• Crashed on hell


    Verhaal:
    Jullie zijn op weg met vlucht 746 van wellington international airport in Nieuw-Zeeland richting Albany international airport in de staat New York. Plots is er turbulentie, er wordt gevraagd om de gordels aan te doen. Onverwacht komen jullie in een luchtzakking terecht. Eén van de motoren valt uit en de piloot vraagt om kalm te blijven, terwijl hij het vliegtuig veilig gaat proberen te landen. Maar dan plots ontploft de 2e moter. Het vliegtuig begint aan een ontstopbare val naar de grond en de staart van het vliegtuig breekt af. Het voorstuk valt op het strand van een onbewoond eiland, terwijl de staart helemaal de andere kant in de zee terecht komt, op enkele honderden meters van het strand.
    Hier begint dan de RPG. Jullie zoeken naar geliefden, vrienden, broers of zussen waarmee jullie op het vliegtuig zaten of helpen mensen. De mensen uit het staartgedeelte zijn sowieso in het water gevallen, de mensen uit het voorstuk kunnen zowel op het strand als in het water terechtkomen, of zelfs tot in de jungle geslingerd worden, waar je zelf liever begint.


    regels:
    -Je kiest zelf hoeveel personages, maar zorg dan wel dat je het kan bijhouden. Want hoe meer personages, hoe moeilijker het wordt als je even een dagje niet online kan komen of zo
    -duidelijk je naam en het stuk van het vliegtuig waarin je gecrasht bent bovenaan je tekst zetten.
    -Wanneer je out character gaat dan tussen haakjes, of *, of op een andere manier duidelijk af te scheiden van je tekst
    -Deze RPG maak ik samen met LogitG27. We zullen af en toe eens de dag laten eindigen en dan gedurende de nacht enkele dingen laten gebeuren. Wat er gebeurt? Dat is nog geheim, om het spannend te houden! ^^
    -Gelieve in het begin nog zoveel mogelijk op het strand te blijven en dan pas de jungle te gaan ontdekken. In het begin wachten jullie namelijk nog op redding, later in de RPG zal blijken dat alle pogingen tot contact maken met de buitenwereld falen.
    -Iedereen heeft een reden om op reis te gaan, dus jullie moeten wel een beetje een achtergrond te hebben. Gewoon een plezierreisje, voor je werk, familiebezoek,…
    -Er zijn duistere wezens in de jungle. In het begin zien jullie die NIET. Jullie mogen wel schrijven over vage schaduwen, fluisteringen, enge geluiden, maar nog niet over hoe het monster eruit zou zien. Later zullen wij een beschrijving van de monsters erop zetten, zodat jullie weten wat er jullie te wachten staat.
    -Er zijn wilde dieren op het eiland, dus of je daar een aanvaring mee krijgt beslis je zelf
    -Langere teksten zijn leuker en vlotter om te lezen, dus liefst geen oneliners.
    -Als je aan de RPG begint, dan niet om de volgende dag weer te stoppen. Het zou leuk zijn als iedereen het een beetje volhoudt.


    Voorstuk:
    - Felicia Chloe Curtis Huaso
    - Felicé Eve Gonzales LostMagic
    - Scarlett Bennett Irvine tijdelijk inactief
    - Aishlinn ''Linn'' Jay Quinn Butera
    - Mark Curtis LogitG27
    - Finn David Gonzales LostMagic
    - Dannick "Dan" Christopher Bradley Roar
    - Laurent Jared Dupont xAlways

    Staartgedeelte:
    - Alice Dupont Chocolata
    - Amelia Melody Daisiree Williams ginnypond
    - Emmett Robin Bradley Roar
    - Joseph Mason Dupont xAlways

    ER ZIJN NOG ALTIJD MEER DAN GENOEG PLAATSEN VRIJ. Mensen die interesse hebben kunnen zich in het rollentopic inschrijven. :)

    Voor vragen kan je zowel bij mij als bij LogitG27 terecht! :)

    [ bericht aangepast op 18 sep 2013 - 18:48 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Felicia Curtis || Voorstuk

    "Ik weet het zeker." zeg ik nog.
    Wanneer we bij de rots zijn en hij mijn handen vastneemt, kijk ik hem recht aan.
    "Zolang je maar voorzichtig doet." zeg ik zacht en ga op mijn tippen staan om een kus op zijn lippen te kunnen drukken. "Heel voorzichtig." zeg ik daarna en kijk hem recht aan. Als hem iets overkomt dan heb ik geen idee wat ik nog zou moeten doen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Mark Curtis - Voorstuk

    "Ik beloof het schat, ik beloof je dat ik voorzichtig doe, ik kom heelhuids weer terug, echt waar.." glimlach ik en knipoog.. Snel geef ik haar een kus terug en laat haar dan langzaam los.. Langzaam loop ik richting de rots en kijk omhoog als ik er tegenaan sta.. het wordt geen stijle klim, maar wel een uitdaging.. Alles om mijn lieve schat in veiligheid te krijgen.. Stap voor stap beetje bij beetje klim ik de rots op. Ik kijk goed waar ik me vastgrijp en waar ik mn voeten zet voor ik het ook echt doe, je weet maar nooit en ik heb beloofd voorzichtig te doen. De top komt langzaam steeds dichterbij en op een richeltje rust ik even uit.. "Ik ben er bijna schat!!" roep ik naar Felicia toe, die ik daar beneden zie staan..


    It's high noon.

    Felicia Curtis || Voorstuk
    Ik hou elke beweging van hem in de gaten. Ik zie dat hij voorzichtig doet en elke keer uittest voor hij gaat steunen. Gerustgesteld zucht ik als hij al bijna boven is. "Ik hou van jou!!" roep ik terug, terwijl ik een kusje gooi. Nu het spannendste voorbij is, ga ik in het zand zitten, om een beetje uit te rusten, terwijl ik Mark in de gaten hou. Ik moet mijn hand voor mijn ogen houden door de brandende zon, terwijl ik omhoog kijk naar Mark.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [Iemand voor Alice?]


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

    Mark Curtis - Voorstuk

    Ik glimlach naar wat ze roept en gooi een kus terug. "Ik hou ook van jou!!" roep ik dan en besluit verder te gaan.. Laatste stukje is t moeilijkst.. Ik moet het halen, gaat er door mn hoofd.. Ik mag Felicia niet achterlaten.. Het laatste stukje.. Plots glijdt mn voet weg. "verdomme!" schreeuw ik uit van de schrik maar weet me vast te houden en trek me op de top. "Eindelijk.." zeg ik in mezelf en blijf even op mn rug uithijgen.. Dan steek ik mn hand op zodat Felicia kan zien dat alles goed is. "Alles is goed!!" roep ik dan en ik pak de telefoon.. Langzaam sta ik op en loop een rondje op de top van de rots.. Niks hier.. Niks hier en niks hier.. Lekker dan.. Ik blijf nog een tijd proberen.. Ik moet en zal Felicia van dit eiland krijgen.. "Nog niks! Maar ik blijf proberen schat!!" roep ik naar haar en blijf rondjes lopen.. Soms toets ik een nummer in om te kijken of hij overgaat, maar nog zonder resultaat..


    It's high noon.

    Felicia Curtis || Voorstuk

    Ik schreeuw het spontaan uit als ik hem zie uitglijden en spring overeind. Bezorgd blijf ik hem aanstaren tot hij me laat weten dat alles goed is. Opgelucht blaas ik alle lucht uit mijn longen en laat me weer in het zand zakken.
    "Ok, doe voorzichtig!' roep ik terug. Ik wil niet dat hij loopt te zoeken en daardoor de rand van de rots niet ziet of zo.

    {ze kan wel bij Felicia en Mark :)}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [als ik me niet vergis, zijn ze momenteel ergens aan de rotsen, terwijl Alice net op het strand is bijgekomen en heeft gehoord dat haar ouders dood zijn.
    Weet je, ik wacht gewoon even tot xAlways iets nieuws post.]

    [ bericht aangepast op 14 sep 2013 - 18:47 ]


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

    Chocolata schreef:
    [als ik me niet vergis, zijn ze momenteel ergens aan de rotsen, terwijl Alice net op het strand is bijgekomen en heeft gehoord dat haar ouders dood zijn.
    Weet je, ik wacht gewoon even tot xImaginary iets nieuws post.]

    {Ja, maar de rotsen zijn iets verderop nog steeds op het strand
    Maar volgens mij zit Alice in het straatgedeelte eh?
    Nja, wij zitten in het voorstuk, dus in dat geval gaat het idd niet}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Mark Curtis - Voorstuk

    "Doe ik schat!" roep ik terug en ga verder met mijn eeuwige zoektocht naar bereik, wat waarschijnlijk niks meer gaat worden..
    "Hou hoop Mark, hou hoop.." mompel ik in mezelf en loop helemaal gecontentreerd op dat stomme bereikbalkje rond. "Nog niks.. niks.. NIKS!" zeg en roep ik dan.. Ik hou de mobiel omhoog, voor me uit, beneden me.. Alles geprobeerd, maar niks werkt.. "Ik denk niet dat eh.. het gaat werken..!" roep ik dan en plots denk ik een, beweging te zien in het bereikbalkje! Van de schrik laat ik de telefoon vallen.. "SHIT!" roep ik, terwijl Felicia's mobiel naar beneden donderd.. De mobiel stuitert tegen een rotsrand en belandt recht voor Felicia.. Nog werkend.. "Sorry schat..! Maar.. het werkte niet..! Ik kom weer naar beneden!" roep ik, en hou ik mn achterhoofd dat er misschien toch bereik is op de rots..


    It's high noon.

    Felicia Curtis || Voorstuk

    Ik schrik als mijn mobiel plots weer vlak voor mijn voeten ligt.
    "Oh ok,.. Voorzichtig!" roep ik nog eens. Ik voel me een beetje in herhaling. Ik neem mijn mobiel en zet hem uit, zodat de batterij niet verder leeg gaat. Dan steek ik hem weer in mijn broekzak en kijk geconcentreerd toe, hoe Mark naar beneden klimt. Ik vind het niet fijn dat hij dat moet doen, want ik ben zo bang dat hij valt. Maar ik weet dat ik niet sterk genoeg ben en veel meer kans maak om te vallen dan hem. Bovendien moest het gewoon gebeuren. We moesten het uittestten. Plots besef ik me dat het niet werkt. Geen hulpdiensten bellen dus...
    Ik voel me een klein beetje wanhopig worden, maar veeg dat dan weg. Ze vinden ons wel. We maken gewoon een groot vuur en een SOS-teken. Ze vinden ons wel...


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Mark Curtis - Voorstuk

    "Altijd schat!" roep ik terug en begin naar beneden af te dalen.. Langzaam, stapje voor stapje.. Afdalen is lastiger dan stijgen, het is lastig te zien waar ik mn voeten zet.. Steeds verder daal ik af, en soms glij ik weg.. Elke keer als dat gebeurt schrik ik me de pestpleuris en mompel "verdomme!". "Nog.. Nog een klein stukje.. schat! ik kom eraan!" roep ik stotterend, terwijl ik naar beneden kijk, pfff.. Hoger dan ik dacht..


    It's high noon.

    Felicia Curtis || Voorstuk

    Vanaf de eerste keer dat hij uitglijdt, spring ik overeind. Ik ga wat dichter bij de rots staan en kijk naar Mark op.
    Ik wil roepen dat hij voorzichtig moet doen en zo, maar ik hou mijn mond. Ik weet dat ik hem dan alleen maar meer gestrest maak en dat hij daar gevoelig voor is. Ik blijf hem in de gaten houden, terwijl hij afdaalt en als hij vlakbij is, leg ik voorzichtig mijn hand op zijn onderrug.
    "Je kan springen nu." zeg ik hem en ga een beetje aan de kant, zodat hij de ruimte heeft.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Mark Curtis - Voorstuk

    Na een tijd afdalen voel ik eindelijk haar zachte handjes in mn onderrug.. Als ze dan zegt dat ik kan springen.. Spring ik, stuntelig en ik val in het zand.. "Pfff.. dat was dat, ben blij dat ik weer bij jou ben, schatje.." hijg ik van de spanning van t afdalen, en trek haar bij me.. "Ik blijf bij je schat.. Misschien dat we het later nog is proberen met een betere mobiel ofzo, maar ik blijf nu bij je, dat beloof ik.. Laten we maar teruggaan.. Mensen verzamelen, hout verzamelen, SOS teken maken.." zeg ik dan en knuffel Felicia heel erg stevig.. Ik wil haar nooit meer kwijt.. Gewoon nooit meer, voor altijd moet ze bij me blijven en ik bij haar.. Kon ik haar maar veilig stellen..


    It's high noon.

    Felicia Curtis || Voorstuk

    Ik laat me naast hem zakken en leun tegen hem aan.
    "Ja, want de zon is ondertussen al veel verschoven." knik ik. Toch blijf ik eerst nog even tegen hem aan leunen. Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder en geniet van zijn stevige knuffel.
    "Ik hou van jou." zeg ik nog eens, gewoon omdat ik vind dat het belangrijk is dat hij het weet.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Mark Curtis - Voorstuk

    "Ik hou ook van jou.." zeg ik zachtjes terug en blijf haar stevig knuffelen.. Ze heeft gelijk, de zon is inderdaad al veel verschoven, het is tijd om terug te gaan naar de wrakstukken en de mensen.. Voor een groot vuur.. "Kom schat.. We moeten maar eens gaan, eerder dat we er zijn, zijn we weer een paar minuten verder, en we moeten echt hout hebben voor een vuur.." zeg ik tegen haar en druk een kus op haar zachte lippen.. Langzaam sta ik op, met haar handje vast en help haar overeind. "Alles komt goed.. We blijven samen schat, dat beloof ik.." fluister ik zacht in haar oor en druk nog een kus op haar zachte lippen..


    It's high noon.