Memphis
"Wat is er gebeurd? Waarom zijn ze weg?" hoor ik Ayla fluisteren.
Ik open mijn mond om te antwoorden, maar ze stokken in mijn keel. Voor Ro's vertrek is zo'n simpele reden, maar hoe ik me erdoor voel is allesbehalve simpel. Het voelt alsof er een gapend gat in mijn borstkas zit, waarin alle woorden en gevoelens die met Ro te maken hebben opgezogen, opgeslokt worden. Ik sluit mijn mond weer en schud mijn hoofd. Wat Scar betreft kan ik niet eens antwoorden. Ik weet niet waarom zij vertrokken is. Niet dat het uitmaakt, het wel weten zou het niet draaglijker maken. Ik verberg mijn gezicht even in mijn handen en zucht diep. Wanneer ik mijn handen weghaal, zie ik een mobiel voor mijn neus liggen en voor ik kan vragen wat het te betekenen heeft doet Ayla zelf al de nodige uitleg.
"Ik kreeg dit berichtje nog. Sorry dat ik het je nu pas laat lezen.."
Ik kijk een moment vol ongeloof naar Ayla. Maar dan besef ik dat ze met haar gedachten ergens anders was, en ik kan het haar helemaal niet verwijten. Ik schuif het mobieltje wat dichter naar me toe en staar even naar het scherm voor ik ook effectief lees wat er staat. Langzaam dringen de woorden tot me door.
Hey Ro... Zeg tegen Memphis dat mijn gsm in het bos ergens ligt en hij die moet zoeken voor de Hunters ze vinden. Ik stort morgen of misschien over een paar uur geld op zijn rekening als schade vergoeding voor wat ik allemaal heb aangericht. Zijn vaders kleren liggen in mijn loft. Je kan er makkelijk binnen aangezien ik de deur niet opslot heb gedaan. Er ligt een sleutel ergens in mijn kamer, ik denk in het nachtkastje. Jullie mogen hem gebruiken voor wat je maar wil, voor te schuilen of neukhol... I don't care, maar blijf van men spullen af die er nog staan. Zeg ook nog tegen Memphis dat hij goed voor Davids lere jack moet zorgen, hij mag hem zelf aandoen, maar als er iets mee gebeurt slaag ik Gladys haar ruiten in en maak ik zijn motor kapot en als ik in een slechte bui ben nog een paar mooie krassen.. Laat weten als je dit aankrijgt, want ik wil niet naar één of andere hopeloze vent sturen... Hou je taai meid. Scar x.
Hoewel het eerste deel van het bericht een hoop onzin is in mijn ogen -ik hoef helemaal geen geld van haar en ik heb geen neukhol nodig- moet ik om de laatste zinnen van het berichtje lachen. Het is zo typisch Scalet om bedreigingen te maken terwijl het zo duidelijk is dat ze wél om je geeft.
Ik frons mijn wenkbrauwen wanneer ik merk dat het sms'je van Ro komt, en een benauwd gevoel overspoelt me.
"Ik moet gaan," zeg ik terwijl ik mijn stoel al achteruit schuif. Ik werp een blik op mijn horloge. Negen uur. Ik ben al te laat voor school, maar met alles dat ik vandaag wil doen zou ik er toch niet raken. Bonnie schrijft wel een briefje voor één keer, familie en roedel hebben soms voorrang. Dat begrijpt mijn Bonnie meer dan wie dan ook. Ik druk nog snel een kus op het voorhoofd van Ayla en rep me dan naar buiten.
In de gang loop ik bijna een dokter omver, en net wanneer ik hem wil passeren, houdt hij me tegen. Nu herken ik hem pas. Het is de dokter die achter de verpleegsters aanhobbelde toen ze Coop de lift in reden.
"Cooper mag nu bezoek ontvangen," deelt hij me mee.
Ik knik even, maar wijs dan naar de cafetaria, waar ik Ayla achterliet.
"Ayla blijft hier," zeg ik kort, maar niet onvriendelijk.
Vervolgens haast ik me het ziekenhuis uit. Met snelle pas loop ik naar Darla toe. Ik stop mijn sleutel in het contact en start de motor. Geheel in mijn eigen stijl scheur ik ervandoor. Ik rijd, ver boven de maximum toegelaten snelheid, naar de electro-zaak toe. Hoewel geld geen probleem is, heb ik geen tijd om lang te zoeken, dus ik kies de eerste beste mobiele telefoon die ik zie. Ongeduldig sta ik aan de kassa tot de verkoper tijd heeft voor me, en eens het mijn beurt is, jaag ik hem op om het zo snel mogelijk achter de rug te hebben. Ik smijt wat geld op de toonbank -waarschijnlijk twee keer zoveel als nodig- en rep me terug naar buiten. Ik spring terug op Darla en rijd naar het bos toe om Scarlet's telefoon te gaan zoeken. Ik rijd een eindje het bos in voor ik de motor tot stilstand laat komen. Na mijn sleutels in mijn broekzak gestopt te hebben, open ik het doosje met mijn nieuwe mobiel en stop mijn simkaart er in. Als een gek begin ik naar het nummer van Cyril te zoeken, en druk op het groene telefoontje.
Ik wandel heen en weer terwijl ik wacht tot ik verbinding krijg. Hij heeft het recht niet zomaar mijn neef aan te vallen, en dat zal hij geweten hebben ook. Een grom verlaat mijn lichaam als ik hoor dat ik het antwoordapparaat te pakken heb.
"Cyril! Rep je verdomde kont naar het bos of ik sleur je er heen!" schreeuw ik tegen tegen mijn mobiel. Meteen druk ik af. Ik mag dan momenteel geen Alfa zijn, ik sta nog steeds boven Cyril in de hiërarchie. Na wat gemompel, toets ik Scarlet's nummer in en bel ernaar. Ik spits mijn oren en wandel richtig de beltoon die ik verder uit het bos hoor komen.
I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.
)
]
]