[RPG] Witch Meetings. - Speeltopics

Lang geleden, in een Koninkrijk ver weg van hier, woonden er eens vier witches. Elke avond kon je zo in het zwart bedekt over de straten horen lopen . Men ging elke dag met angst in hun hart naar bed, om de volgende morgen tot de conclusie te komen dat een of meerdere kinderen zijn verdwenen. Eenmaal verdwenen, zagen ze de kinderen nooit meer terug. Alleen 1 geheimzinnig persoon wist wat het lot van de kinderen is. Maar omdat ze jarenlang de spot met haar dreven, was geheimhouding haar stille wraak. De koning werd met de dag banger. Men vreesde dat de koningsdochter als laatste bewaard zal worden. Toen hij dagenlang niets anders meer deed dan alleen bezorgt op zijn kamer zitten, besloten zijn bedienden de hulp van een gevreesde Maria erbij te roepen. Elke laatste zaterdag van de maand, ontmoeten de vier witches elkaar op een afgelegen plek, waar niemand hun ooit zal vinden. Ze vertelden elkaar geheimpjes en wisselden tips uit. Hun bijeenkomsten zijn zo geheimzinnig, dat niet eens familieleden ervan wisten, totdat er op een dag, niemand minder dan een zekere Maria op hun zat te wachten.

[ bericht aangepast op 8 okt 2013 - 17:55 ]

---

-

Nathaniël Sean Ballard - kokshulp.

Plots gaat haar hoofd naar achter en hapt ze naar adem. Verschrikt laat ik haar los.
'Sorry' zeg ik prompt. Terwijl ik het niet wil laat ik haar gelijk los. Ze zag er zo fragiel uit dat ik bang was om haar te breken.
Een beetje ongemakkelijk kijk ik rond en dan krijg ik een verlegen glimlach op mijn gezicht. Ik wist dat ik me nu zorgen moest maken om Katniss, maar eerst even om Rozie. Aangezien ze inderdaad dus totaal flipte toen ik zei dat Katniss weg was. Voorzichtig pak ik haar hand en trek ik haar naar me toe.
'Je bent prachtig' zeg ik, zacht. Ik druk een kus op haar voorhoofd en voel me van binnen glunderen. Nooit had ik geweten dat je zoveel kon voelen voor iemand. En nu was het toch gebeurd, maar er knaagde nog één ding. Als ik moest kiezen tussen Rozie en Fay. Wie zou ik dan kiezen?

---

"Rebellion's are build on hope"

King Tarwin Linchaster

Ijsberend blijf ik door lopen,
Er moest een antwoord zijn... Ergens...
Als mijn sluiper plots achter mij te voorschijn komt kijk ik op,
De blik die die had zei genoeg...
Vloekend en schelden begin ik met de harnassen in de troonzaal te gooien,
Waarom moest dit mij nauw overkomen?!
Mijn enige dochter!! ONTVOERD!!
Scheldend stap ik door de troonzaal heen, richting de uitgang,
Mijn twee loyaalste ridders achtervolgend op mijn voetstappen.
Ik gooi de deur van de troonzaal open waarna ik eruit stap,
Mijn gedachten zat op wraak, bloed... En heksen die op een brandstapel lagen!
Mijn paard was al voorgerend als ik op het binnenhof kom,
Ik stap op waarna ik het dorp in rijd,
Er zou een GEZOCHT poster opgehangen worden!
En die heksen zouden gevonden worden!!!



Angelin Morwood

Langzaam stap ik naar buiten,
Mijn plan zou in werking gezet worden en het koninkrijk zal vallen voor mijn voeten!
Als ik buiten sta bedenk ik me even de ontsnapping die ze toenet nog probeerde.
Ik ga met mijn handen voor mijn lichaam langs waarna een kloon naast mij komt te staan,
Langzaam loopt de kloon weer terug het huis in waarna het de dingen gaat doen die ik meestal deed.
Geluidloos loop ik van het huisje weg waarna ik grijnzend door stap,
Richting het kasteel! Richting het dorp!
Ik moest dat heksenhart hebben!
En als die hier niet was... Dan zou het een hele lange reis worden!




Maria Lightbringer

Verschillende mensen bleven nog staan,
Als het lied afgelopen is beginnen sommige te klappen,
Andere beginnen door te lopen,
Het was niet anders, maar ik wist wel dat hun dag een stukje vrolijker begon.
Glimlachend pak ik mijn harp waarna ik een nieuw lied begin te bespelen op mijn harp.

"In our darkest hours we could not foresee
That the tide could turn so fast to this degree
Can't believe our eyes
How could we be so blind?
Is the heart of stone, no empathy inside?
Time keeps on slipping away and we haven't learned
So in the end now what have we gained?

Are they themselves to blame, the misery, the pain?
Didn't we let go, allowed it, let it grow?
If we can't restrain the beast which dwells inside
it will find its way somehow, somewhere in time
Will we remember all of the suffering
Cause if we fail it will be in vain"

De muziek die mijn zang begeleid vullen samen het plein, met deels het dorp ervan.
Mensen kwamen nu met nog meer aanzetten, was dit een lied dat hun aapsrak?
Glimlachend speel ik verder, het was een prachtig gezicht om die mensen te zien luisteren,
Geld hoefde ik niet, en dat wisten ze.
Het enige wat ik wilde was hun een goed gevoel geven voor nu.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 10:31 ]

Rozie

'Sorry!' zei Nathaniël meteen. Hij laat me meteen los en ik kan niet meer doen dan teleurgesteld zuchten. Waarom heb ik adem zo hard nodig? Een beetje ongemakkelijk staan we tegenover elkaar en ik weet niet waar te kijken of wat te zeggen. Ik ril en tril en voel me ongelofelijk ongemakkelijk. Dit hoorde totaal niet. Je hoort niet te kussen met een man tenzij je met hem gaat trouwen en je hoort al helemaal niet met hem te kussen twee tellen nadat hij je verteld heeft dat zijn zusje verdwenen is. Voorzichtig pakt hij mijn hand beet en ik voel hoe ik weer begin te blozen. Ik kijk naar mijn voeten en wens dat ik iets had om mijn warme rode wangen mee te verbergen.
'Je bent prachtig,' zei hij zacht en zo oprecht. Ik kijk hem aan en ik kan gewoon niet stoppen met glimlachen. Hij drukte een kus op mijn voorhoofd en ik leg mijn hoofd tegen zijn borst. Zijn sterke armen om me heen voelen zo veilig en toch begin ik te piekeren.
'Moet ik de koningin vertellen over Katniss?' Boem, pats, het hele moment verpest. 'Ze zal willen helpen! Ze is net zo bezorgd als de rest van de mensen hier!'

Kerianna Seren Linchaster van Frey

In een jurk die heerlijk vrij zat na de knel hel van een pokken korset dat ik daarvoor aan had liep ik over de binnenplaats. Niemand die aandacht aan me besteed en ik zorg er wel voor dat ik de aandacht niet naar me toe trek. De wachters naast de poort gunnen me geen tweede blik als ik langs ze loop en ik heb me in geen jaren zo vrij gevoeld. Een queen in disguise onder weg naar het dorp.

Are they themselves to blame, the misery, the pain?
Didn't we let go, allowed it, let it grow?
If we can't restrain the beast which dwells inside
it will find its way somehow, somewhere in time
Will we remember all of the suffering
Cause if we fail it will be in vain" Het hele dorp leek uitgelopen om de jonge vrouw te horen zingen en ik moest zeggen het was betoverend. Om mij heen kregen mensen weer een glimlach op hun gezicht en hoop in hun ogen. De glimlachen en hoop leken de enige beloning die de vrouw wilde krijgen voor haar prachtige lied.
'Wow,' zei ik zachtjes toen de dorpelingen verder gingen met hun dagelijkse bezigheden. Ik bekeek de vrouw eens goed en besefte dat ik haar wilde leren kennen. Een vrouw die een dorp kon stil leggen zonder haar stem te verheffen of een scene te maken was interessant en veel interessante vrouwen waren niet te vinden in dit gebied. 'Hoe doe je dat?' Ik had het er uitgeflapt voordat ik er erg in had en ze keek verbaasd op.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 21:50 ]

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Maria Lightwood

Als ik merk dat de dorpelingen weer verder gaan met hun dagelijkse gebruik, stop ik mijn harp terug,
Ergens in de menige hoorde ik een zachte "wow",
Mijn ogen gingen er niet echt naar, de meeste die het voor het eerst hoorde deden dat.
Maar pas toen ik merkte dat de ogen van die persoon op mij gericht bleven kijk ik op,
Als ik merk wie het is glimlach ik even,
"Hoe doe je dat?"
Ik merkte dat de woorden sneller waren dan haar gedachten en sta dan op,
'Dat is een speciale gave die ik al jaren bezit, en ik ben er trots op. Mensen hebben het nodig in dit tijdstip. Vooral met al die duistere krachten om ons heen'
Glimlachend ga ik bij dr staan waarna ik haar even observeer.
'Maar weest gerust... mijn koningin, ik ben geen gevaar' fluisterend zeg ik mijn laatste zin en glimlach even naar haar.
Ondanks dr kleding, was het voor mij geen moeite om een royaal iemand te herkennen.
En natuurlijk... dankzij de geheimen die ik met mij mee draag....

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 23:43 ]

Kerianna Seren Linchaster van Frey

'Maar weest gerust... mijn koningin, ik ben geen gevaar,' zegt de vrouw glimlachend.
'Je hebt een scherpe blik,' zeg ik zonder een spoor van verbazing te laten zien. 'Weinig mensen hebben zo'n scherpe blik.' Ik bekeek haar eens goed en besefte dat dit wel eens de interessantste vrouw kon zijn die ik ooit in mijn leven zou ontmoeten. 'Ik ben hier niet als koningin.' Er zat geen vraag of antwoord in de zin, maar toch kon ik het niet laten om te zeggen. De vrouw had iets met magie te maken. Met een simpel lied had ze het hele dorp betoverd en als bevestiging op mijn vermoeden had ze me gerust proberen te stellen door te zeggen dat ze geen gevaar was. 'We vormen dus geen gevaar voor elkaar.' Ik zei het niet om mezelf of haar gerust te stelen. Ik zei het ook niet om haar bang te maken hoewel we dat beide wel moesten zijn. De koningin en een magisch persoon die een gesprek hebben; het zou ons onze kop kunnen kosten. 'Kunnen we ergens praten? Ik heb het idee dat je me zou kunnen helpen met een probleem.'

[ bericht aangepast op 13 okt 2013 - 11:59 ]

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Koning Tarwin Linchaster

Na elke keer dat het paard moe werd, gaf ik het de sporen,
Eenmaal aan het einde van het dorp stop ik waarna ik naar mijn bewakers kijk,
Ze hadden elk een goed stappel posters in hun zadeltassen zitten,
Een van de bewakers rijkt mij er een aan waarna ik hem op de poort hang.

Poster: Ieder mens in dit dorp! Wees gewaarschuwd! Ieder die een magisch schepsel helpt of onderdak biedt zal worden opgehangen!
Ieder die iets weet over een magisch schepsel, meldt dit zo snel mogelijk! Zodat die kan worden verbrand tot dat er alleen as overblijft!

Ik kijk even naar de poster waarna ik weer op mijn zadel spring en het hele dorp door rijdt om de posters op verschillende plekken op te hangen,
Het moest eindigen, en nog wel vandaag! Het moest beëindigt worden, met vuur... Ze zullen vlammen, zoals ze dat zullen doen in de hel!



Maria Lightwood

Ik merkte dat ze niet echt verbaasd was toen ik het zei,
In tegen deel zelfs... Ze beantwoorden het met een simpele wegwuivende stem.
'Je hebt een scherpe blik. Weinig mensen hebben zo'n scherpe blik.'
Rustig ga ik weer zitten op de rand van de fontein waarna ik dr aankijk,
'Ik ben hier niet als koningin. We vormen dus geen gevaar voor elkaar.'
Ik glimlach even naar dr, een gevaar was er nooit werkelijk in dit dorp.
Dus waarom zou zij het dan wel zijn.
'Kunnen we ergens praten? Ik heb het idee dat je me zou kunnen helpen met een probleem.'
Als ik die vraag hoor snap ik het probleem al,
Ik glimlach even waarna ik weer op sta 'Mijn huisje is hier dichtbij, daar is het veilig'
Rustig loop ik langs de fontein, en nog geen 15 meter verder op waren we al bij mijn huisje waarna ik de deur open doe.
'Na u' Glimlachend doe ik een stapje opzij waarna ik een opening maak voor de koningin om mijn huisje in te kunnen lopen.

Kerianna Seren Linchaster van Frey

'Na u', glimlachend doet ze een stapje opzij zodat ik haar huisje in kan lopen. Het huisje was klein en simpel, maar toch gezellig ingericht. Ik ben in geen humeur om te gaan zitten dus draaide ik me simpelweg naar haar om.
'Ik neem aan dat je een vermoeden hebt waarom ik hier ben,' zei ik simpel. 'Ik vrees voor wat de heksen dit land aan kunnen doen. Ik vrees voor de families in het dorp en natuurlijk ook voor die van mij.' Ik zweeg even. 'Ik weet niet wat u kunnen en kennen is in magie, maar zoals ik u de net zag leek het er op dat u de dorpelingen graag gelukkig ziet.... Help mij, adviseer mij, doe iets, ik ben ten einde raad...'
Het geluid van paarden die met veel geweld het dorp in gereden werden bereikte mijn oren. Geschrokken liep ik langs de vrouw heen en opende de deur op een kier om naar buiten te kijken.
'Dit ga je niet menen,' sis ik zachtjes als ik mijn man zie. 'En is er een toevallig ook een manier waarop je mij naar het kasteel kan krijgen zonder dat mijn man me ziet? Ik wil mijn hoofd graag houden op de plek waar hij is.' Misschien was dat iets te dramatisch, maar ik moest hier weg voordat Tarwin me zou zien.

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Maria Lightwood

Ze sprak over het onderwerp wat ik al vermoede,
De heksen waren inderdaad een kwel, voor dit dorp en de mensen erin.
Als ik geluiden van paarden hoor en haar daarna naar de deur zie lopen kijk ik dr even na,
Blijkbaar was dr man eindelijk eens in actie gekomen.
'Dat is geen probleem, alleen... het probleem wat met zich mee komt is dat ik met u mee reis dan'
Glimlachend kijk ik dr even aam waarna ik naar een van de boekenkasten loop en er een aardig dik boek uithaal.
Ik leg hem op het enoge tafeltje in het huisje waarna ik hem open sla.
Mijn vinger glijd over de vele bladzijdes waarna ik de pagina gevonden heb.
Worden, niet verstaanbaar voor een normaal persoon, verlaten mijn lippen waarna een witte gloed ons beide bedekt.
'Wees gerust, het is ongevaarlijk'
Nog geen seconden later staan we in de kamer van de koningin.
Glimlachend kijk ik even rond waarna ik naar haar kijk,
'Nu alleen u kleding nog'
Met een simpele handbeweging verandert haar vermoming terug naar haar koningklijke kledij.
Rustig ga ik zitten op een van de stoelen waarna ik dr aankijk.

Fay’den-river Linchaster

Kreunend werd ik wakker. Ik lag op de koude, vieze vloer. Waar was ik? Ik keek om me heen maar het was donker.
Er was geen enkel aanknopingspunt om mezelf te coördineren. "Hallo?" mijn stem galmde door de stille ruimte "Papa? Mama?".
Ik sta op en veeg de aarde van mijn jurk, te minste dat probeer ik want ik kan de onderkant van mijn jurk niet zien, ook merk ik dat ik geen schoenen aan heb.
Waar was ik terecht gekomen?

---

I like my choices. I hope she likes hers.

Angelin Morwood

Mijn weg die ik eerst nam, was naar iemand heel speciaals...
Ik had haar gister meegenomen... Zonder dat de bewakers het door hadden!
Als ik bij de grot ben, loop ik er rustig naar binnen.
De ketting doe ik af waarna ik hem in mijn zak doe, de vermoming die ik had verdwijnt ook.
Als ik de grot dieper in gelopen ben word het donkerder.
Een zwaai met mijn staf creéert een lichtbol voor mijn neus die rustig om mij heen danst.
Als ik bij de kooi kom, die groot genoeg was voor haar grijns ik even.
Dus het was tijd, om mijn plan in werking te zetten!
'Zozo... het princesje is wakker! Dat werd tijd!'
Mijn stem was vuil, gemeen en duivels tegelijk.
Maar mijn grijns was het ergste.
Het enigste wat ik nu nodig had, was iets speciaals van haar. En dan kon mijn plan tot werking gezet worden.
Erachter komen, waar de laatste goeie heks zich bevind!
Alle heksen waren gedood, de goeie dan... Maar een had het overleefd!
De gedachten eraan laat mijn bloed al koken, maar de gedachten aan het feit dat veel dingen, na het eten van haar hart, mij niets meer doen deed het weer blussen.
Ik zet mijn hand op de tralies waarna ik dr even goed bekijk.
Ze was het werkelijk, en nu zat ze vast op een plek die alleen de heksen wisten!

Kerianna Seren Linchaster van Frey

'Wees gerust, het is ongevaarlijk.' Nog geen seconde later staan we in mijn vertrekken. De vrouw draait zich heel rustig naar me om en leek nergens last van te hebben terwijl ik heel zeker wist dat iemand al mijn organen uit mijn lichaam had gehaald en ze weer op de verkeerde plek terug had gezet. 'Nu alleen u kleding nog.' Met een simpele hand beweging veranderd ze mijn vermomming in een jurk van paarse zijde.
'Ik had het over een achterdeur of zo,' mompel ik terwijl ik me vast moest houden om niet om te vallen. Ik heb het idee alsof ik op een schip tijdens een storm sta en ik moet heel veel moeite doen om niet om te vallen. Ik weet een stoel te bereiken en laat me voorzichtig neer zakken. Ik wacht even met mijn ogen gesloten in de hoop dat het nare gevoel zakt en even later voel ik me goed genoeg om mijn ogen weer open te doen en me tot de vrouw te wenden. 'Dankjewel,' mompel ik. Het gebaar was behoorlijk vriendelijk van haar, maar door het rot gevoel heeft een deel van mij de neiging om haar nek om te draaien. Ik bekeek haar nog eens goed. 'Heeft de vriendelijke heks ook een naam?'

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Fay’den-river Linchaster

Plotseling hoorde ik geschuifel. Er kwam iemand aan! Maar de hoop verdween toen ik de stem hoorde van de onbekende personage hoorde:
"Zozo... het princesje is wakker! Dat werd tijd!' er ging kippenvel over mijn hele lichaam die stem, zo duivels. Opeens verscheen er een lichtbol en kon ik het personage en de kamer of beter gezegd grot zien. Ik keek in het gezicht van een knappe vrouw, maar de grijns op haar gezicht vertelde mij dat ze zo duivels was als haar stem klonk. Ze zette en stap naar voren en bekeek me goed. "Wat wil je van me?" vroeg ik moediger dan ik me voelde. Opeens kwam er een herinnering opzetten, de Witches ze hadden me ontvoerd toen ik mijn dagelijks ritje op Epona, mijn paard maakte. "Wat willen jullie van me?" herhaalde ik

---

I like my choices. I hope she likes hers.

Maria Lightwood

Als ik merk dat ze het nogal moeilijk heeft met de... transportatie moet ik mijn lach in houden,
Dat was waar ook... de meeste mensen hadden er altijd de eerste keer moeite mee.
Glimlachend kijk ik dr aan als ze eindelijk weer zichzelf is waarna ik even op sta,
'Maria Lightwood, mi'lday'
Ik maak een kleine buiging waarna ik weer ga zitten,
Een knip met mijn vingers, zorgt er voor dat het grote boek wat ik nog geen seconden geleden door stond te bladeren, naast mij op de tafel komt.
'Dus... U had vragen Kerianna van Frey? Misschien dat ik die vragen kan beantwoorden'
Glimlachend kijk ik dr aan waarna ik rustig door mijn boek heen begin te bladeren.



Angelin Morwood

Grijzend kijk ik dr aan als ik merk dat ze moedig probeert te doen.
'Het enige wat ik wil... Is iets belangrijks van jouw! En het gene wat ik nodig heb... Is dat paard van je!'
Grijzend kijk ik dr aan waarna ik naar een tafel loop die in de kamer staat,
De doek die erover heen ligt haal ik er vanaf waarna een glazenbol te voorschijn komt,
Een haar had ik nodig... van haar of het paard...
En dat had ze waarschijnlijk op het moment wel aanzich zitten!
Langzaam loop ik weer naar de kooi waarna ik dr even aankijk,
er moest wel een haar van dat beest op dr zitten!
Anders... trok ik er wel een haar uit dr hoofd!
Grijzend onderzoek ik dr lichaam naar een haar van het paard.

[ bericht aangepast op 13 okt 2013 - 22:03 ]

Fay’den-river Linchaster

'Het enige wat ik wil... Is iets belangrijks van jouw! En het gene wat ik nodig heb... Is dat paard van je!' Grijnzend onderzocht ze me.
"Epona? Nee nooit" beet ik haar koppig toe. Epona was mijn lieve paard, die ik al had vanaf mijn 10e. Hij was mijn enige troost, hoewel ik zoveel knuffels had voelde ik me heel erg alleen. Ik mocht van mijn ouders niet met de dorpelingen spelen, dus zocht ik mijn troost bij Epona, die door de jaren heen mijn beste vriendin was geworden. Ze had al meer geheimen gehoord dan mijn ouders ooit zouden horen. De witch zat me de hele tijd aan te staren alsof ik de beste muzikant van de stad was.

[ bericht aangepast op 13 okt 2013 - 22:28 ]

---

I like my choices. I hope she likes hers.

Nathaniël Sean Rossi - kokshulp.

'Moet ik de koningin vertellen over Katniss?' vraagt Rozie plots. 'Ze zal willen helpen!'
Ik verstevigde mijn greep even om haar en liet haar toen los.
'Doe ik wel' zei ik. Ik drukte snel een kus op haar lippen en liep weg. Maar toen ik langs de kamers van Fay liep kon ik het niet laten om even te kijken. Ik duwde de deur open en keek met open mond naar de kamer. Hij lag totaal overhoop. Schilderijen waren gescheurd en sommigen lagen op de grond. Zachtjes schuifelde ik naar achter en rende toen als een gek weg.
'Koning!' schreeuwde ik. 'Waar bent u!?'
Als ik snel een blik werp door het raam zie ik de koning in de stad. Ik sprint er heen. Ik ren de trappen af en ben dan in het dorp.
'Koning!' riep ik, terwijl ik op hem afstrom. Wachters houden me met gemak tegen.
'Mijn koning,' zeg ik, hijgend naar adem. 'Er zijn twee nieuwe kinderen ontvoerd. Mijn zusje en de prinses.'

---

"Rebellion's are build on hope"