• Een klein groepje tieners heeft een groot geheim, niemand mag hier achter komen want als dat gebeurd kunnen er erge dingen gebeuren.
    Ze moeten zo onopvallend mogelijk blijven voor hun medestudenten.
    Wat hun geheim is vraag je? Ze zijn wolven, die bij volle maan zichzelf niet kunnen beheersen. Ze veranderen in hun werkelijke vorm en moeten er voor zorgen dat ze niet gesnapt worden. Van de alfa krijgen ze allerlei opdrachten. Sommige zijn gevaarlijk, sommige beangstigend.

    Voor deze groep tienerwolven is ook een groot gevaar. De Hunters. Zij zijn tieners die undercover zijn om de tienerwolven te vangen en te onderzoeken. Ze voeren pijnlijke proeven uit om erachter te komen hoe het mogelijk is dat zij bij volle maan in wolven kunnen veranderen. En of ze er iets tegen kunnen doen. De Hunters zetten alles op alles om de tienerwolven tegen te houden, voordat ze uitzaaien en een groter gevaar voor de mens worden dan ze al zijn.



    De tienerwolven: (max. 7)
    Jongens:
    1. Tijdelijke Alfa: Cooper Henderson - Papaoutai
    2. Memphis Grimmaud - Theodora
    3. Cyril Nightingale - Eltham
    4.
    Roedelloos: Jack Willows - Papaoutai

    Meiden:
    1. Scarlet Morningstar - Jackxdaniels
    2. Ayla Hope Savage - Aislynn
    3. Luna Sianii Silver - Ninuturu

    Hunters: ( max. 12 ) NODIG!
    Jongens:
    1. Noah McKinney - Catesby
    2.

    Bounty Hunter: Xander dodge Outcast - Ninuturu

    Meiden:
    1. Marcy Jarvis - Catesby
    2. Aowynn Rune Savan - Aislynn
    3.

    We zijn dringend opzoek naar Hunters!


    Rules;
    ~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals; Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, waarnemingen etc.
    ~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    ~Er mag best liefde tussen tienerwolven en Hunters ontstaan, maar niet alleen maar die koppels.
    ~Reserveringen blijven twee dagen staan.
    ~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    ~Lol hebben, dat is de grootste regel hier!
    ~De tienerwolven kunnen veranderen in wolven wanneer ze willen, maar als het volle maan is zijn ze blijvend wolf tot de eerste zonnestralen de aarde verlichten.
    ~Houd rekening met andere, wacht tot vrijwel meer dan de helft gereageerd heeft voordat jij reageert. Het is zo voor mensen die minder vaak online zijn makkelijk om er weer in te geraken.

    [ bericht aangepast op 16 sep 2013 - 15:56 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [Roane -> Theodora]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Memphis

    Wanneer ik zie hoe Ayla haar croissant belegt, keert mijn maag zich even om. Mijn zin in eten is volledig weg, waar ik nu veel meer deugd van zou hebben is een flinke slok wodka. Bij gebrek aan een fles, breng ik mijn tas koffie naar mijn lippen, en hoewel die ook veel meer zou smaken met een scheut rum erbij, geeft het warme goedje me best wel een prettig gevoel.
    "Ik ben nooit goed geweest in dit soort dingen, en ik zou niet weten hoe anders ik het aan moeten pakken," zegt Ayla met een flauwe glimlach.
    Ik pauzeer even, mijn kopje nog aan mijn lippen, en haal mijn schouders op. Ik heb net mijn hulp aangeboden, maar ik zou het wel kunnen begrijpen mocht ze die liever niet aanvaarden. Ik vind het zelf ook maar een vreemd concept, een van mijn roedelleden aan een date helpen -gezien ik normaal meer dan graag andere kerels bij ze uit de buurt houd- en het is al helemaal vreemd omdat het ook nog eens mijn eigen neef betreft, maar Coop is dan ook weer één van de zeer weinigen waarvoor ik mijn eigen belangen al eens opzij zou zetten. Net als Ayla.
    Ik zucht even en neem nog een slok van mijn koffie -er ontbreekt heel zeker rum aan, zeker weten. Cooper en Ayla, wie had dat gedacht? Ik niet, ik zag het helemaal niet aankomen. En het ergste is dat Coop volgens mij het zelf ook niet helemaal doorheeft.
    "Ik denk echt dat ik je hulp hierbij nodig heb, Memphis, want verder dan een paar subtiele hints naar hem toe kom ik volgens mij niet."
    Ik trek mijn wenkbrauw op, terwijl ik mijn blik naar Ayla laat glijden en grinnik even. Ik zet mijn kopje neer, vouw mijn armen over elkaar en laat ze op tafel rusten en leun vervolgens wat meer over de tafel heen, terwijl ik Ayla aan blijf kijken.
    "Wel," begin ik, met een kleine grijns. "Het mag natuurlijk wel een beetje subtiel blijven, maar dan moet je het er af en toe gewoon heel dik opleggen. Maak eens een ondeugende opmerking. Ik weet niet hoe het zit met jouw voorbije liefdesleven, maar ik durf wedden dat je wel van wanten weet." Met het risico dat ik zo een klap krijg, wiebel ik even met mijn wenkbrauwen. Ik weet eigenlijk verbazend weinig over hoe Ayla met jongens buiten de roedel omgaat, maar wat ik wel weet is dat ze iets mysterieus heeft waar kerels maar al te vaak voor vallen. Mijn ervaring heeft me ook geleerd dat stille waters doorgaans diepe gronden hebben, en ik ken Ayla genoeg om te weten dat ze echt wel haar mannetje kan staan.
    "Ik denk dat jullie gewoon een goed moment nodig hebben om uit de startblokken te kunnen schieten, en ik heb wel een idee hoe je dat kan creëren. Haal een horrorfilm in huis, en nodig Cooper uit met het excuus dat je hem niet alleen durft kijken en dat je iemand nodig hebt om je te beschermen, ik ben er vrij zeker van dat het Coop's ego zal strelen. Dan zijn jullie alleen, heb jij een smoes om dicht tegen hem aan te kunnen kruipen en krijgt hij het gevoel dat hij controle heeft over de situatie. Oh! Oh, draag dat paarse jurkje, met die paisley print! Daarin zie je er echt belachelijk goed uit. En..."
    Ik haal mijn handen even door haar haren, zodat ze naar achter liggen en hou ze vast alsof ze opgestoken zitten. Ik wriemel even met mijn neus, niet helemaal waar ik op hoopte. Ik laat haar haren los en leg ze terug in model. Er mist iets. Met een glimlach op mijn lippen, strijk ik haar haren zodat ze over één schouder komen te liggen.
    "Dat," maak ik mijn zin af. "Een beetje hals tonen kan geen kwaad." Ik knipoog even. Dat ik zelf Ayla niet op die manier zie, betekent niet dat ik niet weet dat ze een aantrekkelijk meisje is. Ik weet maar al te goed wat ik haar mooi vind staan, en ik weet maar al te goed welke dingen ervoor zorgen dat ik me minder goed kan concentreren. En dat is het mooie aan het mannelijke brein, vaak zijn dat gewoon dezelfde dingen.
    "En wees gewoon jezelf," voeg ik er nog aan toe. "Ga hem niet doodgooien met complimenten of ga niet giechelen als een huppelkutje, wees dat meisje waar hij nu oog voor heeft. Laat hem alleen merken dat dat je weet dat je zijn aandacht waard bent. En mocht het moment komen dat je hem wil kussen, laat hem de leiding nemen, kijk..."
    Ik schuif wat dichter naar haar toe en breng mijn gezicht dichterbij het hare. Vlak voordat mijn lippen de hare raken, stop ik.
    "Laat hem de afstand sluiten," fluister ik. "Daag hem uit jou te kussen."
    Ik wiebel nog een keer met mijn wenkbrauwen, lach en haal mijn gezicht bij het hare vandaan. Terwijl ik een stukje croissant in mijn mond steek, voel ik mijn humeur echter weer omslaan. Het zal wel weer, dat ik precies weet hoe je iemand moet verleiden maar dat ik dan net degene ben die het zelf altijd weet te verknallen zodra ik iets voel dat zich niet daarbeneden concentreert.
    "Ik mis Ro, verdomme," denk ik luidop. Intussen wordt mijn croissant zowat tot kruimels geknepen door mijn gesloten vuist. "En Scar."


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [ komt er van de rest ook nog een post? ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [Ik wacht net zoals jij nog op Jaimes...]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [Ik wacht op het moment dat Memphis naar Cyril gaat, dus als Ayla en Memphis (en Cooper) klaar zijn.]

    (Met Coop weet ik niets dus ik doe wel dat hij slaapt)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Ik maak morgen een post met Ayla, en zal Jaimes wel een berichtje sturen voor Maia. (: ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [Okay (:]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [Sawwwwrryyyy, ik ben zo slecht bezig ): Ik ga nu een post maken!]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Scarlet

    Met tranen in mijn ogen lees ik het berichtje van Aurora. Misschien zie ik ze wel nooit meer terug. Ik miste ze al, de hele bende ook al was ik niet zo goed bevriend met sommige. Maar toch leek Memphis er soort van uit te steken. Het was juist alsof ik een deel van me heb achter gelaten bij hem toen ik vertrok. Het was raar hoe de gevoelens tussen mij en Memphis waren. Soms leek het wel... Nee, haal het niet in je hoofd om te denken dat hij een broer van je was. Dat kon niet, want hij kwam een heel andere familie dan de die van mij. Wij, Morningstars, hadden veel strengere regels tegen over Memphis zijn familie roedel. Ze waren veel aangenamer bij de omgang met iedereen in de roedel, bij ons was de enigste die iets te zeggen had de Alfa.
    Het deed pijn om aan mijn geboorte roedel te denken en aan Memphis. David en Memphis hadden een echt groot bloedend gat achter gelaten op de plek waar mijn hart vroeger lag. Ik vroeg mezelf af of die nog klopte of er zelf nog zat. Ik hoopte dus echt dat Ro het berichtje aan Memphis had laten zien. Oké al kon het misschien arrogant op gesteld zijn, maar hij wist goed genoeg dat dat betekende dat ik iets om hun gaf. Zelf meer dat ik verwacht had. Toen Adam kwam begon ik juist te over wegen om misschien een vliegtuig terug te nemen. Het verdween meteen toen hij naar me glimlachte. Hij kon misschien de pijn verzachten. Voor eventjes. Ik toverde en klein glimlachje op zijn gezicht terwijl ik hem zijn gsm terug gaf en mijn koffer pakte.
    "Zou de bank nu al open zijn?" vroeg ik toen terwijl ik me bedacht dat ik Memphis wat geld terug moest betalen.
    "Ik denk het wel. Ze zouden nu ongeveer al open moeten zijn," zei hij terwijl hij naar zen uurwerk keek. "Waarom eigenlijk?"
    "Gewoon. Geld storten en afhalen zodat we daar straks niet moeten van terug komen.
    "Wat dacht je ervan dat ik buiten wacht en een taxi tegen hou terwijl hij je ding doet?" zei hij met een vriendelijke glimlach.
    "Klinkt goed," zei ik glimlachend terwijl ik mijn bankkaart pak.
    Ik liep mijn tas bij hem achter en begon te lopen opzoek naar een bank. Ik heb geen idee hoe ik het gevonden heb, maar ik was er binnen gestruikeld met steken de pijn aan mijn heup -wat me liet herinneren dat Adam me om ver had gereden. Ik had het geluk dat er niemand was. Ik kon er niet aan doen, maar ik storten 5000 euro op zijn rekening. Ik wist dat ik zot was en dat ze hem gingen bellen dat er iemand redelijk wat geld op zijn rekening had gestort, maar mijn gedachten ging terug naar het vervallen huis dat me zo bekend voor kwam. Het huis waar Memphis ouders in woonden. Ik wou dat hij er iets mee zou doen. Het spijt me Memphis, dat was het enigste wat ik kon denken.
    Voor mezelf haalde ik 200 euro af. Ik hoopte dat het niet te lang geduurd en dat Adam zonder mij weg was gegaan, maar hij stond glimlachend tegen een taxi geleund. Ik hield opgelucht adem en glimlachte terug naar hem voor ik de taxi in stapte en tegen hem aan leunde.

    [Sorry, dat het zo lang geleden was dat ik nog iets gepost had. Ik had even geen inspiratie meer hier.(:]


    Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

    Maia Felice Johnson || Hunter
    Het is wel duidelijk dat Aowynn een heel zakelijk type is. Naar Beau en mij is haar houding heel straks, maar tegenover Marcy is die heel losjes. Dat is niet erg, juist alleen maar begrijpelijk. Wij zijn de nieuwelingen, dus dan wordt je ook anders behandelt. Zo is het altijd, maar erg vind ik het niet. Het zijn gewoon dingen waarmee je om moet gaan in het leven.
    “Ik werk zelf met pijl en boog, nog echt een ouderwetse manier. Binnenkort zou ik graag met je samen willen kijken naar hoe het schieten je af gaat, met je kruisboog natuurlijk,” vertelt Aowynn. Ik knik als ze dit gezegd heeft, natuurlijk wil ze dat allemaal testen. Het is belangrijk dat ze op de hoogte is van wie wat kan en of ik wel geschikt ben als hunter. Ik raak zeker niet altijd mijn doel, maar 8 van de 10 keer wel. “Wat betreft je conditie…” gaat ze verder. “Op dit moment ben ik niet in staat die samen met je te peilen.” Weer knik ik, dit is iets waarvan ik tenminste zeker weet dat ik er goed op scoor. “Wanneer ik weer wat beter te been ben,” gaat Aowynn toch verder, “wil ik je ook graag een dag meenemen om met me te trainen dan kunnen we samen-” Op dat moment komt de jongen binnen en wordt Aowynn op die manier onderbroken. Aowynn is er niet blij mee dat hij nu pas binnenkomt en laat dat ook met een licht afkeurende blik weten, maar laat hem toch naar binnen. Hij gaat naast me zitten en reageert gewoon beleefd op Aowynn. Even kijk ik nog naar hem, voordat ik mij weer richt op Aowynn.
    “Als we alles hebben nagelopen kunnen we kijken wat je aan extra trainingen eventueel nog nodig hebt, en wat je zwakke punten zijn. Ik wil mijn hunters zo goed voorbereid mogelijk erop uit hebben." Betekent dat dus dat ik al een hunter voor ze ben? Aangezien ze wel de dingen wil gaan nakijken en in dien nodig ook extra trainingen. Ik verheug me nog nergens op, maar er staat wel een glimlach op mijn gezicht. "Dat is begrijpelijk en ik kijk er al naar uit om met je te trainen, hoe is het eigenlijk gekomen, dat je zo slecht op de been bent?" Natuurlijk weet ik wel dat het komt van wolven, maar ik ben benieuwd wat er precies gebeurd is.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [ Ik probeer morgen te posten. Q doet weer moeilijk en ik kan er elke keer maar voor even op, een klik op iets anders en ik krijg weer 'Oepsie' -.-'

    Elise, had m'n eerste post voor dancing shoes al af, probeer die ook morgen te plaatsen. Mijn laptop staat nu inmiddels al uit.. ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [Is goed hoor, ik heb vandaag ook pas m'n eerste post kunnen plaatsen omdat Q een bitch is.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Ayla

    ´Wel.. Het mag natuurlijk wel een beetje subtiel blijven, maar dan moet je het er af en toe gewoon heel dik opleggen. Maak eens een ondeugende opmerking. Ik weet niet hoe het zit met jouw voorbije liefdesleven, maar ik durf wedden dat je wel van wanten weet.´
    Even grinnikte ik zacht bij het zien van zijn grijns, gevolgd door zijn wiebelende wenkbrauw. Menig andere vrouw had hem misschien bij het horen een tik kunnen verkopen, ik wist wie ik voor me had en hoewel mijn liefdesleven hem misschien niet volledig aan ging vond ik dit niet erg. Ook buiten de roedel om was ik niet het type wat zo op een jongen af zou stappen, maar ik wist op die momenten wel een stuk beter hoe er mee om te gaan. Cooper was een stuk dichterbij, vertrouwd en ik kon hem al. Misschien dat dat het voor mij ook nog een stuk moeilijker maakte, buiten het feit om dat ik gewoon niet iemand was die gauw haar gevoelens bloot legde.
    ´ Ik denk dat jullie gewoon een goed moment nodig hebben om uit de startblokken te kunnen schieten, en ik heb wel een idee hoe je dat kan creëren. Haal een horrorfilm in huis, en nodig Cooper uit met het excuus dat je hem niet alleen durft kijken en dat je iemand nodig hebt om je te beschermen, ik ben er vrij zeker van dat het Coop's ego zal strelen. Dan zijn jullie alleen, heb jij een smoes om dicht tegen hem aan te kunnen kruipen en krijgt hij het gevoel dat hij controle heeft over de situatie. Oh! Oh, draag dat paarse jurkje, met die paisley print! Daarin zie je er echt belachelijk goed uit. En...´
    Terwijl Memphis spreekt sla ik alles op in mijn hoofd, probeer me er tegelijkertijd ook een beeld van te vormen waarop een kleine glimlach op mijn gezicht verschijnt. Het idee van een film in huis halen was alleen al een goede. Thuis voelde ik me iets meer op mijn gemak, want in het ergste geval kon ik hem er zo uit zetten. Even grinnikte ik om mijn eigen gedachten, waarna ik zag hoe Memphis zijn hand door mijn haren heen haalde. Afwachtend keek ik hem aan terwijl hij iets deed met mijn haren wat hem niet helemaal leek aan te staan.
    ´Niet helemaal wat het moet zijn?´ vroeg ik hem waarna hij mijn haren weer losliet en me bedenkelijk aan keek. Vervolgens glimlachte hij en streek ze dat ze over een schouder kwamen te liggen. ´Dat,´ zei hij waarop ik licht knikte en een bol vol vertrouwen voelde groeien. ´Een beetje hals tonen kan geen kwaad,´ knipoogde hij vervolgens waarop ik wederom knikte en een vlecht legde in de haren die hij over mijn schouders had gelegd. ´En wees gewoon jezelf. Ga hem niet doodgooien met complimenten of ga niet giechelen als een huppelkutje, wees dat meisje waar hij nu oog voor heeft. Laat hem alleen merken dat dat je weet dat je zijn aandacht waard bent. En mocht het moment komen dat je hem wil kussen, laat hem de leiding nemen, kijk...´
    Wederom keek ik hem weer afwachtend aan terwijl hij dichterbij schoof en zijn gezicht dichterbij het mijne bracht. ´Laat hem de afstand sluiten. Daag hem uit jou te kussen,´ fluisterde hij nadat hij vlak voor mijn lippen was gestopt. Ik kon het niet helpen weer zachtjes te grinniken en bevestigend te knikken. Dit was voor mij een goeie om te weten, het zou me namelijk niks verbazen als ik misschien degene was geweest die Coop gewoon meteen een zoen had gegeven, vooral als alles van te voren goed zou gaan.
    Na een wiebelende wenkbrauw lacht hij even en trekt zich weer terug, om een hap te nemen van zijn croissantje. ´Dankje, Memphis. Met al deze informatie moet het me lukken er iets van te maken,´ glimlach ik en neem van mijn eigen croissantje ook een hap.
    ´Ik mis Ro, verdomme. En Scar.´ Hoor ik hem dan zeggen en zie dat hij ietwat in zijn gedachten lijkt verzonken. Van zijn goede humeur is inmiddels nog maar weinig te bespeuren en ik voel mijn gezicht betrekken. ´Wat is er gebeurd? Waarom zijn ze weg?´ fluister ik zacht en kijk hem met een lichte twijfeling aan. Op dat zelfde moment schiet het berichtje van Ro me weer te binnen. Ik had hem zelf maar half gelezen, maar ik had opgepikt dat ik dit aan Memphis moest laten weten. Uit mijn broekzak viste ik mijn telefoon, opende het berichtje en las hem vluchtig voor ik mijn telefoon voor Memphis neerlegde. ´Ik kreeg dit berichtje nog. Sorry dat ik het je nu pas laat lezen..´ mompelde ik een tikkeltje gevuld met schuldgevoel.
    Hey Ro... Zeg tegen Memphis dat mijn gsm in het bos ergens ligt en hij die moet zoeken voor de Hunters ze vinden. Ik stort morgen of misschien over een paar uur geld op zijn rekening als schade vergoeding voor wat ik allemaal heb aangericht. Zijn vaders kleren liggen in mijn loft. Je kan er makkelijk binnen aangezien ik de deur niet opslot heb gedaan. Er ligt een sleutel ergens in mijn kamer, ik denk in het nachtkastje. Jullie mogen hem gebruiken voor wat je maar wil, voor te schuilen of neukhol... I don't care, maar blijf van men spullen af die er nog staan. Zeg ook nog tegen Memphis dat hij goed voor Davids lere jack moet zorgen, hij mag hem zelf aandoen, maar als er iets mee gebeurt slaag ik Gladys haar ruiten in en maak ik zijn motor kapot en als ik in een slechte bui ben nog een paar mooie krassen.. Laat weten als je dit aankrijgt, want ik wil niet naar één of andere hopeloze vent sturen... Hou je taai meid. Scar x.



    Aowynn

    ´Zal ik doen, ´ hoorde ik de jongen nog mompelen, maar ik keurde hem op dit moment even geen blik meer waardig. Ik hoopte echt voor hem dat dit geen vaste prik was, want zo snel als hij dan hier weer binnen was gekomen kon hij ook weer vertrekken. Geen laatkomers in mijn groep.
    Op Marcy´s gegrinnik had ik gereageerd met een korte flauwe glimlach. Het scheelde ergens een beetje dat er iemand nog kon lachen om hoe we er aan toe waren. De mindere kant vond ik meer dat we voor nu een heel stuk machtelozer waren, en dat idee stond me alles behalve aan.
    Ondertussen had ik mijn blik weer op Maia gericht. Ergens leek ze een beetje verrast te zijn geweest door mijn woorden en ik vroeg me af waar het door kwam. Op dit moment was ik niet in de positie hunters te weigeren, onze groep was al zo klein. Het enige waar ik op kon hopen was een paar goede hunters nu naar binnen te halen, en dat waren toch echt Maia en de jongen, waar ik even zijn naam van was vergeten. Ze zouden misschien hooguit wat extra trainingen nodig moeten hebben, maar dat zou wel goed komen. Vooral met het vooruitzicht dat Marcy en ik nog niet echt een kant op konden.
    ´Dat is begrijpelijk en ik kijk er al naar uit om met je te trainen, hoe is het eigenlijk gekomen, dat je zo slecht op de been bent?´ Een flauwe glimlach sierde even mijn gezicht waarop ik kort naar Marcy keek, voor ik mijn blik weer op het tweetal voor me richtte. ´Afgelopen vollemaans nacht is niet helemaal gegaan zoals gepland. De roedel is ergens van op hol geslagen en onze groep raakte daardoor gesplitst, iedereen voor zich,´ reageerde ik en legde onbewust mijn hand weer op mijn bovenbeen. ´Ik weet niet helemaal wat er met Marcy is gebeurd,´ vervolgde ik en keek Marcy even met een vragende blik aan, aangezien ik nu toch op tafel gooide wat er gebeurd was, hoopte ik dat zij misschien ook een beetje kon vertellen wat er was gebeurd toen ik haar kwijt raakte.
    ´Maar ik ben, nadat ik uit een boom ben gevallen en mijn pijlenkoker in mijn rug heb gekregen, gebeten door een van de wolven.´ Mijn hand balde zich tot een vuist en mijn blik vertrok. Het hele gebeuren met de Alfa verscheen weer in mijn gedachten en het feit dat hij me uitdaagde maakte me weer woedend. Geen enkele wolf had me zoveel kwader kunnen maken als hij, en dat alleen omdat ik hem al zo lang wilde. Hij speelde gewoon een spelletje, had me verwond, en dat kwam hem duur te staan. Nadat ik de gedachtes had weggeduwd, in de hoop dat Marcy niks haalde uit mijn blik, wierp ik Maia en de jongen een flauwe glimlach toe. Uiteindelijk moest ik het ze wel vertellen dat ik niet wilde dat iemand zonder mij een jacht maakte op de Alfa, Marcy wist dat al, maar deze nieuwelingen totaal nog niet.
    ´Risico´s van het vak, zeggen ze,´ voegde ik er vervolgens aan toe en duwde mezelf even overeind om rechtop te staan. Mijn rug zeurde van de zithouding en mijn been klopte, tijd om me even iets te bewegen. ´En hoe zit dat met jou?´ vroeg ik ondertussen nog aan de nieuwe jongen en voelde mijn blik verstrakken zodra die op hem gericht was. ´Wat is je naam, waar kom je vandaan en hoe zit het met je conditie, etc?´

    [ bericht aangepast op 10 april 2013 - 18:01 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Marcy Jarvis
    Ik was hun gesprek niet meer aan het volgen en zette gewoon de fles op tafel. “Dat is begrijpelijk,” zei Maia. “En ik kijk er al naar uit om met je te trainen, hoe is het eigenlijk gekomen, dat je zo slecht op de been bent?”
    En toen was ik weer een en al oor. Aowynn wierp me een korte blik toe, dus ik glimlachte bemoedigend. Ik vroeg me ook wel af wat er allemaal gebeurd was toen we elkaar kwijt raakten. “Afgelopen vollemaansnacht is niet helemaal gegaan zoals gepland. De roedel is ergens van op hol geslagen en onze groep raakte daardoor gesplitst, iedereen voor zich. Ik weet niet helemaal wat er met Marcy is gebeurd…” Aowynn wierp een blik op mij. “Maar ik ben, nadat ik uit een boom ben gevallen en mijn pijlenkoker in mijn rug heb gekregen, gebeten door een van de wolven.“ Ik zag hoe Aowynn’s hand zich balde tot een vuist en haar gezicht even vertrok, misschien door de pijn. Ik wist het niet echt.
    “Toen ik jou kwijtraakte kwam ik opeens een of andere vage gozer tegen,” begon ik meer tegen Aowynn dan tegen de rest. “Eerst schoot hij een pijl door mijn hand en daarna probeerde hij me opeens te redden van de wolven of zo. Ik snapte het eigenlijk zelf niet, maar in ieder geval kwamen we na een tijdje toch terug wolven tegen en ben ik in mijn hand gebeten, dus toen ik de zwakkere probeerde te raken werd ik ook nog een keer in mijn knie gebeten.” Ik glimlachte een beetje zwak.
    “Risico´s van het vak, zeggen ze.” Aowynn stond recht, dus ik keek haar even vragend aan. “Vind je het erg als ik even ga zitten?” vroeg ik terwijl ik een snelle blik op mijn been wierp.
    “En hoe zit dat met jou?” vroeg ze aan de jongeman. “Wat is je naam, waar kom je vandaan en hoe zit het met je conditie, etc?”

    Noah McKinney
    “Afgelopen vollemaansnacht is niet helemaal gegaan zoals gepland. De roedel is ergens van op hol geslagen en onze groep raakte daardoor gesplitst, iedereen voor zich. Ik weet niet helemaal wat er met Marcy is gebeurd…” Vertelde Aowynn. Dat kon gebeuren, maar meestal vocht ik ook alleen. Dus daar had ik niet zo’n problemen mee. “Maar ik ben, nadat ik uit een boom ben gevallen en mijn pijlenkoker in mijn rug heb gekregen, gebeten door een van de wolven.“ Wow, wat een professional. Hoe in hemelsnaam flikte je dat? Uit een boom vallen. Als je gewoon braaf stil bleef zitten kon er toch niets gebeuren?
    “Toen ik jou kwijtraakte kwam ik opeens een of andere vage gozer tegen,” vertelde Marcy toen. “Eerst schoot hij een pijl door mijn hand en daarna probeerde hij me opeens te redden van de wolven of zo. Ik snapte het eigenlijk zelf niet, maar in ieder geval kwamen we na een tijdje toch terug wolven tegen en ben ik in mijn hand gebeten, dus toen ik de zwakkere probeerde te raken werd ik ook nog een keer in mijn knie gebeten, alleen veel harder dan in mijn hand…”
    Wow, ze waren beiden pro. Gelukkig hield ik me in en verklapte mijn gezicht niet wat ik dacht. Ik ging niet zeggen dat ik beter dan ze was, want ik had ze nog niet zien vechten. Maar zo’n vreemde dingen waren me in ieder geval toch nog nooit overkomen.
    De leider, Aowynn, stond op. “Risico’s van het vak, zeggen ze”, bracht ze uit. Waarna Marcy direct haar kans greep en vroeg of ze mocht gaan zitten.
    “En hoe zit dat met jou? Wat is je naam, waar kom je vandaan en hoe zit het met je conditie, etc?” Aowynn hand zich weer tot mij gericht en ik glimlachte.
    “Ik ben Noah McKinney, ik kom uit Mountlake Terrace en met mijn conditie is alles goed.” Volgens mij had ze daar niet genoeg mee, dus ik besloot er nog maar wat aan toe te voegen. “Ik vecht met een speer en soms mijn geluiddempende geweer, als het nodig. Maar ik gebruik eigenlijk liever de speer.”


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov