• Paddo schreef:
    Iedereen kent de films/spellen van Resident Evil wel, of heeft er ooit van gehoord. Deze RPG is deels gebaseerd daar op.



    Story
    Umbrella Corporation heeft de wereld verteld dat er geen zombies meer zijn, ieder is verheugt en loopt weer rustig over straat.
    Dit was in het jaar 2021,
    Wat de mens niet wist was dat Umbrella Corporation gewoon rustig door ging met zijn experimenten met het T-virus.
    Enkele jaren later gebeurde het, het T-virus ontsnapte uit een van de meest bevolkte hives en infecteerde zo iedereen die er was.
    Nu, in het jaar 2025, gebeurt het allemaal opnieuw, de wereld raakt langzaam weer overspoelt met zombies.
    Ieder leeft voor zichzelf, of gaat men toch samen werken?

    Surrounding





    Rulez!!!
    ~Iedereen luistert naar elkaar.
    ~Weet je iets niet? Vraag het!
    ~Geen Over Powered characters. (Tenzij T-Virus Agent, dan kan het soms)
    ~Minstens 3 Regels!
    ~Afwezig? Meld het!
    ~Events worden door mij gedaan en aangegeven in rood!
    ~T-Virus agents hebben max 6 wapens!
    ~Commando's hebben max 4 wapens!
    ~Teenagers hebben max 2 wapens!


    Character Slots

    T-Virus Agents

    ~ Lance Hunter
    ~

    Commando's
    Captain ~
    Tech ~
    Heavy ~

    Teenagers
    ~ Evermore Luce Slive
    ~ Kiara Delisha Everdeen
    ~ Yuri Leith Bishop
    ~ Delya Florence Cardenas
    ~

    Character Creation

    Name:
    Class:
    Character
    Personalitie
    Weapon(s)
    Extra

    Kiara Delisha Everdeen

    Ik begin haastig weer achter Lance aan te lopen. Als ik hem kwijt raakte kon ik het helemaal wel vergeten. Ik zucht en zie hoe hij die helikopter laat verwdijnen ofzo. ´Denk je dat we ver komen met dat dingen, nu ze weten wat je hebt gedaan?' Ik lach eventjes en kijk dan weer rond.


    ~

    Lance Hunter

    Ik glimlach even 'We komen ver genoeg' ik stap de lift in waarna ik hem naar beneden laat gaan.
    Eenmaal beneden aangekomen glimlach ik zie dat de kamer leeg is.
    Ik spring van de lift af voordat die beneden is en loop rustig naar de kamer waar het beest in vast zat.
    Ik zie mijn SAF liggen waarna ik hem oppak, de resten van het beest waren al uit de kamer weg gehaald.
    Ik loop weer rustig naar de gang waarna ik mijn SAF op mijn rug doe.

    Kiara Delisha Everdeen

    'Ik hoop het voor je' zeg ik en kijk rond. De ruimte waar net het ontplofte beest in lag is nu alweer helemaal schoon. Ze wisten dus dat we hier nog ergens rond liepen. Zodra Lance zijn spullen weer heeft ren ik achter hem aan. Ik wilde heel snel hier weg.


    ~

    -

    [ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 20:49 ]


    ~

    Lance Hunter

    Ik glimlach even waarna ik rustig door loop naar de lift, waarschijnlijk was Umbrella nog de Hives aan het onderzoeken.
    Ik grijns even als ik de lift opstap en hem omhoog laat gaan, als ik zie dat de helikopter er nog staat grijns ik, ik stap naar de helikopter toe waarna de slierten langzaam verdwijnen.
    Ik stap in waarna ik de koptelefoon opzet en de helikopter aanzet waardoor de wieken beginnen te draaien.

    Kiara Delisha Everdeen

    Haastig ren ik weer achter Lance aan en ga snel zitten. Ik voelde me nu best wel uitgeput. Erwas best veel gebeurd vandaag en ik had heel veel gezien. Ik leg mijn hoofd tegen de leuning en sluit mijn ogen voor een paar tellen. 'Waar gaan we nu heen?' Vraag ik zonder mijn ogen te openen.


    ~

    Lance Hunter

    Ik glimlach even waarna ik om mij heen kijk 'We gaan de lucht in en van daar uit zien we wel' ik grijns en laat de helikopter opstijgen.
    De brandstoftank zat nog aardig vol dus we konden er een paar dagen mee vliegen.
    Ik vlieg meteen richting het noorden, er moest ergens een plek zijn waar ik Kiara veilig kon afzetten en daarna weer terug naar Umbrella kon keren.
    'Waar wil je zelf heen eigenlijk?' vraag ik aan dr terwijl ik focus op de lucht.

    Kiara Delisha Everdeen

    Ik grijns even. 'Is er ook iets wat je niet kunt?' Ik kijk even naar hem en dan naar buiten. 'Ik weet eigenlijk niet waar ik heen wil.' 'Waar jij heen gaat, daar ga ik ook heen' zeg ik en glimlach. Ik trek mijn voeten op en kijk weer naar buiten. Het had nog deels een mooi uitzicht.


    ~

    Lance Hunter

    Ik glimlach even maar wist dat ik er ergens moest droppen,
    Ik ga iets lager vliegen als ik bij een bergje kom waar ik een huisje op zie staan.
    Ik land de helikopter maar laat de wieken draaien.
    Ik glimlach even naar dr waarna ik dr deur open doe, ik kijk dr even aan en duw dr er dan uit waarna ik de helikopter weer laat opstijgen.
    Als ze veilig wilde zijn dan kon ze beter niet bij mij zijn.
    Langzaam vlieg ik weer terug naar het ergste gebied van hier, waar Umbrella op het moment het meest experimenteert.

    Kiara Delisha Everdeen

    Ik kijk rustig naar buiten waar Lance en ik blijkbaar hetzelfde huisje zien staan. Ik glimlach als hij land maar die verdwijnt snel als hij me uit de helicopter duwt. 'LANCE' roep ik maar het geeft me niks. Hij stijgt weer op en vliegt dan weg. Ik lik moeilijk en veeg de tranen uit mijn ogen.


    ~

    Lance Hunter

    Het kon niet anders, als Umbrella wist dat ze nog leefde dan zouden ze dr vermoorden.
    Ik vlieg rustig richting de grootste stad waarna ik land op een van de gebouwen.
    Ik glimlach even als ik merk hoe erg de stad er aan toe is, het is een van de ergste die geinfecteerd is.
    Ik spring van gebouw naar gebouw waarna ik bij het gebouw van de Hive aankom.
    Ik spring naar beneden waarna ik snel naar binnen stap en de lift omhoog laat komen.
    Ik stap er rustig in waarna die naar beneden gaat, eenmaal beneden word ik hartelijk ontvangen en naar de kamer gebracht die klaar gemaakt was voor mij om in te kunnen rusten.

    Kiara Delisha Everdeen

    Waarom deed het dit? Zomaar weg gaan zonder iets te zeggen. Ik zucht diep en bedenk me opeens dat mijn mobieltje nog in de helikopter ligt. Ik haal een andere uit mijn tas en zoek daarmee de locatie uit. Ik schud grijnzend mijn hoofd en kijk in de garage. Een auto en een moter. 'Hmmm' denk ik en stap in de auto. De sleutels liggen achter de zonneklep en zonder verder na te denken rijd ik met vol gas de garage uit. Ik leg mijn mobiel met de locatie voor me neer en volg die route, terug richting Lance.


    ~

    Lance Hunter

    Ik grijns, hoewel ik geen rust nodig had, hadden ze iets anders voor mij in gedachten.
    Ik blijf rustig liggen op het bed waarna verschillende dingen mij vast zetten op het bed.
    Ik grijns weer even en merk dan de naalden die uit de muur komen zetten, blijkbaar wilde ze het ultieme wapen nog sterker maken.
    De naalden schieten mijn lichaam in waarna een duivels lachje de kamer vult.
    Ik voel hoe mijn lichaam vol gespoten word met een raar gloedje, ik probeer mijn lichaam onder controle te houden maar slierten schieten de kamer door,
    de naalden worden uit mijn lichaam gerukt waarna de kamer half gesloopt word.

    Kiara Delisha Everdeen

    Eindelijk kom ik aan bij het gebouw waar Lance zich moet bevinden. Het zag er behoorlijk dood uit aan de buitenkant. Ik grijp mijn wapens en storm naar binnen. Ik kijk verbaasd als er helemaal niemand is. Verderop hoor ik van alles kapot gaan en breken. 'Lance' fluister ik en ren op het geluid af. Ik ram de deur open en kijk naar Lance die op een soort bed ligt. Zijn lichaam ligt vast maar er schieten zwarte slierten uit. 'Flik het niet nog eens me ergens achter te laten zodat ik veilig ben, want ik wil bij jou blijven' roep ik.


    ~

    Lance Hunter

    Ik grijns even, de naalden worden uit mijn lichaam gehaald waarna ik langzaam opsta.
    Hoewel ik iets wankel kijk ik even naar Kiara 'Je had me beter niet kunnen volgen' ik grijns weer even.
    Zwarte mist omhult de kamer waarna slierten langzaam uit mijn lichaam vallen en op de grond komen,
    'Je had beter kunnen blijven waar ik je had achter gelaten' ik grijns weer even, waarna nog geen paar seconden later Umbrella mensen achter Kiara te voor schijn komen.
    Het was mijn zusje... Mijn zusje...
    Kogels vliegen richting Kiara...
    Mijn Lichaam... Het luistert niet... Be.. Beweeg!!
    In een split seconden, net voordat de kogels Kiara door boren, sta ik ervoor.
    De kogels schieten mijn lichaam in waarna zwarte slierten de wonden weer dicht maken.