• William McKinley.. Een typische, amerikaanse school in Ohio..
    Veel leerlingen. Cheerleaders, jocks, gleeks. Vele typetjes. Vele relaties. Maar wel een leuke schooltijd, meestal..



    Originele Personages:
    Rachel Berry: MissStoran
    Finn Hudson: Paintball
    Tina Cohen-Chang: LittleLiar

    Mike Chang:
    Mercedes Jones: Shortie
    Kurt Hummel: Paintball
    Santana Lopez: Malino
    Quinn Fabray: Leannan

    Brittany Pierce:
    Sam Evans:
    Artie Abrams:
    Noah "Puck" Puckerman: LittleLiar
    Jake Puckerman: MissStoran
    Blaine Anderson: Insano

    Rory Flanagan:
    Sugar Motta:
    Dave Karofsky:
    Lauren Zizes:
    Jesse St. James: LittleLiar
    Sebastian Smythe: Malino

    Sunshine Corazon:
    Will Schuester: Paintball
    Emma Pillsbury: Insano

    Sue Sylvester:
    Shannon Beiste:

    Verzonnen personages:
    - Damon Tyler Smythe : Malino
    - Alexander ''Alex'' Grey : LittleLiar
    - Isabella Elizabeth Espinoza: Insano
    -Tyler Jay Delaino : Malino
    - Logan Hudson : Paintball
    - Jordan Mackenzie Desousa : Monticia
    - Jayson Enrique Deluci : Malino
    - Savannah Rose Lopez : Malino
    - Damian Furioso : Paintball
    - Jeffrey Michelo Desousa : Malino
    - Lizz Sanchez: MissStoran

    [ bericht aangepast op 18 nov 2012 - 19:31 ]


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    lIzz
    Ik schrik even op als iemand naast me ploft en ik kijk op.
    Gelijk een stuk vrolijker als ik Damon zie rol ik de poster en doe het weer in de buis.
    "hoi" nog steeds bleef het raar om gewoon niet te fan-girlen.

    Dewi
    Ik schud mijn hoofd "dat word allemaal te duur, dit is leuk en gezellig en nog lekker. Zeker als je mij kent. Je kunt hier onbeperkt blijven lopen" grijns ik.
    We gaan aan een tafeltje zitten en bestellen wat te drinken. "witte wijn"zeg ik en de ober knikt


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Isabella Elizabeth Espinoza:

    'Dat weet ik, kurt. En dat is juist goed, dan betekent dat je gewoon van iemand houdt en zorgen maakt' zeg ik lief en kijk hem aan. 'En ik heb altijd gelijk' zeg ik vervolgens en pak zijn hand en leg het op mijn buik. Ik werd altijd rustig als iemand een warme hand op mijn buik legde, dat betekent ook dat de baby misschien rustig kon worden. Ik hoorde opeens een deur hard dichtslaan en fronsde. Volgens mij was iemand thuis, maar maakte maar niet te druk om. ik was veilig bij Kurt en misschien ging ik toch verder slapen. Ik was toch weer moe en moest toch even de huisarts bellen voor een afspraak morgen. Misschien kon ik dan gelijk naar het ziekenhuis. Dat zou wel beter zijn, dan kom Finn ook gelijk mee, maar Damian moest denk ik ook wel mee of niet? Ik wist het allemaal niet meer en zuchtte zachtjes. Ik maakte nog steeds rondjes op zijn buik en gaapte zachtjes.

    Blaine Anderson:

    Na een tijdje gezeten te hebben op het strand, stond ik op en veegde de laatste korrels van het zand van me af. De zee kalmeerde me helemaal en was niet meer boos meer. Ik voelde me nog wel rot, maar ik moest gewoon even met Kurt praten. Ik had in de tussentijd goed nagedacht en wou gewoon de echte reden weten, waarom Kurt dat had gedaan. Ik liep rustig terug naar de villa en ging even door mijn haren met mijn hand. Na een tijdje kwam ik aan bij de villa en maakte de deur open en liep naar binnen. Perongeluk duwde ik toch redelijk hard de deur dicht en hoorde je dat luid. 'Sorry' mompelde ik beschaamd maar niemand in het bijzonder en liep naar de keuken. Ik had honger gekregen van de zee en wou dus iets eten. Ik keek in de koelkast en zag nog een pak vla en deed de vla in de kom. Ik liep naar de tafel en ging zitten en at het rustig op.

    [ bericht aangepast op 12 nov 2012 - 17:21 ]


    One Who Travels A Higher Path.

    Jeffrey

    Ik haal mijn schouders op, en zak onderuit.
    Ik kijk uit het raam en tik met mijn voet..

    Damon

    'Sup' zeg ik, en pluk aan het witte shirt wat ik aanheb.
    Ik span even mijn spieren aan en grijns..


    El Diablo.

    Dewi
    Grijnzend kijk ik hem aan "zeg gaan we nog eten halen of hoe zit het?"
    ik por hem in zijn zij en loop naar de schalen die er staan.
    Snel schep ik mijn bord vol met van alles en wacht even op Jeffrey.

    Lizz
    Ik zucht even "t'gaat. Alhoewel ik nu voor het eerst in het half jaar een poster vond die ik nog niet op mijn kamer had" ik grinnik even.
    Grijnzend pak ik de poster en laat het zien. "dus laat je het me weten als er nieuwe foto's/ posters komen van je" ik glimlach even en kijk hem aan.
    Oke hij grijnsde naar me en zijn tanden waren echt mooi, zijn lippen zagen er zo zacht uit.

    [ete


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Kurt Hummel

    Ik knikte op wat ze zei en glimlachte zwak, vervolgens pakte ze mijn hand en legde ze hem op haar buik. Mijn glimlach werd ietsje breder waarna ik zachtjes over haar buik wreef. Het was gewoon zo bijzonder eigenlijk, een zwangerschap. Het is bijzonder hoe er een nieuw leven in iemand groeit. Ergens was ik stiekem wel een beetje jaloers, maar ergens ook weer niet. Ik was er blij mee dat ik een jongen was, daar niet van. Maar ik zou zo graag een eigen kindje willen. Natuurlijk zou ik ooit van de geadopteerde kindjes gaan houden, maar een eigen kind wilde ik heel graag. Maar dat zat er helaas niet in, ik kon niet zwanger worden en Blaine ook niet. En om eerlijk te zien leek het me ook niets om iemand zwanger te maken in de draagmoeder optie. Maar aan de andere kant had een zwangerschap ook veel nadelen en als ik daar naar keek was ik zo dankbaar dat ik een jongen was. Mijn gedachten werden onderbroken door een harde klap waardoor mijn adem even stokte van schrik. Iemand liet van de deur uit zijn handen vallen en gelukkig ebte de schrik alweer snel weg. Ik zag dat Bella zachtjes gapen en keek haar bezorgd aan. 'Misschien moet je weer eens lekker gaan slapen.' stelde ik voor, waarna ik haar zachtjes over haar buik streelde, zodat ze lekker in slaap kon vallen. Het was belangrijk dat ze lekker uitrustte nu, ik wilde gewoon dat alles goed met haar ging. Wel zag ik op tegen het gesprek met Blaine.. Ik was echt bang dat hij vreemd ging..


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Isabella Elizabeth Espinoza:

    Ik kreunde tevreden, nadat Kurt over mijn buik streelde en gaapte alleen maar nog meer. Ik hoorde wat hij zei en knikte slaperig daarop. Ik kreeg toch kippenvel door zijn strelingen, maar vond het wel heerlijk. Elke keer werd mijn oogleden weer zwaarder en probeerde ik wakker te blijven. Maar ik was gewoon op en doodmoe. Ik moest gewoon lekker uitrusten en genieten nu het nog kan. Het kwam allemaal wel goed en ik wist nu toch zeker dat ik Finn wou. Hij was mijn ware en ik hoopte zo erg dat hij de vader was. 'Ik hou van je, Kurt' zeg ik slaperig en zachtjes. Ik zou nu lekker even aan mezelf denken. Zonder dat ik het nog wist, viel ik als een blok in slaap. In een prachtige droom over Finn.


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt Hummel

    Ik glimlachte liefjes toen ze in slaap gevallen was en drukte een kusje op haar voorhoofd. 'En ik hou van jou.' zei ik zachtjes terug, ook al wist ik dat ze het toch niet meer hoorde. Even leek het zo'n verleidelijk idee om ook lekker in te dutten. Maar dan wist ik dat ik mijn slaap-ritme door de war zou schoppen en dat wilde ik niet. Met de nodige tegenzin klauterde ik nu uit bed en dekte ik Bella lekker warm in. Ik besloot om maar een cappuccino te gaan maken in de keuken, daar had ik nu echt zin in en door de cafeïne bleef ik tenminste wakker, maar niet voordat ik naar de badkamer liep om mijn haren weer in model te krijgen. Daarna liep ik naar beneden, naar de eerstvolgende keuken toe. Toen ik de keukendeur opendeed zag ik tot mijn grote verbazing Blaine zitten. Ik slikte even en wist me niet echt een houding te geven. Was hij vreemd gegaan? Ik bekeek hem onderzoekend en wist het niet meer. Wat moest ik zeggen tegen hem? 'Waar was je?' vroeg ik neutraal aan hem. Hopelijk kwam het ook echt neutraal op hem over en niet achterdochtig. Zou hij nog boos zijn? Er gingen zoveel vragen door me heen en ik had simpelweg nergens een antwoord op en dat frustreerde me. Ik liep met kleine passen naar de koffiezetapparaat en drukte om het knopje om het te laten opwarmen en draaide me vervolgens weer om naar Blaine.


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Blaine Anderson:

    Ik at rustig mijn vla op en was er uiteindelijk klaar mee. Ik zag in mijn ooghoeken de deur van de keuken opengaan en zag Kurt staan, die naar me keek. Ik zuchtte ongemerkt en voelde me ongemakkelijk worden. Ik hoorde opeens zijn vraag die de stilte doorbrak en ik hoorde dat het neutraal klonk. Ik wist hoe Kurt werkelijk zat en hoorde toch ergens achterdocht. Ik had zo'n vermoeden dat hij me niet vertrouwde. Hierop rolde ik ongemerkt mijn ogen en zag hem met kleine passen naar de koffiezetapparaat lopen. Hij drukte op een knopje, waardoor het aan ging en zichzelf ging opwarmen en draaide zichzelf vervolgens om naar mij. Ik kijk hem neutraal aan en schoof mijn kom wat verder van me af. 'Ik was op het strand' beantwoorde ik op mijn beurt zijn vraag en kijk hem even aan, waarnaar ik weer naar de kom keek. Ik wist nu zeker dat er dalijk ruzie uitbrak, want dat zag je sowieso wel. Net was ik nog gekalmeerd, maar nu werd ik toch wel redelijk boos en kijk hem neutraal. 'En was het nog leuk met die jongen?' vroeg ik sarcastisch en stond vervolgens op. Ik wou weglopen, maar ik deed dat niet en wou ik nu zijn antwoord hierop weten.


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt Hummel

    'Kan ik dat niet beter aan jou vragen?' vroeg ik nu ietwat gepikeerder terug. Meteen zag ik het helder en wist ik gewoon dat hij bij een ander was. Ik ging mezelf echt niet meer laten misleiden. Ik was al vaak zat misleid en deze keer trapte ik er niet meer in. Ik had het gevoel dat er dadelijk ruzie ging uitbreken. Ook al haatte ik ruzie, ik werd er gewoon gek van. 'We weten beiden waar jij net was.' zei ik waarna er meteen tranen in mijn ogen stonden en ik hem pijnlijk aankeek. Het deed gewoon pijn, zoveel pijn.. Ik voelde een krop in mijn keel en ik had het gevoel dat ik zo in tranen uit kon barsten. Waarom zag hij niet in hoeveel pijn het deed? Het was het ergste gevoel op de wereld om bedrogen te worden. 'Met wie was je, Blaine?' vroeg ik nu met een gebroken stem. Ik kruiste nu mijn armen over elkaar heen. Ik was bang om zijn reactie te horen, eigenlijk wilde ik het helemaal niet weten. Expres ging ik niet in op zijn vraag, omdat ik eerst mijn vermoeden bevestigd wilde hebben.


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Blaine Anderson:

    Natuurlijk geloofde hij me niet en ik kijk hem boos aan. Waarom dacht hij daar aan? Ík ben niet vreemdgegaan! Waarom zou ik dat doen, ik ben niet degene die ging flirten met een andere jongen en ik heb absoluut geen seks gehad met een andere jongen. Ik zou dezelfde fout niet nog een keer maken, ik hield heel veel van Kurt. Waarom dacht hij dat?! 'Hoe kom je daar nu weer bij!' zeg ik boos en zag dat hij pijnlijk naar mij kijkt. 'Waarom zou ik vreemdgaan? Ik heb heus wel mijn lesje geleerd, na de afgelopen keer. Waarom vertrouw je mij niet?' riep ik nu boos. 'Ik ben niet degene die met een andere jongen flirt, terwijl ík er nog note benen bij stond' zeg ik nu woedend. 'Ben ik niet goed genoeg voor je?! Heb ik soms te weinig aandacht aan je gegeven?! Waarom heb je geflirt met een andere jongen?! Geef daar eens antwoord op, in plaats van mij de schuld te geven, terwijl ik helemaal niets gedaan heb! Ik was gewoon op het strand, meer niet. Tenzij je denkt dat ik vreemdgegaan ben met Finn!!' zeg ik nu echt woedend. 'Kurt, zeg gewoon dat je mij gewoon niet vertrouwd en dat je dat al helemaal niet had gedaan!' zeg ik pijnlijk en nu kreeg ik zelf tranen in mijn ogen. Ik onwijkte nu Kurt's blik en moest rustig worden. Waarom zei hij dat?!


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt Hummel

    Blaine werd boos en ik liet zijn woordenstroom gewoon over me heen komen. Wat hij zei raakte me waardoor de tranen die zich in mijn ogen hadden gevormd, zich een weg naar beneden zochten. Even stond ik met mijn blik aan de grond genageld en was ik zo door de war. 'Het ligt niet aan jou,' zei ik zacht, doelend op het 'flirten'. Ik merkte dat ik helemaal dicht klapte. 'Dat is het niet, je bent juist geweldig en je geeft me niet te weinig aandacht of iets het is gewoon d..-' bracht ik uit, waarna mijn stem weer wegstierf. Het was voor mij helemaal niet flirten, ik bedoelde het echt niet zo. 'Het was nooit mijn bedoeling om jou pijn te doen, Blaine.' zei ik pijnlijk. 'I-ik..' stotterde ik weer moeizaam. Ik kon het gewoon niet uitleggen terwijl we ruzie hadden, dat was gewoon onmogelijk. Ik had het wel aan Bella uitgelegd en zij begreep het en geloofde me dat ik er echt spijt van had. Maar ik kon het gewoon niet uitleggen als het zo ging tussen ons. Wacht eens, waarom zat ik mezelf hier een beetje te verontschuldigen? Hij was vreemd gegaan, alweer. 'Blaine, als je me niet meer wilt wees dan eerlijk tegen me. Zeg dan gewoon wat je van me vindt en ga dan gewoon weg en doe wat je niet laten kunt,' bracht ik woedend uit, en reageerde niet op wat hij als laatste zei over vertrouwen. Ik was echt bijna nooit boos, en ik was ook moeilijk om boos te krijgen. Maar nu had ik het gewoon niet meer. Ik werd er gewoon gek van! Iedere keer was ik de idioot die bedrogen werd! Iedere keer was ik degene die keihard gedumpt werd en dan mocht lopen janken totdat Blaine weer terug kwam en hem telkens smeekte om bij me te blijven. 'Maar lieg niet tegen me!!' schreeuwde ik nu naar hem, waarna ik de dichtstbijzijnde stoel om schopte die vervolgens neerkwam met een harde klap waardoor ik zelf schrok. Zo was ik helemaal niet.. Op dit moment was ik echt mezelf niet en kreeg ik het allemaal niet meer helder.

    [ bericht aangepast op 12 nov 2012 - 19:18 ]


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Blaine Anderson:

    Ik schrok zelf ook door de actie wat Kurt had gemaakt en verward en even verbaast keek ik naar Kurt. Ik liet alles even binnendringen in me, wat hij allemaal zei. Hij deed dat nooit en ik kwam er nu gewoon achter dat hij zichzelf helemaal niet was. Hij was echt totaal niet zichzelf en ik loog echt niet tegen hem. Ik wist dat het helemaal niet de bedoeling was om mij pijn te doen, maar waarom deed hij het dan? Ergens was het best opwindend dat Kurt woedend was en zo deed. Mijn woede verdween namaten ik nadacht en wist nu precies wat het was. Zelfvertrouwen. Ik wist dat hij geen zelfvertrouwen had, maar hoe hij het deed was geen oplossing en mij de schuld te geven ook niet. Flirten was nooit de oplossing geweest om je zelfvertrouwen omhoog te krijgen. Dat was pas als iemand echt van je houd en je liet zien wat je waard was. Die jongen gaf het volgens mij alleen maar voor de lol en had er gewoon zin in. Kurt moest door mij zelfvertrouwen krijgen en inzien dat hij het waard was en dat hij geliefd was en niet zo. Ik was absoluut niet vreemdgegaan, dat zou ik niet nog een keer doen en dat zou ik nu ook niet over mijn hart verkrijgen. Ik hield zoveel van Kurt en ik wist hoe pijnlijk dat was voor hem. Ik keek altijd maar toe hoe hij pijnleed en nu ook. Ik zag gewoon dat hij pijn had en dat hij gekwetst was, daar kon ik nooit tegen. Zijn tranen liepen de hele tijd over zijn wangen en ik knipperde mijn tranen weg, zodat ik wat helder kon zien. Waarom geloofde hij mij niet? Ik probeerde de hele tijd zijn zelfvertrouwen of wat dan ook omhoog te hijsen, maar dat ziet hij gewoon niet. Hij was een leuke jongen, meer dan leuk en ik probeer echt mijn beste te doen voor hem. Ik probeerde zelfs te veranderen voor hem. Om niet meer alles te verkropen in me en dat ik alles vertelde aan hem. Dat ik als ik jaloers ben gelijk met hem ging praten of met Finn ging praten of ergens anders naartoe ging om mijn gedachten te verzetten, zoals de strand net, waar ik naartoe ging. Ik probeerde echt te veranderen voor hem, maar als hij dat niet zag en me niet vertrouwde. Had het gewoon geen zin meer. Ik keek hem hulpeloos aan en haalde mijn schouders op. ‘Ik geef het op’ zeg ik, vol met tranen in mijn ogen, doelend op onze relatie. ‘Wat ik ook doe. Het is nooit goed bij je. Denk maar wat je wilt denken, maar ik geef het op’ zeg ik vermoeid en tranen liepen over mijn wangen. Met die woorden liep ik naar mijn kamer en doe de deur opslot.


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt Hummel

    Mijn woede ebte nu langzaam en ik hoorde wat hij zei en daarna wegliep. Gefrustreerd en wanhopig ging ik aan de keukentafel zitten en zat ik letterlijk met mijn handen in het haar. Voor nu kon het me weinig schelen dat mijn haar door de war ging. Ik was zelf gewoon door de war, helemaal. Ik snapte mezelf even niet meer. Waarom deed ik zo? Waarom dacht ik dit allemaal? Ik sloot mijn ogen even om rustig na te denken. Wat was er met me? Kwam het door de stress? Ik had echt pijn en zojuist was ik er echt van verzekerd dat hij vreemdging. Maar nu wist ik dat echt niet zeker meer. Hij had toch nooit tegen me gelogen? Natuurlijk was hij vreemdgegaan, maar dat had hij wel eerlijk toegegeven en er niet over gelogen. Maar sprak hij nu de waarheid? Ik kon nu echt geen hoogte krijgen van mezelf en zuchtte uit pure frustratie. Ik was echt gefrustreerd en niet zo'n beetje ook. Mijn handen trilden er gewoon van en ik begon het stik warm te krijgen. Waarom viel ik zojuist uit tegen Blaine? Een fel geluidje gaf aan dat de koffie opgewarmd was, maar mij kon het niets meer schelen. Ik zuchtte en had het gevoel alsof ik de 'fase' woede en frustratie achter me gelaten had. Nu maakte het plaats voor hevige verdriet. Ik dacht terug aan gisteren, Blaine had me de mooiste avond van mijn leven bezorgd. Hij zorgde goed voor me en beschermde me. Hij probeerde zichzelf te veranderen voor mij en deed echt alles voor mij. Hij deed alles voor me.. Ineens begon ik nu hysterisch te snikken en begon mijn schouders hevig te schokken. Ik huilde tranen met tuiten en ik kon me niets meer herinneren dat ik me zo miserabel had gevoeld. Ik huilde lang door en had even geen besef van tijd. Maar aan mijn barstende hoofdpijn te voelen huilde ik al een tijdje. Ik herkende deze gevoelens. Het waren allemaal een ophoping van één iets. Ik wist ineens wat er scheelde aan me. Ik had een lichte zenuwinzinking. Het ontstond door stress, opgekropte stress. En op dat moment kreeg je woedeaanvallen en was je jezelf niet meer. Ook was je op zo'n moment helemaal over de toeren. Ik stond zachtjes op, ik moest gewoon even liggen en rust om me heen hebben. Ik liep naar de kamer van Bella en mij en liep op mijn tenen naar bed toe. Zonder me zelfs uit te kleden kroop ik geluidloos bij haar in bed, bang om haar wakker te maken. Ik trok de dekens over me heen en rilde nu nog steeds door alle emoties die ineens uit me kwamen en sloot mijn ogen om hopelijk wat rust te vinden.


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Isabella Elizabeth Espinoza:

    Ik kreunde zachtjes en rolde me helemaal op. Zonlicht scheen recht in mij gezicht en deed de dekens wat omhoog, zodat ik niet helemaal verblind was. Slaperig opende ik mijn ogen en keek ik recht in het gezicht van Kurt. Een glimlach verscheen op mijn gezicht en bekeek Kurt eventjes. Hij was toch zo schattig hoe hij sliep. Zijn haar helemaal door de war en ook hij was helemaal opgerold. Ik strekte me lichtjes uit en keek op de klok. Was het al 10:00? Geschokt ging ik rechtop zitten en gleed met mijn ogen door de kamer. Had ik een halve dag en nacht geslapen? Nou eigenlijk had ik meer geslapen. Een verbaasde gevoel ging er door me heen. Ik had nog nooit zolang geslapen en ik voelde me fitter dan ooit. Ik was niet meer misselijk of duizelig en geen rot gevoel meer. Het leek dat ik nu gewoon helder kon nadenken en alles accepteerde. Ik wreef glimlachend over mijn buikje en had er heel veel zin in. Stiekem kon ik niet wachten op de huisarst en het ziekenhuis, vanwege mijn kindje. Ik was echt in een goede humeur en niet zo'n beetje ook. Ik stond voorzichtig op, zodat ik Kurt niet wakker zou maken en liep naar de badkamer. Ik deed mijn nachtjapon uit en mijn onderbroek en draaide de douche kraan aan en ging er vervolgens in staan. Warme water viel nu op mijn lichaam en ik genoot er heel erg van. Ik waste goed mijn haren en vervolgens mijn lichaam. Ik was nu echt wakker geworden en voelde me ondanks alles, goed. Ik spoelde daarna alles goed grondig en deed de kraan dicht en stapte weer uit. Ik droogde me af en liep naar de kast, waar al mijn kleding was. Ik deed een broekje en een bh aan en daar over een heel schattig jurkje met bij passende hakken. Ik fohnde mijn haren en kamde het daarna uit en deed een leuk schattig roze klipje in. Vervolgens deed ik wat make-up en wist ik niet dat Kurt wakker werd.

    Blaine Anderson:

    Ik kreunde slaperig en draaide chargerijnig om. Ik had heel slecht geslapen vanacht en gisteren. Ik was gelijk in bed gedoken en probeerde wat slap te vatten, maar dat lukte niet. Ik dacht elke keer maar aan Kurt en wat hij allemaal zei en wat ik allemaal zei spookte me heel de tijd door mijn hooft. Ik was elke keer maar wakker geworden en dan weer inslaap gevallen en ga zo maar door. Ik zuchtte vermoeid en stond op. Ik had ook tussendoor gehuilt en voelde me echt rot. Waarom deed Kurt dit? Ik probeerde mezelf te veranderen en nog ziet hij dat niet. Waarom moest hij perse flirten met een andere jongen en dacht hij dat ik vreemdging? Ik was gewoon op het strand en daarvoor had ik een gesprek met Finn. Voor de rest was ik met niemand en sowieso had ik mijn lesje geleerd. Waarom zou ik uberhaupt Kurt weer en meer pijn ga lopen doen. Ik hield teveel van die jongen en leke keer moest ik toekijken hoe hij pijnlijden door mij. Ikzelf vond het ook niet leuk en ik kreeg er toch elke keer meer pijn door. Ik voelde de hele tijd die spijt en nu natuurlijk niet, want nu is het absoluut niet mijn schuld. Hij was gewoon zo onzeker als wat en zijn zelfvertrouwen was gewoon weg en hij was bang om me te verliezen. Maar ik zou en wou niet bij hem weg, maar als hij dit niet zag. Dan gaf ik het op en hoefde het voor mij al helemaal niet meer. Ik probeerde alles om hem gelukkig te maken en hem te laten inzien dat hij het waard was, maar als hij dat niet zag gaf ik het op. Ik stond vervolgens kreundend op en slofde naar de badkamer. Ik keek in de spiegel en zag er slecht uit. Mijn haar die helemaal door de war was en mijn ogen zo rood als een tomaat en ongeschoren. Ik zuchtte vervolgens en nam maar een douche. Eenmaal weer eruit scheerde ik me en deed mijn haar weer eventjes in model. Ik slofde naar mijn kast en deed mijn kleding aan. Waarom gebeurde dit nu weer?


    One Who Travels A Higher Path.

    Finn Hudson

    Door gekir van Emily werd ik verstoord uit mijn rustige slaap. Ik opende langzaam mijn open en keek naar het bedje van Emily. Ze lag rustig te spelen met haar knuffeltje en kirde vrolijk. Uitgerust rekte ik mezelf uit en stapte ik uit bed. Meteen trok ik mijn shirt aan en haalde ik Emily uit haar bedje, waardoor ze me grote pretoogjes aankeek. 'Papa!' kirde ze waardoor er onbewust een glimlach op mijn gezicht verdween. 'Dag prinsesje,' zei ik liefjes tegen haar waardoor ze lachte. Meteen werd ik verwelkomd door een onaangename geur en liep ik naar de kleine comode toe, die we gelukkig konden regelen en verschoonde haar luier, vervolgens kleedde ik haar aan en legde ik haar weer even haar bedje zodat ze veilig lag terwijl ik even kon douchen. Gisteren had ik de hele dag leuke dingen met haar gedaan. Ik had nog even met haar gezwommen en een wandeling gemaakt over de boulevard in de avond. Emily keek haar oogjes uit en ik kon gewoon aan haar zien dat ze het naar haar zin had. Blaine, Bella en Kurt had ik de hele dag niet meer gezien. En ergens maakte ik me zorgen over hen alle drie. Ze hadden het alle drie niet bepaald makkelijk vermoedde ik. Ik wilde ze zo graag helpen maar ik wist amper wat er speelde. Althans, ik wist niet wat er speelde tussen kurt en Blaine. Ik had natuurlijk Blaine's verhaal gehoord, maar dat was maar van één kant, daarom oordeelde ik er niet over. Het waren trouwens mijn zaken ook helemaal niet. En het was gelukkig wel lekker rustig zonder Damian, ik hoopte oprecht dat hij wegbleef. Hij was gewoon een zak. Ik liep naar de douche en douchte me snel. Vervolgens kleedde ik me om en toen ik klaar was liep ik naar de keuken met Emily en zette ik haar in het kinderstoeltje, waarna ik een fruithapje klaarmaakte voor haar.

    Kurt Hummel

    Met een diepe zuchte onwaakte ik uit een onrustige slaap. Ik werd constant maar wakker omdat ik zo onrustig was en me gewoon rot voelde. Nadat ik gisteren die zenuwinzink kreeg bleef ik de hele dag in bed liggen. Bella had ze hele dag geslapen. Ikzelf had echt de hele nacht liggen huilen en liggen malen. Ik kon niet zonder hem en ik wilde niet zonder hem verder. Maar ik had het verpest, ik had alles verpest. Hij gaf onze relatie op, door mij. Meteen ontstonden er weer tranen in mijn ogen. Ik voelde me miserabel en ik wist niet hoelang ik dit vol ging houden. Mijn hart deed ongelofelijk veel pijn en ik kon het niet meer aan. Ik klauterde traag uit bed en sjokte naar de badkamer waar Bella bezig was met haar make-up. 'Hoi,' mompelde ik vermoeid en een tikje gebroken. Ik keek naar de spiegel en schrok er een beetje van, ik zag er echt niet uit. Mijn ogen waren vuurrood en stonden waterig, ik had wallen onder mijn ogen door de slaapgebrek en mijn blik stond gewoon al gestrest. Ik voelde me gewoon depressief, zwaar depressief. Ik had niet eens zin om moeite te doen voor mijn uiterlijk en dat was niets voor mij. Ik liep naar de wasbak en liet het koude water lopen. Ik plensde mijn gezicht nat om de slaap weg te halen en droogde me vervolgens weer af. Vervolgens kamde ik mijn haren nonchalant naar achteren. Ik deed er niets eens haarspray in, zoals ik altijd deed. Normaal deed ik er minstens een halfuur over om mijn haren te doen, maar nu kon het me niets schelen. Vervolgens sjokte ik weer naar de kast en haalde ik er een standaard skinnyjeans uit. - Ik had geen andere broeken dan skinnyjeans.- en ik trok een best wel basic trui aan. Voor iemand die waarschijnlijk naar de modeacademie wilde zag ik er echt niet uit. Normaal had ik altijd sjaaltjes om, maar nu deed ik het met een saaie trui en een neutrale broek. 'Hoelaat heb je je afspraak?' vroeg ik aan haar.

    ( Ik zal zo dadelijk in mijn volgende post Damian typen, dus dan komt hij. ^^


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.