It's All A Competition. || One Direction. || Topic 1. - Speeltopics

De jongens van One Direction zijn gevraagd om te jureren in X-Factor en nemen deze opdracht met plezier aan.
Maar er is een probleempje waardoor de jongens ruzie beginnen te krijgen. Elk nemen ze een groep kandidaten onder hun hoede en zijn ze gebrand om met één van hun ‘leerlingen’ te winnen. Hierdoor ontstaan onderlinge strijden, weddenschappen, ruzies en zelfs relaties… Wie wint deze strijd en zal dit jaar de X-Factor winnen?


Regels:
- Géén one-liners. Probeer een stukje van ongeveer vijf regels te schrijven.
- Maximaal één personage p.p.
- Probeer zo weinig mogelijk off-topic te gaan. Als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes.
- Meld het even als je voor minimaal drie dagen niet kunt reageren.
- Bij vragen kan er contact op worden genomen met mij.
-Dit RPG bevat een soort van opdrachten en zal dus niet hartstikke snel gaan. Daarom langere stukjes en posten als er minstens twee personen na jou hebben gepost.

Juryleden:
Niall James Horan. || nessje || Rae Jade Parker.
Harry Edward Styles. || Dinaggo || Yasmin Christina Golding.
Zayn Jawaad Malik. ||GEZOCHT!!!|| Amy Regina Wells.
Liam James Payne. ||GEZOCHT!!!|| Nathaniel Ivar Smith.
Louis William Tomlinson. || DreamWishes || Victoire "Vic" Lizzy Barton.

Kandidaten (Max 5. Jongens mogen ook.)
- Yasmin Christina Golding. || xAmore || Harry Edward Styles.
- Amy Regina Wells. || Regal || Zayn Jawaad Malik.
- Victoire "Vic" Lizzy Barton. || xLastKiss || Louis William Tomlinson.
- Nathaniel Ivar Smith. || Seaver || Liam James Payne.
- Rae Jade Parker. || HurtedHeart || Niall James Horan.

X-Factor is dit jaar nogal veranderd. Niemand valt af, maar er wordt met een puntentelling gerekend en na een aantal weken komt er een winnaar uit de bus.
Van tevoren wordt afgesproken wie de coach van wie wordt. Dit mag je bespreken met de anderen die hier meedoen en anders gaan we het willekeurig opdelen.

[ bericht aangepast op 29 dec 2012 - 20:52 ]

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Styles.
Verveeld zat ik onderuit gehangen in een van de stoelen terwijl ik mezelf bekeek in de grote spiegel die er heen, voor zover ik het nu kan zien zag ik er nog goed uit. Gisteravond was dat weer eens een heel stuk minder. Ik zuchtte en duwde mezelf omhoog om dichter naar de spiegel toe te lopen, onder mijn ogen zag je gewoon de wallen, ik ging te laat slapen en stond te vroeg op en daar kan ik niet zo goed tegen. Een gaap verlaat nog net niet mijn mond als er op de deur word geklopt, meteen een stuk vrolijker loop ik naar de deur toe en open deze. 'Kom binnen,' glimlachte ik naar haar. 'Ik ben Harry.' Ik stak mijn hand naar haar uit, dan nog wist ze mijn naam, ik vond het gewoon netjes om mezelf nog even voor te stellen.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Nathaniel Ivar Smith
Ik was altijd al zo goed geweest in kiezen. Niet dus. Ik was een klein beetje veranderlijk en kende heel erg veel liedjes, iets wat niet mee hielp. Ik zuchtte en sloeg mijn armen over elkaar. "Umh, ik vind Loser van Cute Is What We Aim For wel leuk," Begon ik en dacht even na, er waren zo veel geweldige liedjes. "Drops of Jupiter, I Will Not Bow, Sugar, we're going down." Ik noemde een paar van mijn favorite liedjes op, tenminste op dat moment waren het mijn favorite. Dat lag ook meestal aan hoe ik mij voelde en aan wat ik mee gemaakt had in de weken daarvoor, maar oke. "Maar jij bent niet gewend om Rock of Punk te zingen, denk ik." Zei ik er nog zacht achteraan/

We've lived in the shadows for far too long.

Yasmin Christina Golding.

Ik knikte en nam zijn hand aan, die ik beleefd schudde. "Yasmin." zei ik glimlachend, waarna ik hem even goed bekeek. Harry was de krullenbol, check. Je zou niet van een zeventienjarig meisje verwachten die zangeres wilde worden haar eigen jurylid nog niet eens van uiterlijk kon onderscheiden, maar ik gooide altijd de namen van die boyband door elkaar. Mijn zusje had me al duizenden keren een woedende blik toegeworpen als ik de zwartharige jongen zijn naam verwarde met de jongen met zijn streepjesshirt. Ik was gewoon geen fan, punt.
"Niet zo goed geslapen?" vroeg ik, waarna ik naar zijn wallen keek en een pruillipje trok. Arme jongen toch... Hij was zeker weten ouder als ik, maar ik vond het gewoon leuk om een beetje humor aan alles toe te voegen. Niet dat ik dat had, maar met mijn faalacties kwam je soms al ver genoeg. "Ik wist trouwens niet precies of jij het nummer zou gaan kiezen dus ik heb nog nergens over nagedacht." zei ik vervolgens, gewoon omdat ik het maar beter meteen kon zeggen als dat ik dadelijk met mijn mond vol tanden stond.

Reading a good book is like taking a journey.

Niall James Horan
Ik loop de deuren af en zo te horen is iedereen er... Behalve dat meisje dat ik moet krijgen. Ik gooi mijn stuiterbal de gang in waarna hij uit het raam valt. "Shit!" Ik ren naar buiten en kom weer terug. Bij een willekeurige deur klop ik. Aha, die van Zayn... Vreemd, meestal kom ik bij Liam of Louis uit... Ik klop een paar keer en gooi dan mijn stuiterbal tegen de deur. Hij hupst door de gang en ik volg hem maar. Hij tikt tegen de ene na de andere deur en ik blijf hem maar volgen. Uiteindlijk stopt hij voor mijn eigen deur. Ik zucht en loop naar binnen. Heb ik weer...

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Harry Styles.
'Treed binnen, Yasmin.' Ik grinnikte en hield de deur een stukje verder voor haar open. Opnieuw probeerde ik een gaap te onderdrukken, het zou nog weer eens een zware dag worden. 'Kun je het zo goed zien?' Direct draaide ik me om naar de spiegel en vanaf die afstand kon je het een klein beetje zien, maar Yasmin stond natuurlijk wel erg dicht op mij. 'Ik heb ook nog niets voor je. Misschien kunnen we het samen uitzoeken dan?' Ik glimlachte vrolijk naar haar, ik had er best wel zin in, het zou weer eens wat nieuws zijn.

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Ik ben er. Sorry dezecweek is nogaal hextisch daarom was ik er zo weinig. Hoe moet ik binnenkomen?]

I'm finally back, Finally after a Year break

Yasmin Christina Golding.

Ik stapte de ruimte binnen alsof het op commando was en liet me uiteindelijk zakken op een stoel. Dat mocht vast wel... Ik deed maar alsof ik thuis was. Mijn ogen scanden de ruimte even en gleden uiteindelijk terug naar Harry die zichzelf in een spiegel bekeek.
"Hm, valt nog mee. Als je er wat poeder opdoet zie je er niets meer van, maar ik denk niet dat jij dat gaat gebruiken." zei ik, waarna hij zich alweer naar me had omgedraaid. Ik knikte weer braaf alsof ik een hondje was dat perfect getraind was. Ik hoopte wel dat zijn muziekstijl een beetje met de mijne op één lijn lag.
"Oké. Ik weet wel dat ik geen nummer moet zingen waarbij ik doodstil moet staan, want dan garandeer ik je dat ik binnen een minuut op de grond lig." zei ik, waarna ik eventjes grijnsde. Dan kreeg je natuurlijk weer het geval dat ik ging trippelen op mijn voeten, bleef haken achter de standaard en op de grond lag. Nee, niet echt handig...

Reading a good book is like taking a journey.

{Kweenie, Niall is een beetje teleurgesteld omdat iedereen er al is...}

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

HurtedHeart schreef:
[Ik ben er. Sorry dezecweek is nogaal hextisch daarom was ik er zo weinig. Hoe moet ik binnenkomen?]

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Styles.
Yasmin liet zichzelf op een stoel zakken en ik volgde haar voorbeeld door tegenover haar te gaan zitten, gelijk daarna voelde ik onder mijn ogen, maar zo merkte ik er niet van. Ik slaakte een zucht en knikte. 'Nee, dan ben ik net een homo en dat is weer iets teveel van het goede.' Niet dat ik het niet leuk vond om dingen uit te spoken met jongens, maar ik hoefde er niet uit te zien als een homo. 'Perfect. Zolang het maar goed komt, is alles goed voor mij.' Ik leun achterover in de stoel en leg mijn armen aan weerszijde, waar ik zachtjes met mijn vingers op de stoel trommel.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Yasmin Christina Golding.

Ik grinnikte eventjes om zijn woorden. "Maar als niemand het opmerkt kunnen ze ook niet zeggen dat je een homo bent." zei ik, waarna ik mijn kaken weer op elkaar klemden en verder luisterde naar zijn woorden. Ja, goed... Dat wist ik nog wel. Ik had werkelijk geen idee welke verwachtingen hij nou van me had, aangezien hij die niet heeft uitgesproken en ik dat niet kon zien aan hem.
"Wat verwacht je nou precies van me? En daarmee bedoel ik niet alleen dit optreden, maar over alles verspreidt. Als ik zo ver geraak, heet dat." vroeg ik, terwijl ik toekeek hoe hij het zichzelf gemakkelijk maakte in zijn stoel en ik het gevoel begon te krijgen dat ik bij een psycholoog zat. We zaten zo recht tegenover elkaar en Harry's houding leek erg formeel...

Reading a good book is like taking a journey.

Harry Styles.
'Niet? Ah, dan is het goed.' Ik likte even over mijn lippen, waarna ik voor een seconde mijn ogen sloot en ze vervolgens weer opende. Even bij de les blijven, Harry, sprak ik mezelf toe. Ik fronste mijn wenkbrauwen en dacht even na over haar vraag, ik had er zelf nog helemaal niet over nagedacht. Wat was ik weer lekker voor bereid. 'Als je goed je best doet, dan is dat alles wat je kunt hebben.' Ik kon mezelf wel voor m'n kop slaan met zo'n stom antwoord, maar het was niet helemaal gelogen, gewoon goed je best doen en je kon nog best ver komen.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Rae Jade Parker
Mijn ogen waren rod van het huilen, maar ik deed mijn helm op en starte mijn scooter. Er zaten krassen en deuken in omdat mensen genaamt Pesters het gedaan hadden. Ik zag ze met hun sleutel erop tekenen en ik kon er nets tegen doen. Ik rij weg naar het xFactor gebouw. Ik ben laat, maar dat maakt me even niets uit. Ik voel nog steeds hoe de koude natte tranen geluidloos over mijn wangen glijden. Ik snik even en rij richting de plek waar ik moest zijn. Ik wist niet wie mijn begeleider zou zijn, maar ik hoopte dat hij of zij aardig was en niet tegen me zou schreeuwen dat ik te laat was. Daar kon ik om dit moment niet tegen. Ik stap af doe hem oo het standaard en doe hem daarna op slot. Ik doe mijn helm af en doe het in het vakje onder mijn zadel. Ik veeg mijn tranen weg en zodra ik binnen ben loop ik naar de brief voor de leerlingen of hoe ze ons ook noemde. Een Ene Niall Horan. Ik kende One Diection niet, maar dat kwam omdat ik gewoon geen afleiding van school was. Ik wou goede cijfers al ging het soms zo moeilijk. Ik loop voordat ik naar hem toe ging even naar de wc en dep rond mijn ogen. Niemand hoeft mijn tranen te zien. Daar worden mensen alleen maar gemeen van. Ik haal mijn uitgelopen maskara van mijn kin af en glimlach naar mijn spiegelbeeld. Hij zag er niet al te erg uit al had ik nog wel een beetje rode opgezwollen ogen, maar dan moest hij erop letten. Ik snuit mijn neus nog even en loop de Toillet weer uit en nu opzoek naar die Meneer Horan. Ik zie een deur met ernaars Niall Horan. Ik klop zacht aan en open de deur. 'Sorry dat ik zo laat ben. Zit ik hier goed?' Vraag ik met een geforceerde glimlach. Ik sprak hoe ik normaal sprak, maar dat kon je zacht noemen.

I'm finally back, Finally after a Year break

Niall James Horan
Endless... Als er wordt geklopt open ik de deur meteen. "Aawww, niet huilen! Ik ben niet boos!" Ik sla mijn armen om haar heen, haar opgezwollen ogen zeggen nu eenmaal niet dat ze vrolijk is. "Kom binnen. Thee?" Ik kan er nooit tegen meisjes pijn te zien leiden. Met een kop thee loop ik naar haar toe. "Ga zitten, ik ben Niall by the way..." Ik glimlach zwakjes. "Normaal deel ik niet maar, heb je honger?" Die zin is iets wat ik alleen gebruik bij nood, zoals dit. Ze huitl niet meer maar, vrolijk kan je het niet noemen. "What's happen?" Ik ga naast haar zitten en hou een rol koekjes voor haar. "Je kan me alles vertellen..." Stel ik haar gerust.

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Yasmin Christina Golding.

Ja, dit was echt de psycholoog aan het worden.
"Wijze woorden." mompelde ik, waarna ik zuchtte en een stuk overeind kwam. Ik keek de jongeman voor me nog even met vernauwde ogen aan en schudde uiteindelijk mijn hoofd. Zijn wallen vielen niet echt op, nee. Alleen als je er echt op ging letten, maar je zou zelf achterlijk zijn als je dat zonder geldige reden ging doen.
Ik besloot maar even over wat nummers na te denken aangezien ik het gevoel had dat Harry's hersenen dat niet aankonden met zijn oververmoeidheid en traagheid op dit moment. Niet dat het mij wat interesseerde als ik het zelf moest kiezen.
"Wat dacht je van Love The Way You Lie of Break Your Heart?" vroeg ik uiteindelijk. Er zat in allebei rap wat ik dus goed kon gebruiken... "Of S&M?"
Die laatste meende ik niet, maar misschien bleef hij zo bij de les. We willen namelijk geen slapende coach tegenover je hebben zitten, toch?

Reading a good book is like taking a journey.