RPG ~ The League of Legends ~ 1 - Speeltopics

Regels :

• Geen oneliners, minimaal 6 zinnen.
• 16+ is toegestaan, evenals vloeken (Maar hou het zelfs dan nog wel netjes ;])
• OCC aangeven met [] {} Of met een andere kleur.
• Max. 2 personages per speler
• Ernstig verwond/ vermoord niet andermans personage zonder met die te overleggen in een PB
• Graag de naam van de Personage waarop het stukje slaat erboven, zodat het makkelijk te zien is vanuit welk personage het geschreven word.
• Ben je even afwezig voor een bepaalde tijd (langer dan 2 dagen) ? Meld het dan !
• Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij ik iemand het recht geef om er eentje voor me aan te maken.

13 rollen die in te vullen zijn (indien er meer mensen mee willen doen is er altijd nog eentje aan te maken, dit geheel in overleg met mij:

- Fire
- Water
- Earth
- Air
- Dark
- Light
- Animal
- Metal
- Spirit
- Music
- Technology
- Coach/ leraar / begeleider van de 11.
- Dark Lord Zival
- Een andere rol kan natuurlijk ook / Bijvoorbeeld rebellenleider, koning, prinses, etc.



Lijstje dat je in moet vullen :

Naam :
Leeftijd:
Geslacht :
Legend (indien van toepassing) :
Innerlijk :
Uiterlijk (met foto) :
Geschiedenis :
Extra :


De rollen :

girls :


- Music ~ Mikky Aileen Briar Williams ~ xClove
- Animal ~ Candice May Hadley ~ AgentP
- Air ~ Felicia Jazmyn Thomps ~ Perrfect
- Spirit ~ Ariana Nyx Mavery ~ Kwijt
- Water ~ Brooklynne ‘Brooke’ Lupe Wakefield ~ Rider
- Light ~ Jade Maysilee Bright ~ HurtedHeart


boys :

- Fire ~ Raphael Edwards ~ Clonmel
- Coach ~ Philip Simon Commens ~ DreamerN
- Dark ~ Shadow ~ Paddo
- Metal ~ Floyd Dwayne Nightingale ~ Aotearoa
- Earth ~ Foy Ciar Grimme DreamerN
- Dark Lord ~ Suphentus Zival ~ Kwijt



Hier de rollentopic

[ bericht aangepast op 2 dec 2012 - 15:58 ]

---

Credendo Vides

Aotearoa schreef:
Mag ik een samenvatting van de laatste 3 pagina's? Ik reageer straks!

Floyd Dwayne Nightingale
Nee dat kon niet waar zijn! Dat was gewoon niet mogelijk, ik weigerde dit te accepteren! Het zou wel wat simpels zijn, dat ik nu meer kracht zet dan net of zoiets. Het kon gewoon niet zo zijn dat ik ineens iets kon. Nee, iedereen behalve ik! Er gingen wel legendes van mensen die dat konden, zoiets onverklaarbaars, maar dat waren maar legendes, sprookjes die kleine kinderen werden verteld voor het slapen gaan. Nee, het was niet mogelijk dat ik dat kon. Eigenlijk had ik het best leuk gevonden, maar het kon niet, daar bleef het bij. Verveeld ging mijn wandeling verder. Ik verliet de schroot en liep richting de winkel. Toch bleef het in mijn hoofd rondspoken, maar ik bleef erbij dat ik het zeker niet kon zijn. En als de legende waar zou zijn, waarom zouden we er dan niks over horen. Zonder echt na te denken loop ik door de supermarkt. Alles leek zo negatief geworden te zijn. Eindelijk had ik wat ik zocht. Aangezien mijn ouders geen eten meer klaar maakte, was dat mijn taak geworden, net als schoonmaken en alle andere klusjes. Aan mijn ouders had je niks meer, die zaten alleen maar op de bankt, huilend fotoalbums te bekijken. Tegen mij werd er geen woord meer gezegd. Al snel was ik weer thuis, ondanks dat ik een hele middag weg was geweest, had ik nog het gevoel dat die tijd te kort was.
‘Ben thuis, maak zo wat te eten,’ riep ik richting de kamer. Weer kwam er geen antwoord. Volgens mij was mij nog niet één keer gevraagd hoe het met mij ging. Op school wisten ze wat er aan de hand was en ik skipte best veel lessen, gewoon om alleen te zijn. Gelukkig vond de schoolpsycholoog dat gebruikelijk in deze situatie en zeiden ze er niets van. De lessen dat ik er wel was, werd ik meestal genegeerd, schijnbaar was ik veel veranderd. Vandaag maakte ik spaghetti als avond eten. Voor mijn ouders zetten ik een bord in de kamer, er kon zelfs geen bedankje van af. Al snel had ik mijn eigen bord op en deed de afwas. Daarna vertrok ik naar mijn kamer. Het duurde niet lang voordat ik tanden aan het poetsen was. Toen ik in de spiegel keek, zag ik dat mijn ogen van warm, positief groen naar grauw en kil grijs waren veranderd. Het was nog totaal niet laat, maar toch ging ik vroeg naar mijn kamer. Nog een hele lange tijd bleef ik roerloos op mijn bed zitten. Buiten zag ik langzaam de maan op komen. Ik kon toch nog niet slapen, de laatste tijd sliep ik heel slecht.

Foy Ciar Grimme

Mijn moeder klopte op een gegeven moment op de deur, maar zoals gewoonlijk merkte ik het pas weer later.
"Over een half uur ga ik sluiten, help je dan met het alles afronden ? En misschien kan je die dan ook in de winkel zetten." Ze wees naar een muur waar ik allemaal net opgedroogde of afgeronde werken van me stonden.
Ik knikte waarna ik me weer op het beeldje richtte wat uiteindelijk een Sater zou gaan worden, een half bok half mens wezen uit de Griekse mythologie.
Mijn handen gleed over en door het klei heen alsof het water was.
Verfijnde vormen begonnen te groeien onder mijn vingertoppen waardoor elk haartje op de benen van het wezen tot in de nanometer gedetailleerd leek.
Daarom hielden mensen ook zo van mijn werken, het was altijd zo gedetailleerd dat sommigen net echt leken.
Alsof ik ze regelrecht uit een sprookjesboek heb geplukt en de woorden tot leven heb geroepen.
Althans, zo hoorde ik eens een oude vrouw mijn werk beschrijven.
De Sater was zo goed als af toen ik mijn moeder weer hoorde, waarna ze zei dat ze er al zo'n drie minuten naar me stond te roepen.
Met een zucht laadde ik alle werken voorzichtig op een kar.
Mijn handen bleven echter hangen bij één bepaald werkje, een werkje dat ik sneller afhad dan de anderen.
Het leek een logo, maar een logo waarvan wist ik niet.
Schouderophalend legde ik het beeld terug en rolde de kar de winkel in.
"Mam, waar moet ik ze neerzetten?"
"Moet je mij niet vragen, het is jouw winkel en jouw werk."
Met een brede grijns begon ik dan ook maar de spulletjes op goede oog te verdelen.
Een aantal schilderijen hing ik aan de muur, terwijl ik een beeld van een kraanvogel tussen twee planten zette, evenals als de vos en uiteraard de Sater, die zo alsnog de hele nacht had om te drogen.
Uiteindelijk stuurde ik ook mijn moeder aan om me te helpen met het inrichten tot ze opeens naar adem hapte.
"Hoe kom je hieraan ?"
Loom draaide ik me om, in mijn hoofd was ik alweer bij mijn vensterbank of mijn boeken.
Ze hield het beeld van het logo omhoog, maar ik snapte nog steeds niet wat voor iets het was.
"Wat ?"
"Dit logo..."
"Wat is daarmee ?"
"Dit is het logo van... van de League of Legends, hoe kom je hieraan?"
Ik haalde mijn schouders op. "Het zat gewoon in mijn hoofd."
Er leken allerlei radertjes in mijn moeder der hoofd druk aan het ratelen.
"Manlief !" Riep ze uiteindelijk, waardoor mijn vader nog geen minuut later opgeschrikt naast haar stond, waar hij met grote ogen naar het logo keek.
"Het zal toch niet ? Welke ?"
Nu hield mijn moeder ook een andere omhoog, eentje met het symbool van aarde. "ik ben bang dat het deze is."

---

Credendo Vides

[Zal ik Jade naar Shadow laten gaan aangezien deze Forever alone is. Ik ga wel naar dat bos toe. ]
Jade Maysilee Bright
Ik zie een man kijken achterdochtig en met een mobieltje in zijn hand. Ik kon het in zijn ogen lezen. Het ging over mij. Ik zet Ayden binnen en kijk hem aan. De moeder van Brooke komt binnen. We waren in gevaar. 'Zou ilu astublieft even op Aydeb kunnen passen.' Vraag ik haar. Ze kijkt me aan en knikt dan. 'Danku. Ik ga baar Brooke toe ze kan misschien in gevaar zijn.' zeg ik waarna ik het huis uitsprint. De man volgt me en door de plotselingeverandering verandert mijn zicht. De wereld was blauw maar mensen waren geel behalve ik. Ik was witachtig. Ik zag in de verte Brooke ver weg ze was blauw. Ik kijk rond en zie iets Zwarts in de bossen. Zwart... Duisternis is zwart. Een legend. Ik bind voor de zekerheid mijn pijlenkoker rond mijn borst en rug en hou mijn boog vast. Ik kijk naar Brooke. Ze was veilig ik zag haar waterfles. Ik ren richting de bossen en zoek rond. De zwarte gedaante was verdwenen. Het leek wel of hij in de duisternis was verstopt. Alsof hij naar me keek zonder dat ik hem zag op voelde. Ik pak een pijl en leg hem op mijn boog terwijl ik goed rond me kijk. Oké jade licht is jou wapen wat het ook inhoud. En helend soort licht en een brandend wond makent soort licht. Wat zou ik nog meer kunnen o wat wou ik dat graag weten. Ik kijk nog steeds om me heen en zie hoe de blauwe lucht vervaagd en er grijze lucht tevoorschijn komt. Ik stond nu in schaduwen waardoor ik me met de seconde banger begon te voelen, maar lie. Het niet merken. Ik was geen prooi.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Aotearoa schreef:
(...)

Voor als je het nog niet doorgelezen had.
De coach heeft een aantal legends gevonden en de meeste zijn bewust van hun krachten de prinses is in het dorp samen kerfden jongen. Sommige zijn in het bos maar de meeste in het dorp ]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

HurtedHeart schreef:
(...)
Voor als je het nog niet doorgelezen had.
De coach heeft een aantal legends gevonden en de meeste zijn bewust van hun krachten de prinses is in het dorp samen kerfden jongen. Sommige zijn in het bos maar de meeste in het dorp ]

(Dankje )

Shadow

Als ik net rustig lig voel ik opeens een aanwezigheid de duisternis in lopen,
Ik grijns even, weer een bewaker?
Ik laat mijzelf in de schaduwen zakken waarna ik langzaam door de duisternis loop,
Het was een meisje, en ze dacht zeker dat ze hier iemand hoorde,
De pijl op dr boog zou ook weinig uitmaken, hier in mijn domein is dat niks.
Ik beweeg mijn hand iets, de duisternis die het bos had word met de seconde dikker,
Ik glimlach even, de zoveelste prooi voor vandaag,
Maar voordat ik werkelijk erin kon duiken, verplaatste ik mijn ooglap,
Mijn puur rooie oog kwam deels te voor schijn in de duisternis,
Dat was wat de meeste mensen tot rillen bracht,
Ik grijns duivels, waarna een schaduw-hand haar boog wegtrekt en laat verdwijnen.

Jade Maysilee Bright
Ik voel hoe het donkerder word. Dit was niet mijn terein. Ik schrik me rot als ik een rood oog zie maar laat me niet kennen en kijk terug. Mijn boog is weg. O dit was slim ja heel slim. Ik wou niet dood. Had ik nog geen zin in. Oké hoe versloeg ik duisternis door er licht op te schijnen. Dan verdwijnt de duisternis en heeft hij geen plek om te verstoppen. Dat was werkelijk geniaal al zeg ik het zelf. Ik zoek naar het oog en zie het rode moordlustige ook voor me. Ik veroer geen vin en steek mijn hand uit niet om hem te pakken maar waarna een gigantish felle lichtbalm uit mijn poksverschijnt waardoor de duisternis verdwijnt en ik de jongen zie. Hij kon zich niet verstoppen. Ik keek naar mijn boog die nu ook door licht omhult werd en ik naar me toe sturen. Ik kon Iets laten bewegen zonder aanraking doormidd van mijn krachten. Zo facking vet. Ik keek de jongen aan. Wat zouhij van me denken. Verrast zijn geschokt zijn of alleen een beetje verbaasd zijn maar wat als hij dit een uitdaging vond en me vermoorde. Wacht kon dat wel ik gekeesde uit mezelf. Maar misschien was dat soms ook wel een probleem. Wat als hij iets giftigs in me stopte. Dat kon mijn gas toch wel aan of niet?

---

I'm finally back, Finally after a Year break

{Ik was inderdaad trouwens van plan Arianna gevangen genomen te laten worden door Zival, omdat ze een Legend is, maar het dus nog niet accepteert en 100% ziet. Oké?}

---

Tijd voor koffie.

[ik schrijf vanmiddag weer, zit nu op school!]

---

"Look, I Didn't Want to be a Half-Blood."

Kwijt schreef:
{Ik was inderdaad trouwens van plan Arianna gevangen genomen te laten worden door Zival, omdat ze een Legend is, maar het dus nog niet accepteert en 100% ziet. Oké?}

(Maar dan speel je toch tegen jezelf? Is dat niet ongezellig? Je mag zoals ik al gezegd had mijn personage ook best gevangen nemen hoor.)

---

Happy Birthday my Potter!

{Mwah, valt wel mee ;P. Aangezien Arianna haar krachten nog niet ontdekt, gebeurt er tenminste wel iets anders.}

---

Tijd voor koffie.

{Oplossing (:, anders doen we allebei, dan komt jou char ook bij Zival terecht, en de mijne ook! Zival wil toch het lieft alle legende }

[ bericht aangepast op 4 dec 2012 - 20:09 ]

---

Tijd voor koffie.

(Ow, het hoefde van mij niet persé hoor, maar dat vind ik ook goed c: )

---

Happy Birthday my Potter!

Shadow

Ik grijns even als alle duisternis verdwijnt,
Dus dit kon nog wel eens een echt gevecht zijn,
Het enigste waar zij zich in vergist is het feit dat ook al is er ergens licht,
Duisternis zal altijd zijn weg vinden,
Ik grijns even duivels waarna ik mijn blik op haar focus,
Het enigste wapen wat zij had was dr boog,
In deze wereld was een boog niks meer,
Ik grijns weer even,
Ik ga met mijn hand door de lucht waarna een duister vlak zich opent naast mij,
Ik ga er met mijn hand in waarna twee pistolen eruit gepakt worden, Guns
Het waren geen normale geweren, ik had hem zelf gemaakt voor als het gevecht ranged werd,
Ik grijns duivels, deze geweren zouden geen kogels afschieten,
Ze zouden mijn kracht als kogels gebruiken, en als die zouden raken zou de persoon creperen van de pijn,
Ik kijk even naar het meisje, dr boog was nu haast nutteloos geworden,
Ik pak in beide handen een geweer vast waarna ik in mijn eigen schaduw verdwijn,
Weer iets wat het licht creëert, schaduwen van personen,
Ik kom achter haar te voor schijn waarna ik naar achter duik en twee keer schiet,
Zwarte bollen komen uit de geweren waarna die richting haar gaan,