• Voor de verhaallijn van de rpg (+ de regels & de plaatsen!) klik hier.
    Het rollentopic vind je hier, als je rol hier nog niet in staat kun je hem daar zelf in zetten of vragen of ik hem erin wil zetten (je helpt me als je je rol er zelf in zet)
    Voor kletspraat / praatjes die over het rpg gaan post je in het praattopic, wat hier te vinden valt.
    Het is ook handig als je voordat je een post maakt goed kijkt naar welke plekken / plaatsen er allemaal in het rpg zijn, zodat je weet waar je wel / niet met je personage kan komen.
    ~~~~~~~~~~~~~~~~

    Denk bij de omgeving aan; (een tropische omgeving -> het verboden bos)
    (waterval verboden bos)
    Naam van eerste dorp: Gilmore. Naam van tweede dorp: Dushville





    Het kasteel van de koning (alleen minder versleten verf!)


    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
    De rollen: (De doorgestreepte personages zijn er nog wel, maar hebben al een tijd niet meer gereageerd..)

    Mensen die trouw zijn aan de koning: [in totaal: 7] -> Sterke behoefte aan jongens!

    Meisjes: [5]
    - Rosalie Elizabeth Flow - Rose - 17 - Prinses van nieuwe koning - Coockies
    - Rachelle Cliff - Rae, Rachel - 17 - Rachelle is een bediende van de prinses Rosalie - Jaimes
    - Yasmin Delores - 17 - Yasmin woont samen met haar vader in het dorp, vlakbij het paleis. Haar vader is de beste arts in omstreken en velen komen dan ook naar hem toe als ze hulp nodig hebben - Endure
    - Ayelle Ivy Stern - Ay , Ive, Elle - 19 - Ze is de dochter van de eigenaresse van het bordeel, maar ze woont zelf ergens anders. - DreamerN
    -Anna-Alicia Turner - Ann, Alice - 20 - Anna-Alicia werkt in het bordeel van de moeder van Ayelle. - Lexus

    Jongens: [2]

    -Ayden Samuel Parker - Ayden - 20 - Ayden was vroeger al als een klein binkie een schildknaapje en hielp zijn vader hij heeft zelf geholpen de koning van nu op de troon te krijgen. - Hurtedheart
    -Daniël Cameron Flow - 18 / 19 - Prins van de nieuwe koning - WillNotLearn


    Mensen uit verboden bos: [in totaal: 7]

    Meisjes: [3]
    - Maya Rosalie More - May, Maya of Rose - 18 - Is weggelopen van huis - HurtedHeart
    - Severina Opal Hawthorne - opal - 18 - De nieuwe koning is verantwoordelijk voor de dood van haar moeder - Hidan/Tortura
    - Allison Jade Skyler - bijnaam gezocht! - 21 - Jade's vader en broers werden vermoord door aanhangers van de koning, dit omdat ze zich op de verkeerde plaats op het verkeerde moment bevonden. Jade is uit op wraak en saboteert de koning wanneer dat kan. - Endure

    Jongens: [4]
    -Nathaniel Carter (gebruikt achternaam Verselli) - Nate - 18 - Is weggelopen van het kasteel toen zijn ouders de nieuwe koning steunden - Lexus
    -Miles Seth Carter - Seth - 20 - Ging op zoek naar zijn broertje - Hidan/Tortura
    -Will Edward Smith - Willy, Will, Eddie - 18 - Vader was ridder van koningin, ouders dood gegaan bij intreding koning, zusje gevlucht - Coockies
    -Dorian Langford (ik zet hem toch maar hier neer, omdat hij niet trouw is aan de koning) - 23 - Dorian is een ridder, net zoals zijn vader. Hij heeft alleen maar trouw gezworen aan de koning omdat ze een spion in het kasteel wilden en de koning hem lijkt te vertrouwen. Zijn loyaliteit echter, ligt bij diegenen in het bos. - Linchpin

    [ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 14:55 ]


    Aan niets denken is ook denken.

    Rosalie Elizabeth Flow || Prinses

    Ik kijk haar aan en knik. Ze houdt een jurk omhoog en ik knik. 'Prima,' zeg ik en kijk haar aan. 'Mag ik eerst een bad,' vraag ik met een vriendelijke glimlach en sta op. Ik vroeg me af wat er nou weer belangrijk was. Mijn vader moest maar wachten. Ik wilde eerst een bad, dan moest ik nog mijn jurk aan doen, wat moeilijk veel werk was en dan pas kon ik komen voor het ontbijt. Hij moest maar geduld hebben. Geduld is een schone zaak. Ik open zelf mijn gordijnen, omdat ik gewoon even naar buiten moest kijken. Het zonnetje scheen mooi en ik glimlach tevreden. Dan draai ik me om naar Rachelle. Ik loop rustig naar de boekenkast en bekijk de boeken. 'Als ik aan het ontbijten ben, kan jij dan mijn paard Shadow klaarzetten,' vraag ik haar vriendelijk en kijk op zij. Ik loop naar mijn kledingkast en pak de jurk. Dan kijk ik naar Rachelle, 'Kan je wel iets meer vaart erachter zetten. Mijn vader wacht.' Ik hang de jurk weer terug en draai mijn rug naar haar toe.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Rachelle Cliff | Bediende van Rosalie
    Ze kijkt me aan en knikt dan, ze heeft de jurk goedgekeurd met een 'prima'. Ik kan opgelucht adem halen, maar dat laat ik niet merken. Ik wil prinses Rosalie niet het idee geven dat ze gemeen is namelijk en dat ik iets van haar te vrezen heb, want dat heb ik niet. Tenminste... zolang ik me gewoon goed aan de regels houd en de koninklijke familie respecteer. En dat doe ik zeker. 'Mag ik eerst een bad?' vraagt prinses Rosalie en ik kijk op naar haar. Haar ogen ontmoeten die van mij en ik zie de glimlach terwijl ze op staat. Ik knik snel en glimlach terug. 'Maar natuurlijk prinses Rosalie,' verzeker ik haar. Ik kijk eerst nog naar prinses Rosalie die naar de gordijnen loopt om ze open te doen. Ik doe die in het begin nooit open, als ze nog ligt te slapen, want toen ik dat een keer had gedaan vloekte en tierde ze helemaal op me. Haar ogen zouden pijn doen van al het licht. Dus sindsdien laat ik het haar zelf doen, of doe ik het als ze er opdracht toe geeft. Ik schrik even op als ze zich weer omdraait naar me, ik was even in gedachten verzeild geraakt. Ze vraagt aan me of ik haar paard Shadow wil klaarzetten als zij ontbijt en ik knik weer. Ze doet vriendelijk en dat vind ik fijn, maar dan zorgt ze ervoor dat ik echt weer in de realiteit kom door te zeggen dat ik er wat meer vaart achter moet zetten.
    'Natuurlijk prinses Rosalie, dat zal ik meteen doen prinses Rosalie,' zeg ik beleefd. Ik loop met snelle passen richting haar badkamer die aan haar kamer grenst. Ik laat het bad snel vollopen en hoop maar dat het niet te koud is, maar ook zeker niet te warm. Ik doe altijd zo goed mogelijk mijn best voor haar, dat vind ik belangrijk, dat ís ook belangrijk. Ik loop weer terug naar de kamer, 'Uw bad is vol prinses Rosalie,' zeg ik tegen haar. Ik ga weer richting de badkamer en hang daar dan een zachte badjas en een handdoek. In het bad heb ik wat olie gegooid dat naar rozen ruikt en ik heb er ook een mooi uitziende spons bij gelegd. Alles zo perfect mogelijk voor de prinses. Ik blijf in de badkamer wachten op prinses Rosalie.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Summer Yesenia West~ Verboden bos
    Summer ogen gingen rustig open. Ze ging rechtovereind zitten. Ze rook de geur van verbrand hout. Elke avond moest er wel iets branden, om de wilde dieren weg te jagen. Summer woonde alleen in haar knusse hutje. Ze hield niet van mensen. Ze hield haar zwarte deken van haar af en stond op. Het dak was geen platte dak, dus kon ze op bepaalde plekken goed staan. Bij sommige plekken moest ze bukken en ze was al niet zo groot. Ze liep naar een kist toe. De meeste delen van de vloer was van gras. Het meeste strooi had ze gebruikt voor de muren en dak. De kist was van dik hout en lag in de grond. Summer had vanaf het begin een gat gegraven. Het was handig, want het spaarde ruimte. Ze deed hem open en haalde haar dagelijkse jurk eruit en trok hem aan. Hij was niet bijzonder rood met bruin en wit daaronder.Ze liep naar haar 'bed' (Simpel kleedje van strooi en een zwarte deken) en legde de deken goed neer. Ze liep naar een houten kast toe. De houten kast kon je niet echt meer een kast noemen. Hij was erg uit en leek op ten duur uit elkaar te vallen. Wat 'ie al een keer deed. Daarin stonden potjes. In die potjes zaten allemaal dingen. Van zalfjes tot een potje bessen. En stukjes brood. Summer was niet echt de aller slimste als het om voedsel ging. Ze kon bessen, fruit en groente vinden en heel soms een vis vangen, maar jagen? Stop maar, dat kon ze echt niet. Ze had het een keer geprobeerd met netten, zonder succes. Dus Summer was grotendeels een vegetariër. Ze ging wel een paar keer naar de zwarte markt, maar ze vond de mensen daar heel eng. En als ze daar komt, komt ze niet voor eten, maar voor spullen. Summer pakte een paar stukjes overgebleven brood en een paar bessen. Net genoeg om de morgen mee door te komen.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    [mijn topics]


    Tell me, my friend. Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?

    (mijn topics)


    It's never gonna happen, Guys.

    Rosalie Elizabeth Flow

    Ik knik en kijk weer uit het raam. Na een tijdje loop ik de badkamer in. Een heerlijke geur van rozen komt me te gemoed en brengt een gelukzalige glimlach op mijn gezicht. Een bad als deze daar kan ik gewoon niet om mopperen. Hoewel Rachelle misschien, nou ja laat de misschien maar weg, denkt dat ik een bitch ben en het misschien niet goed genoeg vind, ben ik al tevreden met een ijskoud of super warm bad. Vroeger zat ik een niet erg groot bad waar ik net inpaste en dqn is dat water ijskoud. Of ik moest het doen met het kleine wastafeltje. Nee, dan ga ik hier niet over zeuren. 'Dank je Rachelle.' Ik kijk haar aan. Haar naam gebruikte ik niet vaak, maar een keer in de zoveeltijd verplichte ik het mezelf haar even een keer te bedanken. Ook al had mijn vader dat liever niet. 'Doe maar even iets als ik in bad zit. Als allee voor mij klaar is mag je gaan lezen. Als je maar niet de kamer uitgaat.' Ik kiik haar aan. Eigenlijk bedoelde ik dat ze de badkamer uitmoet, maar oo gewoon dat ze weet wat ze dan moet doen.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Rachelle Cliff | Bediende van Rosalie
    Ze knikt wanneer ik zeg dat het bad voor haar volgelopen is en ik wacht op haar in de badkamer. En het duurt eigenlijk nog best een tijdje voordat ze komt. Lichtelijk nerveus pruts ik een beetje aan de zoom van mijn jurk. Net op het moment dat ik naar prinses Rosalie wil lopen om te zeggen dat ze nu toch echt wel moet komen omdat haar vader anders boos wordt komt ze gelukkig al de badkamer in gelopen.
    Ik kijk afwachtend en ongemerkt naar haar reactie en zie dan een glimlach die tevredenheid uitstraalt ontstaan. Hierdoor moet ik zelf ook glimlachen. Zolang prinses Rosalie glimlacht kan ik ook makkelijk glimlachen. En als ze niet glimlacht ben ik alsnog verplicht om naar haar vriendelijk te glimlachen. Maar er zit een verschil in vriendelijk glimlachen en echt glimlachen. Dit is een echte glimlach.
    Ik kijk naar prinses Rosalie en ze bedankt me dan echt zegt mijn voornaam. Ze noemt me bij mijn voornaam! Er trekt een goed gevoel door me heen, ze noemt me zelden bij mijn voornaam. Meestal ben ik gewoon een bediende, maar heel af en toe, heel heel heel af en toe, dan zegt ze mijn voornaam. Dan weet ik dat ze die niet vergeten is, en dat ze weet wie ik ben. Rachelle Cliff, een vereerde bediende die graag dit werk doet. 'Doe maar even iets als ik in bad zit. Als alles voor mij klaar is mag je gaan lezen. Als je maar niet de kamer uitgaat,' zegt prinses Rosalie tegen me. Ik knik ten teken dat ik het begrijp. 'Ik zal uw kleren voorbereiden, ik heb hier voor u een badjas en handdoek gelaten zodat u zich kan afdrogen en naar de slaapkamer kan komen als u klaar bent. En vergeet niet dat uw vader op u wacht,' zeg ik dan, het laatste voorzichtig. Ik knik nog een keer naar haar en verlaat dan de badkamer. Zo, weer iets dat geregeld is. Ik loop naar haar jurk toe en neem die mee naar haar bed. De jurk leg ik neer en ik ga er voor zitten en begin de jurk zo los mogelijk als nodig is te maken zodat prinses Rachelle er zo makkelijk in kan en ik niet sta te klooien. Als ik dat gedaan heb loop ik naar haar kast om ondergoed voor haar te pakken en leg die naast de jurk. En als laatste pak ik schoenen voor haar, mooie opgepoetste schoenen. Ieder ander zou er jaloers op zijn. Zo, voor nu ben ik klaar.
    Aarzelend kijk ik even van de boekenkast naar de kleding van prinses Rosalie. Ben ik niets vergeten? Ik geloof van niet.. Daarom loop ik maar richting de boekenkast en pak het boek erbij waar ik de vorige keer in begonnen was. Ik lees niet zo heel erg snel, want ik luister ondertussen altijd of er geluiden uit de badkamer komen. Straks zal prinses Rosalie vanzelf wel een seintje geven voor wanneer ik het bad moet laten leeglopen, en dan kan ik haar haren gaan drogen, en in model doen als ze daarom vraagt.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Maya Rosalie More
    Ik keek op van zijn felheid. Hij had wel wat in zich qua een krijger zijn, maar daar ging het nu niet over. Het was nooit de bedoeling geweest om hem te raken, maar zijn gedrag maakte me een beetje geirriteerd. Ik moest zorgen dat mijn mensen veilig waren en daar ging deze jongen geen verandering in brengen. Ik sprak misschien niet veel tegen ze, maar voedde ze en leerde ze om met een zwaard om te gaan. Ze mochten van mij hun gang gaan zolang ze ons niet zouden verraden. Ik kijk naar de jongen. 'Nee. Ik ben niet gek en het schot was om je te waarschuwen. De volgende keer is het in je hand geloof me. Of als ik het wil zelf in je hart dus hou je koest.! mijn stem was fel stekend en ijzig koud geweest spgoen ik had gesproken. Ik tolleerde dit gedrag niet. Dhet was een gevaar. Familie zaken dus. Broertje, maar ik mik mijn pijl nergens anders op. Lost zijn oren zijn op zijn nek gedrukt plat en zijn hoef schraapt geirriteerd over de grond. 'Aangezien het je broertje is hoe je niet boven hem te hangen of op hem te zitten en NEE. Ik wijs mijn pijl nergens anders op.' Rond mijn lippen zit een glimlach zonder enige emotie. Mijn stem had luid en duidelijk gesproken, maar vkor wat verder als fluister geklonken. Ik was uiterstvoorzichtig en keek naar Nate. Nate zegt dan wat. Helder en ik versta het. Hij wou weg daar. Ik begreep het niet wel de woorden, maar niet van waar. Ik was ook weggelopen van huis, maar niemand wist dat. Waar ik vandaan kwam was altijd al een groot mistery geweest voor iedereen. Ik wist wel bijna iedereens verhaal. Nate was een wees geweest, maar iedereen loog over zijn achtergrond. Ik begreep het allemaal wel. Niemand wilt beoordeeld worden en iedereen wilt met een schone lei beginnen. Ik ken het en heb het meegemaakt zoals niemand anders.
    In het begin was het wennen geweest. Niemand die me bediende en ik moest werkelijk alles zelf doen. Niemand die me hielp al was ik gelukkig niet de enige die gevlucht was. Ik leek zelf een bediende. Vergat soms mijn manieren, maar mijn kunsten vergat ik nooit. Hoe ik vroeger de vogels liet meezingen en de dieren zo kon roepen voor ze komen. Het lieve meisje met de blonde pijpenkrulletjes zou ik nooit vergeten. Hoe lief ze was zo sociaal, maar die is diep verstopt geweest. Ik zing niet meer speel geen piano meer. De enig vertrouwde persoon in mijn leven is Lost. Die weet alles heeft het meisje nog meegemaakt, maar accepteerd dat hij haar nooit meer zal zien. Aangezien iedereen veranderd. Meestal is het om onszelf te beschermen tegen de verandereingen om ons heen. Om ons af te ahermen van de pijn of om je gevoelens niet te laten zien.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Rosalie Elizabeth Flow

    I glimlach even en zie hoe ze de badkamer uitlooopt. Mijn vader... Ik zucht diep en rol met mijn ogen. Dan trek ik mijn nachtjapon uit en hang de over een stoel. Met een grijns laat ik me in het heerlijke water neerzakken en sluit mijn ogen. Het badwater is aangenaam. Zachtjes maak ik met mijn hand figuurtjes. Zachtjes begin ik te zingen en kijk vrolijk om me heen. Dit was heerlijk. Ik genoot hier zo van. Mijn stem vult de ruimte en ik lah even. Na een lange tijd stap ik uit het bad en begin me al zingend af te drogen. Ik trek de badjas aan en kijk in de spiegel. 'Rachelle,' roep ik haar zingen. Ik lach even en laat zelf het bad leeglopen, maar mijn haar wil ik door haar laten doen. Dat kan ze echt mooi namelijk.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Sorry dat ik gisteravond/nacht niet meer reageerde maar ik was van de trap afgevallen. Man, dat doet pijn c.c]

    Rachelle Cliff • Bediende van Rosalie
    Er zit nog een voordeel aan het langzaam lezen van een boek, ik begrijp het boek dan beter en je doet langer met het goede boek. Ik ben redelijk positief ingesteld als mens zijnde, hoe wil je anders het leven doorkomen? Ik sla een bladzijde voorzichtig om, je hebt namelijk de kans dat wanneer je een bladzijde te snel om slaat dat er een scheur in komt, en laat ik dat nou net willen voorkomen. Boeken betekenen best wel wat voor prinses Rosalie, en ik geloof schrijven ook. Over dat laatste praat ik vooral niet, dat is me verboden. Om in haar schriften te kijken tenminste, dus ik neem automatisch aan dat ik er beter niet over kan praten. Heel af en toe dan maak ik een onschuldige opmerking over een boek waar ik dan in aan het lezen ben, zodat ik een mini-gesprek uit mezelf ben gestart.
    Als ik een dier geweest zou zijn had ik nu mijn oren gespitst, ik hoor namelijk geluiden vanuit de badkamer. In eerste instantie kan ik niet plaatsen wat ik precies hoor, maar na even weet ik het. Prinses Rosalie zingt zacht, en daarna hoor ik haar gelach wat altijd zo heerlijk klinkt. Ze lacht bijna nooit, ze behoort een strenge dame te zijn als opvolgster van haar vader. Ze is de toekomstige koningin. En ik mag haar bedienen, elke keer voel ik me weer zo erg vereerd.
    Ik hoor hou ze uit bad stapt, als je dat geluid al vaak hebt gehoord ga je het wel herkennen, en ik neem aan dat ze zich nu aan het afdrogen is. Ik sta op en sla het boek dicht. Mijn hand laat ik even over de kaft van het boek gaan en hetzelfde doe ik met mijn ogen. Ik loop dan terug naar de boekenkast en schuif het boek op haar toebehorende plaats in de kast. Dan ga ik vlug weer terug als ik me bedenk dat ik nog een laatste blik wil werpen op haar kleding en schoenen. Ja, alles ligt er en alles ligt goed klaar. Ik hoor haar nog steeds zingen en ik wacht dan naast de badkamerdeur op haar voor een teken dat ze me nodig heeft. Ze roept mijn naam en ik voel me weer goed, ze roept en mijn naam en ze doet het zingend. Prinses Rosalie kan heel mooi zingen, ik zou willen dat ze het vaker doet. Ik loop de badkamer in na een kort klopje op de deur zodat ze weet dat ik naar binnen kom.
    'Ja prinses Rosalie?' Zeg ik vragend. Ik kijk haar via de spiegel aan en zie de glimlach op haar gezicht. Zelf glimlach ik daardoor ook weer, ik kan zien hoe haar ogen nu stralen. Wanneer haar ogen stralen ziet prinses Rosalie er op haar best uit, het maakt niet uit wat ze dan aan heeft aan kleding. 'Moet ik uw haar voor u doen?' Vraag ik met een glimlach. Dat aanbod slaat ze bijna nooit af, tenzij ze misschien in een heel slecht humeur is.. Ik blik even opzij naar het bad maar zie dat ze die zelf al heeft laten leeglopen. Hieruit, en sowieso aan haar uitstraling, heb ik bevestiging dat ze echt in een goed humeur is. Gelukkig, haar ochtendhumeur van vanochtend is goed opgeklaard.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Rosalie Elizabeth Flow

    Ik glimlach. 'Ja dat zou fijn zijn.' Ik kijk Rachelle aan via de spiegel. Er klinkt geklop op de deur en ik zucht diep. 'Ik doe wel open,' monpel ik en sta op. De badjas sla ik dicht om me heen en haal de lach van mijn gezicht. Ik open de deur en zie mijn vader. 'Goedemorgen vader,' begroet ik hem onschuldig. 'Waar blijf je,' sist hij chagrijnig. 'Ik zat in een heerlijk bad.' Hij zuchf diep. 'Je hebt nog twintig minuten. Waar is je bediende?' Ik kijk mijn vader aan. 'Badkamer.' 'Roep haar nu,' moppert hij. 'Rachelle,' gil ik kortaf en kijk mijn vader aan. 'Waarom wil je haar spreken?' Mijn vader kijkt me aan. 'Omdat ze de afspraak niet duidelijk heeft gemaakt,' zegt hij kil.
    'O dat heeft ze wel hoor. Ik had zin in een bad.' Mijn woorden klinken net zo kil. Nee ik had niet echt een sterke band met mijn vader. 'Vader als u me dan nu wil excuseren,' zeg ik met een forceerde glimlach en loop terug naar de badkamer. De gelukzalige lah is van mijn gezicjt af.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Rachelle Cliff • Bediende van Rosalie
    Ze glimlacht nog steeds, 'Ja dat zou fijn zijn ja,' zegt ze tegen me en ik knik. Ik ben er geoefend in geworden en kan wel een aantal kapsels die ik persoonlijk heel mooi vind. Maar het gaat er uiteraard niet om wat ik mooi vind, maar wat prinses Rosalie mooi vindt. Ze kijkt me aan via de spiegel en ik kijk terug. Zodra er geklop op de deur klinkt van haar slaapkamer kijk ik opzij en maak al aanstalten om te gaan lopen, maar prinses Rosalie zegt met een diepe zucht dat zij wel open gaat doen en ik knik. 'Oké prinses Rosalie,' antwoord ik. Als ze de badkamer verlaten heeft ruim ik alvast spullen op, de spons knijp ik helemaal uit in de wasbak en leg die dan ten droge. Haar handdoek hang ik netjes op aan een haakje aan de muur. Zo kan die ook drogen, en dan ruim ik de badolie op en veeg de spiegel nog een beetje bij zodat die ook weer mooi schoon is zonder vegen of wat dan ook.
    Ik schrik op als ik mijn naam gegild hoor worden, haar stemming is weer omgeslagen. Ik hoor de kilheid in haar stem. Ik temper mijn emotie's in en haal een keer diep adem waarna ik richting de deur van de badkamer loop. Ik zie hoe prinses Rosalie mijn kant op komt en ik zie de uitdrukking op haar gezicht. Als ik achter haar kijk zie ik een kille blik van de koning. Ik sla mijn blik neer en kijk even achterom naar prinses Rosalie die de badkamer in verdwijnt. Met voorzichtige passen loop ik tot aan de koning. 'Ja koning?' Vraag ik dan aan hem en slik een keer. Oké, gewoon opkijken Rachelle.. Ik kijk op, de koning is kwaad op me. 'Ik heb je duidelijk gezegd dat ze zo snel mogelijk moest komen!' Zegt hij kwaad tegen me en ik probeer niet ineen te krimpen. Ik knik, 'Ja koning, het spijt me koning.' Ik probeer hem goed te stemmen, wat natuurlijk een onmogelijk iets is. Even ben ik bang dat hij me zal slaan, maar dat doet hij gelukkig niet. 'Zorg dat ze er in twintig minuten is anders staan er maatregelen op voor je,' zegt hij kil. Dan draait hij zich abrupt om en loopt weg zonder op antwoord te wachten. Ik sluit de deur achter hem en loop snel richting prinses Rosalie terug.
    'Sorry prinses Rosalie,' zeg ik dan verontschuldigend tegenover haar, 'ik had meer op moeten schieten. Dus ik zal nu snel, maar fatsoenlijk, uw haar doen en u dan in uw jurk helpen.' En ik loop naar de wastafel en pak er een borstel vanaf en een schone handdoek om haar haren te drogen. 'Hoe wilt u uw haar?' Vraag ik voorzichtig.



    kapsel1
    kapsel2
    kapsel3


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Rosalie Lauren Flow

    Ik kijk om en zucht. 'Het is niet jouw fout,' zeg ik rustig, maar wel zonder glimlach. 'Mijn vader is gewoon ongeduldig,' zeg ik en kijk in de spiegel. 'Doe kapsel twee maar,' zeg ik haar. Er waren altijd drie kapsels en ik gebruikte ze allemaal, maar nu had ik even zin in de tweede. Ik kijk via de spiegel naar Rachelle en denk na over mijn vader. Wat zou er nou weer zo belangrijk zijn? Nog elke dag ben ik bang dat hij me gaat uithuwelijke en het zal me niet verbazen als die dag ook snel gaat komen. Iets waar ik niet op zit te wachten. Ik geniet van mijn vrijheid. Ik wil niet al trouwen, daar ben ik nog veel te jong voor. Ik bijt op mijn lip en ga gewoon stil zitten, zodat Rachelle het gemakkelijk kan maken. 'Het lukt wel binnen twintig minuten, toch?' Ik kijk haar via de spiegel weer aan en glimlach zwakjes. Ik frummel een beetje aan mijn armbandje van mijn moedr. Ik droeg hem altijd. Zelfs als mijn vader het verbood, dit kon hij me niet afpakken. Ik laat mijn armbandje weer met rust en kijk gewoon voor me uit.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Laatste reactie vorige topic]

    Kairi schreef:
    Leon James Bowes ~ Kasteel

    Weer veel te vroeg was hij bij het trainingsveld aangekomen. Natuurlijk, zoals altijd. Rustig ging hij in het gras zitten, wachtend op de prins. Hij haatte wachten, dus hij hoopte maar dat ze gauw zouden komen. Voor even haalde hij zijn zwaard uit zijn schede en zwaaide ermee in het rond. Echter begon dat al snel te vervelen en liet hij zich weer in het gras zakken. Vroeger kwam hij zo vaak in het paleis, maar tegenwoordig meed hij het gebouw liever. Het deed hem teveel herinneren aan vroeger, aan de tijden dat zijn ouders en zusje nog leefde. Even schudde hij met zijn hoofd. Hij mocht niet aan ze denken, niet op dit moment. Maar op dit moment had hij niets om handen, waardoor al snel verschillende gedachtes door zijn hoofd schoten. Hij kon de een van de ander niet onderscheiden en hij kreeg hoofdpijn van de vele informatie. Snel stond hij op. Hij moest iets te doen hebben! Iets om zijn gedachtes te verzetten! Hij liep op de doelen af, die nog stonden van vorige keer. Dan zou hij zelf wel beginnen met zijn trainingen, in plaats van de wachten op de prins. Het duurde toch ook altijd zo lang met die verwende poppetjes uit het kasteel.


    It's never gonna happen, Guys.

    [ bericht aangepast op 16 dec 2012 - 18:39 ]


    Physics is awesome