[RPG]The Mirror Games || Speeltopic 1 - Speeltopics

District 1 [Luxeproducten Capitool] :
- Elliss 'Ell' Morea || xAquamaris
- Rosa Angel Diamond || Lucerna

District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
- Jason Benjamin Gabriëls || Nyan
- Adelaine Cynthia Vanish || Sicam

District 3 [Technologie] :
- Boy District 3 || Dead
- Nell Carter || xAquamaris

District 4 [Visserij] :
- David Matthew Skies || Libera
- Vivian Seabell || xVitae

District 5 [Medisch onderzoek] :
- Jesse Myron Kingg || Moams
- Samarah Emily Jones || Libera

District 6 [DNA-manipulaties en -mutaties] :
- Vincent Theodore Thomas || Seaver
- Phebe Tamara Ryan || Arriver

District 7 [Hout] :
- Nathan Matthew Daniëls || Neolaia
- Helena Indigo Carter || Seaver

District 8 [Textiel] :
- Boy District 8 || Dead
- Girl District 8 || Dead

District 9 [Industrie] :
- Boy District 9 || Dead
- April Avery || foxfaceXXX

District 10 [Vee] :
- Boy District 10 || Dead
- Hyder Rhyddid || Vegangirl

District 11 [Landbouw] :
- Boy District 11 || Dead
- Lilia Delilah Flores || Nyan

District 12 [Steenkool] :
- Raff Magnus Baxwoll || TeamMellark
- Aubrey-Jane West || Neolaia

Regels:
~ Naamsveranderingen doorgeven.
~ Post minstens 5 zinnen, dat lukt echt wel. Gebruik maar gevoelens, omgeving, gedachten, dingen uit het verleden, enz.
~ Wees aardig voor elkaar, maar dat spreekt vanzelf(:
~ Bestuur de personages van anderen niet, dat hindert.
~ Alleen Sicam en Libera openen nieuwe topics.
~ Post regelmatig. Minstens een stukje per twee dagen zou fijn zijn.
~ Offtopic tussen haakjes of in het Rollen+praattopic


LET OP: Doordat de tributen door een kracht bij hun districtgenoten worden gedreven, zijn die bijna automatisch bondgenoten. Denk daaraan als je andere users vraagt om bondgenoot te worden!

Rollen+praattopic 1


xxx,
De beheerders van The Mirror Games: Sicam en Libera

[ bericht aangepast op 21 feb 2013 - 11:27 ]

---

:)

[In principe speel je nu met een ander zijn/haar personage, Raff kan eigenlijk niet weten dat iemand een zwaard gaat optrekken. Maar goed...]

Elliss Morea || district 1 || wapenhoorn:

Ik zat net, toen de jongen van district 12 -dat denk ik toch, hij kon even goed uit 11 of 10 komen, het was in ieder geval een underdog- aan kwam rennen. Dit was mijn perfecte kans om nog iemand te doden. Ik nam snel het zwaard, dat de jongen uit 10 in Rosa haar enkel had gestoken, en was van plan om zijn hart te doorboren, wanneer ik zie waarom hij rent. Er rennen een 5 tal mutilanten achter hem aan. Rennen, nee, dat ga ik niet doen. In plaats daarvan smijt ik mijn zwaard snel neer, en span een nieuwe pijl op mijn boog, en schiet hem af. Recht in het hart van dat smerige dier.
‘Rosa!’ roep ik naar haar. “Jason! Vivian! David!” de namen van de beroepstributen heb ik onthouden. Adelaine staat achter een glas, dus die kan ons nu even niet helpen. Hoe graag ze ook zal willen. “Kom eens helpen alsjeblieft!” roep ik, terwijl ik nog een pijl afschiet.

[ bericht aangepast op 23 feb 2013 - 13:35 ]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

David Matthew Skies || 4 || Hoorn
Ik lach om Vivian en zeg 'Nah, volgens mij meen je dat niet!' tewijl ik haar plagend nu ook nog begin te kietelen. Waar ik al snel mee ophoud als een gestoorde gek opeens het doolhof uitrent. Met een mutilant. achter. zich. aan.
'WAAAAAAAAAH!' schreeuw ik, terwijl ik naar mijn drietand grijp. 'Rosa! Jason! Vivian! David!' hoor ik Elliss roepen. Hoewel ze onderhand wel moeten weten dat ik liever Dave genoemd word, heb ik om de een of andere mutilantachtige reden even geen zin om hem dat eens heel duidelijk uit te leggen.
'Viv! Pak je drietand! Elliss! Ik kom! Jason!!!'
Tijd om naar de jongen die aan komt rennen te kijken en hem te doden, heb ik niet. De verschrikkelijke mutilanten omsingelen ons al.
'Viv!!!! Rugdekking???' roep ik.

---

:)

Jason Benjamin Gabriëls || District 2 || buurt van de hoorns
'Okay, dat ziet er niet best uit.'zei ze en ik kijk haar even aan. "Je meent het."mompel ik sarcastich.
'Ik heb een mes in mijn onderrug gehad.'zei ze dan en ik trok ook even een pijnelijk gezicht,nouja ze leeft nog ,dus ja.
Als ik mijn naam hoor kijk ik om en zie Ellis en een jongen die wegrent voor mutilanten. Dit meen je toch niet ,het bloedbad is net gedaan en er zijn mutilanten hier.
Ik keek nog een laatste keer naar Adelaine en ren dan naar de andere beroeps om ze te helpen.
Wel eigenlijk gaat dit niet makkelijk met een gebroken schouder. Als er een mutilant op mij afloopt ,trap ik op hem en zwaai met mijn zwaard om hem af te schrikken.Ik had beter eerst medicatie voor mijn arm genomen. Het beest word agressiever en zwaaid met zijn klauwen ,waarood ik het nu erg moeilijk krijg."Ga van me af stom beest!"snauw ik. Hij spingt op me af ,maar ik piers vlug mijn zwaard in zijn keel ,waardoor hij dood neervald ,mooi nog zo'n paar andere mutilanten te gaan.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Elliss Morea || district 1 || aan het verdedigen tegen mutilanten:

David roept het uit als hij de mutilanten ziet. Dan roept hij ook naar mij, Vivian en Jason. Hij noemt me Elliss. Ik heb geen tijd om me af te vragen of hij dat doet omdat ik hem David heb genoemd en niet Dave –niet dat ik echt tijd heb om daarover te denken als er een meute mutilanten op ons afstormen-, of gewoon omdat hij niet weet dat ik Elliss niet graag hoor, en daarom liever Ell word genoemd. Ik zie dat mijn laatste pijl de mutilant ook heeft geraakt, en Jason heeft er ook nog één vermoord. Dat brengt ons nog op 2 mutilanten. Dan roept Dave Vivian om rugdekking. Vivian heeft dat waarschijnlijk niet gehoord, dus besluit ik maar om hem rugdekking te geven.
‘Doe ik wel!’ roep ik naar hem, terwijl ik me in een positie stel dat de mutilanten achter hem hem niet kunnen aanvallen zonder mij eerst te passeren. “Gooi maar!”

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

{sorry xAquamaris, dat had ik niet door }

[ bericht aangepast op 23 feb 2013 - 16:20 ]

---

''Want a sugarcube?'' - Finnick Odair <3

[Voor mij geeft het niet hoor Elliss had toch zijn wapen getrokken Maar ik heb het gewoon niet zo graag ]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

{Dan zal ik er voortaan op letten en t niet meer doen }

[ bericht aangepast op 23 feb 2013 - 16:41 ]

---

''Want a sugarcube?'' - Finnick Odair <3

Lilia Delilah Flores ||District 11 || Doolhof> Wapenhoorn
Volgens mij ging ik totaal de verkeerde kant uit ,want ik stond terug bij het bloedbad. Ik zag mijn districsgenoot ,dood op de grond liggen en ik moest me echt gaan inhouden om niet te gaan scheeuwen.
De beroeps waren druk bezig met mutilanten ,dus misschien is het toch mijn kans om een wapen te nemen en hier levend vandaan te komen ,geruisloos ren ik naar de wapenhoorn ,waar ik even vlug de ruimte doorkijk een wapen waar ik mee om kan gaan. Ik loop perongelijk tegeniemand om en schrik me dood ,het meisje van district 7 stond daar.
Ik grits vlug een klein meisje en hou het beschermend voor me. Ik zag niet meteen of ze een wapen vast had of niet ,maar ik moest me er wel op wagen ,dat ik hier niet zonder kleerscheuren vanaf geraak. Ik besluit iets te doen ,wat ze niet zou verwachten dus ik goi mijn mesje in haar scheenbeen en schop haar dan zodat ze zou vallen ,of dat hoop ik dat ze zou doen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Helena Indigo Carter || District 7 || Wapenhoorn
Eindellijk lat de kracht die mij in zijn greep hield mij los. Natuurlijk ik kon niet zo ver bij Nathan vandaan. Ik keek om mij heen, zoekend naar Nathan. Ik kon hem niet vinden en alles wat ik zag waren een aantal doden en de beroeps. De beroeps deden het absoluut niet rustig aan en ik werd nog banger dan dat ik al was. Ik wilde me net omdraaien toen ik tegen iemand aanliep. Ik had ook moeten opletten, hoe kon ik zo stom zijn? Ik keek op en zag het meisje van 11 voor mij. Voordat ik ook maar iets kon zeggen kreeg ik een mesje naar mijn onderbeen gegooid en trapte ze tegen de andere aan. Ik laat mezelf even op mijn knieën vallen, maar niet zonder de punt van mijn mes langs haar arm te laten gaan. Het mesje gooide ik weg zodat ik daar in ieder geval geen last meer van zou hebben. Ik wreef pijnlijk over het plekje en haalde diep adem. "Laten we elkaar niet vermoorden." Schreeuwde ik wetend dat ik nooit iemand zo kunnen vermoorden. Ik deed een wanhopige poging om overeind te komen en liep een stukje naar achter. Ik wilde niet dood, zeker niet omdat ik net weer het gevoel had dat ik dit nog wel zou kunnen winnen. Ik keek even vanuit mijn ooghoeken naar de beroeps, om er zeker van te zijn dt die niet op ons aan het letten waren. Daarna keek ik weer naar het meisje. Schuin achter haar was een opening waardoor ik in het doolhof terecht kon komen, maar dan moest ik eerst langs haar. Terwijl ik probeerde te bedenken hoe ik langs haar zou komen ging ik langzaam iets door mijn knieën, voor het geval ze me zou proberen aan te vallen.

---

We've lived in the shadows for far too long.

(ik denk dat een half-gebroken enkel wel genoeg is voor meerdere wapens, die toch weggegooid worden)
Rosa Angel Diamond || district 1 || hoorns

"Rosa" ik kijk om, en zie daar heel wat mutilanten staan. terwijl de anderen er tegen vechten. ik wil wel helpen met vechten, maar als ik mijn bijl ga gooien ben ik hem kwijt. ik kijk nog even om te zien of er een tweede bijl ligt, gelukkig ligt die er. "kijk uit, een vliegende wapens" roep ik snel naar de andere beroeps een gooi de bijl naar het voorste dier. ik ben blij dat ik ook ooit nog eens geleerd heb om met bijlen te gooien. ik pak ook nog een paar messen die op de grond liggen, die zijn een paar tributen vast vergeten. ik kan niet ontzettend goed gooien met messen, maar een paar messen raak moet lukken. als de messen op zijn, er was een raak en die vermoorde niet eens een mutilant, dus besluit ik toch maar een beest-tot-vrouw gevecht aan te gaan. aangezien het gooien met messen niet erg goed gaat. ik loop op een van de beesten af en hij reageert niet erg vrolijk, hij begint meteen op mij af te rennen om mij te vermoorden, gelukkig heb ik toch nog mijn bijl meegenomen en ik ga het gevecht aan. na een paar uithalen met de klauwen van het beest, en heel wat wonden rijker, lukt het me om mijn bijl in zijn nek te zetten, hij valt op de grond neer en ik hoop dat hij dood is.

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Lilia Delilah Flores ||District 11 || Wapenhoorn
Ze liet zich op haar knieën vallen en gooide nog een mesje naar me die een diepe snee in mijn arm maakt. Vlug grijp ik naar mijn pijnelijke arm ,de warmte van mijn hand brande verschrikkelijk tegen mijn vleeswonde ,maar ik bleef doorbijten.
"Laten we elkaar niet vermoorden"schreeuwde ze naar mij waardoor ik bang knikte en rustig adem probeerde te halen. Het was gewoon een verdedigings reachtie dat ik bij haar gedaan had. Ik vond het eigenlijk al vreselijk dat ik zoiets heb gedaan. Ik bedoel we zijn bijden meisjes ,willen hier eigenlijk niet aan meedoen en we lijken even oud. "Is goed."zeg ik met mijn trillende stem. Ik laat mijn blik wel nog even op de wapens branden en ik besluit toch nog een mesje of 2 mee te nemen."Sorry."zeg ik dan muistil tegen haar met een brok in mijn keel ,waarna ik mijn blik laat rusten op het bloedbad. Op mijn doode districs genoot.. Hij was veel ouder ,groter en sterker dan mij ,maar hij is er nu niet meer. Ik kijk nog eens naar die armband zou die nu nog steeds werken of niet?
Misschien als ik nu een weg vond naar de medicijnen hoorn kon ik dit nog overleven.Ik liep stilletjes achteruit. Straks ging ze me toch nog aanvallen,dus moest ik op mijn goede blijven.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Elliss Morea || district 1 || hoorns:

Ik hoor Rosa iets roepen. Volgens mij is het. "Kijk uit, een vliegend wapen!" ik kan me nog net op tijd bukken zodat Rosa's bijl niet in mijn achterhoofd beland, maar in het voorhoofd van die afschuwelijke mutilant. "Nice Rosa!" roep ik naar haar. Het beest waar de bijl in beland is, is dood, gelukkig, ik heb eerlijk gezegd geen zin om hier nog lang met die mutilanten te staan vechten. We kunnen ze aan, dat hebben we onderhand wel al bewezen denk ik, maar ik haat deze beesten. Ze stinken naar de pest, ze zijn agressief, en ze kunnen best wel wonden maken. Aangezien mijn snee in mijn schouder diep genoeg is om er nu nog niet mee te kunnen vechten, wil ik zo snel mogelijk gedaan hebben met die idiote gevecht. Dan vermoord ik veel liever tributen. Dit zijn nutteloze beesten die ons geen stap verder brengen in de arena. Ergens achter mij vang ik een glimp op van 2 vechtende tributen. Voor zover je het vechten kunt noemen. De ene duwt de andere om, niet bepaald bloederig. Moest ik nu naar hen kunnen... maar dat kan ik natuurlijk niet, omdat er nog een mutilant is. Weliswaar maar één, maar... opeens voel ik een steek in mijn hand. Van dezelfde arm als mijn schouder.
"Aaaauw! Shit!" schreeuw ik uit. Volgens mij was het de mutilant die eerst was neergevallen door Rosa's bijl, maar zo te zien was hij weer opgestaan. Vlug steek ik mijn zwaard in zijn buik, en tot mijn vreugde laat hij mijn -bloedende- hand los. Ik hoop vurig dat hij dood is.

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Helena Indigo Carter || District 7 || Wapenhoorn
Ik keek haar even fronsend aan. Had ze nou gezegd dat het goed was? Ik hd het niet verwacht, maar ik was er natuurlijk wel blij mee. Anders was ik er waarschijnlijk geweest. Een kleine glimlach vormde zich op mijn gezicht en ik volgde haar blik naar haar district genoot. Hij lag dood op de grond. Ik begreep ook wel dat ze net zo erg van mij geschrokken was als ik van haar, misschien nog wel erger aangezien zij alleen was. "Geeft niet, ik schrok ook." Zei ik zachtjes en ging langzaam weer rechtstaan. Ik wilde Nathan nu echt heel erg graag vinden, maar wist niet hoe. Ik wilde niet ook alleen achter blijven, dat zou ik vreselijk gevonden hebben, ik was heel slecht in alleen zijn. Dat was altijd al zo geweest en dat ging nooit veranderen. Ik slikte toen ik één van de beroeps onze kant opzag kijken. "Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ben hier weg. De medicijnhoorn is niet verweg." Zei ik nog altijd zachtjes. Ik pakte een extra mes en begon met lopen. Zo snel en stil mogelijk ging ik naar de andere hoorn. Ik wist niet wat ik er van moest denken. Ik draaide mij nog even om en keek het meisje aan. "Je hoeft niet alleen te blijven." Zei ik iets harder en haalde mijn schouders op. Ze verdiende het niet om alleen te zijn en ik kon Nathan toch niet vinden. Daarbij kon ik haar moeilijk aan haar lot overlaten. ls ze niet wilde was dt har keus, maar ik kon het op zijn minst aanbieden. Ze had sorry gezegd voor de snee in mijn been en ik had haar ook verwond, dus we stonden gelijk. Het kon mij eigenlijk ook niet zo bijzonder veel schelen wie er bij me was, zolang het maar een levend persoon was. Ik begon weer te lopen, wetend dat de beroeps mij anders te pakken zouden krijgen en dat was iets wat ik liever niet wilde.

[ bericht aangepast op 23 feb 2013 - 17:25 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

April Avery II Doolhof II District 9
Terwijl ik loop probeer ik te denken wat er nou gebeurt is. Het ging zo snel dat ik weinig tijd heb gehad om me te concentreren, maar nu ik alleen door een doolhof loop heb ik meer dan genoeg tijd om na te denken.
Ik werd met een vaart naar boven gedreven. Van de omgeving viel van alles te verwachten. Het was immers de 100e spelen, een kwarterskwelling. Als ik boven ben zie ik inderdaad heel iets anders dan bossen, rotsen, enzovoort. Ik word omringt met spiegels. Maar dat is nog niet alles. Ook zijn er twee hoorns. 1 met wapens en 1 met medicijnen en andere bruikbare spullen. Iedereen zal op dit moment zijn of haar tactiek wel aan het veranderen zijn, net zoals ik. Waar ren ik nu heen? De hoorn met wapens, omdat ik denk dat wapens lastig zijn om opgestuurd te worden. Medicijnen is nog mogelijk. Ook kan ik altijd later nog naar de hoorn met medicijnen, want ik gok dat de beroeps liever naar de wapens toe gaan dan de medicijnen.
Net wanneer ik klaar ben met mijn tactiek hoor ik de gong en ik sprint naar de hoorn. 'Niet denken aan de pijn in je knie, zorg dat je benen snel bewegen, focus je op 1 ding'. De woorden van mijn mentor galmen door mijn hoofd. Inmiddels heb ik me gefocust op de speer, die opmerkelijk dichtbij lag. Ik pak de speer en focus me meteen op het deel waar ik heen ren, een doolhof. Blijkbaar was dat niet zo slim, want ik struikel over iets. Punt 4 wat mijn mentor zei: Let op waar je loopt. Veel tijd om na te denken heb ik niet en ik sprint weer verder. Terwijl ik nog voor de laatste keer omkijk, zie ik hoe mijn district genoot vermoord word.
Ik begin steeds langzamer te lopen. De pijn op mijn knie begin ik steeds meer te voelen. Nu ik nagedacht heb over wat er gebeurd is moet ik bedenken wat mijn tactiek is voor later. Ook al is het jammer dat mijn district genoot dood is, ik ben nu wel vrij in waar ik heen wil gaan. Dus ik heb een kleine voorsprong. Met nadruk op kleine, want ik heb nog steeds een achterstand door mijn knie. Ik liep er al niet zo goed op, maar de grote schaafwond maakt het er niet beter op.
Ik besluit uiteindelijk te zitten. Rust. Dat is wat ik nodig had. Damn, hoe kun je overleven in dit doolhof?

(wie wil een bondgenootschap met April?)

---

imperfection is beauty

Lilia Delilah Flores ||District 11 || Wapenhoorn
"Geeft niet, ik schrok ook." zei ze en ik keek weer naar haar.Ze stond op nu."Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ben hier weg. De medicijnhoorn is niet verweg." zei ze waarna ze nog een wapen en liep dan weg.Ik voelde nog een blik op me branden van een beroeps,maar die had het te druk met de mutilanten.
"Je hoeft niet alleen te blijven." zei ze daarna ietsq harder ,waardoor ik haar weer aankeek.Ik besloot achter haar aan te gaan ,ook richtng de medicijn hoorn.
Ik wilde hier niet alleen zijn en ze leek me best aardig.
En ook was ik bang dat er een beroeps achter me aan zou zitten.Als ik b-in de medicijn hoorn was ,besloot ik eerst een rugzak te nemen."Bedoelde je daarnet dat ik bondgenootschap met je mag vormen?"vroeg ik haar dan hoopvol. Het kon ook zijn dat ze bedoelde dat ik met iemand anders moest en daar hoopte ik eigenlijk niet op omdat ik niet echt iemand hier ken. Ik wist zelf eigenlijk haar naam niet iets met de letter H dacht ik. Ik kijk eens rond bij de spullen.
aLs ik een potje vind met de naam van een genezende plant erop neem ik die en stop het in de rugzak ,ook neem ik nog een paar reepjes gedroogd vlees exsta en nog een klein flesje water.Hier kon ik wel een tijdje mee overleven en plus de dingen die er in de rugzak al zaten.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH