RPG - Atlantica - Topic 1. - Speeltopics

Rollen:


Uitverkorenen: Vol!
Zij zijn mensen, maar veranderen in meerminnen bij een aanraking met water.
-
- Damianne Abigail Darce - BarnOwl. 1,4
- Lavoir (Larv) Sharktale - LyraPhoenix. 1,3
- Lordeanne 'Lorde' Zeyra Callister - Bronze. 1,4

Onderzoekers: Mogen nog aangemaakt worden!
Zij zijn normale mensen, die enorm nieuwsgierig zijn naar Atlantica en haar mythen.
- Ethan Joshua Rosefield - Raccoon. 1,3
- Linn Severges - MinimuisBeta. 1,4
- Sam Winther - LyraPhoenix 1,6

Meerminnen: Mogen nog aangemaakt worden!
Zij zijn half mens, half vis. Ze zijn ook sirene van oorspronkelijk, waardoor ze allen een melodieuze zangstem hebben. Hiermee lokten ze vroeger mensen mee onder water, om ze te verdrinken.
Koning: Triton Ocean - Mag door iedereen bespeeld worden! 1,6
Koningin: Loretta Ocean - walkingfar. 1,4
Prinses: Sephora Eleonora Ocean - Pebble. 1,1
- Eloise Niamh LIandrindod - Regbo. 1,2
- Avalon 'Ava' Marina Royals - Aquari. 1,1
- Dealorian Khaleesi Elvira - Meliora. 1,2
- Michael David Cristal - Raccoon. 1,5
- Mako Christian Fin - Pebble. 1,5
- Thalia Rose Yae - Stillinski. 1,6

Regels:
- Geen oneliners! Minstens 7 regels.
- Het is geen sneltrein! Zorg dat het voor iedereen te volgen is!
- Reservaties blijven 24 uur staan, daarna vervalt deze!
- Schelden mag, maar houdt het gepast.
- Maximaal 2 personages per persoon.
- Het liefst al een beetje ervaren RPG'ers.
- Geen perfecte personages
- Melden als je een tijd niet kunt posten.
- Alleen ik, Pebble, maak nieuwe topics aan.

Begin:
De onderzoekers zijn een nieuwe onderzoeksreis aan het plannen.
De vier uitverkorenen komen achter hun gave of gaan op onderzoek uit.
Het onderwaterleven gaat gewoon door, maar er zijn roddels over uitverkorenen en mensen die op zoek zijn naar meerminnen.

[ bericht aangepast op 1 nov 2013 - 18:11 ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

Ik had alleen wat zwak geglimlacht en algauw waren we bij ons tafeltje. Lorenzo had als een echte gentelman de stoel voor haar naar achteren geschoven zodat ze kon zitten.Ik ging ook zitten en keek even kort naar Linn. 'Wat willen jullie bestellen.' had hij ons gevraagd. 'Doe mijn maar lasagne, en water.' zei Linn. "Ja doe mij maar hetzelfde."zei ik met een lichte glimlach. Hij schreef de bestellingen op en ging daarna weg . Even richtte ik mijn blik naar buiten, het was allemaal zo bekend. mijn groende ogen richten zich weer op haar. "Dus hoe gaat het nog met je? Ik bedoel ,er zal vast wel al veel meer gebeurt zijn dan een nieuwe motor." vroeg ik haar met een glimlachje. Ik was best wel benieuwd naar haar verhalen of gewoon om te weten hoe ze zich voelde. Het duurde niet lang of onze glazen werden gevuld met water en we kregen een fles en daarna werden twee borden lasagne opgediend. Ik bedankte de ober en het warme bord even afkoelen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Linn

Hij kijkt me aan,'Dus hoe gaat het nog met je? Ik bedoel, er zal wel al veel meer gebeurt zijn dan een nieuwe motor.' Zegt hij, waarop ik hard moet nadenken, de laatste drie weken waren de saaiste geweest, al helemaal omdat ik de eerste paar dagen alleen maar aan hem kon denken. 'Nou, Milo mist je, dat is wel duidelijk.' zeg ik en ik limlach om mijn gedachte weg te vagen. ik pak mijn drinken en drink een slokje, op de een of andere manier hadden ze hier wel lekker water, ik ben helamaal geen water mens, behalve zwemmen dan. 'Maar meer? Nee, niet echt.' zeg ik dan maar, ik zou hem niet gaan vertellen dat ik hem eigenlijk flink miste. 'En bij jou?' vraag ik, 'Ook nig iets leuks beleeft?' vraag ik waarna ik nig een slokje van mijn water neem en hem neerspztte waar hij net stond.

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Raccoon schreef:
Michael David Cristal || Meerman

'Ja, lijkt me leuk.' zei ze meteen ,waarna ze me achterna zwom richting de grot. Bij mijn vraag haalde ze haar schouders op 'Wel goed, denk ik. En met jou?' vroeg ze dan. "Ja gaat wel , ik werk af en toe ,maar meer niet." zei ik dan met een waterig glimlachje. Vlak voordat we de grot binnen gingen keek ik even achterom naar Thalia ,die ook even was gestopt om haar roodkleurige haren in een staart te binden. Als ze ongeveer klaar was ,zwom ik weer door de donkere grot in. Als we daar binnen waren ging Thalia op een rots zitten. Iets wat ik ook deed. Het was misschien donker ,maar in de avond ,was deze mooi verlicht door de maan. Nu ook met het vollemaans ritueel zou deze grot er vast prachtig uitzien. Het mooie geluid van de zee was weer zoals iedere keer adembenemend. 'Waarom ben ik hier nooit eerder geweest.' hoorde ik haar fluisteren en daarna zuchtte ze tevreden . 'Ga je hier vaker heen?' vroeg Thalia me plots en ik kijk haar even aan met mijn blauwe ogen. "Ja bijna iedere dag ben ik hier wel eens geweest" zeg ik dan zacht. "Vooral als het donker word ,dan is het hier echt prachtig." vervolg ik ,waarna ik ook even kort genieten mijn ogen sluit. Gewoon genieten van het geluid van de zee. "Het heeft me vooral inspiratie en weer een beetje hoop." zeg ik dan en open mijn ogen weer.

Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

'Nou, Milo mist je, dat is wel duidelijk.' zei ze met een glimlachje en ik glimlachte lichtjes terug.Ze nam een slokje en dacht dan verder na. 'Maar meer? Nee, niet echt.' zei ze dan uiteindelijk. 'En bij jou?' vroeg ze me dan en ik keek haar even aan. 'Ook nog iets leuks beleeft?' vroeg ze dan en ik trok even een bedenkelijk gezicht. "Nou niet echt, ik ben vooral druk bezig geweest met het onderzoek van Atlantica en ben een paar keer iets gaan doen met mijn zussen aangezien ze volgende week weer weg zijn."zei ik dan met een zwak glimlachje. "En ik ben geminderd met drank."mompelde ik er nog zacht achter. Een zucht verliet mijn lippen. Ik had het gevoel dat ik haar moest vertellen over wat ik vandaag allemaal heb gezien en gehoord. Ik bedoel ze heeft Avalon eigenlijk al gezien.Ik nam een slokje van mijn water en nam dan een hap van mijn al wat afgekoelde lasagne. De smaak was net zoals altijd perfect. Het waren gewoon de beste lasagnes. "Hoe gaat het nog met je zus?"vroeg ik Linn dan. Het was al een lange tijd geleden dat Linn er nog wat over had gezegd.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Linn

Ik glimlach toen hij zei dat hij minderde met alcohol. Hij had dus wel gevoelt wat ik bedoelde. Hetbwas niet dat ik hem grg pijn deed maar dat hij snaote dat hij verkeerd zatwas toch wel fijn. Als hij vraagt naar Jaye moet ik eve slikken. Haar gezondheid was er niet beter op geworden sinds ik en ethan bij har langs waren gewest. Gewoon een longontsteking, met de juiste behandeling gaat het zo over, hadden ze gezegd. Na haar longontsteking bleek het dus wel kwaad te kunnen. 'Vorige keer dat we er waren ging het perfect vergeleken nu.' Ik moet er niet aan terug denken.'ze..ze heeft waarschijnlijk kanker.' Zeg ik met moeite.Ikwas er gister nog geweest, gelukkig , na lang aandringen, had ik mijn ouders overgehaald haar dicht bij mij in een ziekenhuis te plaatsen. 'Ze komt voorlopig heg ziekenhuis niet uit.' Ik denk even na en neem even een hap van mijn lekkere lasagne. 'Na haar operatie drie weken geleden had ze last van geheugenverlies. En..Euh.. Ze is vergeten dat wij uit elkaar zijn.' Zeg ik voorzichtig en ik neem ee slokjewater enkijk hem over het glas aan.

(Sorry voor spellingsfouten, zit op tblet)

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

Linn glimlachte bij het laatste wat ik zei, maar haal blik veranderde toen ik vroeg hoe het met haar zus was. 'Vorige keer dat we er waren ging het perfect vergeleken nu.' zei ze en ik keek haar vragend aan.'ze..ze heeft waarschijnlijk kanker.' kwam er dan met moeite uit. Ik beet zachtjes op mijn lip het kwam bet wel hard aan om te weten dat iemand die je lang kent vast kanker heeft. 'Na haar operatie drie weken geleden had ze last van geheugenverlies. En..Euh.. Ze is vergeten dat wij uit elkaar zijn.' zei ze dan om vervolgens nog een slok te nemen. "Hopelijk komt ze er rap door en geraakt ze er rap van af."zeg ik zacht. "Zullen we anders gewoon naar het strand gaan en een wandeling maken? Gewoon om even al onze zorgen te vergeten?" stel ik dan voor aan haar. Ik wilde ook wat kwijt aan haar, maar hier was het dus niet de perfecte plaats. Ik riep Lorenzo de ober en vroeg voor de rekening die ik dan ook betaalde. Als dat alles geregeld was stond ik op en Hielp Linn recht om ze samen het restaurant weer uit te gaan.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Sephora Eleonora Ocean II Mermaid.
Zo vlug als ik kon zwom ik door Atlantica heen, zoekend naar Mako. Ik kon hem niet vinden en niemand had hem die dag nog gezien, dus het enigste wat ik kon bedenken was dat hij naar het oppervlakte was gegaan.
Ongezien wist ik Atlantica weer uit te sneaken, en zwom zo snel mogelijk richting het eiland. Toen ik bovenkwam zag ik hem niet. Of ik was op het verkeerde strand, of ik had een enorm risico genomen en Mako was helemaal niet boven water. Dit strand was leeg, op een paar kleine kinderen ver weg van me en twee mensen die een gebouw verlieten na. Voor enkele minuten hield ik het tweetal in de gaten. Ook ik vond landmensen interessant en vond het leuk om naar ze te kijken, net als vele ander meermensen. Landmensen waren zo anders dan wij, maar aan de andere kant zo hetzelfde.
Het was ondertussen al in de middag en ik wist dat ik zo terug moest zijn voor het feest, maar ik had geen idee hoe ik de situatie met Larvior moest regelen.
Ik draaide me om - om naar het andere strand te zwemmen, na nog een keer een blik naar het strand geworpen te hebben, om vervolgens weg te zwemmen. Per ongeluk kwam hierbij mijn staart boven water, die ik geschrokken en vlug weer onder water trok. Hierna keek ik nog even achterom, hopend dat niemand me gezien had.

[Zouden jullie niet te snel willen gaan? Anderen moeten ook nog de kans krijgen te reageren en de meermensen moeten de uitverkorenen nog naar Atlantica kunnen brengen, voor het maanfeest begint...]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Er is een mannelijke uitverkorenen vrijgekomen! Als iemand die graag wilt kan je de rol opnieuw reserveren in het rollentopic!

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Linn

Ik knik als Ethan zegt dat hij hoopt dat ze er snel bovenop komt. 'Ja,' zeg ik dan maar. Als ik mijn laatste hap opat stelde hij voor om naar het strand te gaan, een plek waar wij beide graag kwamen en ik stemde in. Hij wenkte Lorenzo e betalen, zonder dat ik erop in te brengen had, dat ik ook wel wou betalen. Ethan loopt naar me toe om mij van mijn stoel te helpen, net als Lorenzo mij opmmijn stoel hielp en ik deed, zoals altijd, mijn jurkje weer goed. Als we het restaurant uit liepen keek ik nog even achterom om naar Lorenzo te lachen ala tekendat ik het leuk had gehad. We lieoen door de straat en ik had de neiging om xpzijn hand vast te pakken, maar dat deed ik maar niet. Ik wist niets te zeggen dus bleef maar stil, en luisterde naar het geluid van de zee, dat steeds sterker leek te worden. Ik sloot even mijn ogen en voelde me gelukkig.

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Sam Whinter
Ik had het briefje op het prikbord geplakt en liep het gebouw uit, starte de motor van de auto en reed met volle snelheid terug naar huis, in de hoop dat larvior daar zou zijn. Ik reed de oprijlaan op. Ik liet de auto aanstaan en liep met snelle passen de deur door. 'Larvior, ben je thuis,' riep ik, maar er kwam geen antwoord. Ik zag in een hoekje van de tafel een sporttas staan, dus hij zal wel thuis zijn. 'Larv,' riep ik nog eens, maar er kwam geen antwoord. Ik liep de achtertuin in en nam het kleine pad dat naar het strand begeleide. Ik begon bezorgd te worden. Ik keek over het water en dacht even wat te zien, maar kon het niet achterhalen. Ik liep over het stukje strand en zocht het helemaal af tot ik mijn stiefzoon zou kunnen vinden.

---

Vampire + Servant = Servamp

Damianne Abigail Dacre
'Je zult het vanzelf wel zien,' zegt ze nadat ik vroeg wat Atlantica was, ik haal alleen even mijn schouders op en aan de ene kant is mijn nieuwsgierigheid wel gewekt naar wat Atlantica is, ze kan het zich verder ook niet herinneren of ze er ooit iets van gehoord heeft. 'Je hebt geen zuurstof nodig,' zegt ze dan, het deed me nou niet echt bepaald gerust stellen, maar goed ik heb een vin gekregen dus dan zal het vast geen wonder zijn als ik ook onder water kan ademen, laten we het maar proberen dan. 'Laten we gaan, volg mij en kijk niet achterom.' ik knik en toch kan ik het niet laten om even snel achterom te kijken dan kijk ik snel weer naar voren en volg Eloise, naar een plek die ik en andere mensen niet kennen. En hopelijk is dit allemaal maar een droom.
En als het geen droom is... hopelijk kunnen ze me wel vertellen wat er aan de hand is.

Eloise Niamh LIandrindod
Ik giechelde zachtjes toen ik keek dat Damianne toch nog even achterom keek. Ik begreep haar wel, ikzelf was nogal nieuwsgierig ingesteld dus ik zou precies hetzelfde hebben gedaan. Ik hoopte maar dat de koning en de koningin in een goede bui waren..
Ik dook onder water en zwom iets voor Damianne uit, zodat ze me kon volgen. Na een tijdje begon ik naast haar te zwemmen, aangezien ik het nogal saai vond als we beide niet zouden praten.
'Heb je niet eerder iets gemerkt? Dat je anders was?' vroeg ik haar, zoals altijd kon ik mij nieuwsgierigheid niet verbergen. Ik rees mijn wenkbrauwen glimlachend. Ik vroeg me af wat Damianne van Atlantica zou vinden. Voor mij was het dan wel heel gewoon, maar het land waarop zij leefde was voor mij een groot avontuur, terwijl dat voor haar weer heel gewoontjes was.

---

To love is to destroy.

Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

We liepen naast elkaar over de straat heen. Aangezien we niet ver van het strand afwaren lieten we de motor maar achter. Hoe dichterbij we kwamen hoe beter je de zilte zeegeur kon ruiken en je de golven kon horen. Ik beet zachtjes op mijn lip en nam haar zachte warme hand vast en glimlach zwakjes naar haar.We liepen samen het strand op en ik keek even naar het mooie uitzicht. Na even wandelen laat ik haar hand los en ging ik in het zand zitten en vervolgens klop ik naast me als teken dat ze naast me mag komen zitten. "De oceaan is echt zo prachtig vind je niet?" vroeg ik Linn en keek haar met een zwak glimlachje aan. "Zelf met of zonder mythische wezens vind ik hem zo... Betoverend." zeg ik er dan zacht na en sluit dan even kort genietend mijn ogen. Het zachte warme briesje en de rustgevende geluiden lieten me inzien dat ik het haar nu moest vertellen,maar zodra ik mijn ogen opende en ik in haar mooie ogen keek wist ik niet eens meer wat ik moest zeggen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Damianne Abigail Dacre
Ik hoorde Eloise zachtjes giechelen, en daarna dook ze onder water en ik dook haar achterna, na een tijdje komt ze naast me zwemmen. met veel bewondering kijk ik rond, naar de vissen die voorbij zwemmen en de andere dingen die ik zie. 'Heb je niet eerder iets gemerkt? Dat je anders was?' vraagt Eloise aan me en ik kijk even bedenkelijk dan kijk ik haar glimlachend aan. 'Ik denk het niet, alleen ik was altijd al gefascineerd door de zee, ik hield van de wateren, van de zee dieren en het liefst ga ik ook elke dag zwemmen, soms probeer ik me voor te stellen hoe het zou zijn om in de zee rond te zwemmen en hoe het leven is als een vis, haai of wat voor zeedier dan ook.' ik zucht even. 'Alleen ik zal het niet voor eeuwig willen om zo te leven, maar misschien komt dat omdat het allemaal vreemd en raar voor me is, ik bedoel een paar minuten geleden wist ik niet dat zeemeerminnen echt bestonden, en nu zwem ik er langs eentje, en ben ik er blijkbaar zelf ook een.' ik glimlach weer even.

Linn

Ik open mijn ogen als ik zijn hand in de mijne voel. Hij kijkt even naar mij en in alle stilte glimlach ik, Als we bij het strand zijn gaat Ethan zitten en klopt naast zich. Als ik ga zitten zegt hij,"De oceaan is echt zo prachtig vind je niet? Zelf met of zonder mythische wezens vind ik hem zo... Betoverend." Ik knik, en vond precies hetzelfde. Ik zie de weerkaatsing van de zon op het water schijnen en zie dat het waarschijnkijj iets minder laat is dan ik dacht. Het is zo lekker stil en ik kijk om me heen. Het briesje en het water dat tegen de rotsen in het water klotst maken me rustig. Ik keek naar Ethan die zijn ogen open had gedaan. Als hij zijn ogen ooen doet kijkt hij een beetje verward, maar toch blij. Ik grinnik en laat me achterover zakken. In het zand ligt het zo lekker, heb ik altijd al gevonden. 'Hier is alles zo vredig.' Zeg ik eigenlijk als vervolg op wat hij had gezegd. 'Alsof niets je meer uitmaakt, omdat alles toch weer goed komt.' Zei ik met mijn ogen dicht, ik open ze kijk naar Ethan.

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Ethan Joshua Rosefield || Onderzoeker

Linn knikte en keek even om zich heen.Niet veel later sloot ze haar ogen en legde zich dan languit in het zand. 'Hier is alles zo vredig.'zei ze dan en ik glimlach even. 'Alsof niets je meer uitmaakt, omdat alles toch weer goed komt.' vervolgde ze en opende dan haar ogen weer. Zonder echt goed na te denken kom ik iets dichterbij Linn. Haar haren schenen in de zon en alles leek zo perfect. Ik drukte mijn lippen op haar zalmroze lippen in de hoop mijn liefde weer terug te vinden, maar helaas. De vonk die ik altijd voelde en de kriebeling in mijn buik waren er niet meer. Ik voelde me nu echt schuldig, waarom moest ik nu haar kussen. Waarom dacht ik niet na? Ik haalde mijn lippen weer van de hare af en keek haar verontschuldigend aan. "H-Het spijt me Linn. I-Ik weet niet wat me et bezielde." mompel ik zacht en haal een hand door mijn haar. "Ik voel me nu echt zo schuldig. Het spijt me echt zo erg Linn. I-Ik heb ook nog eens tegen je gelogen vandaag..." ratel ik verontschuldigend.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH