NaNoWriMo 2013 [3] - Overige promoten

[ bericht aangepast op 3 nov 2013 - 21:43 ]

"Chaos often breeds life, when order breeds habit."

Ik ben trouwens gestopt, dus je mag mij wel van lijst afhalen. Helaas, maar misschien volgend jaar. (:

You will never know, just how beautiful you are to me.

898 woorden bijgeschreven, dankzij mam die me opeens nodig had om tafel af te ruimen.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Ik begon met 4416 en heb nu 1107 woorden geschreven! Dus nu zit ik eindelijk weer een beetje voor op het schema met 5523 woorden! I'm proud c:

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

1.306 woorden geschreven in een halfuur tijd. BAM.
Mijn teller staat nu op precies 4.900 woorden.

| Reality is for people that lack imagination |

Heb wel zere handen nu ;o. Ben de hele dag al aan het schrijven. Niet alleen het verhaal, ook andere dingen. Maar dat voel ik nu wel aan mijn handen. ;d
Even pauze dan maar, denk ik.

You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

Ziamcrew schreef:
Ik ben trouwens gestopt, dus je mag mij wel van lijst afhalen. Helaas, maar misschien volgend jaar. (:

"Chaos often breeds life, when order breeds habit."

Empyrean schreef:
(...)

Oh, wat jammer! Goed, ik zal je eraf halen. Mocht je je bedenken, mag je er altijd weer op

You will never know, just how beautiful you are to me.

Ik heb nu precies 9800 woorden ^^

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

Lol mijn doel is 15000 woorden, en ik ben dus al bijna op 1 derde. Maar misschien verhoog ik mijn doel nog.

[ bericht aangepast op 3 nov 2013 - 20:08 ]

Ik ga vandaag sowieso over de 10K komen want daarvoor stop ik niet. Het gaat tot nu toe echt goed. Alleen het probleem is dat ik totaal nog niet geleerd heb voor de PWw terwijl die morgen begint. Dat gaat nog interessant worden.

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

Whaaa ik kom niet meer verder
Ik moet nog 275 woorden voordat ik mijn doel heb gehaald, maar ik heb nog maar een kwartier >.<

Ik ga vanavond in mijn bed verder schrijven. In de nacht heb ik op de een of andere manier altijd veel meer inspiratie.

| Reality is for people that lack imagination |

Goed, ik heb 2 verschillende beginnen geschreven, van twee totaal verschillende verhalen. Nu weet ik dus echt niet welke ik moet kiezen, aangezien ik aan beiden feitelijk even graag en met even veel gemak schrijf (al kan je dat geen gemak noemen, aangezien m'n schrijfenergie prut is momenteel :'D). Dus mijn vraag is eigenlijk of jullie me willen helpen. Welke van de twee beginnen spreekt je het meeste aan en zou je verder willen lezen?

Dit is dus een fantasy verhaal met als tital Athalia; Rise of the Nagual, bij gebrek aan een betere titel.
Cover: KLIK
De Nagual is dus een ras dat nog het meest te vergelijken valt met weerwolf-achitgen, al is dat ook niet helemaal waar :'D Afin, het is een beetje een Native American met Aztheekse invloeden verhaal, in combinatie met een middeleeuwse trek. Een fantasy avontuur, waar het verhaal rond Athalia draait.

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

Jeetje iedereen schrijft echt super veel al de eerste paar dagen! En we zijn ook al weer bijna toe aan een nieuw topic
En mijn aantal woorden zijn nu 2426 heb mijn doel voor vandaag bereikt en al iets overheen eigenlijk. Ben echt benieuwd of ik sit zo vol ga houden!
Oh en je mag mijn naam erbij zetten, ik ben Lotte

The best way to make your dreams come true is to wake up!

Merrow schreef:
Goed, ik heb 2 verschillende beginnen geschreven, van twee totaal verschillende verhalen. Nu weet ik dus echt niet welke ik moet kiezen, aangezien ik aan beiden feitelijk even graag en met even veel gemak schrijf (al kan je dat geen gemak noemen, aangezien m'n schrijfenergie prut is momenteel :'D). Dus mijn vraag is eigenlijk of jullie me willen helpen. Welke van de twee beginnen spreekt je het meeste aan en zou je verder willen lezen?

Dit is dus een fantasy verhaal met als tital Athalia; Rise of the Nagual, bij gebrek aan een betere titel.
Cover: KLIK
De Nagual is dus een ras dat nog het meest te vergelijken valt met weerwolf-achitgen, al is dat ook niet helemaal waar :'D Afin, het is een beetje een Native American met Aztheekse invloeden verhaal, in combinatie met een middeleeuwse trek. Een fantasy avontuur, waar het verhaal rond Athalia draait.

De zon had allang plaatsgemaakt voor een sterrenloze hemel. Een witte maansikkel stak af tegen de donkerte van de nacht en de kilte was alles behalve aangenaam. Athalia trok dan ook de nertsmantel die ze droeg, dichter tegen zich aan om de koude buiten te sluiten. Toch huiverde ze toen een windvlaag door de pels heendrong en haar lichaam geselde.
‘Die vervloekte winter ook,’ mompelde ze, nadat ze zijn tent binnenstapte. De muffe geur van dierenhuiden en wierrook vulden direct haar neusgaten, toen ze plaatsnam op het berenvel tegenover hem.
‘Jaroach,’ knikte ze haar roedelleider toe. ’Je had me ontboden?’ Haar goudgele ogen bleven respectvol naar de grond gericht tot hijzelf het woord nam.
‘Thali, je bent sneller gekomen dan ik had verwacht,’ zei hij zacht. Een onbeduidende grimas ontwaarde zich rond zijn mondhoeken.
‘Er was gezegd dat het dringend is,’ verklaarde ze.
‘Dat is ook zo,’ verklaarde Jaroach. ‘Ik heb je raad nodig.’
Athalia keek hem met een frons aan, waardoor er enkele, diepe rimpels op haar voorheeft verschenen.
‘Mijn raad?’ vroeg ze terloops.
Jaroach knikte nogmaals. ‘De winter begint zijn tol te eisen, Thali. De jacht heeft al dagen niks meer opgeleverd en onze voorraden raken uitgeput.’
Hij zuchtte hoorbaar, waarop ze geagiteerd reageerde.
‘En waarvoor precies heb je mijn raad nodig? Deze zaken gaan een jaagster toch niets aan?’
Jaroach schraapte zijn keel. ‘Wel als de jaagster in kwestie aangewezen is door de zeven raadsvuren tot mijn gezellin.’
Een beklemmende stilte overdonderde elk mogelijk geluid. Jaroach keek Athalia met een peilende blik aan en wachtte af.
‘De zeven raadsvuren? Je gezellin? Je bedoelt toch niet dat ik…,’ stotterde ze na minuten van zwijgen. Ze verstomde terug toen Jaroach enkel knikte op haar onafgemaakte vraag.

Dit is dan dat verhaal waar ik over gesproken had, met Megan die dus ongeneselijk ziek is. De titel gaat voorlopig Gevallen herfst zijn, en tja, het echte plot, in wat voor avontuur ze terecht gaat komen, weet ik nog altijd niet :'D

Het was nog veel te vroeg in de ochtend toen haar wekker afging. Megan gaf dan ook een onverbiddelijke knop op de snoozeknop, waarna ze op haar andere zij draaide en de deken zo dicht mogelijk tegen zich aanklemde om niets van de aangename warmte te verliezen.
‘Megan, opstaan!’ hoorde ze echter nog geen vijf minuten later haar moeder roepen. Een zachte kreun verliet haar lippen, waarna ze de deken moeizaam wegschoof en zich met enige inspanning uit bed hees. Uit gewoonte gleed haar hand over haar hoofd, om wat door haar haren te woelen, maar ook deze ochtend gleden er weeral geen zachte krullen door haar vingers.
Sloffend maakte ze dan ook haar weg naar de badkamer en bekeek degene die zich toonde in de spiegel. Ze keek niet langer op van de te bleke huid die zijn glanzende structuur verloren had en van de uitstekende jukbeenderen die haar gezicht vormden. Het was iedere ochtend hetzelfde, zieke meisje dat haar aanstaarde.
Toch weerhield haar dat er niet van om te glimlachen. Haar mondhoeken plooiden zich lichtjes omhoog en haar glazige blik vulde zich op met een warme glunder.
‘Vandaag is het zover,’ sprak ze zacht. Vakkundig bracht ze make-up aan en niet veel later wisten donkerblonde krullen te verbergen dat ze al enige tijd haarloos was. Een grotere glimlach legde zich rond haar fijn gevormde lippen toen ze in een totaal ander gezicht keek. Na nog een laatste, tevreden blik op haar evenbeeld geworpen te hebben, maakte ze haar weg naar beneden. Ze zag direct haar tassen in de gang staan en verheugde zich erop zo snel mogelijk te vertrekken.
‘Megan, vergeet je medicatie niet mee te nemen,’ was het eerste dat ze echter te horen kreeg toen ze de keuken binnenstapte en zich aan de ontbijttafel zette.
‘Nee, mam. Ze zitten in m’n tas,’ zei ze dan ook, terwijl haar blik op de vijftal pillen bleef rusten die naast een glas water waren klaargelegd. Ze had ze niets eens hoeven te zien om te weten dat ze er lagen.

Voor degenen die dus zin en tijd hebben om het te lezen en te antwoorden op m'n vraag welk begin/plot dingens je het meest aanspreek, ik zal je eeuwig dankbaar zijn
Heb je geen zin of tijd, of staat m'n schrijfstijl je niet aan, dan is dat natuurlijk ook gewoon goed (;

The best way to make your dreams come true is to wake up!