[RPG] Life Changed - One Direction [Topic 1] - Speeltopics

Life Changed
Na 2 en een half jaar gezongen te hebben vonden de jongens van One Direction het zingen niet meer zo leuk. Ook doordat ze ze steeds vaker ruzie krijgen. Na hun album Take me Home en de wereldtour stoppen ze. Zayn had in een interview gezegd: ''We Stoppen op ons hoogtepunt.'' Heel veel Directioners waren teleurgesteld. Maar ze bleven ze steunen. Als het hun keuze was dan was dat het maar. De jongens zelf gaan ook allemaal een ander beroep doen, die ze helemaal zelf kiezen. Van een saai kantoor baantje tot model. De paparazzi zal toch wel achter hun aan blijven zitten. 5 andere meiden die de jongens van One Direction totaal niet kennen, doen, net als hun, apart auditie voor X-Factor en worden later in een groep geplaatst. Simon Cowell word de coach voor deze meidengroep (naam moeten ze nog bedenken). Hij wil dat de jongens van 1D hun ontmoeten en vertellen wat hun hebben meegemaakt. Om de meiden net zo succesvol als One Direction ooit was geweest is. En misschien wel nog meer. Kunnen de jongens het volhouden zonder elkaar? Het zingen missen?
(Slecht begin, maar dan heb je vast een idee)

Lijkt deze RPG je wat? Vul dan dit lijstje in:
Rol:
Volledige Naam:
Leeftijd:
Karakter:
Uiterlijk [het liefst met foto]:
Extra:

Rollen:
Jongens:
- Liam Payne ~ Silvanaa
- Niall Horan ~Novembre
- Zayn Malik ~ Depay
- Harry Styles ~ 230710
- Louis Tomlinson ~ xHazzaStyles

Meiden:
- Aylina Flora Evi Sarah Benson ~ xElounor
- Emma Grace Moore ~ xSunshineee
- Alizée Eloise de la Abenière ~ Dinaggo
- Aurora Catherin Jones ~ xClove
- Paigelyn Calliophe Watson ~ Rider

Regels
~ Minimaal 5 regels
~ OOC tussen haakjes: ( { [ / \ |
~ 16+ mag maar houd het netjes
~ Naamsveranderingen doorgeven
~ Geen perfecte personage's, niemand is perfect!
~ Alleen je eigen personage besturen
~ 1 perso per quizletter
~ Alleen ik (AgentP) open nieuwe topics, tenzij ik iemand aanwijs
~ Have Fun (:

[ bericht aangepast op 21 dec 2012 - 21:35 ]

Do what people say you can't.

Zayn Malik
'Een laatste keer.' zeg ik zachtjes terug als ik plaats neem naast Louis om de laatste video te maken. 2 en half jaar lang hadden we video diaries gemaakt voor de fans, video's waarin we gek deden, video's waarin we serieuze mededelingen deden en video's waarin we vragen beantwoordden van de fans. En nu, zou dit de laatste video worden. Een bedank video, om iedereen te bedanken die ons de laatste 2 en half jaar gesteund heeft. Ik leg even mijn hand op Louis zijn schouder, ik wist dat hij het er ook moeilijk mee had, en dat kon je net ook wel horen. Een angstige ondertoon was duidelijk te horen.
'Komt goed.' probeer ik bemoedigend te zeggen als ik op zijn schouder klop en voorzichtig een traan van mijn wang veeg.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Liam James Payne:
Ik laat me in een zetel vallen en kijk mijn vier beste vrienden allemaal één voor één aan. Vandaag zal onze laatste optreden zijn en ik moet eerlijk toegeven dat ik er vreselijk tegen opkijk. Natuurlijk is dit het beste voor ons allemaal, want we lijken er allemaal geen plezier meer in te hebben. Maar ik kan ook niet ontkennen dat ik het vreselijk zal missen. Samen met mijn vier beste vrienden op het podium staan en doen wat we het liefst alle vier doen. Zingen. Het is moeilijk om het feit onder ogen te komen dat vandaag onze laatste optreden zal zijn met zijn vieren. Ik vind het vreselijk om de fans teleur te stellen, maar dit was het beste. Zuchtend sta ik weer op van de zetel en plaats me naast Louis. "Een laatste keer."

[ bericht aangepast op 13 nov 2012 - 18:02 ]

"We accept the love we think we deserve."

Paigelyn Calliophe Watson

'Kom op Callie, ga gewoon naar binnen!' Zei Kristy zeurderig. Mijn vriendinnen duwden en trokken aan mij, terwijl ik mij met alle macht verzette. Ik had mijn handen tegen de deurpost geplaatst en mijn voeten deden hun uiterste best om terug te lopen. Natuurlijk was ik niet bang. Ik had hier gewoon geen zin in. Dan stond ik daar straks in mijn eentje op dat podium. Lekker gezellig! -not.
'Ga lekker zelf joh!' mompelde ik gefrustreerd. Mijn vingers gleden weg en ik struikelde samen met mijn vriendinnen naar binnen. Nu leek ik nog dommer dan dat ik normaal al deed.
'Jij bent degene die Calliophe als tweede naam heeft. Wij niet. Je moet gewoon zingen! Je kan het super goed.' Ik rolde met mijn ogen en gaf Kristy een zachte klap tegen haar achterhoofd.
'Je weet dat ik niet van alleen zingen houd. Misschien als ik vanbinnen verdrietig ben, maar het is gewoon niet mijn ding.' De meiden vonden dit blijkbaar geen excuus, want ze duwden mij al richting de tafel waar je je naam moest noemen en een nummer kreeg. Ik liet mij maar door hen leiden, want ze zouden mij uiteindelijk toch wel dat podium opkrijgen. Het was immers vier tegen één en Angelique was het sterkste meisje dat ik kende. Van haar won ik het toch niet.

'Oké, en nu?' vroeg ik, toen het bleek dat we nog heel lang moesten wachten. Ze waren gelukkig al een stuk rustiger en minder enthousiast en hadden nog niet het idee gekregen om een cameraploeg te trekken met hun stommiteiten of zo.
'Nu ga jij lekker je stem laten uitrusten, terwijl wij je bezig houden,' zeiden de vier in koor, alsof ze mijn vraag al verwacht hadden. 'Misschien zijn er wel leuke jongens om ons bezig te houden,' vulde Kristy aan en haar ogen schoten de ruimte rond. Ik porde haar in haar zij en keek haar quasi boos aan.
'Je weet dat ik dat niet wil. Het is pas net uit met...' Mijn stem stierf weg en ik slikte even. Ik ging niet verdrietig zijn, dat wilde ik gewoon niet. 'Geen jongens dus voor mij,' zei ik streng en gelukkig hield Kristy verder haar mond.

Happy Birthday my Potter!

Niall James Horan
De stilte tussen ons was onaangenaam. Voor de laatste keer zouden we vanavond als One Direction optreden en daarna was het over geen One Direction meer, maar vijf individuen die hun leven alleen op moesten pakken en weer verder moesten gaan. Plotseling leek het alsof het pas gister was dat we als band bijeen waren gekomen, maar deze jongens kwijtraken, dat wilde ik absoluut niet. Ik was zo aan ze gehecht geraakt in de afgelopen jaren.
Alle vijf hielden we wijzelijk onze mond en in mijn hoofd vond een heel gevecht plaats. Allemaal gedachten flitsten door mijn hoofd. Na dit optreden zou ik de jongens, die als broers voor me waren en tegelijk mijn beste vrienden waren, zo gaan missen. Ze hadden alle vier een plaats in mijn hart en ik hield echt van ze.

[Mijn username Croix heb ik veranderd in Novembre.]

You're strong enough to win without a war || Vaucluse >> Thread.

{heb ik al aangepast ^^}

Do what people say you can't.

(Aurora gaat het initiatief nemen ;p )
Aurora Catherin Jones
'Aurora Jones?' Ik knik en stilletjes sta ik op. De vrouw neemt me mee naar het backstage-gedeelte, en er zit maar een deur tussen mij en het podium. Ik slik. Moest ik nou als eerste? Nee, vast niet. Ik pakte mijn gitaar uit de hoes en deed de band over mijn schouder, en ik tokkelde alvast het deuntje van Whistle. De vrouw geeft aan dat ik het podium op mag, en snel voel ik nog even aan mijn haar. Dat hangt in de vertrouwde knot achterop mijn hoofd, en mijn pony zit ook goed. Onzeker loop ik door de deur, het podium op. Een gevoel van nervositeit begint aan me te knagen, maar ik loop door. Ik ga op het krukje op het podium zitten, en zet de microfoon op goede hoogte. 'Wie ben jij?' vraagt Simon. 'Ik ben Aurora.' 'En wat ga je voor ons zingen, Aurora?' zijn toon zit me een beetje dwars, net of ik een kleuter ben. Ik slik mijn kwade woorden in en kijk hem aan. 'Ik zing Whistle van Flo Rida.' Hij knikt en gebaart dat ik mag beginnen. Ik sla de eerste tonen aan van het liedje op mijn pas gestemde gitaar, en ik vergeet op slag al mijn zorgen. Ik vergat dat dit misschien voor miljoenen mensen op tv kwam. Ik begin te zingen.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Louis William Tomlinson

'De laatste keer' zeg ik zacht en sluit vervolgens mijn ogen voor een moment om de tranen tegen te gaan. Het klinkt nu echt allemaal zo definitief of zoals ik het liever zeg: als een nachtmerrie die nu echt werkelijkheid is geworden. Als ik een hand op mijn schouder voel, kijk ik even opzij en knik dan. 'Daar moeten we dan maar op vertrouwen, al zal het lastig worden zonder jullie' zeg ik zacht tegen zayn. De jongens hebben mijn leven veranderd net als alles rondom One Direction. Het is moeilijk om te geloven dat het straks allemaal voorbij is. Wie had ooit gedacht dat het hier op dit moment zou stoppen na alles wat we hebben meegemaakt. 'Denken jullie echt dat dit de laatste keer is? Ik bedoel alles kan toch niet zomaar verdwijnen na alles wat we hebben meegemaakt en de band die we hebben opgebouwd.' Ik kijk ze allemaal één voor één aan en om eerlijk te zijn ben ik doodsbang voor de reacties. De reacties waaruit blijkt dat mijn gedachten misschien toch juist zijn.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Emma Grace Moore
Ik zit elke keer weer te prutsen aan mijn nummer. "Hou ermee op Emma!" fluistert mijn zus kwaad tegen me en slaat mijn hand weg van mijn nummer. "Hey!" roep ik waardoor een paar mensen opkijken. Meteen voel ik mijn wangen rood worden, ik ben duidelijk aan het blozen. Mijn zus zucht en kijkt nerveus rond. "Doe is rustig jij, ik moet zingen, niet jij." zeg ik tegen haar. "Ja, maar ... het is zo spannend, voor jou dan he." zegt ze en slaat een arm rond me. "I know ..." mompel ik en zucht. Ik let niet echt op omdat ik met mijn gedachten bij het zingen ben, straks is het zover, dan sta ik daar voor een jury en moet ik zingen, wetend dat zoveel mensen thuis mij kunnen zien tijdens mijn auditie. Als ik opkijk zie ik een meisje met zwart haar en een pony de grote deuren binnengaan Moest ik haar zijn, ik zou kapot gaan van de zenuwen. Ze is vast ook veel beter dan mij ... "Ik kan het niet Emily ..." fluister ik tegen mijn zus. "Je kan het wel Emma." verzekerd ze me. "Je bent echt super goed! Je gaat dat echt goed doen, ik duim voor je." Ze geeft me een knijpje in mijn schouder en glimlacht naar me. Ik glimlach zwakjes terug en zucht nog een keer. Ze zegt wel dat ik goed ben, maar ben ik wel zo goed? Ik weet het niet hoor, stel dat ik afga als een gieter, dat ik heel vals zing en honderden mensen mij gaan uitlachen. Ik zou me diep schamen en niet meer durven buitenkomen. Ik hoop echt dat het goed gaat. Ik vind het ook best jammer dat mijn ouders en niet bij konden zijn wegens hun werk, ik had hun steun ook wel kunnen gebruiken nu.

[ bericht aangepast op 13 nov 2012 - 21:49 ]

16 - 09 - '17

Harry Styles
Ik vecht tegen de tranen wanneer ik vlak naast Louis neerplof. Ik zal deze jongens zo ontzettend hard gaan missen. Alles wat we samen hebben meegemaakt, ik zal het nooit vergeten. Samen hebben we de hele wereld gezien, een prachtige tijd was het. Onze dromen zijn in vervulling gegaan, en zelfs veel grootser dan we ooit hebben kunnen dromen. Maar vanaf het moment dat we hieraan begonnen, wist ik dat er een ook een moment zou komen waarop het eindigde. Hetgeen waar we dagen, weken, maanden, zelfs jaren voor gewerkt hebben. Hetgeen waar ik zo veel plezier in vond. En dat moment is nu aangebroken. Als ik naar de jongens rondom me kijk, breekt er iets diep vanbinnen. Dit zijn de jongens waar ik de mooiste tijd van m'n leven heb mee doorgebracht. De jongens waarvan ik zo veel ben gaan houden. De jongens die ik nooit zal kunnen vergeten. Want wat er ook gebeurt, de herinneringen blijven. De foto's blijven. En misschien de fans ook wel. Ik kijk naar de jongens naast me. Zayn met wie ik het over eender welk meisje kon hebben. Niall die er altijd was om je te troosten. Liam die er altijd was voor je, wanneer dan ook. En Louis, de jongen die m'n beste vriend geworden is. Met niemand anders heb ik zo'n band. Aan niemand anders kan ik zo veel vertellen. Met niemand anders maak ik zo veel lol. En van niemand anders houd ik meer. Wanneer m'n blik de zijne kruist en hij vraagt: 'Denken jullie echt dat dit de laatste keer is? Ik bedoel alles kan toch niet zomaar verdwijnen na alles wat we hebben meegemaakt en de band die we hebben opgebouwd.' kan ik de tranen niet meer bedwingen. De tranen stromen over m'n wangen, terwijl ik m'n armen om hem heen sla. Het doet me denken aan de MTV Awards, toen we elkaar vasthielden alsof we elkaar nooit meer zouden loslaten. Maar niets is minder waar: straks zullen we definitief afscheid nemen van One Direction, van de fans en vooral van elkaar. Er komen steeds meer tranen opzetten, hoe hard ik er ook tegen vecht.

[ bericht aangepast op 13 nov 2012 - 23:07 ]

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Louis William Tomlinson

Mijn blik gaat bijna gelijk van Zayn naar Harry wanneer hij naast me neerploft. Het is op dit moment al ontzettend moeilijk en het zal waarschijnlijk alleen maar moeilijker worden. Deze jongens zijn je beste vrienden en het is moeilijk om zonder ze door te moeten gaan. Je kent elkaar als geen ander en doet dan ook nog iets waar we altijd van gedroomd hebben. Een band als deze bouw je niet snel meer op met iemand. Over iedereen kan ik geweldige dingen vertellen. Wanneer mijn blik die van Harry kruist en ziet dat hij zijn tranen niet meer kan bedwingen, vinden mijn tranen uiteindelijk ook een uitweg naar buiten. Ik kruip bij hem op schoot en veeg vervolgens een paar van zijn tranen weg. Ik weet niet wat het was, maar sinds het begin van dit avontuur is hij mijn beste vriend. Er is een band ontstaan die niet te beschrijven valt. Samen hebben we heel veel lol, maar op serieuze momenten kan je ook heel goed met elkaar praten. 'Het komt echt wel goed Hazz' zeg ik zacht en sla vervolgens ook mijn armen om hem heen. 'Dat het nu de laatste keer is betekent niet dat het over is, want dat klinkt als nooit meer en dat is echt een hele lange tijd.'

( Het kan misschien zijn dat er spelfouten inzitten of iets, maar zit op mijn telefoon en dat maakt het onoverzichtelijk (: )

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles
Louis gaat op m'n schoot zitten, waarna hij een paar tranen wegveegt. 'Het komt echt wel goed Hazz,' fluistert hij bijna. Ik hoop het, ik hoop het zo verschrikkelijk hard. Het moet goed komen, anders weet ik niet hoe het met me zal aflopen. 'Dat het nu de laatste keer is betekent niet dat het over is, want dat klinkt als nooit meer en dat is echt een hele lange tijd,' vervolgt hij. Opnieuw hoop ik dat hij gelijk heeft. "Beloofd?" vraag ik snikkend. "Beloof je dat je nog elke week naar me toe komt om samen iets te gaan doen?"

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Louis William Tomlinson

Aan het begin zou het moeilijk worden en vooral heel erg wennen zijn, maar uiteindelijk zal het allemaal wel weer goed komen. Daar ben ik van overtuigd en de andere zouden we snel genoeg weer zien. Het einde van de band betekent toch niet het eind van een vriendschap? En zoals ik al eerder zei is nooit een lange tijd. 'Dat beloof ik je' antwoord ik en knik dan. Ik kan er niet tegen om hem zo te zien en hetzelfde geld ook voor de andere. Het is normaal niet moeilijk om ze weer op te vrolijken, maar dit is echt een moeilijk situatie. 'Natuurlijk kom ik elke week naar je toe en je denkt toch niet echt dat ik je zomaar vergeet? Er zijn daarvoor teveel dingen gebeurd.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Ahw, dat vindt ik sneu. Larry mag niet uit elkaar gehaald worden, en 1D ook niet :c ]

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

xHazzaStyles schreef:
Louis William Tomlinson

Aan het begin zou het moeilijk worden en vooral heel erg wennen zijn, maar uiteindelijk zal het allemaal wel weer goed komen. Daar ben ik van overtuigd en de andere zouden we snel genoeg weer zien. Het einde van de band betekent toch niet het eind van een vriendschap? En zoals ik al eerder zei is nooit een lange tijd. 'Dat beloof ik je' antwoord ik en knik dan. Ik kan er niet tegen om hem zo te zien en hetzelfde geld ook voor de andere. Het is normaal niet moeilijk om ze weer op te vrolijken, maar dit is echt een moeilijk situatie. 'Natuurlijk kom ik elke week naar je toe en je denkt toch niet echt dat ik je zomaar vergeet? Er zijn daarvoor teveel dingen gebeurd.'

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

xClove schreef:
[Ahw, dat vindt ik sneu. Larry mag niet uit elkaar gehaald worden, en 1D ook niet :c ]

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.