• Rollentopic We hebben nog meer mensen nodig.


    Lang geleden, in een Koninkrijk ver weg van hier, woonden er eens vier witches. Elke avond kon je zo in het zwart bedekt over de straten horen lopen . Men ging elke dag met angst in hun hart naar bed, om de volgende morgen tot de conclusie te komen dat een of meerdere kinderen zijn verdwenen. Eenmaal verdwenen, zagen ze de kinderen nooit meer terug. Alleen 1 geheimzinnig persoon wist wat het lot van de kinderen is. Maar omdat ze jarenlang de spot met haar dreven, was geheimhouding haar stille wraak. De koning werd met de dag banger. Men vreesde dat de koningsdochter als laatste bewaard zal worden. Toen hij dagenlang niets anders meer deed dan alleen bezorgt op zijn kamer zitten, besloten zijn bedienden de hulp van een gevreesde Maria erbij te roepen. Elke laatste zaterdag van de maand, ontmoeten de vier witches elkaar op een afgelegen plek, waar niemand hun ooit zal vinden. Ze vertelden elkaar geheimpjes en wisselden tips uit. Hun bijeenkomsten zijn zo geheimzinnig, dat niet eens familieleden ervan wisten, totdat er op een dag, niemand minder dan een zekere Maria op hun zat te wachten.

    Omgeving.


    [ bericht aangepast op 8 okt 2013 - 17:55 ]


    -

    ~Hey iedereen. aankomende week kan ik moeilijk reageren omdat ik door school een erg drukke week heb en mijn ouders daarom mijn mobiel en laptop hebben afgepakt (Haha zit nu op mijn moeder laptop) Dus als het nodig is mogen de Prinses en De 4e witch bestuurd worden door Paddo, ik zal kijken of ik in de avond nog wat kan schrijven maar ik denk het niet X~


    I like my choices. I hope she likes hers.

    Timelesss schreef:
    ~Hey iedereen. aankomende week kan ik moeilijk reageren omdat ik door school een erg drukke week heb en mijn ouders daarom mijn mobiel en laptop hebben afgepakt (Haha zit nu op mijn moeder laptop) Dus als het nodig is mogen de Prinses en De 4e witch bestuurd worden door Paddo, ik zal kijken of ik in de avond nog wat kan schrijven maar ik denk het niet X~


    {Hahaha dat is erg aardig van je :) En zal mijn best doen! Ondanks dat ik dan even 5 rollen bestuur xD Hahahah xD }

    Kerianna Seren Linchaster van Frey

    'Dus... U had vragen Kerianna van Frey? Misschien dat ik die vragen kan beantwoorden'
    'Het is Linchaster van Frey,' zeg ik rustig. 'Ik ben getrouwd.' Het was even stil terwijl ik me afvroeg wat ik nou eigenlijk allemaal wil weten. 'Wat voor soorten magie zijn er..? Zwarte, witte? Is er een verschil of is er maar een soort magie?' Ik wilde niet weten wat voor magie mevrouw Lightwood gebruikte. 'Wat zijn de heksen met de kinderen van plan? Heb je enig idee hoeveel kinderen nog ontvoerd kunnen worden? Is er een manier om tegen de heksen te vechten of te verzetten? Is er een manier om immuun te worden tegen magie of spreuken? Heb je enig idee wie de heksen zijn?' Ik stopte met praten en bekeek Maria goed. Dat waren veel vragen geweest, maar de belangrijkste had ik nog gesteld. 'Denk je dat ze mijn dochter willen hebben?'


    There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

    Maria Lightwood

    Rustig blader ik door het boek heen terwijl ze dr vragen doet,
    "Wat voor soorten magie zijn er..? Zwarte, witte? Is er een verschil of is er maar een soort magie? 'Wat zijn de heksen met de kinderen van plan? Heb je enig idee hoeveel kinderen nog ontvoerd kunnen worden? Is er een manier om tegen de heksen te vechten of te verzetten? Is er een manier om immuun te worden tegen magie of spreuken? Heb je enig idee wie de heksen zijn? Denk je dat ze mijn dochter willen hebben?"
    Bij de laatste vraag stopte ik met bladeren waarna ik haar aankijk,
    Mijn gezicht was minder vriendelijk, alsof er iets veranderd was.
    'De soorten magie is simpel, zwart en wit. Een verschil in de magie is dat witte magie door goede heksen gebruikt word en zwarte door slechte, heel soms gebruikt een heks beide. Wat ze met de kinderen van plan zijn... Wie mag het weten... De kinderen die ze nodig hebben, zijn waarschijnlijk allemaal al ontvoerd. Om tegen de heksen te vechten is het handig om zelf ook magische krachten te bezitten, anders heeft het weinig nut. Om immuun te worden tegen hun spreuken en magie, is er ook magie nodig. De heksen... die verbergen zichzelf onderons, als een van ons of de kinderen.'
    Ik stopte even met beantwoorden waarna ik bij de laatste vraag aankwam.
    'En wat u dochter betreft... Waarom denkt u dat u man uit het kasteel is en in het dorp rond rijd op zijn paard? U dochter was gister ontvoerd door een van de heksen waarna ze opgesloten werd... Waar dat kan ik u niet vertellen, het word beschermd door magie'
    Een glimlach kleurt mijn gezicht weer waarna mijn oude blik terug komt, de vriendelijke blik.
    Rustig ga ik weer zitten waarna ik weer door het boek begin te bladeren.
    'Verder nog vragen? Of heeft u liever even tijd nodig om het te laten bezinken?'
    Heel even laat ik mijn ogen haar kant op gaan waarna ik ze weer op het boek focus.

    Kerianna Seren Linchaster van Frey

    'Verder nog vragen? Of heeft u liever even tijd nodig om het te laten bezinken?' Laten bezinken? Nee, ik heb geen tijd nodig om iets te laten bezinken en hoewel het mijn hart versnipperd in duizend stukjes met messen van pijn om dit nieuws te horen besef ik dat ik me al sinds de eerste ontvoering me heb voorbereid op dit moment. Verder nog vragen? Nee, ik had geen vragen meer. Ieder gevoel van warmte en liefde lijkt uit me weg te stromen, maar ik zwaai het na. IJs neemt bezit van me en ik weet een ding zeker. Deze heksen zullen de dag berouwen dat ze een pakt met de duivel gesloten hebben, ze zullen de dag berouwen dat ze hun handen legden op iets dat van mij was, ze zullen de dag berouwen waarop ze uit hun moeder gevallen zijn.
    'Om immuun te worden heb ik magische krachten nodig.' Ik stond heel rustig op terwijl ik haar aan keek. 'Ik heb geen magische krachten, maar jij wel. Maak me immuun.' Het was geen opdracht, ook geen vraag of dreigement. Hoewel het daar misschien wel mee verward kon worden. Ik had alleen het idee dat Maria heel goed door hoe ik op dit moment in elkaar stak; Ik dreig namelijk niet, ik maak alleen beloftes. En ze kon alleen maar raden hoeveel ik kon beloven als ik immuun was.

    [ bericht aangepast op 16 okt 2013 - 20:29 ]


    There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

    Maria Lightwood

    Rustig blader ik verder door het boek,
    De spreuken die erin stonden, waren allemaal spreuken die ik al wist,
    Maar het bleef leuk om ze te blijven lezen, spreuk voor spreuk,
    Ondanks dat ik soms laat merken, alsof het lijkt dat ik niets weet.
    Als ze vraagt om immuun te worden kijk ik even op,
    Een lachje verlaat mijn lippen waarna ik mijn hoofd laat rusten op mijn hand en mijn elleboog op de tafel zet,
    'U begrijpt dan wel, dat ondanks het feit dat die heksen een deal met de duivel hebben, u precies het zelfde doet?'
    Ik kijk dr even aan waarna ik weer mijn boek door blader,
    'Laat staan... Dat de krachten die hun gebruiken, de zelfde zijn als ik gebruik, alleen net iets anders'
    Als ik de pagina gevonden heb die ik nodig had sla ik het boek dicht,
    De kamer word donker waarna vlammen de muren bedekken.
    'Immuun worden voor iets, waar u geen benul van heeft, zal eens dezer dagen ook u leven kosten'
    Langzaam maar zeker beginnen de vlammen de kamer te bedekken, alleen de plaatsen waar de koningin en ik staan zijn nog vlamvrij,
    'Dus ik vraag u nog een keer, is dit werkelijk wat u wilt?'
    Mijn blik was anders, het had geen emotie of uitstraling, het leek voor andere alsof alles wat mij, mij maakte weg was, verdwenen in de duisternis.
    Mijn stem, die was kil geworden, alsof daar ook geen enkele emotie in te horen was.

    Kerianna Seren Linchaster van Frey

    'Wie denk je dat ik ben?' vroeg ik bijna beledigt terwijl het vuur om mij heen het ijs in mijn ziel probeerde te smelten. 'Ik ben niet een simpele dorpeling die je bang kan maken met hekserij. Ik ben niet zomaar een koningin die met een koning moest trouwen omdat haar vader dat zo graag wilde. Ik ben meer.' Ik bekeek Maria nog eens goed. 'De duivel sluit alleen pacten om vier dingen: Jeugd, kennis, rijkdom en macht. Ik heb macht, ik heb rijkdom, ik heb kennis en ik heb mijn jeugd nog. Er is niets wat de duivel mij geven kan. Immuniteit is iets heel anders dan magie. Immuniteit is de grond die rond een kerk valt, de afweer die het lichaam kan maken tegen een vergif of ziekte.' Ik keek haar aan. Volkomen zeker van mijn zaak. 'Kwaad vind je bij de duivel, Goed bij God. Als ik Magie bij de duivel vind, dan zal ik de anti-magie die ik hebben wil bij God moeten zoeken. Immuniteit is een bescherming van God, een kracht tegen het kwaad. Zoals de familie van Frey altijd al een kracht tegen het kwaad geweest is. Frey betekend God. De betekenis van mijn geboorte naam is Donkere ster van God. Kinderen van Frey worden opgevoed om te leven naar hun naam. Ik ben opgevoed om twaalf man te doden met minder dan mijn nagels en een haar lint.' Ik keek haar kalm aan. 'Vandaag maak ik een pact met God voor immuniteit,' zei ik rustig. 'Jij gaat mij daarbij helpen en zo niet dan zullen we elkaar weer snel zien in hemel of in hel.'


    There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

    Maria Lightwood

    Mijn ogen blijven gericht op haar, een ding miste ze van wat de duivel zou willen, haar ziel.
    'Dus... je weet het zeker? Ondanks dat het ook je ziel kan kosten? Je zou alles doen voor je dochter?'
    Langzaam begin ik te lopen richting haar, de vlammen die voor mij zouden zijn, verdwijnen.
    Als ik bij haar sta kijk ik dr even aan, de vlammen in haar ogen waren te zien, de zekerheid van dat ze dit wilde.
    Ik leg mijn handen op haar schouders, terwijl ik langzaam in mijn hoofd begin te tellen.
    '8... 9... 10...'
    Als ik bij tien ben, geef ik haar een duw waardoor ze naar achter hoort te vallen, midden in de vlammen.
    De vlammen beginnen daarna haar langzaam te omhelzen, alsof het armen waren.
    Als elke vlam in de kamer weg is, en om haar heen gebonden is, komt er een vel verblindend licht, wat na een paar seconden verdwijnt.
    Het enige wat overblijft als bij beide het zicht terug is, is een rood/witte gloed om Kerianna heen.
    Glimlachend kijk ik haar even aan, waarna ik een paar seconden later richting de grond val.

    Kerianna Seren Linchaster van Frey

    Die heks mocht dan veel dingen weten over magie, ze wist haast niets over deals met de duivel. Iets, waar ik toevallig heel van wist. Met het verkrijgen van immuniteit zou ik niet mijn ziel verliezen, wat ik met die immuniteit ging doen bracht mijn ziel in gevaar. Gij zal niet doden en geloof me die heksen waren al zo goed als dood.
    Maria lijkt een totaal ander persoon alsof ze een masker had afgenomen. Ik mocht haar wel op deze manier. Ze was om doodsangst om van te krijgen en ik hield van dat gevoel. Ze ging voor me staan en kijkt me in de ogen om te zien of ik wel zeker van mijn zaak ben. Ik kijk rustig terwijl ik het gevoel heb dat ik in een eeuwige duisternis kijk. Het maakt me niet bang, maar geeft me alleen een gevoel voor zekerheid: deze vrouw kan doen wat ik van haar vraag. Langzaam begint ze af te tellen terwijl ik me geheel openstel voor wat er gaat gebeuren, ook al heb ik geen flauw idee. Een duw tegen mijn borst en het volgende moment val ik in het vuur. In minder dan een seconde sta ik geheel in brand. De vlammen likken aan mijn huid en verbranden mijn jurk. Ik voel hoe het vuur me probeert te verteren, maar het vuur is zo snel door mijn huid gedrongen dat mijn zenuwstelsel geheel kapot lijkt waardoor ik niets voel. Ik sta daar in lichte laaien in wat voor mij een duisternis duisternis wan door het vuur in mijn ogen zie ik niets. Ik voel niets, hoor niets, zie niets, proef niets. Even voel ik me ook niets, maar dan langzaam aan begin ik gevoel te krijgen in mijn lichaam. Ik beweeg me langzaam en voel hoe iets van me afvalt. Ik open langzaam mijn ogen en veeg er iets uit waardoor ik weer kan zien. Het is as, as van mijn lichaam. De kamer ruikt naar verbrand vlees en terwijl ik het as van me afsla besef ik, veel te laat, dat ik een zacht licht uitstraal. Een rode gloed omhult mijn naakte lichaam. Ik keek op naar Maria die me een glimlach gaf. Ik ben niet bang voor haar, ik heb ook geen rede om bang te zijn. Toch slaat mijn hart bijna een slag over als ze in elkaar zakt. Bloed loopt als een traan uit haar oog en uit haar neus. Snel loop ik naar haar toe. Mijn lichaam voelt raar, alsof er een vernieuwde energie in me omgaat. Het tintelt onder mijn huid, en laat de rode gloed ietsjes harder oplichten. Ik buig naar Maria toe en til haar voorzichtig op. Ze lijkt totaal van de kaart en ik leg haar snel op mijn bed. Blaren en rode plekken ontstaan op de plaatsen waar ik haar aangeraakt heb.
    'Oeps...' mompel ik. Ik weet niet wat ik mee doen moet en besluit het maar te laten. Ik zou het waarschijnlijk toch een stuk erger maken. Snel bekijk ik de kamer en besef dat op de as na er niets te zien is van Maria's magie. Snel loop ik naar de bad kamer waar ik met rozenwater het laatste beetje as van me afspoel. Ik trek een simpele leren broek aan en gesp mijn zwaard om. In mijn laars steek ik een dolk en een aantal werpmessen vinden een plek in mijn tuniek. Ik bind mijn haar in een vlecht en loop mijn vertrekken uit. Ik gun Maria geen tweede blik; ik heb andere heksen om mijn aandacht op te richten.


    There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

    Tarwin Linchaster

    Als ik de laatste paar posters opgehangen heb, hoor ik opeens geschreeuw achter mij,
    'Koning! Mijn koning, Er zijn twee nieuwe kinderen ontvoerd. Mijn zusje en de prinses.'
    Glimlachend draai ik mij om naar de kokshulp waarna ik naar m toe loop,
    Hij werkte al een tijd in het kasteel, en ik wist waar die op uit was.
    'Daar kom je iets te laat mee, de ontvoering van mijn dochter wist ik al een tijdje geleden...'
    Mijn glimlach was verdwenen,
    Langzaam draai ik me weer om naar mijn paard waarna ik opstap,
    'Ga terug naar het kasteel jongen, voordat je iets doms doet en je jezelf de dood in jaagt'
    Ik geef een knik naar mijn bewakers waarna die zelf ook op hun paard stappen,
    'De vijand is namelijk niet iets wat je kan bevechten met gewone wapens....'
    Zuchtend laat ik het paard rustig lopen, terwijl ik het dorp door kijk.
    De paarden liepen op een tempo wat je zelfs lopend bij kon houden.

    Maria Lightwood

    Als ik langzaam weer bij kom grijns ik even,
    Het was gelukt, maar wat ze niet wist was tot hoelang ze het had.
    Als ik merk dat ze al weg is, sta ik langzaam op.
    Rustig loop ik naar de badkamer waarna ik even in de spiegel kijk,
    Het bloed zat over mijn hele gezicht heen....
    Ik laat de kraan lopen waarna ik het water over mijn gezicht heen wrijf,
    Langzaam maar zeker begint het water rood te kleuren,
    Als ik weer in de spiegel kijk, zie ik dat het bloed van mijn gezicht af is.
    Glimlachend loop ik naar mijn boek, wat nog op de tafel lag.
    Rustig blader ik er door heen terwijl ik sommige dingen hard op lees.
    'Immuniteit der magie... Eenmaal als de nacht begint, eindigt het voor het kind...'
    Glimlachend kijk ik er even naar, dat was iets wat de koningin nog moest weten...
    Maar helaas... was ze al vertrokken voordat ik het haar werkelijk kon vertellen.
    Rustig blader ik verder, langzaam ga ik er ook rustig bij zitten.
    Naast mij op de tafel laat ik een kop thee komen waarna ik er rustig van drink terwijl ik het boek door blader.

    [ bericht aangepast op 21 okt 2013 - 14:57 ]

    VladiFerr schreef:
    Nathaniël Sean Rossi - kokshulp.

    'Moet ik de koningin vertellen over Katniss?' vraagt Rozie plots. 'Ze zal willen helpen!'
    Ik verstevigde mijn greep even om haar en liet haar toen los.
    'Doe ik wel' zei ik. Ik drukte snel een kus op haar lippen en liep weg. Maar toen ik langs de kamers van Fay liep kon ik het niet laten om even te kijken. Ik duwde de deur open en keek met open mond naar de kamer. Hij lag totaal overhoop. Schilderijen waren gescheurd en sommigen lagen op de grond. Zachtjes schuifelde ik naar achter en rende toen als een gek weg.
    'Koning!' schreeuwde ik. 'Waar bent u!?'
    Als ik snel een blik werp door het raam zie ik de koning in de stad. Ik sprint er heen. Ik ren de trappen af en ben dan in het dorp.
    'Koning!' riep ik, terwijl ik op hem afstrom. Wachters houden me met gemak tegen.
    'Mijn koning,' zeg ik, hijgend naar adem. 'Er zijn twee nieuwe kinderen ontvoerd. Mijn zusje en de prinses.'


    Ik had dit al een tijdje terug gepost


    "Rebellion's are build on hope"

    VladiFerr schreef:
    (...)

    Ik had dit al een tijdje terug gepost


    {Heb hem aangepast ;) Dus de koning heeft er op gereageerd :) Had die post denk ik niet echt gezien :/ sorry :( }

    Paddo schreef:
    (...)

    {Heb hem aangepast ;) Dus de koning heeft er op gereageerd :) Had die post denk ik niet echt gezien :/ sorry :( }


    [geeft niet ^^]


    "Rebellion's are build on hope"

    Fay’den-river Linchaster

    Ik word gillend en met een betraand gezicht wakker, weer een boze droom. In denk aan thuis en vraag me af of mijn ouders al aan het zoeken zouden zijn, ik had geen enkel besef van tijd. "Hallo?!" riep ik dan ook weer. Om de tijd te verdrijven kras ik met mijn nagels in de zachte aarde waarvan de grond gemaakt was. Opeens hoor ik geschuifel, ik spits mijn oren en kruip in een hoekje. "Bloed" krast de stem "Dorst, z'n dorst"

    Amethyst Belladonna Blackwood

    Ik strompel door het woud, ze zouden hier dichtbij moeten zijn ik rook ze. Opeens ving ik een andere geur op, bloed. Strompelend liep ik verder: mijn neus achterna. Toen ik aankwam bij een vreemde grot werd de geur nóg sterker. "Bloed" kras ik "Dorst, z'n dorst". Er ligt een meisje op de grond, er rook ongewoon lekker. "Bloed"


    I like my choices. I hope she likes hers.

    Angelin Morwood

    Rustig ben ik bezig in een van de donkerste hoeken van de grot,
    De heksengrot was ook uitgerust met alles wat we nodig konden hebben,
    Als ik opeens achter mij iets hoor draai ik mij even om,
    "Bloed, Dorst, z'n dorst"
    Glimlachend kijk ik even Amethyst waarna ik een stapje uit de duisternis doe,
    'Amethyst, de princes hebben we nog nodig voor andere plannen. Dus van haar bloed blijf je af voor nu'
    Grijzend kijk ik dr even aan waarna ik volledig uit de duisternis stap,
    Het enige sprankje licht in de grot, was een lamp die in het midden hing.
    Mijn ogen gaan weer naar de princes waarna ik dr grijzend aankijk,
    Alleen dr paard was nog nodig!