• Inleiding Van Twilight.


    Isabella "Bella" Swan verhuist van het zonnige Phoenix, Arizona naar het regenachtige Forks, Washington om bij haar vader, Charlie, te leven. Ofschoon ze niet blij is met de verhuizing, maakte ze de keuze zelf zodat haar moeder kan reizen met haar nieuwe echtgenoot, Phil Dwyer. Phil is een honkbalspeler en verandert regelmatig van club.
    In de kleine school in Forks trekt Bella vanaf de eerste dag de aandacht en ze raakt vlug bevriend met enkele studenten. Tot haar grote ergernis strijden enkele jongens om haar aandacht. Bella staat immers niet graag in de schijnwerpers.
    Zelf wordt ze geïntrigeerd door Edward Cullen en zijn familie. Edward heeft een adoptiebroer Emmett en een adoptiezus Alice. Pleegkinderen Rosalie en Jasper Hale leven ook bij de familie. Hoewel ze allen verschillen in uiterlijk, zijn er tegelijkertijd enorme gelijkenissen tussen hen. Allen zijn ze buitengewoon mooi en volmaakt. Hun huid is zeer bleek (bijna wit) en rond hun ogen hebben ze allemaal blauwe schaduwen. Als Bella naast Edward moet plaatsnemen tijdens de biologieles, trekt Edward zich letterlijk helemaal terug en kijkt hij haar walgend aan. Enkele dagen later maakt Edward dit goed maar Bella heeft enorm veel vragen. Vooral omdat Edward de boot steeds afhoudt en haar probeert te ontmoedigen vrienden te worden. Volgens hem zou dit voor haar te gevaarlijk zijn. Nadat ze door Edward gered wordt, gaat ze op onderzoek. De oplossing wordt haar uiteindelijk aangereikt door Jacob Black, een vriend van de familie. De indiaanse Jacob vertelt haar een oude legende waarin de familie Cullen bestempeld wordt als vampiers.
    Edward spreekt uiteindelijk de waarheid en geeft toe dat zijn familie uit vampieren bestaat. Zij drinken dierenbloed in plaats van mensenbloed maar het blijft gevaarlijk. Hij onthult ook dat hij Bella in eerste instantie vermeed omdat de geur van haar bloed hem enorm aantrok.
    In het hele boek kunnen Edward en Bella hun gevoelens voor elkaar niet meer onderdrukken en worden ze verliefd. Edwards angst wordt waarheid als Bella in gevaar komt door James, een vijandige vampier. James is een jager die, enkel voor de sport, zijn zinnen op Bella heeft gezet. Met de hulp van zijn familie kan Edward Bella redden voor James haar kan doden. Terug in Forks verlangt Bella er naar ook vampier te worden, maar Edward weigert.


    REGELS:
    - Geen Acties van een Ander overnemen
    - OOC Tussen Haakjes
    - Enkel Vampiers zoals de Cullens & Denali's Mogen In Lapush Komen
    - De Volturi mag overal betreden waar ze willen, als ze iemand zoeken, Diegene heeft onnodig gedood of Daagde de volturi gewoon uit
    - Maximaal 3 tot 4 Rollen
    - NIET Onnodig doden
    - Zolang iemand een rol bespeeld, Hoef je niet te zeuren of jij de rol van hem of Haar mag hebben


    Personages:

    De Cullens
    Esmé Anne Platt Evenson Cullen || HurtedHeart
    Rosalie Lilian Hale || Squib
    Mary Alice Brandon Cullen || Tsubaki
    Isabella Marie Swan Cullen || Overexposed

    Renesmee Carlie Cullen || xTenshi

    Carlisle Cullen || WillNotLearn
    Edward Anthony Masen Cullen ||
    Emmett McCarty Cullen || Amicis
    Jasper Whitlock Hale ||
    WillNotLearn

    De Denali Clan
    Tanya Denali ||
    Kate Denali || HurtedHeart
    Carmen Denali || Overexposed
    Irina Denali ||

    Garrett Denali ||
    Eleazar Denali ||


    De Volturi
    Aro Volturi ||
    Marcus Volturi ||
    Caius Volturi ||

    Sulpicia Volturi ||
    Athenodora Volturi ||


    Wachten
    Alec Volturi || WillNotLearn
    Demetri Volturi ||
    Felix Volturi ||
    Afton Volturi ||
    Santiago Volturi ||

    Jane Volturi || VolturiBoss
    Chelsea Volturi || Rememberyoux
    Renata Volturi ||
    Heidi Volturi ||
    Corin Volturi ||


    De Quileute
    Jacob Black || Realist
    Leah Clearwater || MadeByHades
    Embry Call || [Realist
    Seth Clearwater || Amicis
    Quil Ateara V || Shooter
    Sam Uley ||
    Jared Cameron ||
    Paul Lahote ||
    Brady Fuller ||
    Collin littlesa ||


    Quileute Mensen
    Billy Black ||
    Sue Uley Clearwater ||
    Emily Young ||
    Rachel Black ||
    Rebecca Black ||
    Kim Connweller ||
    Claire Young || Leave

    [face=times]Als Je een verzonnen bijpersonage wil Moet je dit Invullen

    Naam En Voornaam:
    Leeftijd:
    Soort:
    Uiterlijk [Een foto en Uitleg zou handig zijn]:
    Karakter:
    Waar Hij/zij Bij Hoort:
    Extra Dingen:



    VRAGEN KUN JE ALTIJD STELLEN EN HET IS ALTIJD MOGELIJK

    OM MEE TE DOEN

    Ikzelf heb twilight niet geschreven Maar dat Heeft Stephenie Meyer gedaan We doen Het ongeveer rond de tijd van het Gevecht In Breaking dawn Part 2 en Daarna erna.

    Nieuw topic aangezien deze vol is. http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=143468

    [ bericht aangepast op 26 okt 2012 - 12:52 ]


    Endure and survive.

    [Misschien iemand voor Esme??]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alec
    'Je leert er mee leven, lijkt me een aanraden voor jouw' Andwoorde ik sarcastisch, ze iriteerde me nu al en dat was niet erg slim in haar geval en vooral nu ik wist hoe ik haar gave kon tegenhouden, het was best simpel. Geen oogcontact en ze kon het natuurlijk niet doen als ze verlamt was.


    Don't be like the rest of them, darling

    [Zij moet je trouwens alleen maar aan te kijken hoor. Als ze genoeg energie heeft alleen maar aan je te denken gnagnagna :)]
    Jade Skye Woods
    'Je leert er mee leven, lijkt me een aanrader voor jouw.' Zegt hij dan. 'O geloof me. Ik ben niet van plan om te blijven. De vrijheid roept me en hier voel ik me echt dood. Buiten leek ik tenmiste nog teminste levend.' Zeg ik terwijl ik op mijn bed plof. 'Het spijt me trouwens zeer dat ik je irriteer.' Zeg ik met een sarcastische ondertoon. Ik kijk hem aan, maar merk dat hij oogcontact vermijd waardoor ik een lachje laat klinken. 'Je denkt serieus dat ik oogcontact nodig heb? Ik kan het zelf al als ik aan je denk. Het was dat ik moe was en mijn energie op, maar anders was ik gewoon een musje gebleven als je me had verlamt.' Zeg ik bits. Hoe durfde hij te denken dat hij sterker was. Ik wist zeker dat ik sterker was. Al was het zonder gave dan won ik het fysiek wel van hem.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    {Damn.. }

    Alec
    'Dat lijk je inderdaad erg te spijten' Andwoorde ik sarcastisch, 'Verlammen is voormij ook niet een probleem hoor, en ik denkdat je dat nog wel een tijdje meemaakt want zelfs als je jezelf in iets anders veranderd blijf je verlamt, zelfs als je mij in iets veranderd' Andwoord ik. En daarnaast hadden we nog altijd mijn zusje, erg handig.


    Don't be like the rest of them, darling

    Jade skye Woods
    'Verlammen is voormij ook niet een probleem hoor, en ik denkdat je dat nog wel een tijdje meemaakt want zelfs als je jezelf in iets anders veranderd blijf je verlamt, zelfs als je mij in iets veranderd' Zegt hij. Ik grinnik. 'Als jij dat denkt Mooiboy.' Zeg ik rustig. Ik kijk naar de muren envmaak erveen groot raam in die ik open doecen ikcga op de rand zitten. De zoncstreelt mijn huid en aangezien ik niet mag goinsteren pak invde mensen huid waarbij je het bloed zit en ruikt, maar er nooit wat van kan proeven. De mantel wappert in de wind en mijn vloeten bungelen eruit. Ik leun mijn hoofd tegen de muur en laat mijn voeten op de opening van het raam rusten zodat iker deels in,maar ook deels uit zit.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alec
    Ik zuchte keek toe hoe ze het raam opendeed en op de rand ging zitten, en besloot vervolgens weg te lopen. Dit in een gewoon mensen tempo aangezien hij geen aanleiding zag tot rennen en zich toch verveelde.


    Don't be like the rest of them, darling

    Jade Skye Woods
    Als ik hem hoor weglopen spring ik simpel weg uit het raam en loop ik over de daken. Ik had dorst en was niet van plan om weg te lopen. Nog niet ceerst spelen toch? Ik loop eihcting de bossen en zie konijnen in hun holletjes en herten die ik wel wou doden. Ik speurtvachter ee mannetje aan terwijl mijn mantel achter me aan wapperd. Ik bespring hem en bijt in zijn halsslagader. Ik zuig hem helemaal leeg en voel me warm worden van binnen. Hij is zo leeg en ik graag een gat waar ik het dier in gooi en dan weer dichtgooi om vervolgens er wat sneeuw oo te kwakken. Ik voel hoe ik verzadigd ben en mijn donkere ogen goudgeel kleuren. Ik huppel terug terwijl de zon op mijn huidje brand. Ik loop richting de kerk en huppel naar binnen. Zo ging ik in het begin ook naar binnen. Ik open de deur en kijk naar Aro. Blondie en Marcus. Jane, felix, Demetri en andere shit personen. 'Whazzaa People.' Zeg ik vrolijk awaarna ik oo mensnetempo door huppel. 'Hoe kan jij daar buiten zijn gekomen?' Vraagt hij geintresseerd. 'Nou ik heb de muur veranderd in een raam en toen onze mooiboy.' Begin ik maar ik zie ze allemaal vragend naar me kijken. 'Ook goed. Toen Alec weg ging sprong ik uit mijn raam om te gaan jagen.' Ga ik verder. 'Nog een goed ding ze jaagd op mensen.' Zegt de blonde. Ik grinnik. 'Nee gekke blondie. Tuurlijk niet wat denk je wel. Ik drink herten poema's beren of andere diertjes.' Zeg ik grinnikend. Ik huppel door tot ik waar ik alec achtervolgde. Wat de enige weg bleek te zijnen daar was hij al. 'Hoi Mooiboy.' Zeg ik dit keer wek vriendelijk. Ik wou zijn verbaasde smoelwerk wel zien hoe ik hier was gekomen.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Leah Clearwater

    'Ik vond het wel leuk, een beetje meer actie zou mogen' zei ik verveeld en ik sprong uit de boom. 'Ik ga maar weer is opzoek naar actie. Doei parasiet' zei ik en ik liep op m'n gemak weg. Grinnikend liep ik naar het huisje van Emily en Sam, liep gewoon binnen, pakte wat te eten en ging weer. Ondertussen ging ik op de veranda zitten en at het op. Gapend staarde ik voor me uit.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Alec
    'Ga je ook stoppen met die bijnaam of ga je daar gewoon mee door?' Vraag ik, niet verbaast. Hooguit geiriteerd dat ze hier weer is aangezien ze mijn maaltijd had verpest was ik vanplan naar buiten te gaan om te jagen.


    Don't be like the rest of them, darling

    Jane Volturi

    Mijn mond zakte open. 'Dat kind is simpelweg een onbeschoft kreng' siste ik en ik had de neiging om mijn gave te gebruiken, maar Caius hield me tegen met een veelbetekende blik. 'Geen respect. Rare woorden. Wat moeten we met d'r? Ik stel voor dat we d'r vermoorden' siste ik erachteraan. Ik had het gehad met dat meisje.


    "This may hurt just a little."

    Anaïs 'Anna' Valencia Luyn.

    "Valdon, mag ik écht niet mee?" Ik kijk hem aan. We hebben een verblijfplaats gevonden, maar dat zal maar voor even zijn. Mason vind het namelijk nog steeds niet perfect en wilt nu vast de omgeving gaan verkennen. Misschien veranderd hij dan wel van gedachte. "Anna, je laat hem nog slomer rennen dan dat hij al gaat" Mason loopt langs me heen richting de rand van het bos en ik kijk hem even fel aan. "Hij zal vast niet slomer rennen als jij" Ik weet dat ik de roedel niet mag uitdagen en dan vooral Mason niet, maar hij maakt altijd van zulke opmerkingen die ik gewoon écht niet kan negeren. Hij kijkt heel even om met de vuile blik waarmee hij me altijd aankijkt. Ik negeer zijn blik en richt me weer op Valdon. "Kom op, je kunt me hier toch niet achterlaten?" Ik kijk hem even smekend aan. "Vooruit dan, maar alsjeblieft, spreek hem niet meer tegen oké?" Ik knik even en omhels hem dan. "Je bent geweldig weet je?" Ik grinnik even en loop samen met Valdon naar de rand van het bos, waar Mason, Dean, Alexander en de rest van de roedel al staan te wachten. Dean grijnst even naar me, waardoor ik automatisch terug grijns. Dean en ik hebben het altijd al goed met elkaar kunnen vinden. Misschien komt dat ook wel doordat hij de beste vriend is van Valdon.
    "Laten we maar gaan dan" Nadat deze woorden over Mason zijn lippen zijn gerold, transformeren ze in hun wolven gedaante. De rest begint al te rennen, terwijl ik op Valdon zijn rug spring. Ondanks dat de rest al waren begonnen met rennen, houd Valdon ze gemakkelijk bij. Ik heb wel vaker op zijn rug gezeten, maar het lijkt wel alsof ik hem steeds steviger vast moet houden om niet van zijn rug af te glijden.
    Al snel merk ik aan ze dat ze iets 'bijzonders' hebben gevonden, doordat ze langzamer gaan rennen. Ik kan gewoon merken dat ze op hun hoede zijn voor iets. Uiteindelijk is het voor mij ook duidelijk waarvoor ze op hun hoede zijn. Een tentenkamp. Waarschijnlijk zijn het ook shape-shifters. Ik weet het niet zeker, maar ik zie in ieder geval dat er iets aan de hand is, aangezien Valdon wilt dat ik van zijn rug af ga. "Waarom? Wat is er met ze?" Fluister ik, terwijl ik mezelf langzaam van zijn rug af laat glijden. Ik vraag me af wat hun 'denk'-gesprek nu is.

    Valdon 'Val' Demetri Luyn.

    'Als we hier echt willen blijven, zouden we hun toch eerst weg moeten krijgen' Denkt Mason, terwijl we ze van een veilige afstand bekijken. 'Nou, waar wachten we dan nog op?' Hoor ik Sebastian denken. Sebastian is altijd al een patser geweest en doet alsof hij nergens bang voor is. Oké, dat doen de meeste jongens, maar hij gedraagt zich echt overdreven stoer. 'Mason, we kunnen ze beter nu aanvallen. Vroeg of laat komen hun wachten er toch wel achter' Stel ik voor. 'En wat moeten we dan doen met Anna?' Vraagt Dean in zijn gedachte. Het weet net zo goed als ik dat het een slecht idee was om Anaïs mee te nemen. 'Je had haar niet mee moeten nemen, Valdon. Je lost het zelf maar op.' Mason zet vast een paar stappen richting het tentenkamp en word gevolgd door de rest van de roedel. Ik kijk even met mijn grote kop naar Anaïs. 'Ik blijf wel bij haar.' Ik kijk naar de iet wat kleine en bruin gekleurde wolf, genaamd Micheal. 'Dankje, Micheal' Ik kijk weer naar Anaïs en wenk even naar Micheal, waarna ik ook een paar stappen naar voren zet. Anaïs knikt even als teken dat ze het heeft begrepen en loopt naar Micheal toe. 'Oke, daar gaan we jongens!' Mason begint nu te rennen en niet alleen hij, de hele roedel behalve Micheal volgt hem.

    [Serieus, mijn posten sucken echt altijd als ik ziek ben >.<]

    [ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 18:58 ]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Emmett McCarty Cullen.

    "Ik vond het wel leuk, een beetje meer actie zou mogen" zegt ze verveeld, waarna ik even zucht. "Ik ga maar weer is opzoek naar actie. Doei parasiet" Ondertussen is ze uit de boom gekomen en loopt ze op haar dooie gemak weg. "Ook doeg.." Mompel ik nog, waarna ook ik weg loop richting het huis van de Cullens. Ik zal Carlisle en de rest straks wel even gaan vertellen wat ik nou weer heb meegemaakt. Ze zullen het vast niet geloven, omdat ik het ben, maar ze moeten het maar geloven. Niet dat ze écht een gevaar zal zijn, maar ze kan wel veel pijn veroorzaken.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    | Valt wel mee, echt! ||

    Ameÿsa Dumark
    We zijn pas heel even binnen, wanneer Royce - een goede vriend en waker van de roedel - hijgend Simons tent opent. ‘Een pack! We worden aangevallen!’ Simon kijkt geschrokken op waarna hij samen met Royce naar de leider, Raziël, rent. Ik doe geen moeite hen bij te houden en verplaats me in plaats daar van naar de mensen. De inprenten, de kinderen: ze worden allemaal weggelootst terwijl de pack zich in het midden verzamelt. Royce is de grote, krijtwitte wolf. Zijn blauwe ogen staan gekwelt wanneer hij mijn kant op kijkt. Ik voel mezelf rillen wanneer ze ten strijde trekken met de andere wolven. Er rolt een hoge, geschrokken gil over mijn lippen wanneer Amantis, een kleine jongen van nog geen dertien, in zijn wolvengedaante naast mij op de grond knalt. Er sijpelt bloed uit een grote wond op zijn buik. Alles dat ik kan doen is zijn kop op mijn schoot nemen en hem zo veel mogelijk afleiden van de strijd. Zulke wonden kunnen niet genezen. Zelfs niet als je een shape-shifter bent. ‘Het spijt me. Ik had ze moeten zien aankomen.’ Amantis piept. Ik kan zien wat hij denkt, en toch voel ik me schuldig. Wanneer zijn gedachten verdwijnen, laat ik mezelf snikkend tegen zijn gevlekte vacht zakken. Er rollen tranen over mijn wangen. Dit is míjn volk. En ik zou alles hebben gedaan om hen te beschermen. Maar ik kon het gewoon niet. Ik maakte me zoveel zorgen om Simon, Royce, Claude en Imiraz.. Het leidde me af van de strijd.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    WillNotLearn schreef:
    Alec
    'Ga je ook stoppen met die bijnaam of ga je daar gewoon mee door?' Vraag ik, niet verbaast. Hooguit geiriteerd dat ze hier weer is aangezien ze mijn maaltijd had verpest was ik vanplan naar buiten te gaan om te jagen.


    Jade Skye Woods
    'Ga je ook stoppen met die bijnaam of ga je daar gewoon mee door?' Vraagt hij, helaas niet verbaasd dan hier stond. Ik schud mijn hoofd. 'Nope. Je bent een mooiboy helaas voor jou heb ik het je als bijnaam gegeven, maar je wend er wel aan.' Zeg ik grinnikend. In de zaal achter me hoor ik gemompel en irritatie. Ze konden me niet hebben. Ik was gewoon te soft voor ze. Ik loop verder als ik plots Felix voor me zie staan. 'Laat me erdoor.' Zeg ik verveelt. 'Nope je gaat mee.' Nope as mijn word. Wat een b*tch. Hij tilt me over zijn schouder en ik sputter tegen. Te lui om mijn gave te gebruiken. 'Nee we leren het haar wel aan. Ze zal heus wel normaler worden.' Hoor ik Aro zeggen als ik mijn oren spits. Hij zet me neer als we in de zaal zijn en ik veeg het vuil van hem van mijn kleren. 'Ik kan ook wel zelf lopen.' Zeg ik grommend tegen hem en een beetje tegen de rest. Die blonde trien leek het stoom uit haar oren te komen. Geweldig gewoon. Ik vond het wel leuk. 'Geef me je hand.' Zegt Aro dan. Ii wist wat hij kon. 'Nee, mijn herinneringen hou ik graag voor mezelf en niemand anders.' Zeg ik brutaal. Aro vestigd zich op jane. 'Jane?' Zegt hij en ik weet al wat er gaat komen. Ik haatte pijn. Misschien bedoelde hij iets anders zoals de kieteldood?
    [Terug van het eten:)]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jane Volturi

    Ik grijnsde en richtte me op het meisje. 'Sorry, dit gaat een beetje pijn doen' zei ik met een twinkel in mijn ogen. Ik gebruikte mijn gave op haar en liet een spottend lachje horen toen ik zag dat ze pijn leed. Niks kon me afleiden. Niks kon me weerhouden om dit te doen.

    [ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 19:18 ]


    "This may hurt just a little."