{RPG} Nightmare of dance ~16~ - Speeltopics

Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?

Outfits!!
Jongens
Meisjes

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Ian Silvas

Pijn schiet door me heen als ik haar tegen me aan voel, ik weet een kreetje te onderdrukken en sla een arm voorzichtig km haar schouders. Ik haal diep adem, maar niet zoals bedoeld. Het klinkt meer als hyperventilatie. Ik bijt mijn kaken op elkaar en sluit mijn ogen. Dit ging niet goed komen. 'Wr gaan ik je bed liggen.' Ik sta op, tranen van pijn springen in mijn ogen. Ik trek Naoni heel voorzichtig overeind en leg/duw haar op een bed. Ik ga er naast liggen en sluit uitgeput mijn ogen.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Noa, je maakt me te nieuwsgierig jar de rest van het plan :')]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Naomi Micheal

Ik schrik als ik hem zo hoor en zie at hij veel pijn heeft en als we op een bed liggen blijf ik een beetje bij hem vandaan, bang om hem nog meer pijn te doen en kijk naar het plafon en zucht weer en mijn ademhaling word zwaarder, geen idee hoe het kan, ik lig gewoon op het bed en doe niks, maar negeer het weer net zoals de pijn en sluit me weer af, iets wat ik vaker doe als ik veel pijn of iets heb, je vergeet dan gewoon even alles en ook de pijn.

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Marcell/Man
"Schouderklopje nodig ofzo?" Sis ik naar haar, terwijl ik haar door de gangen dwing. Ze kan me nu helemaal niks maken. Pijn voel ik niet. Hindernissen, obstakels, omzeil ik. Ze is nu een hertje in de bek van een leeuw, een muis in de snavel van een uil. Machteloos. Op dit soort momenten ben ik op mijn gevaarlijkst. Op dit soort momenten ben ik bijna gekozen. Heb ik deze baan gekregen. Nouja.. Dat gaf wel een beetje doorslag. Maar het was niet de volledige keuze. Maakte er enkel deel van uit.
Ik neem haar mee naar waar ik haar wil hebben, over en door de gangen naar een deur, open. Ik loop er doorheen, stop voor een andere deur en laat Leslie los. Er is hier een gas waar je een beetje loom van wordt, maar mijn lichaam kan een grotere dosis aan als die van Leslie door de trainingen, en daarbij is de vorige deur door de cameraatjes die beweging waarnamen in het slot gevallen, op slot. Dicht. Ik maak de volgende deur open, dwing Leslie weer mee te komen. Breng haar naar een gang met allemaal kleine hokjes, ieder met slechts een wasbak, toilet en bed. Verder niks. Geen uitzicht - misschien een klein raampje met driedubbel glas, uitkijkend op een witte muur, maar die telt niet mee. Samen met kleine gaatjes ongeveer tegen het plafond is het de enige manier om lucht in de ruimte te krijgen. Met een klik door een code -onmogelijk te onthouden als je hem niet uit je hoofd geleerd hebt- en een afdruk, springt de deur ervan open. Een dikke deur. Ik gooi Leslie er naar binnen, sluit de deur dan weer en draai alle sloten dicht. Geen overleg meer mogelijk. Geen hulp voorlopig. Ze zit alleen - dat wil ze toch zo graag, ook al heeft ze dan vrienden - maar eenzaam in dat kleine hokje. Ze zit in de cel.

Stop acting normal. It gets bored.

[Geen idee of ik dit mag toevoegen voor het topic, maar het is een streng bewaakte ruimte en daarom kende niemand het
Ik heb eigenlijk best medelijden met Les nu. Die heeft de Zwakkeling echt pissed gekregen.. En nu zit ze eenzaam in een levenloos hokje. Nadenktijd is aangebroken (; O, en Marcell draait misschien nog wel bij hoowr Nu is het zwaar geniaal om hem te spelen. Ghehe. .
Wel handig, nu kan ik ook off. Denk ik. Mwoehahaha! Tis zo vroeg met school ;S

Btw, Naomi, ik weet egt wel wat een vlaai is Zo'n ding is ziiieeeek lekker De echt Limburgse dan..]

Stop acting normal. It gets bored.

[ik ga slapen ben doodop sorry! X]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Leslie Day
Ik ben machteloos. En ondanks dat ik soms tegenstribbel neemt hij me met gemak mee. Zijn greep doet me pijn maar ik geef geen kik. We gaan allerlei gangen door en dan door een deur die open is. we lopen verderr en ik merk dat de lucht anders is. Ik voel dat ik minder verzet geef. Hij laat me los en het komt niet eens in me op om hem te slaan of weg te rennen of wat dan ook. Ik hoor sloten dichtgaan. Ik kijk om me heen en toon geen verzet meer. Alsof ik mijn wil verloren ben. Misschien komt dat ook wel deels doordat ik weet dat ik machteloos ben. Hij zou alles met me kunnen doen. Ik zie hele kleine ruimtes. Mijn tweede angst.. ik slik. Hij gooit me dan een ruimte in, en ik struikel half naar binnen. Het is veel te klein. Ik hoor de deur achter me sluiten en ik ben helemaal alleen. In een kleine ruimte. Dit voelt verschrikkelijk. Ik kan niet tegen kleine ruimtes. Weet hij dat soms? Nee! Onmogelijk. Ik tril een beetje en kijk om me heen. Dit is de reden waarom ik niet in de slaapzaal wil zijn. Ondanks dat het ruim genoeg is, lijken de muren er op je af te komen. Zo ook hier. Ik bonk tegen de deur aan. 'Verdomme, laat me eruit!' maar mijn protest is zwak. Ik tril weer. Ik heb nu zo'n grote spijt dat ik hem vanmiddag geholpen heb. Ik ben nu eenzaam. Ik voel me ook eenzaam. Een traan rolt over mijn wang. Ik moet hier uit zien te komen. Ik begin te schreeuwen. Misschien een beetje wanhopig. Maar ik moet hier weg. Moet. Weg. De muren komen al op me af en ik word duizelig.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Ik weet ook wel wat een vlaai is hoor ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

jaimyhoi schreef:
[Ik weet ook wel wat een vlaai is hoor ]

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

[Nou, ik dacht in eerste instantie dat je bedoelde welke soort vlaai het was, dat die soort limburgs was. De smaak

Dus don't blame me :')]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Marcell/Man
Zodra Leslie achter de deur zit en ook helemaal niks heeft om te doen of weet ik veel wat, loop ik weg. Misschien dat ze nu eindelijk eens leert dat ze gewoon op haar kamer moet blijven.. Ze kan nu echt niet weg. Kan niks uithalen. Eten, drinken en bepaalde douche- en dans tijden zijn al bepaald, de rest vd tijd zit ze daar. Het zal vast niet leuk voor haar zijn.. Maar ik moest wel. Ik wilde haar waarschuwen enzo, nu heb ik haar hier zelf gedumpt. Moest ze me maar niet zo kwaad maken.. Kwaad.. Mijn woede verdreef mijn andere gevoelens.. Die nu weer terugkomen. Ik loop naar een kamer voor het personeel en ga daar op een bed achtige plank liggen, waar ik al snel mijn bewustzijn verlies en in het veilige zwart wegglijd.

[ bericht aangepast op 27 aug 2012 - 0:14 ]

Stop acting normal. It gets bored.

[Die klootzak laat haar gewoon achter ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Jup, hij is helemaal klaar met haar protest voortdurend. Had ze hem maar niet ook nog moeten slaan
Hij hoopt nog steeds dat het een keer tot haar doordringt dat hij heel veel op het spel zet, elke keer weer, om haar te helpen, en dat zij hem dan als dankjewel elke keer klootzak noemt. En dat hij haar de hele tijd dingen probeert te zeggen. Dingen die ze niet ziet door haar koppigheid. Ze wordt even getemd

En Sam heeft zijn eigen problemen, dus is alleen maar handig als ze ff gescheiden zijn. Kabam
Nu kan je Les alleen best wel weinig spelen Het is echt heel erg PIEEEP daar..
Naja, Marcell ligt lekker knockout, dus ik ga slapen ^^
Xxxx]

Stop acting normal. It gets bored.

Leslie Day
Hij komt niet terug. Die klootzak komt niet terug en laat mij hier achter. Ik stop even met schreeuwen. En slik dan. Ik veeg de traan weg van mijn wang. Ik ben niet zwak. Ik moet gewoon rustig blijven ademen. En als ik mijn ogen dicht doe weet ik ook niet dat het een kleine ruimte is.... Maar ik kan mezelf niet voor de gek houden. Anderen wel, mezelf niet. Ik sta weer op en bonk tegen de deur, het levert me alleen maar pijn aan mijn hand op. 'Laat me alsjeblieft gaan!' schreeuw ik dan. Er zit een smekende toon in. Hoe kan het per toeval dat hij mijn tweede angst kent? Het lot is gewoon tegen mij. Verdomme. Ik schreeuw weer, 'laat me alsjeblieft gaan!' en nog een traan rolt over mijn wangen. Ik ga ineen gedoken zitten tegen de muur. Niet eens op het bed. En ik ben aan het trillen. Ik moet voorkomen dat ik niet in shock raak.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[O, ik kan nog heel veel schrijven met Les hoor

slaaplekker noaaaaa ^^ en sterkte morgen op school xxx]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.