Ik heb het echt gehad met al dat ' woow,kijk hoe leuk de wereld is' gedoe.Wat is er leuk aan? Je kan echt niemand vertrouwen,of het pakt wel verkeerd uit. School is gewoon de hel en dan heb ik het nog niet eens over bepaalde vakken, maar serieus, hoe denken leraren me te kunnen helpen als ze nog te blind zijn om te zien dat ik niet bij de groep hoor? Dat ik altijd degene ben die geen groepje vind, hoe erg ik m'n best ook doe? En dan m'n gezin,fijn hoor, ik zie m'n ouders 1 keer om de (2) we(e)k(en) , roept m'n moeder alleen maar tegen me dat ze me niet moet hebben en ik haar leven kapot heb gemaakt en zegt m'n vader gewoonweg niets tegen me! Ok, ik weet wel dat ik een ongeluk ben, maar komaan zeg; ik kan er toch niets aan doen dat zij het niet veilig hebben gedaan?
Kan ik er überhaupt iets aan doen dat ik waardeloos ben? Ik heb er niet zelf voor gekozen om zo te zijn,hé! Waarom hoeft iedereen het er nog eens bij me in te wrijven? Ja, ik ben lelijk,stom,dom,irritant,dwaas,naïef,dik,associaal en waardeloos!Ja, iedereen is beter dan ik in wat-dan-ook! Nee, niemand wilt nog maar met me praten, maar ik ben wel een mens,hé!Want dat vergeet iedereen blijkbaar graag.Iedereen verwacht van me dat ik perfect ben en komen ze tot de conclusie dat het niet zo is,laten ze me vallen. Ik haat mezelf gewoon.End of story.
Nowadays we all cry in colours of silver and gold.
)
