen die ik hem nu tenminste kan geven.

Isabella

Ik glimlach. 'Ja hoor.' Ik kijk hem aan. 'Maar nu ben je je handdoek vergeten.' Ik ga over hem heen hangen, zodat ik hem aan kan kijken. Daardoor verlies ik mijn evenwicht en draai me zo, dat de val zachter aankomt. Ik blijf lachend liggen en kijk Austin aan. Geen zin om op te staan. Ik kijk hem doodleuk aan. 'Kom is hier.' Ik wenk hem en grijns.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Austin/b]
ik kijk haar aan. ' en waarom dan wel?' vraag ik grijnzend en kijk even naar het dtrand. ' ik denk dat ik eerst maar gewoon me handdoek ga halen'zeg ik serieuss en grijns even. Is kijken of ze dat geloofde..

Danny

Ik stop de zoen en kijk Drew aan. "Wat doe je, dit kan fout gaan." Zeg ik en kijk hem aan. Ik had mijn armen wel om zijn nek gedaan maar ik ben zo bang dat die jongens wat doen. "Lok het niet uit." Zeg ik zacht tegen hem.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Isabella

'Blijf ik hier op je wachten.' Ik sluit mijn ogen en blijf liggen. Mensen lopen langs en kijken me raar aan. Ik grijns even en kijk Austin aan. 'Als je maar opschiet. Straks komt iemand me nog aan de kant vegen,' grinnik ik. Ik zwaai even en sluit mijn ogen dan weer. 'Tot zo,' grinnik ik. Ik wacht tot hij weggaat.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Andrew
ik kijk Danny aan en dan naar de jongens. Ik zucht en knik 'je hebt weer is gelijk' zeg ik en grinnik kort. Ik laat hem los en trek hem mee. We komen ergens achter een winkel of zo en ik glimlach. 'dus mag het hier wel?' vraag ik grijnzend. Terwijl ik hem tegen de muur aan druk en dicht tegen hem aan ga staan. Ik wou gewoon zijn lippen weer, volgens mij was die zoen van net niet zo'n goed ide.. Nu wil ik er nog een, Zijn zoenen zijn verslavend. Ik grinnik kort om mijn eigen gedachte en kijk Danny aan.

Austin

ik grinnik en loop rustig weg om mijn handdoek te gaan halen. Ik kijk even om me heen en zie hem al liggen.Als ik hem heb ga ik rustig terug naar Isabella.

Danny

Ik grinnik als hij me tegen de muur duwt. "Ja hier mag het." Lach ik en wil mijn lippen op de zijne drukken. Maar voor ik er ben voel ik iets nats over ons heen en kort daarna zijn mijn kleren doorweekt, ik kijk opzij en zie de jongens daar staan. Ik voel de woede in me opborrelen. "Kloozakken! Durven jullie wel!" Ik spring op een van de jongens af en geef hem een dreun, waarna hij mij vastpakt en me op de grond duwt, ik geef hem een paar rake klappen en trappen. Ik zie twee jongens op Drew afspringen en er komt er ook nog een bij mij. "Godver!"

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Isabella

Ik zie een schaduw boven me. 'Austin ga uit mijn zon,' lach ik en open mijn ogen. Gelijk is het duidelijkj. Dat is Austin niet. Ik zit binnen een seconde recht op. Hij zegt iets in het Spaans, maar ik schud mijn hoofd dat ik het niet begrijp. De grijns op zijn gezicht stelt me niet echt gerust. Vaag herinner ik hem, maar weet even niet waarvan. Ik sta op.
'Excuse me,' glimlach ik vriendelijk, waarna ik me omdraai. Hij pakt mijn pols vast. Ik slaak een geïrriteerde zucht. Ging nou geen een dag hier bij mij normaal? Ik kijk hem aan. 'Laat me los.' Ik had geen zin om Engels te praten en trok mijn arm los. Ik kijk hem even kort aan, maar hij kijkt me met een vieze en vuile grijns aan. Opeens herinner ik hem weer en blijf hem versteend aankijken. Zijn ogen glinsteren, alsof hij een idee heeft. Ik kijk hem met grote ogen aan. Hij heeft dat spul in mijn drankje gegooit. Hij is de freak! 'You remember me.' Langzaam knik ik. In een reflex heeft hij mijn pols weer mee. Ik begin hem te slaan, wat mij ook weer een klap op leeft. Ik weet me los te rukken en begin te rennen. In de richting waar Austin heen verdween. Ik kijk niet om me heen en ren door. Ik werp een blik op mijn schouder en zie dat de jongen me achterna gaat. Het was ook wel te verwachten hem tegen te komen. Dit was maar een klein dorpje...

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Andrew
ik wou Danny gaan helpen maar net op dat moment komen er twee jongens op mij. Ik krijg een paar aardige klappen en trap goed terug. Al er een valt grijp ik mijn kans en weet de andere jongen een harde trap in zijn ballen te geven. Ik kijk naar Danny en wil hem gaan helpen.

Danny

"Rot op klootzakken!" Brul ik en probeer ze weg te slaan, maar ze hebben me bijde vast. "Ik zei toch dat het niet slimlwas!" Schreeuw ik bang naar Drew. "Achter je!" Roep ik. Man met hoeveel zijn hun wel niet! Ik begin toch aardig bang te worden en begin om hulp te roepen. Nog steeds deel ik rake klappen uit en raak er eentje in zijn gezicht. Er word een hand op mijn mond gelegt en ik kan niet meer schreeuwen. Drew word ondertussen afgeleid door een adner. En ik probeer die wie zijn hand voor mijn mond heeft in zijn hand te bijten. "Hmhh!!!" Roep ik als ik in paniek begin te raken.

[ bericht aangepast op 27 juli 2012 - 19:02 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.