Friends together||Speeltopic 01|| - Speeltopics

Friends together

[ bericht aangepast op 13 juli 2013 - 17:38 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Ja maar 7 regels ie écht het minimum. Denk eraan, alsjeblief. ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Crave schreef:
(...)

[Ik denk niet dat het zou uitmaken als je iets langer over een post doet? Je tegenspeler zal toxh wel wat geduld hebben? (: dan kan jij je post langer maken en voldoe je aan de regels van Kelly (: ]

[ bericht aangepast op 12 juli 2013 - 23:31 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Felicia Yasmina Vazquez
Hij verzekert me dat het niks uitmaakt en ik zie hoe een kleine glimlach op zijn gezicht komt. Of hij het meende wist ik niet, ik hoopte het maar.
Hij haalde zijn schouders op na mijn vraag en keek me aan. Meteen smolt ik weg in zijn bruine ogen en waren mijn ogen strak gericht op die van hem. Toen ik merkte dat ik staarde keek ik snel ergens anders niet. Niet dat ik dat heel goed gekozen had, want ik focuste meteen op zijn lippen. Zachte roze lippen met een perfecte glimlach. Mijn ogen vlogen nog een stuk naar beneden en mijn eigen handen waren ineens weer heel interessant.
'Eigenlijk is er helemaal niets op mijn pad met de liefde. Zo single als een pringle hoor, misschien dat ik wel een leuk Spaans meisje tegenkom.' zegt hij en ik voel hoe een kleine steek door mijn buik en rug schiet. Een leuk Spaans meisje, zie je wel, hij zag helemaal niks in me. Ik ook altijd met mijn stomme gevoelens. Soms zou ik willen dat ik ze allemaal weg kon stoppen of dat ik geen gevoelens had.
'En heb jij nog een secret crush, jongen waar je smoor op bent of dates gehad?' zei hij toen zijn bruine ogen zich weer in de mijne prikte en zijn perfecte glimlach weer tevoorschijn kwam.
'Nee, eigenlijk niet.' loog ik. 'Alleen maar een date met een stom neefje van mijn moeder.' grinnikte ik, doelend op de ergste avond van mijn leven.
Mijn ouders vonden het weleens tijd dat ik een vriend kreeg en hadden een date geregeld met een neefje van mijn moeder, David. De gladste jongen die ik ooit gezien had. Hij was opkomen dagen in een strak pak en zijn haren had hij achterover gekamt met zo'n twee potten gel. Er liep alweer een rilling over mijn rug bij de gedachte aan die avond.
'Wie weet, loopt er hier nog wel ergens een leuke Spanjaard voor me rond.' praatte ik Cameron na.
'En anders heb ik jou altijd nog!' grinnikte ik, ik maakte er maar een grapje van, ook al meende ik het serieus.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Patholoog schreef:
Dena Field

Ik zie hoe Aaron op mij afloopt. 'Hey, heb je er zin in?' vraagt hij mij. 'Ja, sure,' antwoord ik hem terwijl ik hem vluchtig aankijk. Dan staar ik weer in de verte, alsof de bus sneller komt als ik 'Jij?' Nog voordat hij kan antwoorden ga ik al verder met mijn verhaal. 'Vast wel. Hee, lig je al bij iemand in de tent. Ik bedoel, ik heb géén idee hoe ik een tent moet opzetten en ik moet nog strechen en oefeningen doen. God, wat heeft die vliegreis mij stijf gemaakt.' Ik wiebel wat met mij benen en kijk hem veelbelovend aan alsof ik daarmee het antwoord kan veranderen. Ik hoop het althans. Ik had echt geen zin om als laatste over te blijven. 'Aaron? Please!' zeg ik dan maar uiteindelijk. 'Je bent mijn laatste hoop! Jij zou toch dit toch wel voor mij kunnen doen? Alsjeblieft!' Ik trek een sip gezicht en hoop dat het genoeg is om hem te overtuigen. Ondertussen hoor ik een bus komen, maar aan de beweging te zien onder de mensen, is het niet onze bus, dus blijf ik sip kijken naar Aaron.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

[Ik zit niet op de basisschool, dus aangesproken voel ik me niet ;')
Ik wil gewoon dat mensen zich aan de regels houden, anders zouden die er niet zijn hé ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Cameron Sadler
Wanneer ik haar aankijk, kijkt ze terug naar me en voor even kijken we elkaar alleen maar aan. Het is me altijd al opgevallen Felicia mooie ogen heeft, maar nu met het zonlicht op haar huid en doordat ze van zichzelf een mooi meisje is, lijkt het nu nog duidelijk zichtbaar. Daardoor valt het me niet op dat ze me lang aankijkt en ook niet dat ze ergens anders heenkijkt, behalve wanneer ze naar haar handen kijkt. Het moment is voorbij en ik rek me even uit. Ik kan nooit zo lang stil blijven zitten, want dan word ik alleen maar houterig van en ongemakkelijk. We komen aan bij het liefde onderwerp en ik glimlach. Ik en de liefde? Dat is niet echt voor mij weggelegd. Hoe alles zo verloopt is prima. Het enige wat er hoogstens gebeurd is een tongzoen tijdens het uitgaan.
Wanneer ik Felicia naar de liefde vraagt, zegt ze dat ze eigenlijk ook niemand op het oog heeft. Ik knik en ik grinnik als ze over een date begint met het neefje van haar moeder.
"Nou, dat klinkt erg vermakelijk," zeg ik gniffelend, "zaten zijn haren goed en strak naar achteren? Of was hij juist een sloddervos?"
Dan zie ik dat er een rilling door haar heentrekt.
"Je gaat me toch niet vertellen dat je het koud hebt he?" lach ik en ik sla een arm om haar heen. Ze voelt wel gewoon warm aan.
Ook Felicia begint over een Spanjaard en ik knik grinnikend, "hopelijk kan je er eentje vinden zonder snor."
"En anders heb ik altijd jou nog!" grinnikt Felicia en ik lach met haar mee, "natuurlijk heb je mij nog, altijd."
En dat meen ik, maar dan als beste vriend. Felicia en ik zijn beiden 17 en kennen elkaar al een lange tijd. Zij weet denk ik wel het meest over mij. Met mijn vrije hand pak ik mijn rugzak van de grond en daar haal ik een flesje water uit. Met één hand maak ik die open, omdat mijn arm nog om Felicia heen ligt.
"Vindt je het al te warm worden?" vraag ik lachend aan haar, want het was al warm en nu mijn arm om haar heen ligt, is het alleen maar veel en veel warmer.

[ bericht aangepast op 13 juli 2013 - 0:08 ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Sorry, hij is nog niet af Amz! Ik drukte per ongeluk op plaatsen :')]


[Nu is 'ie wel af ^^ ondanks dat je nog moet wachten met posten (: ]

[ bericht aangepast op 13 juli 2013 - 0:08 ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Samuel Owen Bradly

Als ik bevestig dat we samen in een tent kunnen heeft hij gelijk een brede glimlach op zijn gezicht, waarschijnlijk blij dat die nu met iemand in een tent ligt wat ik wel begrijp. Ik had ook niet graag alleen gelegen in een tent dus ik ben eigenlijk ook wel blij dat hij me gevraagd heeft en we dus nu samen in de tent liggen, veel beter als alleen. dat is maar saai. 'Tof,' zegt hij en ik knik even. Ik merk dat hij een beetje om zich heen kijkt dus ik doe hetzelfde tot ik hem weer hoor praten. 'Ik heb gehoord dat er veel leuke dingen te doen zijn, er is zelfs een winkelstraat!' zegt hij terwijl ik hem weer aankijk en ik moet even lachen om zijn enthousiasme. ' Dan hoeven we ons daar tenminste niet te vervelen en die winkelstaat is altijd handig' zeg ik met een glimlach. Het is beter dat er veel te doen is, anders zit je daar maar een beetje op die camping en dan moet je zelf allemaal dingen gaan verzinnen. Dat kunnen we natuurlijk ook wel maar het is toch leuker als der wat bij zit. 'Ik heb mijn pasje bij me, mijn ouders hebben gezegd iedere twee dagen een tientje te storten op mijn bank. Ik heb nu... Zeventig euro' zegt hij vrolijk. ' Aah das handig, ik heb van mijn ouders honderd euro gekregen en dat is het' zeg ik lachend. Mijn ouders zeiden dat dit geld alleen voor het eten en wat te drinken was maar ja, daar ga ik het echt niet alleen aan uitgeven. ' De zee is ook vlakbij waar wij kamperen,' zegt Arthur nog en ik grijns. ' beter! daar gaan we echt wel heen dan´ zeg ik met een glimlach. Ik vindt de zee echt leuk net als het zwembad. ´ Wanneer komt onze bus?' vraag ik omdat ik echt geen zin meer heb om te wachten. Ik wil nu gewoon op de camping zijn en lekker in het zwembad duiken, want ik heb al gehoord dat die er ook is dus dat is mooi.

Felicia Yasmina Vazquez
'Je gaat me toch niet vertellen dat je het koud hebt he?' lacht hij als hij ziet dat er een rilling door me heentrekt. Hij slaat zijn arm om mij heen en het liefst zou ik zijn arm meteen weg slaan. Hij had me net wel duidelijk gemaakt dat we nooit meer dan vrienden zouden worden en dit maakte het er niet beter op..
'Natuurlijk heb je mij nog, altijd.' zei hij waarna hij naar zijn rugzak op de vist en er een flesje water uithaalt. Zijn arm ligt nog steeds om mijn schouders en ik bijt even op mijn lip. Hij maakt zijn flesje water een beetje onhandig open met één hand.
'Vindt je het al te warm worden?' vraagt hij daarna lachend en ik knik even kort. 'Die rilling was meer van de gedachte aan de date.' grinnik ik waarna ik voorzichtig zijn hand pak en zijn arm van mijn schouders afhaalde. 'Het is hier warm genoeg en dan maak jij het alleen maar warmer met jou aanwezigheid.' zei ik plagend. 'Gelukkig heb ik alleen maar luchtige kleren bij.' zei ik tevreden.
Ik keek naar de omgeving. Mensen met koffers, met volle tassen, iedereen liep door elkaar heen. Kleine kindjes huilend om aandacht van hun vader of moeder. Tieners, schreeuwend om aandacht. Sommige letterlijk, sommige alleen al door hun manier van kijken of manier van kleden. Meisjes die halfnaakt rondliepen met korte broekjes en buiktruitjes, hoge hakken en dikke lagen make-up. Ik haatte zulke mensen. Bang dat ze geen aandacht kregen, alsof ze van huis uit geen aandacht gekregen hadden. Ik kuchte even toen één van zulke meisjes voorbij liep en meteen kreeg ik een arrogante blik toegeworpen. Toen ze Cameron zag veranderde haar instelling bijna helemaal want ineens wierp ze hem een lieve glimlach toe. Hopeloos, dat was het juiste woord voor zulke meisjes.
'Hopeloze trut.' mompelde ik, misschien wel meer in mezelf dan tegen Cameron. Het meisje keek snel de andere kant op en liep door naar haar vriendinnen, die allemaal net zo hopeloos eruit zagen als zij zelf. Ik zuchtte even, het leek wel eeuwig te duren voor de bus kwam en de temperatuur liep op naarmate het later op de dag werd. Waarom hadden ze geen zwembad op het vliegveld met zulke temperaturen?
Een jongen zonder shirt en een zwart sportbroekje liep voorbij en bekeek me zonder enige schaamte van top tot teen waarna hij snel weer doorliep. 'Wat een volk..' grinnikte ik. 'Voorspelt niet veel goeds voor het uitgaansleven hier.'

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Arthur Avélion Timesdale

Samuel had op alles wat ik had gezegd antwoord gegeven, beter dan ik had verwacht. Ik glimlach steeds meer, ik ben blij dat ik iemand heb om mee te praten op dit moment. Anders had ik me ook alleen maar staan vervelen. Of zitten, wie weet had ik dan wel op een bankje gezeten, je weet maar nooit.
"beter! daar gaan we echt wel heen dan," roept hij als ik oer de zee begin, iemand die de zee net als ik ook leuk vind. Dat is fijn. We zijn al jaren vrienden, hoe lang precies weet ik niet. Maar we hebben allemaal erg uitgekeken naar deze vakantie, hopelijk zal niets het verpesten.
"Wanneer komt onze bus?" vraagt Samuel en ik kijk hem aan, waarna ik mijn schouders ophaal. Niet veel later zie ik een buis de hoek om rijden, met ons nummer erop.
"Nu dus," zeg ik met een vrolijke glimlach en pak mijn koffer, die ik naast mij neergezet had, op. Ik steek mijn hand uit, zo te zien doen meer mensen dit. Wanneer de bus voor ons stopt zie ik dat het erg druk is daarbinnen. Ik slik even.
"Uhm..." ik kijk naar Samuel en bijt dan op mijn lip. "Hij is wel erg vol hé?" zeg ik daarna en haal mijn hand even door mijn donkere haren. Gelukkig stappen er wel een paar mensen uit, maar veel scheelt het niet. Het is nog altijd superdruk in de bus.
"Cameron, Felicia, Dena, Brooke, Aaron, Daniëlle, de bus is er!" roep ik voor de zekerheid, als ze het niet doorhadden. Ik kijk Samuel aan en loop dan richting de ingang, ik word door een paar mensen opzij geduwd omdat ze nog een goed plekje in de bus willen bemachtigen. Ik laat ze maar duwen, want veel kan ik er niet tegen doen...

[ bericht aangepast op 13 juli 2013 - 17:32 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Iemand voor Brooke?]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Ze kan denk wel naar Arthur en Samuel toe gaan? ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Cameron Sadler
Felicia knikt gelijk wanneer ik vraag of ze het al te warm vindt, waardoor ik moet lachen. Oke, blijkbaar was het niet gewenst.
"Die rilling was meer van de gedachte aan de date," zegt ze dan en ik knik. Als ze mijn arm van haar schouders afhaalt, is de boodschap duidelijk. Het is te warm en ze wil het niet.
"Het is hier warm genoeg en dan maak jij het alleen maar warmer met jou aanwezigheid."
Ik moet er om lachen, omdat ze het plagend zegt. Ze is me d'r eentje met al haar geplaag.
"Wat zijn we complimenteus. Wil je nu gewoon zeggen dat ik een lekkerding ben?" vraag ik met een knipoog aan haar.
"Gelukkig heb ik alleen maar luchtige kleren bij."
"Mm, behalve de kleding die je nu aanhebt."
Ik volg Felicia's blik naar de menigte toe. Het lijkt net een grote mierenhoop zo druk het is. Wanneer Felicia kucht, krijgt ze gelijk een blik toegeworpen. Het meisje ziet er niet eens zo verkeerd uit, alleen is haar make-up iets teveel, wat afdoet aan haar natuurlijk schoonheid. Wanneer ze mij in het oog krijgt, doet ze een hele persoonlijkheidsomwisseling. Ze glimlacht lief naar me en ik zeg haar gedag met een hoofdknikje. Felicia heeft haar mening gelijk paraat en noemt haar een hopeloze trut en ondanks dat het zacht was, hoorde ik het wel.
"Misschien dat het wel normaal is hier?" zeg ik tegen Felicia, "en misschien is ze wel heel aardig."
Ik kijk om me heen. De bus zal zo wel komen, toch? Felicia spreekt over het volk en ik kijk naar haar.
"Ach, met dat uitgaansleven komt het vast wel goed. En zoveel maakt het niet uit met wie je danst als je genoeg drank op hebt," grinnik ik.
Net als ik wil vragen of het nog lang zal duren met de bus, zie ik dat de bus aankomt. Ook Arthur zegt het nog tegen ons.
"Tijd om op te stappen," zeg ik en ik sta op.
Over mijn ene schouder gooi ik de rugzak en met mij andere hand neem ik mijn koffer.
"Lets go," zeg ik tegen Felicia en ik ga naar de bus toe.
Ik probeer mezelf naar binnen te werken wat ook wel lukt. Het is alleen heel erg krap en heel erg warm.
"Great, wie had dit ook alweer voorgesteld?"

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Felicia Yasmina Vasquez
'Wat zijn we complimenteus. Wil je nu gewoon zeggen dat ik een lekkerding ben?' vraagt hij met een knipoog en ik knik nonchalant. 'Een lekker ding ben je zeker ja.' zei ik grijnzend.
Na mijn opmerking over het meisje word Cam een beetje boos, tenminste, zo komt hij op me over. 'Misschien dat het wel normaal is hier? En misschien is ze wel heel aardig.' zegt hij. Ja, natuurlijk vind je haar aardig als ze half naakt rondloopt, denk ik.
'Ach, met dat uitgaansleven komt het vast wel goed. En zoveel maakt het niet uit met wie je danst als je genoeg drank op hebt.' grinnikt hij. Ja, daar had hij gelijk in. Ik hield wel van een drankje en dan kon ik mezelf nog weleens laten gaan. Ineens komt de bus aan in de verte en hoor ik Arthur het ook nog tegen ons zeggen. 'Tijd om op te stappen.' zegt Cameron en hij staat op. Hij gooit zijn rugzak over zijn ene schouder en met zijn andere kant pakt hij de koffer. Ik zucht en sta op ook. Ik gris mijn handtas van mijn Louis Vuitton koffer en hang het ding om mijn schouder. Ik sleep mijn koffer mee naar de bus en met moeite probeer ik in de bus te komen. Ik sta dicht tegen de andere mensen aan geduwd omdat het het zo druk en krap is. In de bus was het nog warmer als buiten en ik zucht even zachtjes. Ik sta met mijn lichaam tegen Cameron aan gedrukt en ik besef me nu pas hoe ongemakkelijk dit is. Ach, ik kon er maar beter het beste van maken nu hij toch zo dichtbij was. 'Great, wie had dit ook alweer voorgesteld?' hoor ik zijn stem achter me. Ik haalde mijn schouders op, ook al kon ik hem niet aankijken, antwoorden leek me toch wel netjes.
'Hopelijk duurt het niet te lang, want ik heb het nu alweer gehad.' zeg ik zachtjes. De bus rijdt aan en door de plotselinge vaart val ik een stukje achterover en bots ik tegen Cameron op. Mijn schouders en rug leunen tegen zijn borst en buik. Ik herstel me snel en probeer weer recht te gaan staan.
'Sorry.. Hij reed ineens zo hard aan.' zeg ik en ik hoop niet dat hij kan zien dat mijn wangen vuurrood zijn van het blozen.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

[Ik ga nu logeren en daarna op vakantie. Reageer miss. donderdag of vrijdag nog]

Spoiler alert: you will save yourself