• Wat als je moeder zegt dat je op kamp moet..
    Wat als er geen begeleiding mee gaat..
    Wat als je met een jongen of een meisje in èèn tent moet..
    Wat als je op een gegeven moment verder van de groep weg moet met je partner..
    Wat als het bos overdags mooi is en 's nachts eng en donker..
    Wat als er 's nachts rare dingen gebeuren..


    Rules;
    -One Direction bestaat niet
    -Sowieso 3 regels.
    -Niemand is perfect.
    -Niemand is beter dan de ander, iedereen staat gelijk.
    -Iedereen is sowieso voor 1 ding bang.. (Komt later in het verhaal aan toepassing)
    -Blijf actief reageren, als je een tijdje afwezig bent meld het eerst even.
    -Als je offtopic gaat berichten tussen haakjes: [.........]
    -16+ mag maar hou het netjes .

    Jongens;
    1. Niall Horan || 24121993
    2. Harry Styles || Hersheys
    3. Liam Payne || Dempsey
    4. Louis Tomlinson || 24121993
    5. Zayn Malik || Cheeseburger

    Meisjes
    1. Lauren Ariana Williams || iPayphone
    2. Alyson Rose Valentino || Malino
    3. Maddison Fay Rylance || BlueHeaven
    4. Anna Rose Prime || Hazzakins
    5. Yasmin Amelia Jones || Depay

    De brief:

    Hallo,
    Welkom bij ons kamp. Helaas kan er dit maal geen begeleider(s) mee. Ivb angst voor het bos.
    Als je in het bos bent kan je niet meer terug. Je zou moeten overleven.

    Tip; Neem sowieso vèèl eten en drinken mee. Er is geen supermarkt in de buurt, de begeleider zou voor het eten zorgen maar
    Aangezien deze dit maal er niet is moeten jullie zelf voor eten etc. zorgen.

    Je zou echt moeten overleven. Er kunnen rare dingen gebeuren in het bos.. Meer zeggen wij niet.

    Dan hier de tenten indeling;
    Alyson Valentino en Zayn Malik in tent blauw.
    Lauren Williams en Niall Horan in tent groen.
    Yasmin Jones en Louis Tomlinson in tent rood.
    Maddison Rylance en Harry Styles in tent geel
    Anna Prime en Liam Payne in tent paars.

    Bij elk tentje staan wchokjes met een toilet erin (neem zelf toiletpapier mee)
    Bij het kampvuur voor elk tentje staan ook kookgelegenheiden op gas.
    Derest zal je zelf moeten uitvinden.


    Mvg, Meneer McCurdy
    Ps. Je angsten zullen niet veilig zijn...


    -
    Je begint dat je bij het kamp aankomt.

    [ bericht aangepast op 3 juni 2013 - 22:51 ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Alyson Rose Valentino

    Hij grinnikt en ik bijt even op mijn lip. Ja, ik had echt stomme angsten.. Al was het met het donker meer als ik echt geen hand voor ogen meer kon zien.
    'Zullen we kennis maken met de anderen?' vroeg hij en ik knik. 'Ja, is goed.' glimlach ik. Hij stond op en stak zijn hand uit. Ik pak hem aan en hij trekt me gemakkelijk omhoog. 'Let's go.' glimlach ik en loop naar de groene tent. 'Hey, ik ben Alyson.' glimlach ik als ik bij de groene tent sta.


    El Diablo.

    Zayn Malik
    Ze pakt mijn hand en ik verbaas me over hoe licht ze is. Of ik ben ineens 3x zo sterk geworden. 'Let's go', zegt ze waarna we naar de groene tent wandelen. Daar aangekomen groet ze onmiddellijk. 'En ik ben Zayn, we zitten in de blauwe tent', zeg ik als zei is uitgesproken. De jongen bij de tent had ontzettend blond haar en ik vroeg me af of het van nature zo blond was. Het meisje zag er ook niet slecht uit, maar zowel Aly als dit meisje hadden niet echt mijn interesse gewekt.


    The big big bang The reason I'm alive

    Maddison Fay Rylance
    Outfit
    Ik zucht geïrriteerd en kijk weer om me heen. 'Where the heck am I?' denk ik hardop. Ik moest hier van mijn ouders heen, waarom? Goede vraag. Ik weet het ook niet, iets van dat ik moet leren om zelfstandiger te worden en volwassener te worden, ik weet het niet meer, na 5 minuten ben ik gestopt met luisteren, omdat het me toch niet interesseerde.. Maar hier ben ik dus nu, opzoek, eerder de weg kwijt, naar de tenten, het kamp, of whatever ik naar opzoek ben, ieder geval een vorm van leven behalve de insecten. Ik moest met een taxi hier naartoe, maar die reed niet verder dan het begin van dit bos, dus de rest moest ik lopen met al mijn spullen, tassen en koffer, ugh. Ik schuif mijn zonnenbril wat verder over mijn neus en loop stroef door.
    Na wat een wat een eeuwigheid lijkt begin ik eindelijk de tentjes langzaam in de verte te zien, ik zit echt midden in dit bos, geweldig. Hoor je de sarcasme al? En al die beestje, insecten, nog beter... Als ik dan bij de tentjes ben kijk ik even naar ze, welke had ik ook alweer?? Dan herinner ik me weer de brief die we hadden gekregen met alle informatie erin, eerlijk gezegd heb ik er niet echt naar gekeken, dus laten we dat maar nu doen. Ik haal de brief uit het tasje dat ik om mijn schouder heb hangen en lees de brief even vlug door en kom al snel tot de conclusie dat ik in het gele tentje zit met ene "Harry". Ik haal even mijn schouders op en begin naar het tentje te lopen en sta er al snel voor en kijk er even naar. Ugh, ik haat tenten, zo oncomfortabel en.. Ja, ik heb gewoon niks met tentjes, maar ik moet het er maar mee doen, ik heb teminste iets om in te slapen. Ik rits dan langzaam de tent open en zie meteen een jongen languit erin liggen met zijn koffer er ergens naast. Dit moet dus die "Harry" zijn denk ik.. Ik haal even mijn schouders op zet dan ook vlug mijn koffer en tassen in de tent, kijk nog even naar de jongen en grinnik. 'Ook hallo.' mompel ik dan, maar voor hij iets kan zeggen stap ik de tent uit en ga op een boomstronk naast het tentje zitten en haal nog eens de brief uit mijn broekzak en besluit het eindelijk eens goed te lezen, ik weet niks van hier of wat dan ook, dus misschien kom ik hierdoor iets meer te weten.
    Nadat ik de brief heb gelezen bijt ik zacht op mijn lip. "Ps. Je angsten zullen niet veilig zijn..." die zin baart me wel zorgen. Ik kijk even om me heen en dan weer naar de brief en schud even mijn hoofd. Het zal toch wel een hoop bullshit zijn, alsof er enge dingen hier kunnen gebeuren. Ik stop de brief weer terug in mijn broekzak en kijk verveeld voor me uit. Gelukkig had ik wel genoeg voedsel en kleren meegenomen, mijn moeder heeft me een lading voor een jaar ofzo meegegeven volgensmij.. Ik kijk dan weer terug naar de jongen die languit in de tent ligt en grinnik weer, het was een grappig gezicht. 'Blijf je daar de hele dag liggen?' vraag ik dan toch met een grijns.



    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    WishingLarry schreef:
    Louis Tomlinson
    Na mijn woorden had ik mijn blik weer op de lucht en de bladeren boven ons gericht. Ik hoefde namelijk ook niet opzij te kijken, om te weten dat ze zich ook achterover op het gras liet zakken. Ik merkte hoe ze me bestuurde en beet op mijn lip terwijl ik haar uitgesproken woorden tot me doorliet dringen. Voor mij doen was ik nu echt heel erg rustig en dat vond ik ergens wel fijn. Maar zelf wist ik ook dat het niet heel lang zo zou blijven. 'Als jij het ook zegt, dan moet het zeker ook goed komen.' zei ik met een glimlach. 'Ik hoop dat je niet meer van gedachten veranderd. Ik waarschuw je alvast, want ben net een klein kleuter en als je het vervelend vind worden, moet je het eerlijk zeggen.' voegde ik er nog aan toe. Heel even viel het stil, maar ik genoot ervan. Het was sowieso iets waar ik gelijk aan kon wennen, want was het helemaal niet gewend. Ik keek langzaam weer opzij en keek naar het meisje dat de komende tijd mijn 'partner in crime' zou zijn. Het beviel me tot nu toe wel.
    'Mijn angst?' vroeg ik zacht en dacht na. 'Ik ken dat woord niet, want heb niets voor niets de bijnaam Superman.' zei ik en keek toen vragend opzij. Het was vanzelfsprekend dat ik hetzelfde wilde weten.


    Yasmin Jones
    'Als jij het ook zegt, dan moet het zeker ook goed komen.' zei hij met een glimlach. 'Ik hoop dat je niet meer van gedachten veranderd. Ik waarschuw je alvast, want ik ben net een kleine kleuter en als je het vervelend vind worden, moet je het eerlijk zeggen.' voegde hij er nog aan toe. Ik glimlachte en knikte. Gelukkig vond ik niet zo snel iets vervelend en was ik wat drukte wel gewend. Ik had een klein zusje en die was ook continu hyperactief en druk. Ik merkte hoe hij langzaam opzij keek. 'Mijn angst?' vroeg hij zacht en een kleine stilte viel, waarschijnlijk dacht hij na. 'Ik ken dat woord niet, want heb niet voor niet de bijnaam Superman.' zei hij en hij keek even vragend opzij. Ik draaide mijn gezicht naar hem toe en beet even nadenkend op mijn lip. 'Mijn angst.. Donker en alleen zijn..' zei ik zacht. 'Ik haat het om alleen te zijn, ik heb liever mensen om me heen, en vooral als het donker is.' vulde ik het nog aan. Ik weet niet wat het was, normaal kon ik me nooit zo open stellen tegenover vreemden, maar ik wist dat ik met Louis nog een hele tijd zou moeten doorbrengen, dus het leek me beter om me open te stellen voor hem. Wie weet zou ik 's nachts ooit nog zo bang zijn, dat ik alleen in zijn armen in slaap kon vallen. Ik grinnikte even om de gedachte die door mijn hoofd dwaalde en richtte toen mijn gezicht weer op de lucht boven me.

    [ bericht aangepast op 19 mei 2013 - 22:42 ]


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Louis Tomlinson
    Een echte glimlach wierp ik terug toen ze glimlachte en knikte. Dit zorgde er toch wel voor dat ik mezelf durfde te zijn en geen moeite zou doen, om me een beetje rustig te houden. Ik hoorde het wel als ze alsnog van gedachten veranderde. Yasmin draaide haar gezicht naar me toen ik mijn woorden had uitgesproken en haar een vragende blik toewierp. 'Mijn angst.. Donker en alleen zijn..' zei ze zachtjes. 'Ik haat het om alleen te zijn, ik heb liever mensen om me heen, en vooral als het donker is.' vulde ze het nog aan. Ik knikte langzaam aangezien het niet heel gemakkelijk ging door de manier waarop ik inmiddels was gaan liggen. Het was vreemd om zo elkaar te leren kennen en een gesprek aan te gaan. Maar aan de andere kant had het wel iets. Daarbij moesten we elkaar nog wel leren kennen, want we zaten nog wel een tijd aan elkaar vast. 'Het is dus een opluchting dat je een tent met mij mag delen?' vroeg ik zacht. 'Sowieso ben je niet alleen, want ik zal, zoals eerder gezegd, niet van je zijde wijken en 's nachts ook niet.' voegde ik er met een kleine glimlach aan toe. Ik hoopte toch dat -dat haar iets gerust zou stellen. Opnieuw volgde ik haar en richtte mijn gezicht ook weer op naar de lucht tot ik me iets bedacht. ik krabbelde overeind en liep de tent naar binnen. Ik had gewoon behoefte aan wat suiker. 'Kan ik je verblijden met wat suiker?' riep ik naar Yasmin.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [I'm bored, iemand zin om met Maddison die op een boomstronk naast haar tent zit te praten of iets...]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Yasmin Jones
    Hij knikte langzaam. 'Het is dus een opluchting dat je een tent met mij mag delen?' vroeg hij zacht en ik knikte. 'Met Superman naast me kan er niet veel fout gaan toch?' zei ik grijnzend. 'Sowieso ben je niet alleen, want ik zal, zoals eerder gezegd, niet van je zijde wijken en 's nachts ook niet.' zei hij met een kleine glimlach. Iets in zijn stem en zijn woorden stelde me een stuk gerust en ik voelde me meteen een stuk meer op mijn gemak. Hij richtte zijn gezicht weer op de lucht waarna hij overeind krabbelde en de tent in liep. Ik ging rechtop voor de tent zitten en keek nieuwsgierig achterom om te kijken wat Louis aan het doen was. Ik gooide mijn haren over mijn beide schouders en deed ze even goed. Ik hield ervan om met mijn haren bezig te zijn. 'Kan ik je verblijden met wat suiker?' hoorde ik Louis ineens roepen en ik grinnikte even. Suiker? Hoe kwam hij erbij om alleen suiker te eten. 'Uhm sure!' riep ik terug naar hem. 'Kan je misschien een flesje water uit mijn koffer pakken?' riep ik er nog achteraan. Ik had mijn koffer volgestopt met kleren, eten en drinken en ik hoopte dat het ding niet zou ontploffen als Louis hem open maakte. Tot nu toe beviel het me nog wel, Louis was een schatje en stelde me op mijn gemak.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    BlueHeaven schreef:
    [I'm bored, iemand zin om met Maddison die op een boomstronk naast haar tent zit te praten of iets...]


    [ik zou wel willen, maar ik sta nu bij tent 3, samen met Aly wachtend op een reactie van Niall of Lauren]


    The big big bang The reason I'm alive

    Louis Tomlinson
    Ze knikte. 'Met Superman naast me kan er niet veel fout gaan toch?' zei ze grijnzend. Ik grinnikte zachtjes, maar schudde toen al snel serieus mijn hoofd. 'Nee, er kan echt niets fout gaan.' antwoordde ik. Op een of andere manier voelde ik me al op mijn gemak en durfde dan ook al genoeg te zeggen. Zo durfde ik de volgende woorden ook gewoon te zeggen. Het duurde alleen niet lang voor ik daarna overeind krabbelde, om de tent naar binnen toe te lopen. Daarbij gooide ik mijn koffer om en ging opzoek naar mijn suiker. Er zat alleen zoveel in dat het niet makkelijk te vinden was. Na de helft ernaast gekieperd te hebben, had ik het eindelijk in handen. Ik was Louis natuurlijk niet als het ergens bovenop in mijn koffer had gelegen. Netjes propte ik alles weer, met moeite, in mijn koffer en hoorde gegrinnik van buiten de tent. 'Uhm sure!' riep ze terug naar me. 'Kan je misschien een flesje water uit mijn koffer pakken?' riep ze er nog achteraan. 'Ja natuurlijk.' riep ik en gooide de spullen die ik in mijn handen had op de grond, om vervolgens haar koffer te openen. Deze zat al net zo vol als de mijne. Alleen ging ik met deze wel iets netter om dan met de mijne en zocht naar het flesje water. Het duurde niet lang voor ik deze had gevonden. Het duurde langer om de koffer weer dicht te krijgen, maar uiteindelijk stond ik met zowel het water als een zak snoep en een doos suikerklontjes weer buiten. Ik ging weer op mijn plek zitten en overhandigde het water en legde de rest tussen ons in. 'De suikerklontjes zijn een lang verhaal.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Yasmin Jones
    Hij verzekerde me nogmaals dat er niks fout kon gaan. 'Ja natuurlijk!' riep hij en ik hoorde hoe hij mijn koffer open klapte. Voor een seconde was ik bang dat hij mijn koffer helemaal door elkaar zou gooien maar gelukkig zag ik dat hij voorzichtig tussen mijn kleding zocht. Charmant, we kenden elkaar net een paar minuten en nu al zat hij tussen mijn kleding te graaien. Ik grinnikte even door de rare situatie waar we ons in bevonden. Hij klikte de koffer voorzichtig weer dicht en kwam naar buiten met een zak snoep, mijn flesje water en een doos suikerklontjes. Hij ging weer zitten en overhandigde me het flesje. Ik draaide het dopje er voorzichtig af en nam een klein slokje van het flesje. Ik zuchtte en draaide het flesje weer dicht. 'De suikerklontjes zijn een lang verhaal.' zei Louis en ik keek hem even aan. 'Vertel maar, we hebben nog heel lang de tijd.' zei ik zachtjes toen ik een snoepje uit de zak tussen ons in pakte en het in mijn mond stopte. Ik trok even een scheef gezicht, zure dingen lieten me altijd de gekste gezichten trekken. 'Oh sorry, ik had niet eens gevraagd of ik er wel eentje mocht!' verontschuldigde ik me nadat ik het snoepje doorgeslikt had.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Louis Tomlinson
    Ik keek op toen ik het flesje water had gevonden en grinnik hoorde. Met een schuin hoofd keek ik haar aan tot het moment dat bij me doordrong waarom het gegrinnik was. Een lichte grijns verscheen op mijn gezicht en klikte de koffer weer voorzichtig dicht. 'Je was nog gewaarschuwd dat je niet met een normaal iemand de komende tijd moet doorbrengen.' zei ik lachend, maar moest eerlijk toegeven dat het niet bepaald een normale situatie was. Ik liep weer naar buiten en ging zitten. 'Vertel maar, we hebben nog heel lang de tijd.' zei ze zachtjes, na mijn woorden over de suikerklontjes en ik het flesje water had overhandigd. 'Laten we het erop houden dat ik een bepaalde hoeveelheid suiker nodig heb per dag. Ik ben anders niet te genieten, maar het voordeel is wel dat ik niet zo druk ben.' vertelde ik waarna een vrolijke lach mijn mond verliet. Dit was eerder door het scheve gezicht dat ze trok daar het snoepje. 'Je hoeft het ook niet te vragen, want mag gewoon pakken.' zei ik met een glimlach en stopte zelf ook een snoepje in mijn mond. Zoals het er nu uitzag, kon ik dit wel volhouden.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Yasmin Jones
    'Je was nog gewaarschuwd dat je niet met een normaal iemand de komende tijd moet doorbrengen.' zei hij lachend voordat hij over het suikerklontjes verhaal begon. 'Laten we het erop houden dat ik een bepaalde hoeveelheid suiker nodig heb per dag. Ik ben anders niet te genieten, maar het voordeel is wel dat ik niet zo druk ben.' vertelde hij terwijl hij lachte om mijn scheve gezicht door het veel te zure snoepje. 'Je hoeft het ook niet te vragen, want je mag gewoon pakken.' zei hij met een glimlach op zijn gezicht en hij pakte zelf ook een snoepje wat hij vervolgens in zijn mond stopte. 'Dus als jij chagrijnig bent, hoef ik alleen maar een suikerklontje in je mond te duwen?' vroeg ik lachend. Ik haalde een hand door mijn lange bruine haren die weer rustig terug vielen op mijn rug. Een glimlach stond op mijn gezicht toen ik Louis even aankeek. 'Dus, we moeten elkaar wat beter leren kennen. Wat zijn je hobby's?' vroeg ik zacht. Het was misschien wel slim om elkaar beter te leren kennen als we zo lang met elkaar opgescheept zaten.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Louis Tomlinson
    'Dus als jij chagrijnig bent, hoef ik alleen maar een suikerklontje in je mond te duwen?' vroeg ze lachend. Ze haalde een hand door haar lange bruine haren die weer rustig terug vielen op haar rug. Een glimlach stond op allebei onze gezichten toen ik Yasmin ook even aankeek. 'Dus, we moeten elkaar wat beter leren kennen. Wat zijn je hobby's?' vroeg ze zacht. 'Ja, is een antwoord op je eerst vraag. Suiker maakte me altijd vrolijk en het maakt dan echt niet uit hoe chagrijnig ik ben.' antwoordde ik lachend. De simpelste, maar soms vreemde, dingen maakte me altijd weer vrolijk. Suiker en muziek waren twee van de dingen. Het tweede kwam dan ook weer terug in mijn volgende antwoord. 'Misschien is dat inderdaad handig, al weet ik niet of het bij mij een voordeel is. Maar mijn hobby's zijn dan zingen en piano spelen. En eigenlijk de meeste vreemde dingen verzinnen om mijn energie kwijt te raken.' vertelde ik en draaide mijn gezicht naar de andere kant, bij het horen van gekraak. Ton ik niets zag, keek ik weer terug. 'En die van jou?'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Yasmin Jones
    'Ja, is een antwoord op je eerste vraag. Suiker maakt me altijd vrolijk en het maakt dan echt niet uit hoe chagrijnig ik ben.' antwoordde hij lachend. 'Misschien is het inderdaad handig, al weet ik niet of het bij mij een voordeel is. Maar mijn hobby's zijn dan zingen en piano spelen. En eigenlijk de meeste vreemde dingen verzinnen om mijn energie kwijt te raken.' zei hij toen hij even omkeek toen hij gekraak vanuit de bosjes hoorde. 'En die van jou?' vroeg hij. Ik zuchtte en dacht even na. 'Komt wel goed uit dat je hobby zingen is, dan kun je elke avond een slaapliedje voor me zingen.' zei ik grijnzend. Ik hield van muziek, het hielp me mijn emoties te uiten in combinatie met mijn hobby, dansen. Dansen en muziek maakte alles beter voor me. Ik vond het moeilijk om over mijn gevoelens te praten, dat heb ik altijd zo gehad. Ik kon het nooit uiten als ik verdrietig was en kropte alles op, totdat ik opeens een uitbarsting had en alle emotie langzaam mijn lichaam uitvloeide in de vorm van dikke tranen over mijn wangen. Ik beet op mijn lip. 'Mijn hobby is dansen en uitgaan.' antwoordde ik. Uitgaan was ook iets wat ik graag en vaak deed. Het liefste met een grote groep vriendinnen, dat was het leukste.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Louis Tomlinson
    Ze zuchtte en dacht waarschijnlijk even na. 'Komt wel goed uit dat je hobby zingen is, dan kun je elke avond een slaapliedje voor me zingen.' zei ze grijnzend. 'Oh ja, is goed hoor. Ik ben het ondertussen wel gewend en heb heel veel slaapliedjes door de jaren heen geleerd.' zei ik vrolijk. Ik hield echt van muziek. Het was één deel van me en kon dan ook echt niet zonder. Het hielp me om dingen te vergeten en iets te verwerken, of iets. Beter vertaald: Ik kon mijn gevoelens erin kwijt. Ik stopte nu een suikerklontje in mijn mond en sabbelde daarop. Ik moest gewoon wat suiker hebben, want had mijn ontbijt ook al niet gehad. Ze beet op mijn lip. 'Mijn hobby is dansen en uitgaan.' Een grijns verscheen op mijn gezicht en keek met twinkelende oogjes opzij. 'Dan kan jij dansen op de muziek of tenminste op de zang.' zei ik vrolijk.

    ( Kort, maar ik moet weg )


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer