Ruby Anastasia Tate, Nyssa.
Een nadenkend gezicht trok hij, waarna hij mijn gezicht bekeek. “Kun je liften?” vraagt hij dan lachend en ik keek hem even aan, alsof hij gek was. Ah, natuurlijk! Hij bedoelde dat hij dat wel bij mij kon, zoals die ene uit – “Ik kan die lift uit Dirty Dancing,” glimlacht hij en kijkt mij aan. Zie je wel, Ruby, je bent gewoon gek aan het worden. Je moet nodig eens weer aan de flirt-handel, want dit gaat niet de goede kant op. Bij deze gedachten zou ik bijna moeten grinniken, als ik me bedenk dat het Charlie is waar ik zo over denk.
Jesus hel. Het is gewoon een vriend en ja, ik heb met Matthew gedate, maar dit is anders. Bij Matthew kon ik het omdat… nou ja, hij vroeg erom met zijn speelse uiterlijk en handelingen, dus kreeg hij een flirterige Ruby achter zijn broek aan. Charlie is anders, bij hem kan ik dit niet flikken, sowieso weet ik niet wat hij van mij vind, behalve het gewone vrienden gedoe.
“Of gaan we freestylen?” Fronsend keek ik hem aan. Waar had hij het nou over? God, Ruby, opletten, jullie hadden het over samen dansen en wat je wel niet kon. Ik zucht even diep en kan niet laten om mijn blik weer over hem heen te laten glijden met een klein glimlachje, misschien wat een beetje merkbaar is als ik bij zijn broekrand ben aangekomen, want er staat op dat punt een grote grijns op mijn lippen.
“Ik dans alles maar ik wil eigenlijk wel weten wat jij allemaal kan dansen?” Ik schrik op uit mijn gedachten over Charlie hoe goddelijk hij er nog bijstaat en over hoe hij er op het podium wel niet uit ziet. Allemaal lucky ladies die aan hem mogen zitten, man. “Huh, wat?” murmel ik dan ook, waardoor ik mijn ogen direct dichtknijp uit beschaming. So much for selfcontrol. “Eh, ja, ik bedoel…” Blozend wend ik mijn blik af, neem afstand van hem en bijt hard op mijn volle onderlip. “Ik kan alles dansen wat je maar van me wilt…”
Ik wil mezelf nu echt een harde klap voor mijn hoofd geven en letterlijk door de grond zakken, zo erg schaam ik me nu. Wat ik net zei, wilde ik namelijk over laten komen als iets verleidelijks, maar het kwam er eerder als een onzekere vraag uit, waardoor ik mijn blik nog steeds afgewend had. Mooi niet dat hij mijn blik kon zien, dan zou hij me straks fucking erg uitlachen omdat ik deze fout had gemaakt.
Devon Blake Garcia, Captain Blake.
Nog altijd aan het tobben of ze echt de onschuld zelve was of dat ze dondersgoed wist wat ze me aandeed, zei ik haar naam hees. Toen ik haar stem echter hoorde, wist ik dat het de tweede optie was, waardoor ik bijna in aanval over wilde gaan, maar me in hield. Voor zover dat mogelijk was nu, want het zag er echt niet naar uit. “Ja, Devon?” vroeg ze dus zo onschuldig mogelijk alsof ze werkelijk geen flauw benul had waar ik zo’n moeite mee had. Benul schmul, ze wist echt wel waar ze mee bezig was.
Hierna begon ik te ratelen over hoe het werk belangrijk is, dat het voor een patroon zorgt en ga zo maar even door. Ik had de reactie van Maxime echter niet verwacht, want na dit gedoe van mij schiet ze abrupt kort in de lach. Het idee dat ik het serieus meende en zij me vervolgens zowat uitlacht, wat voor mij zo lijkt, laat me kort fronzen. Zwijgzaam blijf ik echter wel, want ik wil het moment niet verpesten, iets waar ik heel goed in lijk te zijn. Zo zegt ook Ruby dat, want elke keer als ze iets leuks te vertellen heeft, kom ik wel met één of andere opmerking die dat kilt.
Ze houd direct op met lachen echter wanneer ik haar ruw tegen de muur aan duw. Er verschijnt echter al snel genoeg een grijns op haar gezicht, waardoor ik opmerk dat ze wel doorheeft met wat ik nu wil of waar ik überhaupt aan denk. Nadat ik gezegd heb dat ik er niet meer tegen kan, schitteren haar ogen van plezier en hoewel ik gedacht had dat zij ook naar mijn lippen reikte, trek ik me alweer terug om te kunnen praten. Een waarschuwing echter, waar zij haar mond al voor open deed om te antwoorden. Ik vroeg me af wat ze wilde zeggen, maar ik denk dat ik het niet meer zal weten, aangezien ik haar al meld dat het antwoord niet uitmaak, omdat zij de mijne is. Zou ze het claimend vinden?
Ik wil weer mijn lippen plagerig op die van haar drukken, maar dit is al het beschamende moment dat mijn jongeheer een eigen leven leidt en haar dat ook duidelijk laat merken. Ik wil haar met een beschamende, schaapachtige grijns laten merken dat het me hiervoor spijt, omdat ik het niet in de hand heb, maar haar grijns word nog groter, dus wend ik snel mijn blik af. Schamend, wel te verstaan, als dat überhaupt nog mogelijk is. Ik lijk wel een klein kind die dit allemaal niet gewend is, en geen stripper meer. Verdomme, word weer een man, Garcia! Krijg een paar ballen en word weer je oude zelf. Holy shit, die bewoording was echt heel fout en dubbelzinnig met de situatie van nu, bedenk ik me dan. Thank god dat ik het niet hardop heb uitgesproken, anders lag Maxime al helemaal strijk van het lachen.
Abrupt voel ik dat ze me aan de rand van mijn shirt naar zich toe trekt om me te kunnen zoenen. Dit keer ben ik dan ook degene die overdonderd is, maar al haastig zoen ik haar terug, waarbij ik voorzichtig mijn handen over haar lichaam laat dwalen. Kort speelt ze met mijn tong en ik was net weer mijn goeie ouwe zelf geworden als ze me in een flits weer loslaat. Wat flik je me nou? Bedenk ik verwilderd en probeer me te bevatten wat voor spelletje ze nu speelt. Shit, ik had nooit mijn masker of wat dan ook moeten laten zakken, behalve dát dan, want nu heeft ze mij een keer overdonderd met alles. “Misschien heb je gelijk,” zegt ze zachtjes, terwijl ze de lust in haar stem probeert te verbergen. Hé, ik mag dan wel ff verdwaasd zijn met wat er is gebeurd, maar ik herken de lust in haar stem heus wel.
Maxime strijkt met haar vingers over de spieren van mijn armen en volgt de beweging met haar blik, waarop mijn handen ondertussen op haar heupen liggen en die blijven daar ook voor even, als het op mij aan komt. Ik weet nu eigenlijk niet wat zij voor mij in petto heeft, maar daarom moet ik ook mezelf weer worden, voordat ze weer een binnenpretje erbij kan krijgen. Genoeg gelachen met Devon, Captain Blake komt terug! Bijna dan.
Even gaat ze nog door met de beweging over mijn armen, ik zucht dan ook even diep en geniet van het moment hoe we nu staan. Abrupt boort ze haar blik weer in de mijne en ik wil bijna zeggen dat ze dat niet meer moet doen, omdat ze me elke keer weer rillingen hierdoor geeft. Ik houd het echter in, want na het geval van net lijkt het enkel nog neerwaarts voor mij te gaan in het flirtgebied. Het lijkt wel alsof Maxime al mijn wellust afpikt en zo een soort vrouwelijke captain Blake word. Yes! Bedenk ik me dan, Maxime als stripper! Oh hell yeah, I like where this is going… Maxime.. Ik moet moeite doen om er niet bij te gaan kwijlen, want het beeld dat er zich hierbij in mijn gedachte gang afspeelt is gewoonweg te verrukkelijk om…
“Werk is veel belangrijker, we moeten dit maar voor later bewaren. Daarbij weet ik nog niet zeker of ik wel op deze zee durf te varen. Is het heel ruig?” Het klinkt alsof ze bang is, terwijl we beide heus wel weten dat Maxime alles behalve onschuldig is. Tenminste, deze kant zie ik nu ook pas, maar ik ben blij dat ik dit mag mee maken, want hel, na die kleine gedachte over haar… Ze wakkert de lust enkel nog aan, maar dat weet ze als de beste. Ik moet bijna bang zijn nu ze een manier weet om me te bespelen. “It’s a rough, stormy sea, me beauty, but trust the captain.” Zei ik haar, met een piratenaccent die ik ook altijd op het podium gaf. Verder kon ik echter niets meer doen, want ik knipperde een paar keer met mijn ogen toen ik wat opmerkte.
Haar blik was nog steeds op mij gericht, maar haar hand glijd via mijn gespierde onderbuik naar beneden, over het enige stukje stof wat mijn jongeheer van haar hand scheidt. Jesus, moet ze nou zo doorgaan om me te verleiden? Ik weet nog altijd niet of het een goed idee is om hierop in te gaan na de ruzie van gisteren. Maxime maakt het allemaal nog even erger door uitdagend op haar onderlip te bijten en vervolgens zachtjes met haar hand te knijpen. Een zachte zucht van licht genot dringt tussen mijn lippen vandaan. “Jullie zullen beide nog even moeten wachten, Captain,” zegt ze met haar neus bijna tegen de mijne aan, waardoor onze lippen hetzelfde lot ervaren. Dan geeft ze me een klein kusje en duwt me iets van haar af, om vervolgens lachend met snelle passen van me weg te lopen, een andere gang in.
Verdorie! Scheld ik weer in mijn gedachten en even blijf ik zo staan terwijl ik een blik naar beneden richt. Juist ja, op die plek. Gelukkig doet die nu weer een beetje normaal, waardoor ik haar direct achterna ren en al in de andere gang terecht kom. Ze loopt enkele meters voor me, maar door mijn lange benen en snelle passen sta ik al in enkele seconden bij haar, waardoor ik haar plagerig vastpak en meetrek in het meest dichtstbijzijnde kast. Dit blijkt de kamer te zijn waar je naartoe kunt voor de stoffen, zo staan er ook meerdere tafels, waar ik haar ook gemakkelijk op zet. Een plagerige grijns siert mijn lippen wanneer ik dit doe.
“Maxime, plaag me niet.” Waarschuw ik haar, wat echter niet geheel serieus op kan worden gevat door de grijns die op mijn lippen staat. Dit laat zien dat ik het wel degelijk leuk vind. “Ik probeer me in te houden, maar dat lukt niet als jij zo verdomde verleidelijk doet dat ik er wel op in moet gaan…” Dan glijd er een serieuze blik over mijn gezicht heen. “Ik wil niet dat het zoals gisteren eindigt, je dwingen als ik de stripper op het podium weer word…” Ik zucht diep en wend mijn blik even af. Hopelijk had ik niet nu alsnog de sfeer verpest.
†
]
]