You have to love Bradley James, just because he is Arthur (: > *klik1**klik2**klik3*
En zo kan ik nog wel een hele lange tijd doorgaan 
En hier is mijn rol (: Zoals gezegd een hele lap tekst (;
Naam : Iyalle{Spreek uit : Ie-jall} Gwedoline Yggdrasil
Geslacht : Vrouwelijk
Leeftijd : 20 jaar, ze is jarig op de exacte dag van de zonnewende.
Magie ? : Ja, in mate.
Uiterlijk : Ze heeft lang blond haar dat vaak in slagen over haar schouders heen heeft hangen, daarnaast heeft ze het ook redelijk vaak in een vlecht, soms een simpele die ze 1,2,3 erin heeft gemaakt, een andere keer een ingewikkeld vlechtwerk dat met bloemetjes is afgewerkt.
Haar gezicht heeft een beetje een ovaalvorm, met een egale huid, heldere grijsblauwe ogen, natuurlijke volle wimpers en gezonde rozige lippen en een beetje een wipneusje.
Iyalle is 1.72 lang en heeft een dun postuur maar toch met goede rondingen en ze weeg rond de 62 kilo.
Ze heeft een geboorte teken op haar linker dijbeen in de vorm van een boom, wat als een groot teken werd gezien aangezien de achternaam : Yggdrasil ; de wereld / levensboom (uit de Noorse mythologie waar hun familie stamboom begonnen was voor ze zuidelijker trokken en uiteindelijk in Albion terechtkwamen als regeerders) en iedereen die van het teken weet ziet haar grootse dingen doen.
Daarnaast heeft ze een litteken op haar rechterheup, die ze als elfjarig meisje kreeg toen ze een keer bijna gegijzeld was en een mes haar rakelings raakte toen ze ontsnapte.
Innerlijk :
Iyalle is ondanks haar verschijning een redelijk bescheiden meisje richting de buitenwereld, hoewel ze weet waar ze staat en ze weet wat ze wilt en daar ook voorledig voor gaat en haar koppigheid vaak niet de grond in kan worden gedrukt houd ze er soms ook van om er gewoon bij te staan en te luisteren, zich van de domme te houden zodat ze alles mee kan krijgen wat er gezegd word.
Dit maakt haar tot een slim meisje, wat ze ook is in vele opzichten.
Ze houd ervan om te lezen en in haar kasteel heeft ze dan ook een eigen bibliotheek die ze vult met boeken die ze in het gehele land vind of toegezonden krijgt.
Ze is leergierig en daarmee ook leergierig naar magie.
Sinds ze als klein meisje erachter kwam dat ze magie bezat ging ze zich hierin verdiepen en soms liet ze wat zien aan haar vader, die dan alleen maar meer het gevoel kreeg dat de voorspellingen waar zijn en Iyalle tot grote dingen in staat zal zijn wanneer zij op de troon zou komen, want Iyalle is een prinses.
Ze doet goed voor het land, ze staat hen bij in de slechte tijden en ze is trouw aan het volk door hen vaak persoonlijk te helpen en is daarmee het lievelingetje van vele inwoners.
Ze is een voorbeeldige prinses, ze legt staatsbezoeken af alsof het haar tweede natuur is, ze ondertekend formulieren en leert netjes haar etiquette.
Maar aan de andere kant is ze vaak buiten en maakt het haar niet uit om vies te worden.
Ze leert zwaardvechten en is ze hier ook goed in, ze heeft al anoniem meegedaan aan een aantal toernooien en die één voor één gewonnen.
Ze is niet bang om vies te worden en dwaalt soms in haar eentje door de bossen die haar vader voor haar aangelegd heeft binnen de kasteelmuren, want hij wilt haar beschermen.
Iyalle is creatief en muzikaal ; Ze schildert, tekent, knutselt en borduurt van alles in elkaar en ze bespeeld een aantal instrumenten (viool, luit, harp.) zo lieflijk, dat zelfs sommige elfen vaak door haar in de ban raken wanneer ze weer eens buiten aan het spelen is en ze is zo wel eens uitgenodigd in het elfenrijk Avalon, waar haar vader haar eigenhandig uit heeft moeten halen, anders was ze daar voor altijd vast blijven zitten als gast en zich overgeven aan de verleidingen die het rijk verborgen hield.
Ze is tevens goed met dieren, allerlei soorten dieren worden door haar stem en haar muziek naar haar toe gelokt en haar vader en kamermeisje noemden haar dan soms ook grappend 'Sirene.'
Meer komt eventueel nog.
Verleden :
Twee maanden na haar geboorte liet haar moeder haar en haar vader in de steek onder het motto dat ze het gewoon niet aankon om een kind op te voeden.
Sinds dien is ze niet meer gezien en de koning had een periode van rouw aangekondigd.
Hij was een tijdje ontroostbaar, maar zijn dochter hielp hem erbovenop en sindsdien heeft hij niet meer zoveel van een andere vrouw gehouden als van haar.
Hij gaf haar alles wat ze maar wou, al vroeg ze nooit om veel.
Hij leerde haar alles over het land waarover hij regeerde en hij liet haar der hele jeugd bewaken door een select groepje ridders als ze door de huizenblokken ging lopen om te spelen met de kinderen van het volk.
Ridders die ze even later makkelijk wist te omzeilen of wist uit te schakelen met woorden of met daden, vaak niets negatief, maar juist positief, dat was één van haar grote krachten.
Iyalle groeide op als een evenwichtig meisje dat goed luisterde naar de wensen om haar heen en die ook zo goed mogelijk in uitvoering probeerde te brengen.
Net voor haar twintigste verjaardag vertelde haar vader der dat hij het eigenlijk wel tijd vond om haar iemand de hand te laten schenken, iets waar Iyalle het eigenlijk niet mee eens was.
Ondanks alle liefde die ze ontving was ze zelf nog nooit verliefd geweest en ze heeft er absoluut geen zin in om uitgehuwelijkt te worden aan zo’n arrogante kwal van een ander koninkrijk die alleen maar op diens luie reet zat om te kijken hoe de welvaart achteruitgaat en de mensen langzaam verhongeren.
Als compromis mocht Iyalle zelf door het land heen reizen om op zoek te gaan, waarbij ze staatsbezoeken af zou leggen totdat ze de juiste man gevonden had en het zou haar vader niet uitmaken of het een koning, prins of stalknecht was,zolang zijn dochter maar gelukkig is.
Met pijn in het hart stuurde hij haar er vandoor om eerst nog op staatsbezoek te gaan op Camelot, waar ze een papier moesten laten ondertekenen.
Dus ging ze op pad (:
Meer komt eventueel nog… maar tot nu toe denk ik wel dat dit uitgebreid genoeg is
Als er iets niet klopt moeten jullie het zeggen.
Credendo Vides
