• Wat als er niet zoiets was als X-Factor? Zouden de jongens elkaar dan alsnog gevonden hebben? Zouden ze nog steeds wereldberoemd zijn? Nou, gedeeltelijk is het uitgekomen. De jongens zijn een kleine band in London, maar ze proberen nog steeds beroemder te worden. Ze oefenen veel en nemen elk concert aan. Dit is hun droom, en ze zullen niet stoppen voordat hun naam in de grote lichten staat. Met familie, vrienden, en vooral elkaar, zijn ze vastberaden om het helemaal te maken dit jaar. Maar soms komen gevoelens, timing, en andere obstakels in de weg te staan. Is hun vastberadenheid genoeg om de jongens in de spotlights te zetten en wat doen ze als een meidengroep grote concurrentie voor hen begint te vormen?
    (De rechten van het idee gaan naar Depay :3)

    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -De meisjes en de jongens zijn vijanden van elkaar, concurrentie. Hou er dus rekening mee dat niet iedereen meteen een relatie aangaat.
    -Maximaal twee personages per persoon, en dan ook van het andere geslacht.
    -Reserveren mag.
    -Ga niet teveel off-topic, ook niet hier in het rollentopic.
    -Als je weg moet zien we je wel weer verschijnen als je terug bent. En als je wilt praten zijn daar gastenboeken voor. Als je al off-topic gaat, gebruik a.u.b. (), {}, [].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren. En hiermee bedoel ik niet voor een uur omdat je naar de tandarts moet...
    -Alleen CxStylinson en Depay maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie, dan wordt je er zonder pardon uitgezet.
    -Als je je niet kunt houden aan de bovenstaande dingen doe dan ook niet mee. Als je eens een keer een foutje maakt kan dit gebeuren, natuurlijk. Maar hou er rekening mee dat je een waarschuwing kan krijgen of uit de RPG gezet kan worden als je te ver gaat.
    -Bij vragen kan er contact op worden genomen met Depay en CxStylinson .


    Rollen:
    Jongens:
    -Harry Edward Styles. LameBrain
    -Liam James Payne. Lifeisajoke
    -Niall James Horan. IrishCharm
    -Louis William Tomlinson. CxStylinson
    -Zayn Jawaad Malik. Depay

    Meisjes:
    - Dessy Tamara Jones. Depay
    - Rhoda Elisabetta Ramirez. Lifeisajoke
    - Blair Hadley McFly. CxStylinson
    - Sonny Mabel Puckerman LameBrain
    - Luna June River. Agentp

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 13:05 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    (Aww! Sterkte Depay! En nee, je stukjes sucken niet, IrishCharm. ;p De mijne slaan nergens op omdat ik de lijn door elkaar gooi.)

    Louis William Tomlinson.

    "Dat kan wel eens ja, je hebt het over Blair waarschijnlijk, ik wist niet dat ze hier was." zei Rhoda, waardoor mijn ogen nog groter werden.
    "Is ze hier?! Oh god..." mompelde ik, waarna ik opsprong en terug rende naar het gordijn, die ik dit keer wagenwijd opentrok. Ik blikte de zaal door en zag wel een bruinrood harig meisje zitten, maar of dat die Blair was wist ik niet... Ik zag wel dat mensen verbaasd opkeken omdat ik half op het podium stond.
    "Dag!" riep ik snel, voordat ik weer terugliep naar Rhoda en Niall. "De mensen zijn een beetje verveeld..."
    Ik hoor Rhoda en Niall nogal door elkaar praten en besloot om maar languit op de grond te gaan liggen naast het gordijn, waar ik vrolijk onder het open stuk doorkeek. Ach, je moest iets te doen hebben.
    "Hej Louis!" hoor ik Rhoda opeens roepen.
    "Hoi!" schreeuw ik automatisch terug, waarna ik me weer naar de mensen toedraaide. "En nu? Blijven we hier zitten?"


    Reading a good book is like taking a journey.

    Niall James Horan

    Afwezig kijk ik hoe Louis heen en weer loopt, het grodijn opentrekt en weer terug naar Rhoda en mij loopt. Die jongen heeft soms veel te veel energie. Dan gaat louis opeens op de grond naats het gordijn liggen en kijk hem even aan, niet wetend wat ik moet denken. Mijn hoofd is opeen een leeggat geworden. Rhoda en louis roepen 'heey' naar elkaar, maar dan draait Louis terug naar de mensen toen. Met mijn benen gekruist ga ik naasd Louis zitten.
    "En nu? Blijven we hier zitten?" Vraagt hij. "Ik denk dat we niet veel anders kunnen doen. We missen nog twee man. Tenzij jij iets anders weet te doen?"


    Take me to wonderland


    Rhoda Elisabetta Ramirez.

    "Nee, dat wil ik niet weten, nee" zei ik tegen Niall. Nee, alsjeblieft, nee, gewoon, nee ! Louis riep vrolijk hoi terug, maar volgens mij wist die jongen echt niet wat te doen met zijn leven. "Louis, je bent niet echt subtiel" zei ik met een onschuldige lach. Ik draaide een rondje om mijn as op mijn Vans en zuchtte. "Ik, uh, ga maar eens". Ik zwaaide nog even als teken van afscheid maar ik denk dat Louis dat niet gezien had, puur omdat hij de mensen onsubtiel aan het bespieden was. Ik liep langs Niall terug naar de plaats waar ik vandaan kwam en zuchtte zachtjes. Op 1 of andere manier voelde ik me daar teveel, of ik werd gek van al die gekkigheid dat ik het even niet meer trok. Nee, ik had een slecht humeur vandaag, dat was het.

    Louis William Tomlinson.

    Ik keek Rhoda met een pruillip na en keek toen weer naar Niall, waar ik naar glimlachte. "We kunnen een spelletje doen!"
    Oh, wat was ik weer kinderachtig bezig... Het boeide me niet dat Rhoda me onsubtiel noemde, dat was ik gewoon. Beter onsubtiel als een saaie, oude pruim die niks deed. Mijn leven bestond gewoon uit plezier! Dat is leven! Na de dood zag ik wel weer wat ik ging doen, misschien mensjes lekker stalken als geest.
    Ik kwam weer overeind en leunde met mijn hoofd tegen Niall's schouder aan. "Je moest toegeven, ze was best leuk... en mooi." mompelde ik.


    Reading a good book is like taking a journey.

    (Moet ik Blair naar Rhoda sturen of zo? :3)


    Reading a good book is like taking a journey.


    [Nee, is niet niet nodig ;p Ik ga zometeen toch slapen ...]

    Niall james Horan

    Toen Louis naar me glimlachte, kreeg ik opnieuw dat rare gevoel in mijn buik. Ik word toch niet ziek? Ik hoop dat ik geen buikgriep krijg. "Oh mijn god! Buikgriep betekent geen eetlust!" zei ik dat nu echt luidop? Maar iets vertelde mij dat dit geen buikgriep was. Ik had het gevoel dat voor dit geen medicijn bestond. Oh nee, dit komt niet goed.
    "We kunnen een spelletje doen!" brengt Louis me uit mijn gedachten. "En wat voor spelletje had jij dan wel niet in gedachten?" grijns ik.
    Als Louis zijn hoofd tegen mijn schouder aanlegt, voel ik me haast smelten. mijn lichaam warmt op alsof ik koorts heb.
    "Je moest toegeven, ze was best leuk... en mooi." mompelt Louis. Temperatuur daalt van koortstemperatuur naar ijzig koud en ik voel zelfs mijn maag naar beneden vallen. "Ja...ik denk het," ik dwing mezelf om een glimlach te tonen. Sinds wanneer moet ik mezelf dwingen om te lachen? Er is overduidelijk iets mis met me.


    Take me to wonderland

    [oke, ik heb het een beetje bijgelezen. wat kan ik met Sonny doen? en ik laat zo Harry wel even binnenstormen.]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''


    [Oke, ik ben niet moe ;p Je kan anders Harry tegen Rhoda laten opbotsen ? ;p Ik kan ondertussen leeyum laten wakkerworden]

    (Sonny kan anders wel bij de mokkende Blair gaan zitten?)


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson.

    "Oh mijn god! Buikgriep betekent geen eetlust!" riep Niall opeens, waardoor ik verbaasd opkeek. "En wat voor spelletje had jij dan wel niet in gedachten?"
    "Voel je je niet lekker dan?" vroeg ik zacht. "Geen idee trouwens... Tikkertje mag ik hier zeker niet spelen en verstoppertje kan hier niet..." zei ik met een pruillipje. Nadat ik uitgesproken was over Rhoda leek Niall zijn spieren in zijn lichaam aan te spannen, vreemd.
    "Ja...ik denk het." hoorde ik hem zeggen, maar het klonk gewoon... geforceerd.
    Ik fronste en nestelde me nog wat dichter tegen Niall aan. "Weet je zeker dat alles goed gaat? Je klinkt nogal... vreemd." mompelde ik, waarna ik zachtjes zuchtte en eventjes op mijn lip sabbelde.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Edward Styles
    Ik wist dat ik te veelste laat was, maar ik kon de kledingwinkel toch echt niet verlaten zonder het nummer van het meisje achter de kassa. En die stond nu dus wel mooi achter op het bonnetje wat in mijn zak brande. Ik wist dat mijn geflirt me nog eens de kop ging kosten, maar tot nu toe kreeg ik bijna altijd wat of wie ik wilde hebben.
    Ik snelde de straten door en liep bijna voorbij het cafe waar we straks moesten optreden. Ik zette langzaam een paar stappen terug en duwde de deur open. 'Hazza is in the house!' Riep ik vrolijk terwijl ik mijn zonnenbril afzetten. maar in eerste instantie zag ik geen van mijn bandleden. Ik snelde door en keek haastig rond, waardoor ik niet keek waar ik liep, met als gevolg dat ik vol tegen iemand aanliep.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Sonny Mabel Puckerman
    NIet goed wetend wat ik nou eigenlijk aan het doen was slenterde ik de straten van Londen door. Ik was verveeld en dat was niet zo goed voor mijn humeur. ik keek in verschilden ruiten en bekeek de gevel van een klein cafe. Ik wilde bijna naar binnen lopen toen ik me bedacht dat ik nou niet een persoon was die alleen in een kroeg ging zitten drinken. Tot ik better naar binnen keek en ik Blair zag zitten. Meteen duwde ik de deur open en liep ik naar het tafeltje waar ze aan zat om er volgens naast te gaan zitten. 'Ja, ben je, je in je eentje aan het bezatten?' vroeg ik haar, zonder haar ook maar eerst te begroeten.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''


    Rhoda Elisabetta Ramirez.

    Ik had net een watertje gehaald omdat ik besloten had om te stoppen met alcohol, voor vandaag. Wauw, nu leek het alsof ik verslaafd was. Ik had dus net mijn watertje en liep naar de tafel die ik had uitgekozen om aan te zitten toen iemand anders daar verandering in bracht. Hij liep vol tegen me aan waardoor het glas in mijn hand tegen mijn kleren terechtkwam en daarna op de grond. Verschillende vloekwoorden in het Spaans, lang leve 2-taligheid, vlogen over mijn lippen waarna ik tot 10 telde en ademde. Ik keek naar mijn kleren waar een grote waterplek op te zien was, en alsof alles niet slechter kon werd mijn blouseje doorschijnend. "This keeps getting better and better" zei ik mompelend. Ik haalde een hand door mijn haren waarna ik opkeek naar de jongen. Wauw, hij was was groot. Of ik was klein. Bwa, allebei. "Ook hallo" zei ik met een scheef glimlachje.

    Niall James Horan

    Ik voel hoe Louis dichter tegen me aan nestelt, zijn warmte dichter tegen me aan. Oh mijn god, oh mijn god! Opnieuw stijgt de temperatuur in mijn lijf. "Weet je zeker dat alles goed gaat? Je klinkt nogal... vreemd." mompelt Louis en een zucht ontsnapt zijn lippen. "Euh," Wat heb ik toch vandaag? "Ik weet niet. Ik voel me warm vanbinnen. Zou ik koorts hebben?" vraag ik gepanikeerd. Ik trek mijn benen tegen mijn borstkas. "Ik mag niet ziek worden. Het mag wel, maar niet als het mijn eetlust wegneemt," mompel ik. Soms vind ik mijzelf raar, wat is er in godsnaam mis met me? Ik voel me aangetrokken door Louis' warmte waardoor ik nog dichter tegen Louis wil aanzitten.


    Take me to wonderland